Կոնստանցա (Constanta), քաղաք և նավահանգիստ Ռումինիայում, Սև ծովի ափին, Կոնստանցա գավառի վարչական և առողջարանային շրջանի կենտրոնն է։ 260 հզ. բն. (1979)։ Տրանսպորտային հանգույց է, օդանավակայան, նավթամուղով կապված է Պլոեշտիի հետ։ Ձկնորսական բազա է։ Զարգացած է սննդի և թեթև արդյունաբերությունը, մեքենաշինությունը։ Ունի հնագիտական և գեղարվեստի թանգարաններ։ Կոնստանցայի տեղում հոնիացի-հույները VI դ. հիմնել են Տոմիս քաղաք-պետությունը, որը մ. թ. ա. 29-ին նվաճել են հռոմեացիները։ Մ. թ. 8—17-ին այստեղ աքսորված է եղել բանաստեղծ Օվիդիոսը։ Հռոմեական կայսր Կոստանդին Մեծը (իշխել է 306—337 թվականներին) քաղաքը վերանվանել է Կոստանդինիանա։ 1413—1878 թվականներին Կոնստանցան (թուրք. Քյոսթենջե) գտնվել է օսմանյան տիրապետության տակ։ 1878-ից Ռումինիայի կազմում է։
Հայերը Կոնստանցայում սկսել են բնակություն հաստատել XVIII դ. (1760 թ.-ին ունեցել են մատուռ)։ 1877—1878 թ.-ի ռուս-թուրքական պատերազմից հետո, երբ Կոնստանցան անցավ Ռումինիային, հայերի վիճակը բարելավվեց, նրանք 1879—1880 թ.-ին կառուցեցին Ս. Աստվածածին եկեղեցին և դպրոց։ Հետագայում հայերի թիվը ստվարացավ ի հաշիվ 1894—1896 թ.-ի հայկական կոտորածներից և 1922 թ.-ի Զմյուռնիայի աղետից փրկված հայերի (1926 թ.-ին՝ 3000, 1932 թ.-ին՝ 3200 մարդ)։ Հիմնականում զբաղվել են արհեստներով ու առևտրով, ոմանք ունեցել են աղյուսի, հյուսվածքեղենի, երկաթաձուլական փոքրիկ գործարաններ։ Բացի 1879 թ.-ին ստեղծված թաղական խորհրդից, հայերի կյանքը ղեկավարել և կազմակերպել են բարեգործական-մշակութային ընկերությունները՝ «Հայ երիտասարդների միությունը» (հիմն. 1900 թ.-ին), «Բարեգործական ընկերությունը» (հիմն. 1901 թ.-ին), ՀԲԸՄ Կ թ.-ի մասնաճյուղը՝ 1911 թ.-ից, 1920-ական թթ. ՀՕ Կոնստանցայի մասնաճյուղը, որին 1940 թ.-ին փոխարինել է «Զանգու» կազմակերպությունը։ 1945 թ.-ին ստեղծվել է «Հայաստանյան ճակատ» թերթի մասնաճյուղ, որը կարևոր դեր է կատարել կոնստանցահայերի՝ Սովետական Հայաստան հայրենադարձման գործում։ 1948—1959 թ.-ին գործել է Հայ դեմորատական կոմիտեն։ Թատերական, երաժշտական, մարզական ևն միջոցառումներ են անցկացրել «Քնար» երգեցիկ-թատերական ընկերությունը (1905), «Արաքս» թատերասրահը (1908) ու կրթական միությունը (1920-ական թթ.)» «Երևան», «Րաֆֆի» մշակութային միությունները, «Կոմիտաս», «Քնար», «Մևան» երգչախմբերը, ՀՄԸՄ, «Աշակերտական միությունը»։ Առաջին հայկ. վարժարանը՝ «Լուսավորչյան»-ը, բացվել է 1879 թ.-ին, որին հաջորդել է «Հայկազյան»-ը (1896—1959)։ 1979 թ.-ին Կոնստանցայում ապրել է շուրջ 1200 հայ, որոնք ակտիվորեն մասնակցում էին սոցիալիստական հասարակարգի կառուցմանը Ռումինիայում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 576)։
Ռումինիա
