Օկոմի
| Գյուղ | |
|---|---|
| Օկոմի | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառակ | Բասենի գավառակ |
| Այլ անվանումներ | Ակվամի, Ոկոմ, Ոկոմի, Ոկուի, Ոկում, Ոկումի, Ոկուր, Ուգում, Ուգումի, Ուկում, Օգոմի, Օգումի, Օկամ, Օկամի, Օկոմ, Օկում, Օկումի |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Օկոմի, ավան Մեծ Հայքի Այրարատ աշխարհի Բասեն գավառում, իսկ ավելի ուշ գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Բասենի գավառակում[1]: Գտնվում էր Ստորին Բասենում, Հասանկալա գյուղաքաղաքից 6 կմ հյուսիս-արևելք, Արաքսի ձախակողմյան Ուգում վտակի ափին:
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ժամանակին եղել է նշանավոր ավան Մեծ Հայքում: XI դարում ունեցել է ավելի քան 30 000 բնակիչ: 1021 թվականին Օկոմին ավերվել է Բյուզանդիայի Վասիլ կայրի ձեռքով:
Ըստ ուրարտական սեպագիր արձանագրությունների Կարս-Թորթում ճանապարհով անցնելիս այս բնակավայրով է անցել Մենուա թագավորը:
Ըստ Արիստակես Լաստիվետցու (XI դար) 1056 թվականին Օկոմին ենթարկվել է սելջուկ-թուրքերի ավերածություններին, որից հետո բնակավայրը վերածվել է անշուք գյուղի:
1829-1830 թվականներին գյուղի հայ բնակչության մի մասը գաղթել և հաստատվել է Ախալքալաքի շրջանի Կարծախ գյուղում:
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1878 թվականին ուներ 23 տուն` 161 հայ և 12 տուն` 84 թուրք, 1909 թվականին` 31 տուն հայ և 19 տուն թուրք բնակիչ:
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր:
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1870-ական թվականներին ուներ երկսեռ ուսումնարան[2]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Էրզրումի նահանգ, Վերին Բասենի գավառ»։ Վերցված է 2015 ապրիլի 14
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 5, էջ 469