Ալիճագրակ

Գյուղ
Ալիճագրակ
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Բասենի գավառակ
Այլ անվանումներ	Արուճագրակ, Ալիջակրակ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	560 մարդ (1877-1878)
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականուն	ալիճագրակցի
Ժամային գոտի	UTC+3

Ալիճագրակ, Արուճագրակ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Բասենի գավառակի արևելյան սահմանագլխին, Երասխի հովտում։ Գտնվում է Ալիջա գետի հովտում։

Անվանումներ

Գյուղը կրել է Ալիաջակրակ, Ալիճակռակ, Ալիճեքրեկ, Ալիջագրակ, Ալիջակրախ, Ալիջակրակ, Ալիջակրաղ, Ալիջակրեք, Ալիջաքրաք, Արուճագրակ, Արուճակրակ, Արուջագրակ և Արուջակրակ անվանումները:

Պատմություն

Միջին դարերում կոչվել է Արուճագրակ։ Ֆրանսիացի ճանապարհորդ Տավեռնիեն 1655 թվականի մարտին ութ օր մնացել է Ալիճագարակում և նկարագրել այն։ Գյուղը գետնափոր տներ է ունեցել:

1877–1878 թվականներին ունեցել է 560 հայ բնակիչ։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին Ալիճագարակի բնակչության մի մասը զոհվել, իսկ մյուս մասն ապաստանել է Արևելյան Հայաստանում։

Տնտեսություն

Բնակիչների հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն է։ Գյուղը հայտնի էր իր ընտիր ցորենով:

Պատմամշակութային կառույցներ

Ալիճագարակն ուներ հայկական եկեղեցի։

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր