Վիլհելմ Օստվալդ

Վիլհելմ Օստվալդ Vilhelms Ostvalds
Ծնվել է	սեպտեմբերի 2, 1853(1853-09-02) Ռիգա, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	ապրիլի 4, 1932(1932-04-04) (78 տարեկանում) Լայպցիգ, Սաքսոնիա (նահանգ), Պրուսիայի ազատ պետություն, Վայմարյան Հանրապետություն
Գերեզման	Մեծ գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Գերմանիա
Ազգություն	գերմանացի
Մասնագիտություն	քիմիկոս, էսպերանտիստ, գյուտարար, համալսարանի պրոֆեսոր, Idist, գրող, ֆիզիկոս և փիլիսոփա
Հաստատություն(ներ)	Լայպցիգի համալսարան, Դորպատի կայսերական համալսարան, Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտ և Ռիգայի տեխնիկական համալսարան
Գործունեության ոլորտ	ֆիզիկա
Անդամակցություն	Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Սաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Լեոպոլդինա, Թուրինի Գիտությունների Ակադեմիա, Նիդեռլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատեր	Դորպատի կայսերական համալսարան
Գիտական աստիճան	դոկտորի աստիճան
Տիրապետում է լեզուներին	էսպերանտո, Իդո և գերմաներեն
Գիտական ղեկավար	Կառլ Շմիդտ և Arthur von Oettingen?
Եղել է գիտական ղեկավար	Էյնար Հերցշպրունգ, Arthur Amos Noyes? և Alwin Mittasch?
Պարգևներ	Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրներ (1901-2000) (քիմիայի գծով, 1909)
Երեխա(ներ)	Վոլֆգանգ Օստվալդ
Wilhelm Ostwald Վիքիպահեստում

Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Օստվալդ (լատիշ․՝ Vilhelms Ostvalds, 1853, սեպտեմբերի 2, Ռիգա, Լատվիա - 1932, ապրիլի 4, Գրոսբոտեն, Գերմանիա), գերմանացի ֆիզիկաքիմիկոս, իդեալիստ փիլիսոփա։ Պետերբուրգի ԳԱ թղթակից անդամ (1896)։ Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրներ (1901-2000), (քիմիայի գծով, 1909)։

Կենսագրություն

1875 թվականին ավարտել է Դորպատի (Տարտու) համալսարանը։ 1882-1887 թվականներին եղել է Ռիգայի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի, 1887-1906 թվականներին՝ Լայպցիգի համալսարանի պրոֆեսոր։ Օստվալդի հիմնական գիտական աշխատանքները վերաբերում են Էլեկտրոլիտային դիսոցման տեսության զարգացմանը։ 1884 թվականին հայտնաբերել է թթուների լուծույթների էլեկտրահաղորդականության կապը նրանց էլեկտրոլիտային դիսոցման աստիճանի հետ, սահմանել այժմ իր անվամբ հայտնի նոսրացումների օրենքը (1888), առաջարկել է վերլուծական քիմիայի ռեակցիաները դիտել որպես իոնների միջև փոխազդեցություն (1894)։

Ուսումնասիրել է նաև քիմիական կինետիկայի և կատալիզի հարցերը, մշակել ամոնիակի կատալիտիկ օքսիդացման հիմունքները։

1887 թվականին Ցա․ Վանտ Հոֆֆի հետ միասին հիմնել է «Ցայտշրիֆտ ֆյուր ֆիզիկոլիշե Խեմի» («Zeitschrift fiir physikolische Chemie») ամսագիրը, 1889 թվականին իրականացրել է «ճշգրիտ գիտությունների դասականները» հրատարակությունը։

Օստվալդը «ֆիզիկական» իդեալիզմի տարատեսակներից մեկի՝ էներգետիզմի տեսության հեղինակն է։

Հրատարակություններ

• Ostwald W. (1900)։ Grundriss der allgemeinen Chemie։ Leipzig: Engelmann 
• Ostwald W. (1906)։ Process of manufacturing nitric acid. Patent 
• Ostwald W. (1909)։ Energetische Grundlagen der Kulturwissenschaft (1st ed.)։ Leipzig 
• Couturat L.; Jespersen O., Lorenz R., Ostwald Wilhelm, and Pfaundler L. (1910)։ International language and science: Considerations on the introduction of an international language into science։ London: Constable and Company Limited 
• Ostwald W. (1917)։ Grundriss der allgemeinen Chemie (5th ed.)։ Dresden: Steinkopff 

Աշխատություններ

• Leitlinien der Chemie : 7 gemeinverständliche Vorträge aus der Geschichte der Chemie. Leipzig։ Akad. Verl.-Ges., 1906. Digital edition of the University and State Library Düsseldorf.

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։