Օքսֆորդի համալսարանի պրոֆեսոր (1854—1876 թթ.)։ Մյուլլերը լեզվաբանության մեջ հարել է նատուրալիստական ուղղությանը, սակայն, ի տարբերություն Ա․ Շչայխերի, լեզուն համարել է ոչ թե ինքնուրույն օրգանիզմ, այլ միայն «օրգանիզմի անհրաժեշտ ֆունկցիա»։ Ըստ Մյուլլերի լեզվի զարգացումը «աճ» է, բնական զարգացում, իսկ լեզվաբանությունը՝ գիտություն բնության մասին։ Դեռես երիտքերականներից առաջ Մյուլլեր նշել է անգիր լեզուների ուսումնասիրման կարևորությունը և կենդանի բարբառների դերը լեզվի զարգացման գործում։ Մյուլլեր թարգմանել է «Ռիգվեդան» (հ․ 1—6, 1849—1874), հրատարակել է «Արեելքի սուրբ գրքերը» (հ․ 1—55, 1879—1924) մատենաշարը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 648)։
