Կոսովոյի միջազգային կառավարական խումբ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Կոսովոյի միջազգային կառավարական խումբը կազմակերպություն է, որը ստեղծվել է Կոսովոյի կարգավիճակի գործընթացին վերաբերող Ահտիսաարի ծրագրի համաձայն[1][2]։ Այն ստեղծվել է Կոսովոյի ժողովրդավարական զարգացումը ղեկավարելու և լավ կառավարման, բազմազգության և օրենքի գերակայության խթանման համար։

Խումբը պատասխանատու էր Կոսովոյի միջազգային քաղաքացիական ներկայացուցչի (ICR) նշանակման և վերահսկման համար[3]։ ԿԽՄԿ-ը Կոսովոյի «վերջնական լիազորությունն էր, որը վերաբերում էր ծրագրի մեկնաբանմանը» և «ունակ էր չեղյալ հայտարարել Կոսովոյի իշխանությունների կողմից ընդունված որոշումները կամ օրենքները, և պատժամիջոցներ կիրառել ու հեռացնել պետական պաշտոնյաներին, որոնց գործողությունները նա որոշել էր անհամապատասխանեցնել» ծրագրի հետ։ Եվրամիության հատուկ ներկայացուցիչը (EUSR) Կոսովոյում (նշանակված Եվրախորհրդի կողմից) ISG- ի կողմից վերանշանակվեց որպես ICR:

2008-ի Կոսովոյի անկախության հռչակագիրը պաշտոնապես «ընդունում է Ահտիսաարիի պլանի բոլոր պարտավորությունները»[4]։ Այն իր երդմնակալության արարողությունն ունեցավ հինգշաբթի, 2008 թվականի փետրվարի 28-ին։ Սերբիան խումբը ճանաչեց «անօրինական» և այն դատապարտվեց Ռուսաստանի կողմից[5][6]։

2012 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Միջազգային կառավարման խումբը ունեցավ իր վերջին հանդիպումը[7][8] և պաշտոնապես ավարտեց իր ղեկավարումը[9]։

Անմիջական գործողությամբ, CSP- ն այլևս գոյություն չունի որպես առանձին և գերակա իրավական իշխանություն, և Կոսովոյի Հանրապետության Սահմանադրությունը այժմ հանդիսանում է երկրի իրավական դաշտի միակ հիմքը։

Իսկ Կոսովոն պատասխանատու դարձավ իր կառավարման համար[10]։

Անդամ երկրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

25 երկիր կան, որոնք անդամ էին Կոսովայի միջկառավարական խմբին, որնցից 15 -ը կազմավորման փուլում էին, և տասը այլ երկրներ միացան հետագայում[11]։ Խմբի յուրաքանչյուր երկիր ճանաչեց Կոսովոյի անկախության հռչակագիրը[11] The Group was composed of 20 EU member states and five non-EU countries.[12]:

Ահտիսարիի նախագիծն ի սկզբանե սահմանում էր ISG- ն, որը բաղկացած էր հետևյալ երկրներից[13].

ISG- ն ասում էր, որ «ISG- ի անդամ դառնալու չափանիշներից մեկը Կոսովոյի անկախության ճանաչումն էր»։ Խումբը կազմված էր 20 անդամ պետություններից և հինգ երկրներից[14]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Letter dated 26 March 2007 from the Secretary-General addressed to the President of the Security Council, Addendum, Comprehensive Proposal for the Kosovo Status Settlement (PDF), United Nations Security Council, 2007 թ․ մարտի 26, article 12.3, Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ հոկտեմբերի 9-ին, Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին {{citation}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  2. Letter dated 26 March 2007 from the Secretary-General addressed to the President of the Security Council (PDF), United Nations Security Council, 2007 թ․ մարտի 26, para. 11 of Annex, Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ դեկտեմբերի 14-ին, Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին
  3. Letter dated 26 March 2007 from the Secretary-General addressed to the President of the Security Council, Addendum, Comprehensive Proposal for the Kosovo Status Settlement (PDF), United Nations Security Council, 2007 թ․ մարտի 26, article 12.1, Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ հոկտեմբերի 9-ին, Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին, «An International Steering Group (ISG) comprising key international stakeholders shall appoint an International Civilian Representative (ICR), and will seek United Nations Security Council endorsement of the appointment. The ICR and the European Union Special Representative (EUSR), appointed by the Council of the European Union, shall be the same person.» {{citation}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  4. 2008 Kosovo declaration of independence, 2008 թ․ փետրվարի 17, «3. We accept fully the obligations for Kosovo contained in the Ahtisaari Plan, and welcome the framework it proposes to guide Kosovo in the years ahead.» {{citation}}: Cite uses deprecated parameter |authors= (օգնություն)
  5. «Kosovo Steering Group enrages Serbia». Press TV. 2008 թ․ փետրվարի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2008 թ․ մարտի 9-ին.
  6. «Russia protests Kosovo steering group establishment». RIA Novosti. 2008 թ․ մարտի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2008 թ․ մարտի 9-ին.
  7. «Archived copy» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ արխիվը պատճենվել է որպես վերնագիր (link)
  8. «Ending of supervised independence 10 September 2012». International Civilian Office. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 6-ին.
  9. Sputnik (2012 թ․ սեպտեմբերի 10). «International Steering Group Ends Kosovo Supervision». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին.
  10. «Sixteenth and final meeting of the International Steering Group for Kosovo» (PDF). International Civilian Office. 2012 թ․ սեպտեմբերի 10. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 6-ին.
  11. 11,0 11,1 «New States Join Kosovo's Supervisory Body». Balkan Insight. 2008 թ․ մայիսի 21. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 21-ին.(չաշխատող հղում)
  12. «ICO KOS - ICO KOS homes and real estate».
  13. Letter dated 26 March 2007 from the Secretary-General addressed to the President of the Security Council, Addendum, Comprehensive Proposal for the Kosovo Status Settlement, Annex IX, International Civilian Representative (PDF), United Nations Security Council, 2007 թ․ մարտի 26, article 4.1, Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2009 թ․ հոկտեմբերի 9-ին, Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 30-ին {{citation}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  14. «UNPO: Kosova: Membership of International Organisations the Next Step».