Կոսովոյի անկախության հռչակում
Կոսովոյի անկախության ճանաչումը աշխարհում: Կոսովո Կոսովոյի անկախությունը պաշտոնապես ընդունած պետություններ Պետություններ, որոնք հայտարարել են այն մասին, որ նրանք պատրաստվում են պաշտոնապես ճանաչել Կոսովոյի անկախությունը Պետություններ, որոնք հայտարարել են չեզոքության մասին կամ հետաձգել են Կոսովոյի անկախության ճանաչման մասին որոշումը Պետություններ, որոնք իրենց մտահոգությունն են հայտնել անկախության միակողմանի հռչակումով Պետություններ, որոնք հայտարարել են այն մասին, որ չեն ճանաչում Կոսովոյի անկախությունը
Կոսովոյի անկախության հռչակում, Կոսովոյի խորհրդարանի 2008 թվականի փետրվարի 17-ի ակտը, որը հայտարարել է Կոսովոյի անկախության միակողմանի կարգավիճակի մասին[1]։ 2014 թվականի փետրվարի 11-ին ճանաչվել էՄԱԿ-ի 108 անդամ երկրների կողմից։
Միջազգային արձագանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի նիստում 2008 թվականի փետրվարի 15-ին անվտանգության խորհրդի 15 անդամներից (ԱՄՆ և Եվրոպական միության) հինգ պետություններ կողմ են արտահայտվել Կոսովոյի անկախության տրամադրումը[2]։
- Կիպրոսի իշխանությունները հայտարարել են, որ երբեք չեն ճանաչի ՄԱԿ-ի անդամ պետությունների անկախության միակողմանի հռչակումը[3]։
- ԱՄՆ նախագահ Ջորջ Բուշն ընդունել է Կոսովոյի անկախությունը[4]
- Ուրսուլա Պլասիկ, ՆԳ նախարար Ավստրիայում[5]
|
Չորեքշաբթի ես մտադիր եմ Ավստրիայի նախարարների կաբինետին առաջարկել ընթացք տալ Կոսովոյի անկախության ճանաչմանը։ | 
|
- Ալբանիայի Հանրապետության վարչապետ Սալի Բերիշա[5]
|
|
Նոր պետությունը Տիրանայի կողմից կճանաչվի այն բանից հետո, երբ այս առիթով կքվեարկեն Վաշինգտոնն ու ԵՄ-ն |
|
|
|
Թուրքական Հանրապետությունը գոհունակությամբ ընդունեց հիմունքները և դրույթները, որոնք նշված էին Կոսովոյի խորհրդարանի անկախության հռչակագրում և որոշում է կայացրել ճանաչել Կոսովոյի Հանրապետության անկախությունը։ |
|
- Փետրվարի 20-ին Սերբիայի գնչուների ազգային խորհուրդը հրաժարվել է ճանաչել Կոսովոյի անկախությունը[6]։
|
|
Գնչուների ազգային խորհուրդը հայտնել է, որ գնչուները երբեք չի ճանաչի Կոսովոյի և Մետոխիայի անկախությունը և երբեք չեն դավաճանի իրենց պետությանը՝ Սերբիային։ Խորհուրդը քննադատության դատապարտվեց, և Կոսովոյի բրիտանացի դեսպանի հայտարարությունը այն մասին, որ Մարտի Ախտիսաարիի ծրագիրը ճանաչել և ընդունել են այնտեղ ապրող գնչուների կողմից։ Ազգային խորհուրդը ընդգծել է, որ գնչուները մնում են ալբանացի ծայրահեղականների հարձակումների թիրախում, և որ ՄԱԿ-ի առաքելության մանդատի ընթացքում գնչուների ավելի քան 85%-ը ստիպված է եղել լքել իրենց տներն ու փախչել Կոսովոյից ահաբեկչության պատճառով։ |
|
- 2008 թվականի մարտի 4-ին Շվեդիան և Նիդեռլանդները ճանաչեցին Կոսովոյի անկախությունը։
- 2010 թվականի մայիսի 19-ին Սոմալին ճանաչել է Կոսովոյի անկախությունը։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Парламент Косова объявил о независимости края
- ↑ На экстренном заседании Совета Безопасности ООН в четверг сторонники независимости Косова оказались в меньшинстве // Российская газета, 15 февраля 2008
- ↑ Заседание Совбеза ООН закончилось полным фиаско для сторонников отделения Косово // Российская газета, 15 февраля 2008
- ↑ Yahoo! News
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Rambler с ссылкой на Вести. Ru(չաշխատող հղում)
- ↑ «ИА Regnum. Цыгане никогда не признают независимость Косова»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-11-09-ին։ Վերցված է 2018-04-04
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Assembly of Kosovo: Kosovo Declaration of Independence, Priština, February 17, 2008.
- Photo Gallery of Kosovo Serbs demonstrating against the proclamation of Kosovo independence Archived 2013-05-16 at the Wayback Machine., Feb 18, 2008 RIA Novosti.
- Kosovo — a timeline of independence Archived 2016-10-25 at the Wayback Machine., Feb 17, 2008, The Sofia Echo