Կազիմերա Իլլակովիչ
Կազիմերա Իլլակովիչ լեհ.՝ Kazimiera Iłłakowiczówna | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 6, 1892[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Վիլնյուս, Ռուսական կայսրություն |
Վախճանվել է | փետրվարի 16, 1983[1][4][2][…] (90 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Պոզնան, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն |
Գերեզման | Պովոնզկի գերեզմանատուն |
Մասնագիտություն | թարգմանչուհի, գրող, բանաստեղծուհի, փիլիսոփա և արձակագիր |
Լեզու | լեհերեն |
Քաղաքացիություն | Լեհաստան |
Կրթություն | Օքսֆորդի համալսարան և Կրակովի համալսարան |
Պարգևներ | |
Ազգականներ | Թոմաշ Զան |
Kazimiera Iłłakowiczówna Վիքիպահեստում |
Կազիմերա Իլլակովիչ (լեհ.՝ Kazimiera Iłłakowiczówna, Կազիմերա Իլլակովիչովնա, օգոստոսի 6, 1892[1][2][3][…], Վիլնյուս, Ռուսական կայսրություն - փետրվարի 16, 1983[1][4][2][…], Պոզնան, Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն), լեհ բանաստեղծուհի, արձակագիր, դրամատուրգ, թարգմանիչ։ Տպագրվել է «արական» ազգանվան տարբերակով։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կազիմերա Իլլակովիչը ծնվել է արտամուսնական կապից։ Հայրական կողմից նրա պապը՝ Թոմաշ Զանը, բանաստեղծ և ֆիլոմատների ընկերության անդամ էր ու մտերմություն էր անում Ադամ Միցկևիչի հետ։ Վաղ տարիքում զրկվել է ծնողներից, դաստիարակվել է հարազատների կողմից Դվինսկի (այժմ՝ Դաուգավպիլս) մոտակայքում գտնվող դաստակերտում։ Մեծացել է լեզուների խաչմերուկում։ Սովորել է Դվինսկի ռուսական գիմնազիայում, բնակվել Սանկտ Պետերբուրգում (1904-1905, 1907)[5]:
1908-1909 թվականներին սովորել է Ժնևում, 1910-1914 թվականներին՝ Օքսֆորդի և Կրակովի Յագելլոնյան համալսարանում, որտեղ էլ ծանոթացել է Յուզեֆ Պիլսուդսկու հետ։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին ռուսական բանակում ծառայել է որպես բուժքույր։ Արիության համար արժանացել է Գեորգիևյան խաչի։
1917-1918 թվականներին բնակվել է Պետրոգրադում, տպարանում աշխատել որպես սրբագրիչ։ 1918 թվականից ծառայել է Լեհաստանի ԱԳՆ-ում, 1926-1935 թվականներին եղել է դիմում բողոքների գծով Պիլսուդսկու քարտուղարը, մարշալի մահից հետո վերադարձել է ԱԳՆ։ 1936-1938 թվականներին շրջագայել է Եվրոպական երկրներում և դասախոսություններ կարդացել Պիլսուդսկու մասին։ 1939 թվականին տեղափոխվել է Ռումինիա, որտեղ պատերազմի տարիներն անցկացրել է Կլուժում, դասավանդել է լեզուներ, սովորել ռումիներեն և հունգարերեն։ 1947 թվականին վերադարձել է Լեհաստան։ Մինչև 1954 թվականը, հայրենիքում տպագրվում էին միայն նրա թարգմանությունները։
Մահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կատարակտի դեմ մի քանի վիրահատություններից հետո՝ կյանքի վերջին տարիներին, նա կուրանում է։ Բնակվել և մահացել է Պոզնանում։ Թաղված է Վարշավայի Հին Պովոնզկիի գերեզմանատանը[6][7]։
Ստեղծագործական ուղի
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կազիմերա Իլլակովիչն առաջին անգամ հանդես է եկել «Եիտասարդ Լեհաստանի» միջավայրում, մտերիմ է եղել Սկամանդր բանաստեղծական խմբի անդամների հետ։ Ընկերություն է արել Մարիա Դոմբրովսկայի (Դոմբրովսկան Օրագրում Իլլակովիչին համեմատում է Սուրբ Թերեզայի հետ), Ստանիսլավ Վիտկևիչի և Յուլիան Տուվիմի հետ։ Իլլակովիչի մետաֆիզիկական քնարերգությունում նկատելի է բարոկկո պոեզիայի (Յուզեֆ Բակայի), լեհական ռոմանտիզմի և Բոլեսլավ Լեսմյանի քնարերգության ազդեցությունը։ Կատինի և Պոզնանի բանվորների գնդակահարության մասին գրողի բանաստեղծություններն առաջին անգամ Լեհաստանում հրատարակվել են 1989 թվականից հետո։
Հեղինակ է երեխաների համար բանաստեղծությունների և հեքիաթների գրքերի, արձակ հուշերի և մի քանի դրամաների։ Թարգմանել է Գյոթեին («Էգմոնտ»), Լև Տոլստոյին («Աննա Կարենինա»), Հայնրիխ Բյոլին («Վաղ տարիների հացը»), Էնդրե Ադիի, Էմիլի Դիքինսոյի բանաստեղծությունները։
Բանաստեղծությունների ժողովածուներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ikarowe loty[8] (1911)
- Trzy struny (1917)
- Śmierć Feniksa (1922)
- Rymy dziecięce (1923)
- Połów (1926)
- Obrazy imion wróżebne (1926)
- Płaczący ptak (1927)
- Popiół i perły (1930)
- Słowik litewski[9] (1936)
- Wiersze o Marszałku Piłsudskim 1912-1935 (1936)
- Wiersze bezlistne (1942)
- Lekkomyślne serce (1959)
- Wiersze dziecięce (1959)
- Szeptem (1966)
- Ta jedna nić. Wiersze religijne (1967)
- Liście i posągi (1968)
- Odejście w tło (1976)
Ճանաչում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իլլակովիչի բանաստեղծական ձիրքը, մարդկային հատկանիշները և քաղաքացիական դիրքորոշումը մշտապես խորին հարգանք են վայելել։ Նրան շնորհվել են Վիլնյուս քաղաքի գրական մրցանակ (1930), Պետական գրական մրցանակ (1935), Գրականության և արվեստի նախարարության մրցանակ (1967), Պոզնան քաղաքի մրցանակ (1968) և այլ մրցանակներ, Պոզնանի Ադամ Միցկևիչ համալսարանի պատվավոր դոկտոր (1981):
1983 թվականից լավագույն բանաստեղծական դեբյուտի համար սահմանվել է Կազիմիր Իլլակովիչի անվան մրցանակ։ Բանաստեղծուհու Պոզնանում գտնվող կոմունալ բնակարանը 1984 թվականին վերածվել է թանգարանի։
Կարոլ Շիմանովսկին, Վիտոլդ Լյուտոսլավսկին և ուրիշ լեհ կոմպոզիտորներ երաժշտություն են գրել Իլլակովիչի բանաստեղծությունների համար։
Պարգևներ և կոչումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վիլնյուս քաղաքի գրական մրցանակ (1930)
- Լեհաստանի Վերածննդի շքանշանի սպայի խաչ (1934)
- Լեհաստանի գրականության ակադեմիայի ոսկե դափնեկիր (1935)
- Ռումինիայի թագի շքանշանակիր (1938)[10]
- Պոզնան քաղաքի մրցանակ (1968)
- Պոզնանի Ադամ Միցկևիչ համալսարանի պատվավոր դոկտոր (1981)
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Swirski T.M. Religious elements in the poetry of Kazimiera Illakowicz. Ottawa: National Library of Canada, 1981
- Danielewska L. Portrety godzin: o Kazimierze Iłłakowiczównie. Warszawa: Czytelnik, 1987
- Ołdakowska-Kuflowa M. Chrześcijańskie widzenie świata w poezji Kazimiery Iłłakowiczówny. Lublin: Red. Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1993
Ռուսերեն հրապարակումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Стихи. Пер. с польск. и вступл. Н.Астафьевой // Иностранная литература 1974 № 12, с.3-11 [Стихи]. Пер. с польск. Н.Астафьевой //Польша 1976 № 3
- [Стихи] // Польские поэты. Стафф. Иллакович. Пшибось. Ружевич. Шимборская. М. Худож.лит. 1978 с.97-136 Переводы Н.Астафьевой, Е.Благининой, Ю.Мориц, Д.Самойлова
- Из книги стихов «Пепел и перлы». Пер. и предисл. Н.Астафьевой//Даугава 1996 № 6 cc.127-130
- [Стихи] // Н.Астафьева, В.Британишский Польские поэты ХХ ыека. Антология т. I СПб: Алетейя, 2000 с.77-105
- [Стихи] // Астафьева Н. Польские поэтессы: Антология. СПб: Алетейя, 2002, с.106-163
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 3,0 3,1 e-teatr.pl (польск.) — 2004.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ Kazimiera Iłłakowiczówna
- ↑ «Zakochana poetka – Kazimiera Iłłakowiczówna - historia, kultura, muzea, matura, rekonstrukcje i recenzje historyczne». HISTORIA.org.pl (լեհերեն). 2016 թ․ մայիսի 14. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
- ↑ «Female Identity in the 20th Century Polish Poetry: Between Androgyny and Essentialism» (PDF). Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 26-ին.
- ↑ «A History of Central European Women's Writing». Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 26-ին.
- ↑ «Kazimiera Iłłakowiczówna: The Poet as a Witness of History, and of Double National Allegiance». doi:10.1007/978-1-349-22238-4_11.
- ↑ «Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej». Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 25-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կազիմերա Իլլակովիչ» հոդվածին։ |
|
- Օգոստոսի 6 ծնունդներ
- 1892 ծնունդներ
- Վիլնյուս քաղաքում ծնվածներ
- Փետրվարի 16 մահեր
- 1983 մահեր
- Օքսֆորդի համալսարանի շրջանավարտներ
- Կրակովի համալսարանի շրջանավարտներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Լեհ բանաստեղծուհիներ
- 20-րդ դարի բանաստեղծներ
- 20-րդ դարի կին գրողներ
- Լեհ ֆեմինիստներ
- Լեհ կին դրամատուրգներ
- Լեհ թարգմանիչներ
- Լեհ փիլիսոփաներ
- Լեհ արձակագիրներ
- Բանաստեղծներ այբբենական կարգով
- Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետներ
- Լեհ մանկագիրներ
- Երկարակյացներ