Իժորյան բաբան (հուշահամալիր)
 | |
|---|---|
 «Իժորյան բաբան» հուշահամալիրը | |
 | |
 | |
| Տեսակ | պատերազմի հուշահամալիր և պատմության հուշարձան |
| Ստեղծում | 1967 |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Բնակավայր | Տելմանա |
| Շինության ձև | Հուշակոթող |
| Մասն է | Փառքի կանաչ գոտի |
| Ներկա վիճակ | Կանգուն |
 Izhorsky ram Վիքիպահեստում | |
«Իժորյան բաբան» հուշահամալիր (ռուս.՝ Мемориал «Ижорский таран»), հուշահամալիր «Փառքի կանաչ գոտի» համալիրի կազմի մեջ։ Գտնվում է Ռուսաստանի Դաշնության Լենինգրադի մարզի Կոլպինո քաղաքից քիչ հարավ։ Կառուցվել է 1967 թվականին Կոլպինոյի բնակիչների կողմից։ Ճարտարապետն է Յ. Վ. Կոմարովը[1]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երկաթբետոնե երեք ուղղաձիգ կանգնակներին ամրացված է հորիզոնական հեծան, որի սուր ծայրն ուղղված է թշնամու դիրքերին։ Հարևանությամբ տեղադրված է 85-միլիմետրանոց զենիթային հրանոթ։ Այստեղով է 1941-1944 թվականներին անցել Լենինգրադի պաշտպանության առաջնագիծը[1]։
Հուշարձանը խորհրդանշում է 1941-1944 թվականներին այստեղով անցնող պաշտպանության առաջնագիծը և հիշեցնում է քաղաքի պաշտպանների քաջության մասին։ Մոտակայքում գտնվող Յամ-Իժորա գյուղը բռնազավթելուց և գերմանացիների` Իժորա գետի մոտ հասնելուց հետո Կոլպինոն հայտնվեց անմիջապես ճակատային գծում։ Իժորայի բանվորական գումարտակը, որը բաղկացած էր աշխարհազորայիններից և զինվորներից, արեց ամեն ինչ, որ թույլ չտա թշնամուն առաջ շարժվել[1]։
Հուշարձանն իր ոճով հիշեցնում է հզոր բաբան, որով քանդում էին պատերը պաշարված հնագույն բերդերում[1]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հուշակոթողի բացումը տեղի է ունեցել 1967 թվականի նոյեմբերի 2-ին Օկտյաբսկայա երկաթուղու 29-րդ կիլոմետրում[2]։
Ամեն տարի Հաղթանակի օրը, շրջափակումը ճեղքելու և վերացնելու օրերին հուշարձանի մոտ ծաղիկներ են տեղադրվում, այստեղ գալիս են վետերանները, որոնք հիշում են իրենց ընկերներին, տեղի են ունենում լռության րոպեներ[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Гусаров А. Ю. Памятники воинской славы Петербурга. — СПб.: Паритет, 2010. — 400 с. — ISBN 978-5-93437-363-5.
