Լենինգրադի մարզ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լենինգրադի մարզը Ռուսաստանի քարտեզին

Լենինգրադի մարզ (ռուսերեն՝ Ленингра́дская о́бласть)՝ Ռուսաստանի սուբյեկտներից մեկն է, մտնում է Հյուսիս-արևմտյան ֆեդերալ և Հյուսիս-արևմտյան տնտեսական օկրուգների մեջ։ Մարզը ստեղծվել է 1927 թվականի օգոստոսի 1-ին։ Վարչական կենտրոնը Սանկտ Պետերբուրգ քաղաքն է։

Տարածքը 85 300 կմ² է, որը Ռուսաստանի ամբողջ տարածքի 0,5 % է կազմում. Այդ ցուցանիշով մարզը զբաղեցնում է 39-րդ տեղը Ռուսաստանում։ Արևմուտքից արևելք մարզը ձգվում է 450 կիլոմետրով, իսկ ամենամեծ սահմանի երկարությունը հյուսիսից հարավ կազմում է 320 կմ։ Բնակչությունը 1 631 894 մարդ է (2009 թ.)[1]

Հիդրոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շրջանի տարածքը, բացառությամբ ծայրահեղ հարավ-արևելյան փոքր մասի, պատկանում է Բալթիկ ծովի ավազանին և ունի խիտ, լավ զարգացած գետային ցանց։  Լենինգրադի մարզի բոլոր գետերի ընդհանուր երկարությունը մոտ 50 հազար կմ է։  Նաև տարածաշրջանում կան 1800 լճեր, ներառյալ Լադոգան `ամենամեծը Եվրոպայում։  Տարածքի զգալի մասը ճահճացած է։

Պաշտոնական խորհրդանիշներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լենինգրադի մարզի դրոշը ուղղանկյուն վահանակ է ՝ երկարության և լայնության (3։2) հարաբերակցությամբ։  Դրոշի վերևում կա սպիտակ դաշտ, որը զբաղեցնում է իր լայնության 2/3 -ը։  Լենինգրադի մարզի զինանշանը պատկերված է կենտրոնում ՝ սպիտակ դաշտի վրա։  Լենինգրադի մարզի դրոշի վրա զինանշանի ընդհանուր լայնությունը պետք է լինի վահանակի երկարության 2/9 -ը։  Դրոշի ներքևի մասում ՝ ամբողջ երկարությամբ, սրածայր ալիքների տեսքով, կարմիր շերտ է, դրա վերևում ՝ կապույտ, որը կիսով չափ բաժանված է սպիտակ ալիքային շերտով, որը կազմում է լայնքի 1/60 մասը։

Դրոշի հակառակ կողմը նրա դիմերեսի հայելային պատկերն է։

Լենինգրադի մարզի պաշտոնական օրհներգը «Լենինգրադյան ընտանիք» ստեղծագործությունն է (երաժշտությունը ՝ Սվետլանա Միրոնովայի, խոսքերը ՝ Միխայիլ Լեյկինի)։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռոսստատի տվյալներով, շրջանի բնակչությունը կազմում է 1 892 711 մարդ։  (2021):  Բնակչության խտությունը ՝ 22,56 մարդ / կմ² (2021 թ.)  Քաղաքային բնակչություն `66.58% (1260249):

Բնակչության ազգային կազմը `ըստ 2010 թվականի մարդահամարի (%)

Ռուսներ 92.7   ֆիններ 0.3

Ուկրաինացիներ 2.0 Ցիգաններ 0.2

Բելառուսներ 1.1   Տաջիկներ 0.2

Թաթարներ 0.5   մոլդովացիներ 0.2

Հայեր 0.4   վեպսիացիներ 0.1

Ուզբեկներ 0.4   իժորյաններ 0.01

Ադրբեջանցիները 0.4   водь 0.002

Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մետրո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վսևոլոժսկի շրջանի Մուրինո քաղաքում կան Դեվատկինո կայարանը և Սանկտ Պետերբուրգի մետրոյի Սևերնոյե դեպոն։

Համաձայն Սանկտ Պետերբուրգի մետրոյի զարգացման ծրագրերի ՝ մինչև 2025 թվականը, նախատեսվում է կառուցել Կուդրովո կայարանը և Պրավոբերեժնոյի էլեկտրական պահեստը Վսևոլոժսկի շրջանի Կուդրովո քաղաքում։

Մշակույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հանգստի արժեքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սանկտ Պետերբուրգի բնակիչների համար տարածաշրջանը չափազանց կարևոր է իր բնակիչների հանգստի իրականացման, ինչպես նաև ամառանոցների և այգիների հողերում հիմնական աշխատանքից ազատ ժամանակ իրենց ուժերի կիրառման գործում։

Քույր շրջաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  🇮🇹Լոմբարդիա, Իտալիա

  🇨🇳Հեբեյ, Չինաստան

  🇳🇴Նուռլան, Նորվեգիա

  🇰🇷Չունչոնամ-դո, Կորեայի Հանրապետություն

  🇧🇬Սոֆիայի մարզ, Բուլղարիա

  🇨🇿Հարավային Մորավյան շրջան, Չեխիա

  🇷🇺Կարելիայի Հանրապետություն, Ռուսաստան

  🇧🇾Գոմելի շրջան, Բելառուս

  🇵🇱Ստորին Սիլեզիայի վոյեվոդություն, Լեհաստան

🇩🇪Մեկլենբուրգ-Արևմտյան Պոմերանիա,  

Գերմանիա

🇷🇺Ստավրոպոլի երկրամաս, Ռուսաստան

🇩🇰Օրհուս, Դանիա

🇺🇸Մերիլենդ, ԱՄՆ

🇷🇺Կալուգայի մարզ, Ռուսաստան

🇧🇾Մոգիլևի մարզ, Բելառուս

🇧🇾Վիտեբսկի մարզ, Բելառուս

🇷🇺Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան

🇸🇰Բանկոբիստրիցայի շրջան, Սլովակիա

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 561