Մաքս Ֆերդինանդ Պերուց

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մաքս Ֆերդինանդ Պերուց
գերմ.՝ Max Ferdinand Perutz
Ծնվել էմայիսի 19, 1914(1914-05-19)[1][2][3][…]
Վիեննա, Ավստրո-Հունգարիա[4]
Մահացել էփետրվարի 6, 2002(2002-02-06)[1][2][3][…] (87 տարեկան)
Քեմբրիջ, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն[5]
բնական մահով
Քաղաքացիություն Միացյալ Թագավորություն[6] և  Ավստրիա
Մասնագիտությունկենսաբան, մոլեկուլային կենսաբան, քիմիկոս, համալսարանի դասախոս, բյուրեղագիր, կենսաֆիզիկոս և կենսաքիմիկոս
Հաստատություն(ներ)Քեմբրիջի համալսարան և Յորքի համալսարան
Գործունեության ոլորտԿենսաքիմիա, մոլեկուլային կենսաբանություն[7] և քիմիա[7]
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Բեռլինի գիտությունների ակադեմիա, Լեոպոլդինա, Պապական գիտությունների ակադեմիա[8], Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Մոլեկուլային կենսաբանության եվրոպական կազմակերպություն, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատերՓիթերհաուս, Վիեննայի համալսարան, Քեմբրիջի համալսարան և Թերեզիանում
Տիրապետում է լեզուներինանգլերեն[1][7][9] և գերմաներեն[7]
Գիտական ղեկավարՋոն Դեսմոնդ Բեռնալ և Ուիլյամ Լորենս Բրեգ[10]
Եղել է գիտական ղեկավարՖրենսիս Քրիք, John Keith Moffat?, David Mervyn Blow? և Ջոն Քենդրյու
Հայտնի աշակերտներՖրենսիս Քրիք և Ջոն Քենդրյու
Պարգևներ
Երեխա(ներ)Ռոբին Պերուց
 Max Perutz Վիքիպահեստում

Մաքս Ֆերդինանդ Պերուց (անգլ.՝ Max Ferdinand Perutz) (մայիսի 19, 1914 - փետրվարի 6, 2002), անգլիական (ծագումով՝ ավստրիացի) կենսաքիմիկոս, մոլեկուլային կենսաբան։ Լոնդոնի թագավորական ընկերության անդամ (195))։

Սովորել է Վիենայի համալսարանում, հետագայում (1936 թվականից) տեղափոխվել Քեմբրիջ (Մեծ Բրիտանիա)։ Ղեկավարել է բժշկական գիտահետազոտական խորհրդի մոլեկուլային կենսաբանության խումբը (1947-1962), 1962 թվականից Քեմբրիջի համալսարանի մոլեկուլային կենսաբանության լաբորատորիայի վարիչն է։ Հիմնականում ուսումնասիրել է սպիտակուցների կառուցվածքը ռենտգենկառուցվածքային վերլուծության իր իսկ կատարելագործած մեթոդով։ Առաջինն է վերծանել հեմոգլոբինի մոլեկուլի տարածական կառուցվածքը։

1962 թվականին արժանացել է քիմիայի նոբելյան մրցանակի[16]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 286