Jump to content

Լին Մարգուլիս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լին Մարգուլիս
անգլ.՝ Lynn Margulis
Դիմանկար
Ծնվել էմարտի 5, 1938(1938-03-05)[1][2][3]
ԾննդավայրՉիկագո, Իլինոյս, ԱՄՆ
Մահացել էնոյեմբերի 22, 2011(2011-11-22)[4][1][2][…] (73 տարեկան)
Մահվան վայրԱմհերսթ, Համպշիր շրջան, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրթությունՎիսկոնսինի համալսարան Մեդիսոնում[5], Հարվարդի համալսարան[5], Կալիֆոռնիայի համալսարան, Բերքլի, Մասաչուսեթսի համալսարան Ամհերստում և University of Chicago Laboratory Schools?
Ազդվել էIvan Wallin?
ԵրկերOn the origin of mitosing cells?
Մասնագիտությունէվոլյուցիոնիստ, համալսարանի դասախոս, բուսաբան, կենդանաբան, բնապահպանագետ, մանրէաբան, կենսաբան և դասախոս
ԱշխատավայրՄասաչուսեթսի համալսարան Ամհերստում և Բոստոնի համալսարան
ԱմուսինԿարլ Սագան
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա[5][13] և Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
ԵրեխաներԴորիոն Սագան և Ջերեմի Սագան
Կայքgeo.umass.edu/faculty/margulis/
 Lynn Margulis Վիքիպահեստում

Լին Մարգուլիս (անգլ.՝ Lynn Margulis,), ի ծնե՝ Լին Պետրա Ալեքսանդր[14][15] (անգլ.՝ Lynn Petra Alexander,մարտի 5, 1938(1938-03-05)[1][2][3], Չիկագո, Իլինոյս, ԱՄՆ - նոյեմբերի 22, 2011(2011-11-22)[4][1][2][…], Ամհերսթ, Համպշիր շրջան, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ[16]), ամերիկացի էվոլյուցիոն կենսաբան և էվոլյուցիայի մեջ սիմբիոզի նշանակության հիմնական ժամանակակից ջատագովը։ Մարգուլիսը փոխակերպել և հիմնովին ձևակերպել է միջուկներով բջիջների էվոլյուցիայի ներկայիս պատկերացումները՝ առաջարկելով, որ այն բակտերիաների սիմբիոտիկ միաձուլման արդյունք է։ Մարգուլիսը նաև բրիտանացի քիմիկոս Ջեյմս Լավլոկի հետ Գայայի վարկածի համահեղինակն է՝ առաջարկելով, որ Երկիրը գործում է որպես մեկ ինքնակարգավորվող համակարգ և եղել է Ռոբերտ Ուիթեքերի հինգ թագավորությունների դասակարգման գլխավոր պաշտպանն ու տարածողը։

Իր ողջ կարիերայի ընթացքում Մարգուլիսի աշխատանքը կարող էր բուռն առարկություններ առաջացնել[17][18] և նրա ձևավորող աշխատությունը՝ «Միտոզավորման բջիջների ծագման մասին» հրապարակվել է 1967 թվականին՝ մոտ տասնհինգ ամսագրերի կողմից մերժվելուց հետո[19]։ Դեռևս այն ժամանակ Բոստոնի համալսարանի կրտսեր անդամ է եղել, նրա տեսությունը, որ բջջային օրգանելները, ինչպիսիք են միտոքոնդրիան և քլորոպլաստը՝ նախկինում անկախ բակտերիաներ են եղել անտեսվել է ևս մեկ տասնամյակ և լայնորեն ընդունվել միայն այն բանից հետո, երբ այն հզորորեն հիմնավորվել է գենետիկական ապացույցների միջոցով։ Մարգուլիսը 1983 թվականին ընտրվել է ԱՄՆ Գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ։ 1999 թվականին նախագահ Բիլ Քլինթոնը նրան շնորհել է Գիտության ազգային մեդալ։ Լոնդոնի Linnean Society-ն նրան պարգևատրել է Դարվին-Ուոլես մեդալով 2008 թվականին։

Մարգուլիսը նեոդարվինիզմի խիստ քննադատ է եղել[20]։ Նրա դիրքորոշումը ողջ կյանքի ընթացքում բանավեճ է առաջացրել առաջատար նեոդարվինյան կենսաբանների, այդ թվում՝ Ռիչարդ Դոքինսի[21], Ջորջ Ք. Ուիլյամսի և Ջոն Մեյնարդ Սմիթի հետ[17]։ Մարգուլիսի աշխատանքը սիմբիոզի և նրա էնդոսիմբիոտիկ տեսության վերաբերյալ կարևոր նախորդներ են ունեցել, որոնք վերաբերում են 19-րդ դարի կեսերին, մասնավորապես՝ Անդրեաս Ֆրանց Վիլհելմ Շիմպերին, Կոնստանտին Մերեշկովսկուն, Բորիս Կոզո-Պոլյանսկուն և Իվան Վալինին և Մարգուլիսը ոչ միայն նպաստել է նրանց ավելի մեծ ճանաչմանը, այլ նաև անձամբ վերահսկել է Կոզո-Պոլյանսկու «Սիմբիոգենեզ. Էվոլյուցիայի նոր սկզբունք» առաջին անգլերեն թարգմանությունը, որը հայտնվել է նրա մահից մեկ տարի առաջ։ Նրա հիմնական գործերից շատերը, հատկապես նրանք, որոնք նախատեսված են եղել ընդհանուր ընթերցողների համար, գրվել են համատեղ իր որդու՝ Դորիոն Սագանի հետ։

2002 թվականին Discover ամսագիրը Մարգուլիսին ճանաչել է գիտության մեջ 50 ամենակարևոր կանանցից մեկը[22]։

Վաղ կյանք և կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգուլիսը ծնվել է Չիկագոյում՝ հրեական ընտանիքում[23]։ Նրա ծնողներն են եղել Մորիս Ալեքսանդրը և Լեոնա Ուայզ Ալեքսանդրը։ Նա չորս դուստրերից ավագն է եղել։ Նրա հայրը փաստաբան է եղել, որը նաև ղեկավարում էր ճանապարհային ներկեր պատրաստող ընկերություն։ Մայրը զբոսաշրջային գործակալություն է վարել[24]։ Նա ընդունվել է Hyde Park Academy High School 1952 թվականին[25]։ իրեն նկարագրելով որպես վատ աշակերտ, որը հաճախ ստիպված է եղել կանգնել անկյունում[26]։

Վաղահաս երեխա է եղել, նա ընդունվել է Չիկագոյի համալսարանի լաբորատոր դպրոցներ[27]՝ տասնհինգ տարեկանում[28][29][30]։ 1957 թվականին՝ 19 տարեկանում նա ստացել է Չիկագոյի համալսարանի բակալավրի կոչում ազատական արվեստում։ Նա միացել է Վիսկոնսինի համալսարանին՝ կենսաբանություն սովորելու համար՝ Հանս Ռիսի և Վալտեր Պլաուտի ղեկավարությամբ և 1960 թվականին ավարտել է գենետիկայի և կենդանաբանության մագիստրոսի կոչումը։ (Նրա առաջին հրապարակումը, որը կատարվել է է Պլաուտի հետ 1958 թվականին[31] Journal of Protozoology-ում՝ վերաբերել է Էուգլենայի գենետիկայի, դրոշակավորներին, որոնք ունեն ինչպես կենդանիների, այնպես էլ բույսերի առանձնահատկությունները)։ Այնուհետև նա ուսումնասիրություններ է կատարել Կալիֆոռնիայի համալսարանում և Բերկլիի համալսարանում` կենդանաբան Մաքս Ալֆերտի ղեկավարությամբ։ Մինչ նա կհասցներ ավարտել իր ատենախոսությունը՝ նրան առաջարկեցին մտնել գիտահետազոտական ​​ասոցիացիա, իսկ այնուհետև դասախոսություն ստանալ Մասաչուսեթսի Բրանդեյսի համալսարանում 1964 թվականին։ Կալիֆորնիայի համալսարանում սովորելու տարիներին ստացել է իր դոկտորական աստիճանը[32]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1966 թվականին տեղափոխվել է Բոստոնի համալսարան, որտեղ քսաներկու տարի կենսաբանություն է դասավանդել։ Նա սկզբում եղել է դոցենտ, ապա 1967 թվականին նշանակվել է ասիստենտ։ 1971 թվականին ստացել է դոցենտի կոչում, 1977 թվականին՝ լրիվ պրոֆեսորի աստիճան, իսկ 1986 թվականին՝ համալսարանի պրոֆեսորի կոչում։ 1988 թվականին նշանակվել է Ամհերսթի Մասաչուսեթսի համալսարանի բուսաբանության վաստակավոր պրոֆեսոր։ 1993 թվականին եղել է կենսաբանության վաստակավոր պրոֆեսոր։ 1997 թվականին նա տեղափոխվել է UMass Amherst-ի երկրաբանության բաժին՝ Երկրաբանության գիտությունների վաստակավոր պրոֆեսոր դառնալու համար[33], այդ պաշտոնը նա զբաղեցրել է մինչև իր մահը[34]։

Էնդոսիմբիոզի տեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
The chloroplasts of glaucophytes like this Glaucocystis have a peptidoglycan layer, evidence of their endosymbiotic origin from cyanobacteria.[35]

1966 թվականին որպես Բոստոնի համալսարանի երիտասարդ պրոֆեսորադասախոսական կազմի անդամ՝ Մարգուլիսը գրել է տեսական աշխատություն «Միտոզացնող բջիջների ծագման մասին» վերնագրով[36]։ Թերթը սակայն «մերժվել է մոտ տասնհինգ գիտական ամսագրերի կողմից»[19]։ Այն վերջապես ընդունվել է Journal of Theoretical Biology-ի կողմից և այսօր համարվում է ժամանակակից էնդոսիմբիոտիկ տեսության ուղենիշ։ Տասնամյակներ շարունակ իր գաղափարների մշտական քննադատությանը չդիմանալով՝ Մարգուլիսը հայտնել է իր տեսությունը առաջ մղելու մասին՝ չնայած այն ժամանակվա հակազդեցությանը[37]։ Միտոքոնդրիումների ծագումը բակտերիայից և քլորոպլաստներից ցիանոբակտերիայից փորձնականորեն ապացուցվել է 1978 թվականին Ռոբերտ Շվարցի և Մարգարետ Դեյհոֆի կողմից[38]։ Սա ստեղծել է սիմբիոգենեզի տեսության առաջին փորձարարական ապացույցը[37]։ Օրգանգենեզի էնդոսիմբիոզի տեսությունը լայնորեն ընդունվել է 1980-ականների սկզբին, այն բանից հետո, երբ պարզվել է, որ միտոքոնդրիաների և քլորոպլաստների գենետիկական նյութը զգալիորեն տարբերվում է սիմբիոնի միջուկային ԴՆԹ-ից[39]։

1995 թվականին անգլիացի էվոլյուցիոնիստ կենսաբան Ռիչարդ Դոքինսը Լին Մարգուլիսի և նրա աշխատանքի մասին ասել է՝

Ես մեծապես հիանում եմ Լին Մարգուլիսի խիզախությամբ և տոկունությամբ՝ էնդոսիմբիոզի տեսությանը հավատարիմ մնալու և այն անօրթոդոքսիայից ուղղափառություն տեղափոխելու հարցում։ Ես նկատի ունեմ այն տեսությունը, որ էուկարիոտիկ բջիջը պարզունակ պրոկարիոտ բջիջների սիմբիոտիկ միություն է։ Սա քսաներորդ դարի էվոլյուցիոն կենսաբանության մեծ նվաճումներից մեկն է, և ես մեծապես հիանում եմ նրանով[19]։

Սիմբիոզը որպես էվոլյուցիոն ուժ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգուլիսը հակադրվել է էվոլյուցիայի մրցակցության վրա հիմնված տեսակետներին՝ ընդգծելով տեսակների միջև սիմբիոտիկ կամ համագործակցային հարաբերությունների կարևորությունը[40]։

Հետագայում նա ձևակերպել է մի տեսություն, որն առաջարկում էր սիմբիոտիկ հարաբերություններ տարբեր ֆիլերի կամ թագավորությունների օրգանիզմների միջև որպես էվոլյուցիայի շարժիչ ուժ և բացատրել է գենետիկական փոփոխությունը, որը տեղի է ունենում հիմնականում բակտերիալ բջիջների կամ վիրուսների և էուկարիոտ բջիջների միջև միջուկային տեղեկատվության փոխանցման միջոցով[40]։ Օրգանելների ծագման նրա գաղափարներն այժմ լայնորեն ընդունված են, բայց այն առաջարկը, որ սիմբիոտիկ հարաբերությունները բացատրում են գենետիկական տատանումների մեծ մասը, դեռևս ծայրահեղ գաղափար է[40]։

Մարգուլիսը նաև բացասաբար է վերաբերվել նեոդարվինիզմի որոշ մեկնաբանություններին, որոնք նա կարծում էր, որ չափազանց կենտրոնացած են եղել օրգանիզմների միջև մրցակցության վրա, քանի որ նա կարծում էր, որ պատմությունը ի վերջո կդատի դրանք որպես «քսաներորդ դարի փոքր կրոնական աղանդ՝ անգլիական կրոնական համոզմունքների շրջանակում որպես Սաքսոնական կենսաբանություն»[40]։ Նա գրել է, որ ստանդարտ տեսության կողմնակիցները «դասվում են Դարվինի իրենց կենդանաբանական, կապիտալիստական, մրցակցային, ծախս-շահավետ մեկնաբանության մեջ՝ հակադրվելով նրան... Նեոդարվինիզմը, որը պնդում է [գեներով մուտացիաների դանդաղ կուտակումը՝ մակարդակի բնական ընտրություն], գտնվում է ամբողջական ֆանկում»[40]։

Գայայի վարկած

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգուլիսը սկզբում փնտրել է Ջեյմս Լավլոկի խորհուրդը սեփական հետազոտության համար, նա բացատրել դա հետևյալ կերպ, որ «Յոթանասունականների սկզբին ես փորձում էի բակտերիաներին համապատասխանեցնել նրանց նյութափոխանակության ուղիներով։ Ես նկատեցի, որ բոլոր տեսակի բակտերիաները գազեր են արտադրում։ Թթվածին, ջրածնի սուլֆիդ, ածխածնի երկօքսիդ, ազոտ, ամոնիակ և ավելի քան երեսուն տարբեր գազեր են արտազատվում այն բակտերիաների կողմից, որոնց էվոլյուցիոն պատմությունը ես ցանկանում էի վերակառուցել։ Ինչու՞ յուրաքանչյուր գիտնական, ում ես հարցրի, հավատում էր, որ մթնոլորտի թթվածինը կենսաբանական արտադրանք է, իսկ մյուս գազերը՝ ազոտը, մեթանը պատասխանեցին ինձ՝ «Գնա խոսիր Լովլոկի հետ», այդ կարծիքն ունեցել են առնվազն չորս տարբեր գիտնականներ, որ մթնոլորտում առկա գազերը կենսաբանական են»[19]։

Մարգուլիսը հանդիպել է Լավլոքի հետ, ով բացատրել է նրան Գայայի վարկածը և շատ շուտով նրանք սկսել են ինտենսիվ համագործակցություն հայեցակարգի շուրջ[19]։ Գայայի մասին ամենավաղ նշանակալից հրապարակումներից մեկը 1974 թվականին Լովլոքի և Մարգուլիսի համահեղինակած փաստաթուղթն է եղել, որը հակիրճ սահմանել է այն որպես «Գայայի վարկած»[41]։

Լավլոքի գաղափարի մյուս վաղ ներկայացումների նման, Լովլոք-Մարգուլիսի 1974 թվականի աշխատությունը կարծես կենդանի օրգանիզմներին տալիս էր մոլորակային ինքնակարգավորում ստեղծելու ամբողջական հնարավորություն, մինչդեռ ավելի ուշ, երբ գաղափարը հասունացել է, այս մոլորակային մասշտաբի ինքնակարգավորումը ճանաչվել է որպես առաջացող հատկություն։ Երկրային համակարգը, կյանքը և նրա ֆիզիկական միջավայրը միասին վերցրած է դիտարկել[42]։ Երբ կլիմայագետ Սթիվեն Շնայդերը 1989 թվականին հրավիրել է Ամերիկայի երկրաֆիզիկական միության Չեփմենի կոնֆերանսը Գայայի խնդրի շուրջ՝ «ուժեղ Գայայի» և «թույլ Գայայի» գաղափարը ներկայացրել է Ջեյմս Քիրշները, որից հետո Մարգուլիսը երբեմն ասոցացվում էր «թույլ Գայայի» գաղափարի հետ, սխալաբար (նրա « Գայան կոպիտ քած է » էսսեն թվագրվում է 1995 թվականին և այն նշում էր իր սեփական տարբերությունը Լովլոքից, ինչպես նա տեսնում էր, ինչը հիմնականում այն էր, որ նրան դուր չէր գալիս Երկրի փոխաբերությունը որպես առանձին օրգանիզմ, քանի որ նա ասել է՝ «Ոչ մի օրգանիզմ չի ուտում իր թափոնները»)[19]։ 1998 թվականի իր «Սիմբիոտիկ մոլորակ» գրքում Մարգուլիսը ուսումնասիրել է Գայայի և սիմբիոզի վերաբերյալ նրա աշխատանքի հարաբերությունները[43]։

Կյանքի հինգ թագավորություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1969 թվականին կյանքը երկրի վրա դասակարգվել է հինգ թագավորությունների, ինչպես ներկայացրել է Ռոբերտ Ուիթեքերը[44]։ Մարգուլիսը դարձել է ամենակարևոր աջակիցը, ինչպես նաև քննադատը[45], միևնույն ժամանակ նա առաջինն է եղել, որը ճանաչել է Ուիթեքերի կողմից մանրէների դասակարգման սահմանափակումները[46]։ Սակայն ավելի ուշ նոր օրգանիզմների հայտնագործությունները ինչպիսիք են արխեաները և մոլեկուլային տաքսոնոմիայի առաջացումը վիճարկեցին հայեցակարգը[47]։ 2000-ականների կեսերին գիտնականների մեծ մասը սկսել է համաձայնվել, որ գոյություն ունի ավելի քան հինգ թագավորություն[48][49]։ Մարգուլիսը դարձել է հինգ թագավորությունների դասակարգման ամենակարեւոր պաշտպանը։ Նա մերժել է 1990 թվականին Կառլ Վոեսի կողմից ներդրված երեք տիրույթի համակարգը, որը լայն ճանաչում է գտել։ Նա ներկայացրել է փոփոխված դասակարգում, ըստ որի կյանքի բոլոր ձևերը, ներառյալ նոր հայտնաբերվածները, կարող էին ինտեգրվել դասական հինգ թագավորություններում։ Ըստ Մարգուլիսի հիմնական խնդիրը այն է, որ արխեան բակտերիաների կողքին ընկնում է Պրոկարիոտների թագավորության տակ (ի տարբերություն երեք տիրույթի համակարգի, որը արխեային վերաբերվում է որպես թագավորությունից ավելի բարձր տաքսոն կամ վել է թագավորության համակարգի, որը պնդում է, որ դա առանձին թագավորություն է)[47]։ Մարգուլիսի հայեցակարգը մանրամասն ներկայացված է նրա «Հինգ թագավորություններ» գրքում, որը գրվել է Կառլեն Վ. Շվարցի հետ[50]։ Ենթադրվում է, որ հիմնականում Մարգուլիսի շնորհիվ է գոյատևում հինգ թագավորությունների համակարգը[33]։

Մետամորֆոզի տեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականին այն ժամանակվա ստանդարտ հրապարակման գործընթացի միջոցով, որը հայտնի է եղել որպես «հաղորդակցված ներկայացում» (որը շրջանցում էր ավանդական գործընկերների ակնարկը), նա մեծ դեր է ունեցել Գիտությունների ազգային ակադեմիայի (PNAS) գիտությունների ժողովում Դոնալդ Ի. Ուիլյամսոնի աշխատությունը տպագրելու համար՝ մերժելով «դարվինյան այն ենթադրությունը, որ թրթուրները և նրանց նախնիները առաջացել են մեկ ընդհանուր նախնուց»[51][52]։ Ուիլյամսոնի աշխատությունը առաջացրել է գիտական հանրության անհապաղ արձագանքը, ներառյալ PNAS- ում հակազդող փաստաթուղթը[51]։ Սմիթսոնյան բնական պատմության ազգային թանգարանից Կոնրադ Լաբանդերան ասել է. «Եթե ես վերանայեի [Ուիլյամսոնի թուղթը], հավանաբար կնախընտրեի մերժել այն», «բայց ես չեմ ասում, որ վատ է, որ այն հրապարակվում է։ Դա կարող է ընդլայնել քննարկումներն այն մասին, թե ինչպես է գործում մետամորֆոզը և [...] այն շատ արմատական կյանքի ցիկլերի ծագման մասին է»։ Սակայն Դյուկի համալսարանի միջատների զարգացման կենսաբան Ֆրեդ Նիջհաութն ասել է, որ թերթն ավելի հարմար է « Ազգային հետազոտողին, քան ազգային ակադեմիային»[53]։ Սեպտեմբերին հայտարարվել է, որ PNAS-ը կվերացնի հաղորդված դիմումները 2010 թվականի հուլիսին։ PNAS-ը հայտարարել է, որ որոշումը կապ չունի Ուիլյամսոնի վեճի հետ[52]։

ՁԻԱՀ/ՄԻԱՎ տեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2009 թվականին Մարգուլիսը և ևս յոթ ուրիշներ հեղինակել են մի դիրքորոշում, որը վերաբերել է որոշ սպիրոխետների կլոր մարմնի ձևերի կենսունակության վերաբերյալ հետազոտություններին՝ «Սիֆիլիս, Լայմի հիվանդություն և ՁԻԱՀ. «Մեծ նմանակողի» վերածնունդ[54], որտեղ ասվում է, որ «մանրամասն հետազոտությունը, որը կապում է սիմբիոտիկ սպիրոխետների կյանքի պատմությունը հարակից ողնաշարավորների իմունային համակարգի փոփոխությունների հետ խիստ անհրաժեշտ է» և կոչ է անում «կրկնակի ուսումնասիրել կաթնասունների, տզերի և վեներական ճանապարհով սպիրոխետների փոխանցման բնական պատմությունը՝ կապված մարդու իմունային համակարգի թուլացման հետ»։ Թերթը շարունակել է առաջարկելով, որ «սպիրոխետների և նրանց կլոր մարմինների հնարավոր ուղղակի պատճառահետևանքային ներգրավվածությունը իմունային անբավարարության ախտանիշներին պետք է ուշադիր և եռանդով ուսումնասիրվի»[54]։

2009 թվականին Discover Magazine-ին տված հարցազրույցում Մարգուլիսը բացատրել է «ՁԻԱՀ»-ի թեմայի նկատմամբ հետաքրքրության իր պատճառը՝ նրանց անվանել է «սիմբիոններ», քանի որ սիֆիլիս առաջացնող սպիրոխետը (Տրեպոնեմա) և Լայմի հիվանդություն առաջացնող սպիրոխետը (Բորելիա) պահպանում են գեների միայն մոտ 20%-ը, որոնք նրանց անհրաժեշտ կլիներ ազատ ապրելու համար՝ իրենց տերերից դուրս[20]։

Այնուամենայնիվ Discover Magazine-ին տված հարցազրույցում Մարգուլիսն ասել է, որ «սիֆիլիտիկայի կողմից ներկայացված ախտանիշների կամ համախտանիշի ամբողջությունը համընկնում է մեկ այլ համախտանիշի՝ ՁԻԱՀ-ի հետ», նաև նշել է, որ Կարի Մալիսը[Ն 1] ասել է, որ «նա գնացել է տեղեկանք փնտրելու, որը հիմնավորում է, որ ՄԻԱՎ-ը ՁԻԱՀ-ի պատճառ է հանդիսանում և պարզվել է, որ «Նման փաստաթուղթ չկա»[20]։

Սա լայն տարածում է գտել այն մասին, որ Մարգուլիսը եղել է «ՁԻԱՀ-ը ժխտող»։ Ջերի Քոյնն իր «Ինչու էվոլյուցիան ճշմարիտ է» բլոգում արձագանքել է իր մեկնաբանության դեմ, որ Մարգուլիսը կարծում էր, որ «ՁԻԱՀ-ն իսկապես սիֆիլիս է, բնավ վիրուսային ծագում չունի»[55]։ Սեթ Կալիչմանը սոցիալական հոգեբան է, որը ուսումնասիրում է ՁԻԱՀ-ի վարքագծային և սոցիալական ասպեկտները, նա իր 2009 թվականի Մարգուլիս աշխատության մեջ մեկնաբանել է, որ ՁԻԱՀ-ը ժխտողականության «ծաղկման» օրինակ է[56] և պնդել է, որ իր [Մարգուլիսը] «հավանություն է տալիս ՄԻԱՎ-ին/ ՁԻԱՀ-ի ժխտողականությունը հակասում է ըմբռնմանը»[57]։

Ընդունելություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմաբան Յան Սապպ ասել է, որ «Լին Մարգուլիս անունը նույնքան հոմանիշ է սիմբիոզին, որքան Չարլզ Դարվին անունը էվոլյուցիային»[17]։ Նրան անվանել են «երկրի անհնազանդ Մայր գիտություն»[40], «արդարացված հերետիկոս»[58], կամ գիտական «ըմբոստ»[59]։ Ենթադրվում է, որ Մարգուլիսի էնդոսիմբիոտիկ տեսության վերաբերյալ աշխատանքի սկզբնական մերժումը և դրա հակասական բնույթը, ինչպես նաև Գայայի տեսությունը, ստիպել են նրան իր ողջ կարիերայի ընթացքում նույնականանալ անհատապաշտ գիտնականների հետ, դրսի և ընդհանրապես անընդունելի տեսությունների հետ[17]։

Նրա կյանքի վերջին տասնամյակում՝ մինչ նրա կյանքի աշխատանքի հիմնական բաղադրիչները սկսել են ընկալվել որպես ժամանակակից գիտական տեսակետի հիմնարար՝ երկրային համակարգի գիտության համատարած ընդունումը և էնդոսիմբիոտիկ տեսության հիմնական մասերի ընդգրկումը կենսաբանության ուսումնական ծրագրերում ամբողջ աշխարհում՝ ամեն ինչ ավելի շատ վիճաբանության մեջ են մտցնում։ Լրագրող Ջոն Ուիլսոնը դա բացատրել է նրանով, որ Լին Մարգուլիսը «իրեն սահմանել է ընդդիմադիր գիտությամբ»[60], իսկ Լին Մարգուլիսի «Գիտական ապստամբի կյանքն ու ժառանգությունը» էսսեների հիշատակի ժողովածուում մեկնաբանները կրկին ու կրկին նրան ներկայացնում են որպես ժամանակակից կերպար։ «Գիտական ապստամբի» համար[17] նա նմանեցվել է Ֆրիման Դայսոնի 1995 թվականի «Գիտնականը որպես ապստամբ» էսսեին, այդ ամենը Դայսոնը տեսել է Բենջամին Ֆրանկլինում և ըստ որի Դայսոնը կարծել է, որ այն կարևոր է լավ գիտության համար[61]։

Մրցանակներ և ճանաչում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգուլիսն ամուսնացել է աստղագետ Կարլ Սագանի հետ 1957 թվականին՝ բակալավրի կոչում ստանալուց անմիջապես հետո։ Սագանն այն ժամանակ Չիկագոյի համալսարանի ֆիզիկայի ասպիրանտ է եղել։ Նրանց ամուսնությունն ավարտվել է 1964 թվականին, երբ նա կավարտի իր թեկնածությունը։ Նրանք ունեին երկու որդի՝ Դորիոն Սագանը, ով հետագայում դարձել է գիտահանրամատչելի գրող և նրա համախոհը և Ջերեմի Սագանը՝ ծրագրային ապահովման մշակող և Sagan Technology-ի հիմնադիրը։

1967 թվականին նա ամուսնացել է բյուրեղագետ Թոմաս Մարգուլիսի հետ։ Նրանք ունեցել են որդի Զաքարի Մարգուլիս-Օհնումա անունով, Նյու Յորք քաղաքի քրեական պաշտպանության փաստաբան և դուստր Ջենիֆեր Մարգուլիսը՝ ուսուցիչ և հեղինակ[84][85]։ Նրանք ամուսնալուծվել են 1980 թվականին։

Նա մեկնաբանել է՝ «Ես երկու անգամ թողեցի իմ որպես կին աշխատանքը» և «մարդկային առումով հնարավոր չի լինել լավ կին, լավ մայր և առաջին կարգի գիտնական։ Ոչ ոք չի կարող դա անել, ինչ-որ բան պետք է անել»[85]։

2000-ականներին նա հարաբերություններ է ունեցել իր գործընկեր կենսաբան Ռիկարդո Գերերոյի հետ[25]։

Մարգուլիսը պնդում էր, որ սեպտեմբերի 11-ի հարձակումները «կեղծ դրոշով գործողություն են եղել, որն օգտագործվել է Աֆղանստանում և Իրաքում պատերազմները արդարացնելու համար, ինչպես նաև աննախադեպ հարձակումներ [...] քաղաքացիական ազատությունների վրա»։ Նա գրել է, որ կան «ճնշող ապացույցներ, որ երեք շենքերը [Առևտրի համաշխարհային կենտրոնի] վերահսկվող քանդման արդյունքում փլուզվել են»[17]։

Նա կրոնով եղել է ագնոստիկ[25] և հավատարիմ էվոլյուցիոնիստ, բայց մերժել է ժամանակակից էվոլյուցիոն սինթեզը[20] և ասել, որ «Նախկին փորձը, երբ ես հասկացա, որ ես հումանիստ հրեա չեմ, թեև ես մեծապես հիանում եմ Դարվինի ներդրումներով և համաձայն եմ նրա տեսական վերլուծությունների մեծ մասի հետ և ես դարվինիստ եմ, սակայն ես նեոդարվինիստ չեմ[19]։ Նա պնդել է, որ «Բնական ընտրությունը վերացնում է և միգուցե պահպանում է, բայց այն չի ստեղծում» և պնդել է, որ սիմբիոզը էվոլյուցիոն փոփոխությունների հիմնական շարժիչ ուժն է[20]։

Մարգուլիսը մահացել է 2011 թվականի նոյեմբերի 22-ին Էմըրսթի (Մասաչուսեթս) տանը՝ հեմոռագիկ ինսուլտից հինգ օր անց[14][85][86][87]։ Նրա ցանկության համաձայն՝ նրան դիակիզել են, իսկ մոխիրը ցրել իր տան մոտ գտնվող սիրելի հետազոտական տարածքներում[88]։

Աշխատություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրքեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Margulis, Lynn (1970). Origin of Eukaryotic Cells, Yale University Press, 0-300-01353-1
  • Margulis, Lynn (1982). Early Life, Science Books International, 0-86720-005-7
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (1986). Origins of Sex: Three Billion Years of Genetic Recombination, Yale University Press, 0-300-03340-0
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (1987). Microcosmos: Four Billion Years of Evolution from Our Microbial Ancestors, HarperCollins, 0-04-570015-X
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (1991). Mystery Dance: On the Evolution of Human Sexuality, Summit Books, 0-671-63341-4
  • Margulis, Lynn, ed. (1991). Symbiosis as a Source of Evolutionary Innovation: Speciation and Morphogenesis, The MIT Press, 0-262-13269-9
  • Margulis, Lynn (1991). «Symbiosis in Evolution: Origins of Cell Motility». In Osawa, Syozo; Honzo, Tasuku (eds.). Evolution of Life. Japan: Springer. էջեր 305–324. doi:10.1007/978-4-431-68302-5_19. ISBN 978-4-431-68304-9.
  • Margulis, Lynn (1992). Symbiosis in Cell Evolution: Microbial Communities in the Archean and Proterozoic Eons, W.H. Freeman, 0-7167-7028-8
  • Sagan, Dorion, and Margulis, Lynn (1993). The Garden of Microbial Delights: A Practical Guide to the Subvisible World, Kendall/Hunt, 0-8403-8529-3
  • Margulis, Lynn, Dorion Sagan and Niles Eldredge (1995) What Is Life?, Simon and Schuster, 978-0684810874
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (1997). Slanted Truths: Essays on Gaia, Symbiosis, and Evolution, Copernicus Books, 0-387-94927-5
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (1997). What Is Sex?, Simon and Schuster, 0-684-82691-7
  • Margulis, Lynn, and Karlene V. Schwartz (1997). Five Kingdoms: An Illustrated Guide to the Phyla of Life on Earth, W.H. Freeman & Company, 0-613-92338-3
  • Margulis, Lynn (1998). Symbiotic Planet: A New Look at Evolution, Basic Books, 0-465-07271-2
  • Margulis, Lynn, et al. (2002). The Ice Chronicles: The Quest to Understand Global Climate Change, University of New Hampshire, 1-58465-062-1
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (2002). Acquiring Genomes: A Theory of the Origins of Species, Perseus Books Group, 0-465-04391-7
  • Margulis, Lynn (2007). Luminous Fish: Tales of Science and Love, Sciencewriters Books, 978-1-933392-33-2
  • Margulis, Lynn, and Eduardo Punset, eds. (2007). Mind, Life and Universe: Conversations with Great Scientists of Our Time, Sciencewriters Books, 978-1-933392-61-5
  • Margulis, Lynn, and Dorion Sagan (2007). Dazzle Gradually: Reflections on the Nature of Nature, Sciencewriters Books, 978-1-933392-31-8
  • Margulis, Lynn (2009). «Genome Acquisition in Horizontal Gene Transfer: Symbiogenesis and Macromolecular Sequence Analysis». In Gogarten, Maria Boekels; Gogarten, Johann Peter; Olendzenski, Lorraine C. (eds.). Horizontal Gene Transfer. Methods in Molecular Biology. Vol. 532. Humana Press. էջեր 181–191. doi:10.1007/978-1-60327-853-9_10. ISBN 978-1-60327-852-2. PMID 19271185.

Ամսագրեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նշումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Քերի Մալիսը արժանացել է 1993 թվականին Նոբելյան մրցանակի պոլիմերազային շղթայական ռեակցիայի համար և հայտնի է եղեկ իր ոչ ավանդական գիտական ​​հայացքներով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Tao A. Encyclopædia Britannica
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Սոլոմոն Գուգենհայմի թանգարան — 1937.
  3. ↑ 3,0 3,1 Base biographique (ֆր.) — BIU Santé.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 http://www.nytimes.com/2011/11/25/science/lynn-margulis-trailblazing-theorist-on-evolution-dies-at-73.html?_r=1&ref=obituaries
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 http://www.nature.com/nature/journal/v480/n7378/full/480458a.html
  6. ↑ https://www.gf.org/fellows/all-fellows/lynn-margulis/
  7. ↑ https://www.linnean.org/the-society/medals-awards-prizes-grants/the-darwin-wallace-medal
  8. ↑ https://www.sigmaxi.org/programs/prizes-awards/william-procter
  9. ↑ https://www.uvigo.gal/uvigo_es/organizacion/informacion/honoris_causa/doutores.html
  10. ↑ https://www.uv.es/uvweb/transparencia-uv/es/personas/reconocimientos/doctores-honoris-causa/doctores-honoris-causa-siglo-xxi/fecha-investidura/acto-investidura-doctor-honoris-causa-excma-sra-dra-lynn-margulis-1285924692509/Honoris.html?id=1285878674523
  11. ↑ https://news.syr.edu/blog/2008/05/01/syracuse-university-to-present-honorary-degrees-to-nine-individuals-of-exceptional-achievement-at-commencement-may-11/
  12. ↑ Journal officiel de la République française, Journal officiel de la République française. Document administratif (ֆր.) — 1868. — ISSN 0242-6773
  13. ↑ http://www.nasonline.org/member-directory/deceased-members/52941.html
  14. ↑ 14,0 14,1 Weber, Bruce (2011 թ․ նոյեմբերի 24). «Lynn Margulis, evolution theorist, dies at 73». The New York Times. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 25-ին.
  15. ↑ Lake, James A. (2011). «Lynn Margulis (1938–2011)». Nature. 480 (7378): 458. Bibcode:2011Natur.480..458L. doi:10.1038/480458a. PMID 22193092. S2CID 205069081.
  16. ↑ Schaechter, M (2012). «Lynn Margulis (1938–2011)». Science. 335 (6066): 302. Bibcode:2012Sci...335..302S. doi:10.1126/science.1218027. PMID 22267805. S2CID 36800637.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 Sagan, Dorion, ed. (2012). Lynn Margulis: The Life and Legacy of a Scientific Rebel. White River Junction: Chelsea Green. ISBN 978-1603584470.
  18. ↑ «Lynn Margulis». The Telegraph (բրիտանական անգլերեն). 2011 թ․ դեկտեմբերի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 9-ին.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 Margulis, Lynn, Gaia Is a Tough Bitch Արխիվացված Նոյեմբեր 22, 2017 Wayback Machine. Chapter 7 in The Third Culture: Beyond the Scientific Revolution by John Brockman (Simon & Schuster, 1995)(չաշխատող հղում)
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 Teresi, Dick (2011 թ․ հունիսի 17). «Lynn Margulis says she's not controversial, she's right». Discover Magazine. No. April 2011. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 22-ին. [Broken link]
  21. ↑ Gilbert, Scott F.; Sapp, Jan; Tauber, Alfred I. (2012). «A Symbiotic View of Life: We have never been individuals». The Quarterly Review of Biology. 87 (4): 325–341. doi:10.1086/668166. PMID 23397797. S2CID 14279096.
  22. ↑ Svitil, Kathy (2002 թ․ նոյեմբերի 13). «The 50 Most Important Women in Science». Discover Magazine. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 1-ին.
  23. ↑ Goldman, Jason. «Ad Memoriam: Lynn Margulis (5.03.1938 - 22.11.2011)» (PDF). Jason G. Goldman. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 14-ին.
  24. ↑ Oakes, Elizabeth H. (2007). Encyclopedia of World Scientists (Revised ed.). New York: Facts on File. էջ 484. ISBN 978-1-4381-1882-6.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 «Lynn Margulis». NNDB. Soylent Communications. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  26. ↑ Lake, James A. (2011). «Lynn Margulis (1938–2011)». Nature. 480 (7378): 458. Bibcode:2011Natur.480..458L. doi:10.1038/480458a. PMID 22193092. S2CID 205069081.
  27. ↑ di Properzio, James (2004 թ․ փետրվարի 1). «Lynn Margulis: Full speed ahead». University of Chicago Magazine. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 23-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 25-ին.
  28. ↑ Scoville, Heather. «Lynn Margulis». About.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  29. ↑ «Lynn Margulis». Encyclopedia of World Biography. 2004. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  30. ↑ A Life With ... (interview). Series 5. BBC Radio 4. 2009 թ․ հուլիսի 16.
  31. ↑ Archibald, John (2014). One Plus One Equals One: Symbiosis and the evolution of complex life. Oxford: Oxford University Press. էջ 50. ISBN 978-0-19-966059-9.
  32. ↑ Margulis, Lynn (2002). Una revolución en la evolución: Escritos seleccionados (իսպաներեն). Valencia: Universitat de Valencia. էջեր 45–48. ISBN 978-8-437-05494-0.
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 Yount, Lisa (2003). A to Z of biologists. New York, NY: Facts on File. էջ 198. ISBN 978-1-4381-0917-6.
  34. ↑ «Lynn Petra Alexander Sagan Margulis (1938–2011)». The Embryo Project Encyclopedia. Arizona Board of Regents, Arizona State University. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  35. ↑ Keeling, Patrick J. (2004). «Diversity and evolutionary history of plastids and their hosts». American Journal of Botany. 91 (10): 1481–1493. doi:10.3732/ajb.91.10.1481. PMID 21652304.
  36. ↑ Sagan, Lynn (1967). «On the origin of mitosing cells». Journal of Theoretical Biology. 14 (3): 225–274. Bibcode:1967JThBi..14..225S. doi:10.1016/0022-5193(67)90079-3. PMID 11541392.
  37. ↑ 37,0 37,1 Lake, James A. (2011). «Lynn Margulis (1938–2011)». Nature. 480 (7378): 458. Bibcode:2011Natur.480..458L. doi:10.1038/480458a. PMID 22193092. S2CID 205069081.
  38. ↑ Schwartz, R.; Dayhoff, M. (1978). «Origins of prokaryotes, eukaryotes, mitochondria, and chloroplasts». Science. 199 (4327): 395–403. Bibcode:1978Sci...199..395S. doi:10.1126/science.202030. PMID 202030.
  39. ↑ Gillham, Nicholas W. (2014 թ․ հունվարի 14). «Chloroplasts and Mitochondria». In Reeve, Eric C.R. (ed.). Encyclopedia of Genetics. Routledge. էջեր 721–735. ISBN 978-1-134-26350-9.
  40. ↑ 40,0 40,1 40,2 40,3 40,4 40,5 Mann, C (1991). «Lynn Margulis: Science's unruly Earth mother». Science. 252 (5004): 378–381. Bibcode:1991Sci...252..378M. doi:10.1126/science.252.5004.378. PMID 17740930.
  41. ↑ Lovelock, J.E.; Margulis, L. (1974). «Atmospheric homeostasis by and for the biosphere: the gaia hypothesis». Tellus A (անգլերեն). 26 (1–2): 2–10. Bibcode:1974Tell...26....2L. doi:10.3402/tellusa.v26i1-2.9731. S2CID 129803613.
  42. ↑ Lovelock, James (1988). The Ages of Gaia: A Biography of Our Living Earth. New York: W.W.Norton & Co.
  43. ↑ Margulis, Lynn (1998). Symbiotic Planet. New York, NY: Basic Books.
  44. ↑ Whittaker, R.H. (1969 թ․ հունվար). «New concepts of kingdoms or organisms. Evolutionary relations are better represented by new classifications than by the traditional two kingdoms». Science. 163 (3863): 150–60. Bibcode:1969Sci...163..150W. CiteSeerX 10.1.1.403.5430. doi:10.1126/science.163.3863.150. PMID 5762760.
  45. ↑ Margulis, Lynn (1974). «Five-Kingdom Classification and the Origin and Evolution of Cells». Evolutionary Biology. Vol. 7. էջեր 45–78. doi:10.1007/978-1-4615-6944-2_2. ISBN 978-1-4615-6946-6. PMC 1847511. PMID 17376230.
  46. ↑ Margulis, Lynn (1971). «Whittaker's Five Kingdoms of Organisms: Minor Revisions Suggested by Considerations of the Origin of Mitosis». Evolution. 25 (1): 242–245. doi:10.2307/2406516. JSTOR 2406516. PMID 28562945.
  47. ↑ 47,0 47,1 Hagen, Joel B. (2012). «Five Kingdoms, More or Less: Robert Whittaker and the Broad Classification of Organisms». BioScience. 62 (1): 67–74. doi:10.1525/bio.2012.62.1.11. S2CID 86253586.
  48. ↑ Simpson, Alastair G.B. & Roger, Andrew J. (2004). «The real 'kingdoms' of eukaryotes». Current Biology. 14 (17): R693–6. Bibcode:2004CBio...14.R693S. doi:10.1016/j.cub.2004.08.038. PMID 15341755. S2CID 207051421.
  49. ↑ Adl, SM; Simpson, AG; Farmer, MA; Andersen, RA; Anderson, OR; Barta, JR; Bowser, SS; Brugerolle, G; և այլք: (2005). «The new higher level classification of eukaryotes with emphasis on the taxonomy of protists» (PDF). The Journal of Eukaryotic Microbiology. 52 (5): 399–451. doi:10.1111/j.1550-7408.2005.00053.x. PMID 16248873. S2CID 8060916.
  50. ↑ Tao, Amy (2013 թ․ հոկտեմբերի 22). «Lynn Margulis». Encyclopædia Britannica. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  51. ↑ 51,0 51,1 Williamson, D. I. (2009). «Caterpillars evolved from onychophorans by hybridogenesis». Proceedings of the National Academy of Sciences. 106 (47): 19901–19905. Bibcode:2009PNAS..10619901W. doi:10.1073/pnas.0908357106. PMC 2785264. PMID 19717430.
  52. ↑ 52,0 52,1 Controversial caterpillar-evolution study formally rebutted, Scientific American Online
  53. ↑ Borrell, Brendan. «National Academy as National Enquirer ? PNAS Publishes Theory That Caterpillars Originated from Interspecies Sex». Scientific American. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  54. ↑ 54,0 54,1 Margulis, Lynn; Maniotis, Andrew; MacAllister, James; Scythes, John; Brorson, Oystein; Hall, John; Krumbein, Wolfgang E.; Chapman, Michael J. (2009). «Syphilis, Lyme disease & AIDS: Resurgence of "the great imitator"?» (PDF). Symbiosis. 47 (1): 51–58. doi:10.1007/BF03179970. S2CID 25177964.
  55. ↑ Jerry Coyne (2011 թ․ ապրիլի 12). «Lynn Margulis disses evolution in Discover Magazine – Embarrasses both herself and the field». Why Evolution is True.
  56. ↑ Kalichman, S. C.; Eaton, L.; Cherry, C. (2010). «"There is no Proof that HIV Causes AIDS": AIDS denialism beliefs among people living with HIV/AIDS». Journal of Behavioral Medicine. 33 (6): 432–440. doi:10.1007/s10865-010-9275-7. PMC 3015095. PMID 20571892.
  57. ↑ Seth C. Kalichman (2009 թ․ հունվարի 16). Denying AIDS: Conspiracy Theories, Pseudoscience, and Human Tragedy. Springer Science & Business Media. էջեր 181–82. ISBN 978-0-387-79476-1.
  58. ↑ Barlow, Connie (1992). From Gaia to Selfish Genes: Selected writings in the life sciences (1st MIT Press paperback ed.). Cambridge, MA: MIT Press. էջ 47. ISBN 978-0-262-52178-9.
  59. ↑ Fiveash, Kelly (2011 թ․ նոյեմբերի 24). «'Rebel' biologist and neo-Darwinian skeptic Lynn Margulis dies». The Register. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  60. ↑ Wilson, John (2011 թ․ դեկտեմբերի 16). «Christopher Hitchens, Lynn Margulis, George Whitman and Jerry Robinson». The Last Word with John Wilson. BBC Radio 4. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 25-ին.
  61. ↑ Dyson, Freeman (2006). The Scientist as Rebel. New York: New York Review of Books. ISBN 978-1-59017-216-2.
  62. ↑ 62,0 62,1 Margulis, Lynn (2002). Una revolución en la evolución: Escritos seleccionados (իսպաներեն). Valencia: Universitat de Valencia. էջեր 45–48. ISBN 978-8-437-05494-0.
  63. ↑ 63,0 63,1 «Lynn Petra Alexander Sagan Margulis (1938–2011)». The Embryo Project Encyclopedia. Arizona Board of Regents, Arizona State University. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  64. ↑ «Lynn Margulis». www.nasonline.org. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  65. ↑ «Guest Lecturers». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունիսի 19-ին.
  66. ↑ 66,0 66,1 Margulis, Lynn. «Curriculum Vitae» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  67. ↑ «Lynn Margulis | World Academy of Art & Science». Worldacademy.org. 2011 թ․ նոյեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  68. ↑ Lake, James A. (2011). «Lynn Margulis (1938–2011)». Nature. 480 (7378): 458. Bibcode:2011Natur.480..458L. doi:10.1038/480458a. PMID 22193092. S2CID 205069081.
  69. ↑ «Lynn Margulis». www.geo.umass.edu. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  70. ↑ «Biologist Lynn Margulis of UMass Amherst Elected Fellow of American Academy of Arts & Sciences» (Press release). Amherst, Massachusetts: University of Massachusetts Amherst. 1998 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 29-ին.
  71. ↑ «Lynn Margulis». www.sigmaxi.org. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  72. ↑ «Lynn Margulis». National Science and Technology Medals Foundation (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  73. ↑ «The President's National Medal of Science: Recipient Details | NSF - National Science Foundation». www.nsf.gov. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  74. ↑ «President Clinton Announces 1999 National Medal of Science and National Medal of Technology Awardees». clintonwhitehouse4.archives.gov. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  75. ↑ «Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement». www.achievement.org. American Academy of Achievement.
  76. ↑ Barcelona, Universitat Autònoma de. «Lynn Margulis, a microbiologist at the U.S. considered one of the leading figures in the evolution theory». UABDivulga Barcelona Research & Innovation (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  77. ↑ Margulis, Lynn. «Curriculum Vitae» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  78. ↑ Launches Sciencewriters Imprint. Chelsea Green. 2006 թ․ հուլիսի 22. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  79. ↑ «Lynn Margulis». The Montgomery Fellows (անգլերեն). 2016 թ․ դեկտեմբերի 28. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  80. ↑ «Lynn Margulis». University of Advancing Technology. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 25-ին.
  81. ↑ «Lynn Petra Alexander Sagan Margulis (1938–2011)». The Embryo Project Encyclopedia. Arizona Board of Regents, Arizona State University. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 18-ին.
  82. ↑ «Memorials». www.geo.umass.edu. Վերցված է 2023 թ․ նոյեմբերի 13-ին.
  83. ↑ Margulis, Lynn. «Curriculum Vitae» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  84. ↑ «Lynn Margulis». NNDB.com. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 25-ին.
  85. ↑ 85,0 85,1 85,2 Weil, Martin (2011 թ․ նոյեմբերի 26). «Lynn Margulis, leading evolutionary biologist, dies at 73». The Washington Post. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
  86. ↑ Lake, James A. (2011). «Lynn Margulis (1938–2011)». Nature. 480 (7378): 458. Bibcode:2011Natur.480..458L. doi:10.1038/480458a. PMID 22193092. S2CID 205069081.
  87. ↑ Rose, Steven (2011 թ․ դեկտեմբերի 11). «Lynn Margulis obituary». The Guardian. UK. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 25-ին.
  88. ↑ Faulkner, Sean. «Condolences». geo.umass.edu. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լին_Մարգուլիս&oldid=10047396» էջից