Էնուրմինո
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Էնուրմինո | ||
| ռուս.՝ Энурмино | ||
| Երկիր |  Ռուսաստան | |
| Երկրամաս | Չուկոտկայի ինքնավար օկրուգ | |
| Շրջան | Չուկոտսկի շրջան | |
| Համայնք | Q12103961?[1] | |
| Հիմնադրված է | 1950-ականներ թ. | |
| Պաշտոնական լեզու | ռուսերեն | |
| Բնակչություն | 297 մարդ (2012) | |
| Ազգային կազմ | չուկչաներ, ռուսներ | |
| Ժամային գոտի | UTC+12 | |
| Հեռախոսային կոդ | 4273692 | |
| Փոստային դասիչ | 689320 | |
| ՍՎՏԲՀԴ | 77233845001 | |
| ||
Էնուրմինո (ռուս.՝ Энурмино), գյուղ Ռուսաստանի, Չուկոտկայի ինքնավար օկրուգի Չուկոտսկի շրջանի կազմում[2]։ Կազմում է Էնուրմինո գյուղական բնակավայրը։
Անվանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Անունը թարգմանված է չուկոտերենից, Իննուրմին՝ «գտնվում է բլուրների հետևում»[3]։ Անուշպիկ անունը հավանաբար էսկիմի հիմքից է՝ an «դուրս գալ»[4]։ Չուկոտսկիի հարմարեցված տարբերակն է Էնուրմինո[4]։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գտնվում է Չուկոտյան ծովի հյուսիս-արևելյան ափին` Քեյփ Հարտ-Սթոունի մոտ։ Հեռավորությունը շրջանային նշանակության քաղաքից 540 կմ է։ Նեթեն հրվանդանից 3 կմ հյուսիս-արևմուտք գտնվում է «Քեյփ Նեթեն» բևեռային կայանը (ապրում է Չուկչիի մեկ ընտանիք), ավելի հեռու (60 կմ)՝ Նեշկան գյուղը։ Մերձակայքում այլ բնակավայրեր չկան։ Ափամերձ ծանծաղ ջուրը թույլ չի տալիս նավերին մոտենալ, բոլոր ապրանքները առաքվում են ուղղաթիռներով, երբեմն՝ փոքր նավերով։ Մարզկենտրոնի հետ ուղևորափոխադրումներն իրականացվում են բացառապես օդային ճանապարհով՝ ամսական 1-2 անգամ հաճախականությամբ ուղղաթիռով[5]։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչությունը 2012 թվականին գրանցված տվյալներով կազմել է 297 մարդ, 2013 թվականին՝ 301 մարդ, 2016 թվականին՝ 291 մարդ, 2018 թվականին՝ 277 մարդ, 2020 թվականին՝ 282 մարդ, 2021 թվականին՝ 278 մարդ։
Գյուղը 2000-2007 թվականներին ինքնասպանությունների բարձր ցուցանիշ է ունեցել՝ 20-29 տարեկան 9 մարդ ինքնասպան է եղել։ Ալկոհոլի վաճառքի գրեթե ամբողջական արգելքից հետո ինքնասպանությունների թիվը կտրուկ նվազել է[6]։
Տնտեսություն և սոցիալական ենթակառուցվածք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակիչների հիմնական զբաղմունքը ծովացուլերի, կետերի որսն ու ձկնորսությունն է։ Այստեղ գործում է «Զապոլյարյե» մունիցիպալ գյուղատնտեսական ձեռնարկության մասնաճյուղը։
Գյուղում կառուցվել է նոր նախակրթարան՝ զուգակցված մանկապարտեզով[7]։ 4-րդ դասարանից հետո երեխաները սովորում են գիշերօթիկում ձմռանը։ Ակումբի հին շենքում կա փոքրիկ գրադարան, կողքին՝ ադմինիստրացիան և փոստային բաժանմունքը։ Կա միայն մեկ խանութ (նոր, կառուցված 2012 թվականին)։ 2014 թվականին Էնուրմինոյում հասանելի է նաև բջջային կապը։
Ենթակառուցվածք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղում Սովետսկայա փողոցի երկու կողմերում կա մոտ հիսուն փոքրիկ միահարկ տնակ։ Տեղի մորթու ֆերման քանդվել է։ 2003 թվականին սկսվել է նոր բնակարանների կառուցումը։ Ժամանակակից քոթեջներ են կառուցվել պատրաստի բլոկներից։
Խմելու և կենցաղային կարիքների համար ջուրը մատակարարվում է գետից, որը գտնվում է գյուղից 18 կմ հեռավորության վրա։ 2019 թվականին նախատեսվում է այստեղ տեղադրել աղազերծման կայան[8]։
Էնուրմինոյում երեք փողոց կա՝ Սովետսկայա, Յուժնայա և Ստրոյտելնայա (այստեղ է գտնվում գյուղական բնակավայրի վարչակազմը)։
Տեսարժան վայրեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գյուղից ոչ հեռու, քարքարոտ ժայռերով սեղմված նեղ լողափերի վրա, կա մի մեծ ծովափնյա ժայռափոր։ Ափից հաճախ կարելի է տեսնել լողացող կենդանիներին։ Բևեռային արջերը ծովի սառույցի վրայով հետևում են ծովային ջրերին[9]։
Կինո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2008 թվականին Ֆլաերտիանա փառատոնում ցուցադրվել է Ալեքսեյ Վախրուշևի վավերագրական ֆիլմը՝ Բորիս Կարաջևի «Բարի գալուստ Էնուրմինո» սցենարի հիման վրա[10][11]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ OKTMO (ռուս.)
- ↑ «Закон Чукотского автономного округа от 29.11.2004 N 47-ОЗ (ред. от 30.05.2008)». chukotka.news-city.info. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 29-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link) «О статусе, границах и административных центрах муниципальных образований на территории Иультинского района Чукотского автономного округа» (принят Думой Чукотского автономного округа 25.11.2004) - ↑ Леонтьев В. В., Новикова К. А. Топонимический словарь Северо-Востока СССР / науч. ред. Г. А. Меновщиков; ДВО АН СССР. Сев.-Вост. комплекс. НИИ. Лаб. археологии, истории и этнографии. — Магадан: Магад. кн. изд-во, 1989. — С. 434. — 456 с. — 15 000 экз. — ISBN 5-7581-0044-7.
- ↑ 4,0 4,1 Меновщиков Г. А. Местные названия на карте Чукотки. Краткий топонимический словарь / Науч. ред. В. В. Леонтьев. — Магадан: Магаданское книжное издательство, 1972. — С. 81. — 207 с. «Архивированная копия» (PDF). Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 4. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 10-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link) - ↑ «ФГУП «ЧукотАВИА»». chukotavia.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 29-ին.
- ↑ Т. Шевлякова (№ 45 (4117) 16—22 ноября 2011 года). «Как «Анне» не повезло на Чукотке, или почему не стоит пересекать границу в поисках водки». Граница России — Северо-Восток. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 22-ին.
- ↑ Муниципальное бюджетное общеобразовательное учреждение «Центр образования села Энурмино»
- ↑ Майя Тимченко (2019). «Энурмино и Нешкан запитают водой». Крайний Север. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 24-ին.
- ↑ К. Лемешев (12.01.2017). «Кенискинское столпотворение». Российская газета.
- ↑ ««Добро пожаловать в Энурмино»». afisha.prm.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 29-ին.
- ↑ Добро пожаловать в Энурмино ՅուԹյուբում
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||