Jump to content

Էդի Ասներ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էդի Ասներ
անգլ.՝ Ed Asner
Դիմանկար
Ծնվել էնոյեմբերի 15, 1929(1929-11-15)
ԾննդավայրԿանզաս Սիթի, Միսսուրի, ԱՄՆ
Մահացել էօգոստոսի 29, 2021(2021-08-29) (91 տարեկան)
Մահվան վայրՏարզանա, Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
ԳերեզմանSheffield Cemetery
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մայրենի լեզուանգլերեն
Կրոնհուդայականություն
ԿրթությունՉիկագոյի համալսարան և Wyandotte High School?
ԵրկերDiary of a Wimpy Kid: Rodrick Rules?
Մասնագիտությունդերասան, կինոպրոդյուսեր, սցենարիստ, քաղաքական գործիչ, արհմիութենական գործիչ, հնչյունավորող և կատակերգու
ԱշխատավայրԱՄՆ Սցենարիստների Գիլդիա
ԱմուսինNancy Sykes? և Cindy Gilmore?
Զբաղեցրած պաշտոններPresident of SAG?
ԿուսակցությունԴեմոկրատական կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ

ԱՄՆ կինոդերասանների գիլդիայի մրցանակ կինեմատոգրաֆում ներդրման համար

Պոլ Ռոբսոնի մրցանակ

Փրայմթայմ Էմմի մրցանակ դրամատիկական հեռուստասերիալում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Փրայմթայմ Էմմի մրցանակ դրամատիկական հեռուստասերիալում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Էմմի մրցանակ կատակերգական հեռուստասերիալում երկրորդ պլանի տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Էմմի մրցանակ կատակերգական հեռուստասերիալում երկրորդ պլանի տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Էմմի մրցանակ կատակերգական հեռուստասերիալում երկրորդ պլանի տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Հոլիվուդյան փառքի ծառուղու աստղ

[1]

Ոսկե գլոբուս մրցանակ մինի սերիալում կամ հեռուստաֆիլմում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Ոսկե գլոբուս մրցանակ մինի սերիալում կամ հեռուստաֆիլմում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

Ոսկե գլոբուս մրցանակ մինի սերիալում կամ հեռուստաֆիլմում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

«Ոսկե գլոբուս» մրցանակ հեռուստասերիալում/դրամայում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

«Ոսկե գլոբուս» մրցանակ հեռուստասերիալում/դրամայում տղամարդու լավագույն դերակատարման համար

«Էմմի» մրցանակ «Լավագույն հրավիրված դերասան դրամատիկական հեռուստասերիալում» կատեգորիայում

Eugene V. Debs Award?

[2] և

Hugh M. Hefner First Amendment Award?

ԱնդամությունDemocratic Socialists of America?
ԵրեխաներKate Asner?
Կայքed-asner.com
 Ed Asner Վիքիպահեստում

Էդի Ասներ[3], (անգլ.՝ Eddie  Asner /ˈæznər/;նոյեմբերի 15, 1929(1929-11-15), Կանզաս Սիթի, Միսսուրի, ԱՄՆ - օգոստոսի 29, 2021(2021-08-29), Տարզանա, Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ ) ամերիկացի դերասան։ Նրան ամենաշատը հիշում են 1970 թվականների և 1980 թվականների սկզբին Լու Գրանտին մարմնավորելու համար, ինչպես «Մերի Թայլեր Մուրի շոուն»-ում, այնպես էլ դրա «սպին-օֆ սերիալում» «Լու Գրանտ (հեռուստասերիալ)», ինչը նրան դարձնում է հեռուստատեսային այն սակավաթիվ դերասաններից մեկը, ով ներկայացնում է նույն կերպարը և՛ կատակերգությունում, և՛ դրամայում։

Ասները Փրայմթայմ Էմմի մրցանակաբաշխություն պատմության մեջ ամենապատվավոր տղամարդ կատարողն է, ով շահել է 7-5՝ Լու Գրանտին մարմնավորելու համար (երեքը՝ որպես Փրայմթայմ Էմմի մրցանակ կատակերգական սերիալում երկրորդ պլանի լավագույն դերասանի համար Աջակցող դերակատարի դերում։ Կատակերգական հեռուստասերիալ «Մերի Թայլեր Մուր շոու»-ում և երկուսը որպես Փրայմթայմ Էմմի մրցանակ դրամատիկական սերիալում լավագույն դերասանի համար Դրամատիկ հեռուստասերիալում գլխավոր դերակատար «Լու Գրանտ»-ի սփին-օֆֆում։ Նրա մյուս «Էմմիները» երկու մինի սերիալներում ներկայացումների համար էին (1977)[4]։

Ասները նկարահանվել է բազմաթիվ ֆիլմերում, ինչպիսիք են վեսթերնը Էլ Դորադո (1966 ֆիլմ), քրեական դրամայում Ինձ անվանում են պարոն Թիբս! (1970թվական) և «Ֆորտ Ապաչի, Բրոնքս» ոստիկանական դրաման (1981)։ Նա մարմնավորել է Գայ Բանիսթեր քաղաքական թրիլլերում ՋՖԿ (ֆիլմ 1991), Ուորեն Բաֆեթը ՀԲՈ դրամատիկ ֆիլմում Չափազանց մեծ ձախողման համար (ֆիլմ 2011), և Սանտա Կլաուս մի քանի ֆիլմերում, այդ թվում՝ Էլֆ (ֆիլմ 2003)։ Նա հնչյունավորել է Կարլ Ֆրեդրիկսենին Պիքսարի Վերև (2009 ֆիլմ) անիմացիոն ֆիլմում[5]։

Ասները նկարահանվել է ԱԲՍ սիթքոմում Ամպրոպի ծառուղի (հեռուստասերիալ) (1994–1995 թվականներ) և Միքայել, Ամեն օր սիթքոմում (2011–2017 թվականներ)։ Նա նաև նկարահանվել է բազմաթիվ հեռուստասերիալներում, ինչպիսիք են՝ Պրակտիկա, 60 ստուդիա սանսետ ստրիպում, Լավ կին, Կոբրա Կաի, Բրիարփաթչ (հեռուստասերիալ), Աշխատանքային դաս (հեռուստասերիալ), և Մեռած ինձ։ Նա նաև բարձրաձայնել է Ջոնա Ջեյմսոն Սարդ մարդ(1994 հեռուստասերիալ) սերիալում, և Քեռի Բեն Տպավորիչ Սարդ-մարդը (հեռուստատեսություն) ֆիլմում շարք (2008 թվական)։

Վաղ կյանք և կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասները ծնվել է[6] Կանզաս Սիթի, Միսսուրի, և մեծացել է Կանզաս Սիթի, Կանզասում[7]։ Նրա Աշքենազի հրեա ներգաղթյալ ծնողները՝ Լիզին (ծնված Սելիգեր; 1885–1967, Օդեսա, Ուկրաինա), տնային տնտեսուհի, և Մորիս Դեյվիդ Ասները (1879–1957 թվականներ Լիտվա (Վիլնայի նահանգ կամ Գրոդնոյի նահանգ)[8], վարում էր երկրորդ ձեռքի խանութ և աղբանոց[9]։ Նրա չորս ավագ եղբայրներն էին Բեն Ջ. Ասները (1915–1986), Եվա Ասները (1916–2014), Էսթեր Էդելմանը (1919–2014) և Լեյբ Ասները (1923–2017)[10]: Նա մեծացել է ուղղափառ հուդայականություն ընտանիքում և տրված է եբրայերեն անունը Յիցհակին[11]։

Ասները հաճախել է Վանդոտ ավագ դպրոց Կանզաս Սիթիում, Կանզասում և Չիկագոյի համալսարանում։ Նա լրագրություն է սովորել Չիկագոյում, մինչև պրոֆեսորը նրան խորհուրդ տվեց, որ այդ մասնագիտության մեջ քիչ գումար է վաստակելու։ Նա աշխատում էր պողպատի գործարանում[12], բայց նա արագ անցավ դրամայի, հանդես գալով որպես նահատակ Թոմաս Բեքեթ համալսարանական արտադրության մեջ Տ. Ս. Էլիոթի Սպանություն տաճարում։ Նա, ի վերջո, թողեց ուսումը, աշխատանքի անցնելով որպես տաքսու վարորդ, աշխատեց Ջեներալ Մոտորսի հավաքման գծում և այլ տարօրինակ աշխատանքներ՝ նախքան 1951 թվականին բանակ զորակոչվելը[13]։ Ասները ծառայել է Միացյալ Նահանգների բանակի Միացյալ Նահանգների բանակի ազդանշանային կորպուս 1951-ից 1953 թվականներին Կորեական պատերազմի ժամանակ և հանդես է եկել պիեսներում, որոնք շրջել են Եվրոպայում բանակային բազաներում[9][14]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1955–1969. Վաղ աշխատանքային և հեռուստատեսային դերեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Մերի Թայլեր Մուրի շոուն»-ի դերասանական կազմը 1970 թվական, Ասները հետնամասում

Ասներն զինվորական ծառայությունից հետո Ասներն օգնեց Չիկագոյում հիմնել դրամատուրգների թատերական ընկերությունը, սակայն մեկնեց Նյու Յորք Սիթի, մինչ այդ ընկերության անդամները վերախմբավորվեցին որպես Կողմնացույց խաղացողներ 1950 թվականների կեսերին[15]։ Հետագայում նա հաճախակի հյուր էր գալիս Կոմպասի իրավահաջորդի հետ՝ Երկրորդ քաղաքը[16]։ Նյու Յորքում Ասները մարմնավորել է Ջոնաթան Ջերեմիա Փիչումին Բրոդվեյից դուրս վերածնունդում խաղաց իր առաջին Բրոդվեյի թատրոն դերը «Հերոսի դեմք»-ում Ջաք Հեմիոնի կողքին 1960 թվականին և սկսեց ներխուժել որպես հեռուստատեսային դերասան՝ ունենալով իր հեռուստատեսային դեբյուտը կատարել է 1957 թվականին Վեստինգ հաուս ստուդիո մեկում։ Թոմաս Սիրոլեոն 1963 թվականի Արտաքին սահմանները (1963 հեռուստասերիալ) դրվագում՝ «Այն սողաց փայտագործությունից» վերնագրով և դատապարտելի նախկին վարչապետ Բրայնովը 1965 թվական Ճանապարհորդություն դեպի ծովի հատակը (հեռուստասերիալ) դրվագ «Աքսորը» նա իր դեբյուտը կինոյում կատարել է 1962 թվականին, Էլվիս Փրեսլի մեքենայով Կիդ Գալահադ[17]։

Նախքան Մերի Թայլեր Մուրի շոու դերը ստանձնելը, Ասները հյուրընկալվել էր հեռուստասերիալներում, ներառյալ «Անձեռնմխելիները» (1959թվական հեռուստասերիալ) սերիալի չորս դրվագները, որտեղ գլխավոր դերակատարն էր։ Ռոբերտ Սթաք, հեռուստատեսային սինդիկացիան հանցագործական դրամա Դեկոյ (հեռուստասերիալ), գլխավոր դերում Բևերլի Գարլենդ, և 1962 թվականին («Բարի գալուստ Հարսանիք» վերնագրով դրվագը) որպես խնամակալության աշխատակից Լինքոլն Փիրս։ Նա նկարահանվել է Ջեք Լորդի ԱԲՍ դրամատիկ սերիալում Սթոունի Բերք (հեռուստասերիալ) և ՍԲՍ սերիալի եզրափակիչում։ Լրագրող (հեռուստասերիալ), գլխավոր դերում Հարի Գվարդինո։ Նա նաև հանդես եկավ «Պարոն Նովակ, Բեն Քեյսի, Զենքի ծուխ, Առաքելությունն անհնարին է (1966թվականի հեռուստասերիալ), Արտաքին սահմանները(1963), Փախչող(1963), և Զավթիչները։ 1963 թվականին Ասները հայտնվեց որպես Ջորջ Ջոնսոն Վիրջինացին (հեռուստասերիալ) դրվագում «Մեկ այլ օրվա արձագանք»[18]։ 1968 թվականին նա չարագործ Ֆուրման Քրոտին էր Վայրի Վայրի Արևմուտքի «Ամնեզիակի գիշերը» դրվագում։

1970–1982 թվականներ «Մերի Թայլեր Մուրի շոուն» և «Լու Գրանտ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասներն առավել հայտնի էր իր Լու Գրանտ կերպարով, ով առաջին անգամ ներկայացվեց Մերի Թայլեր Մուր շոու 1970 թվականին։ 1977 թվականին, Մուրի սերիալի ավարտից հետո, Ասների հերոսին տրվեց իր սեփական շոուն։ «Լու Գրանտ (հեռուստասերիալ)» (1977–82)։ Ի տարբերություն «Մերի Թայլեր Մուր» սերիալի՝ հեռուստալրագրության մասին երեսուն րոպեանոց մրցանակակիր կատակերգության, «Լու Գրանտ» սերիալը մեկ ժամ տևողությամբ մրցանակակիր դրամա էր թերթերի լրագրության մասին։ Գրանտի դերի համար Ասները երկու դերասաններից մեկն էր, ով արժանացավ Էմմի մրցանակի սիթքոմի և դրամայի համար նույն դերի համար (երկրորդը՝ Ուզո Ադուբա)։ Բացի այդ, նա հանդես եկավ Լու Գրանտի դերում երկու այլ շոուներում՝ Ռոդա և Ռոզաննա[19]։ Այլ հեռուստասերիալներ, որոնց գլխավոր դերակատարը Ասներն է սովորական դերերում, ներառում է «Ամպրոպի ծառուղի(հեռուստասերիալ)», Բրոնքսի կենդանաբանական այգին(հեռուստասերիալ), and Ստուդիո 60 սանսետ թրիփում։ Նա նաև նկարահանվել է «Մահացած մարդու ատրճանակ» (1997) վեսթերն սերիալի մեկ դրվագում, ինչպես նաև մարմնավորել է արվեստի մաքսանենգին օգոստոս մարտին օրիգինալ «Հավայան հինգ-Օ» (1968 դրվագում) (1975) և կրկնեց դերը Հավայան հինգ-Օ(2010 հեռուստասերիալ) ռիմեյքում[20]։ Նա նաև հայտնվեց որպես փողոցային վետերան սպա «Ոստիկանական պատմություն (1973 հեռուստասերիալ)» 1973 թվականի տարբերակի դրվագում[21]:

Ասները ճանաչվեց ԱԲՍ մինի սերիալում իր դերի համար Արմատներ(1977 մինի սերիա), որպես կապիտան Դեյվիս, Լորդ Լիգոնիեր-ի բարոյապես հակասող նավապետը, ստրկատիրական նավի նավը, որը բերեց Կունտա Կինտե Ամերիկա։ Դերը Ասներին Էմմի մրցանակ պարգևեց[21],, ինչպես Ակսել Ջորդաչի նույնքան մութ դերը «Հարուստ մարդ, աղքատ մարդ (մինի սերիա)» (1976) մինի սերիալում։ Ի հակադրություն, նա խաղացել է Պապ Հովհաննես XXIII նախկին պոնտիֆիկոս գլխավոր դերում «Խաղաղության Պապը Ջովաննի. Իոաննես XXIII» («Պապ Հովհաննես XXIII» 2002), իտալական հեռուստատեսային ֆիլմ ՌԱԻ-ի համար[22]։

1983–2009. Հաստատված դերասան և ձայնային աշխատանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ասները 1985թվական

Ասներն ուներ լայնածավալ ձայնային դերասանի կարիերա։ 1987 թվականին նա խաղացել է համանուն կերպարին՝ Ջորջ Ֆ. Բաբիթին, Լ.Ա. Թատերական աշխատանքների' ռադիոթատրոնային արտադրություն Սինքլեր Լյուիս վեպի Բաբիթ։ Ասները շահեց մեկ Աուդիի մրցանակ և առաջադրվեց երկու Գրեմմի մրցանակաբաշխություն և լրացուցիչ լսարանի իր աուդիոգրքերի աշխատանքի համար[23][24][25] :Նա նաև ձայներ է տվել Ջոշուային Հեսուն և Երիքովի ճակատամարտը (1986) ֆիլմում Հաննա-Բարբերաի համար, Ջոնա Ջեյմսոն 1990 թվականների անիմացիոն հեռուստասերիալում Սարդ Մարդը (1994–98);Հոգիս ագահորեն միացված է Կապիտան մոլորակը և մոլորակները (1990–95); Մանհեթենի կլան Գարգոյլներ (հեռուստասերիալ) (1994–96); Ջաբբա Հաթը, «Աստղային պատերազմների» ռադիոտարբերակում; Վարպետ Վրուկը Աստղային պատերազմներ. Հին հանրապետության ասպետներ (տեսախաղ) և դրա աստղային պատերազմներ.; Ռոլանդ Դագեթը «Բեթմեն։ Անիմացիոն շարք» ֆիլմում (1992–94); Քոսգրուվը Ֆրեկազոիդում; Էդ Ուունկլերը Բոնդոքս (հեռուստասերիալ) (2005–14);[26] և Բարի տատիկ տարբեր ԴՍ Կոմիքսներ անիմացիոն սերիալներում։ Նա նաև ձայնավորեց Նապոլեոնին՝ Կոռնելիայի կրտսեր քրոջ կատվին՝ Դիսնեյ շոուում Վ.Ի.Տ.Կ.Հ.(Հեռուստասերիալ), և Մանկական կարտոֆիլ, Մսագործի հայրը ՊԲՍ Երեխաներ հիթ շոուում Բառաղջիկ։ Նա նույնիսկ առաջադրվել էր Ցերեկային Էմմի մրցանակ՝ անիմացիոն ծրագրի լավագույն կատարողի համար, սակայն պարտվեց Էրտտա Քիթին Նիկ կրտսերի Հրաշք տնային կենդանիներ ֆիլմի համար։ Ասներն ապահովեց ամերիկացի հայտնի հռետորի Էդվարդ Էվերեթի ձայնը 2017 թվականի «Գետիսբուրգի հասցեն» վավերագրական ֆիլմում[27][28]։

Ասները ապահովեց գլխավոր հերոս Կարլ Ֆրեդրիքսենի ձայնը Ակադեմիայի մրցանակ արժանացած Պիքսար ֆիլմում Վերև(2009 ֆիլմ) (2009)։ Նա դերի համար արժանացավ քննադատների գնահատանքին, և մի քննադատ գնաց այնքան հեռու, որ առաջարկեց «Նրանք պետք է նոր անվանակարգ ստեղծեն այս տարվա «Օսկար» մրցանակաբաշխության համար՝ անիմացիոն ֆիլմում լավագույն վոկալ դերակատարման համար և անվանեն Ասներին որպես առաջին ստացող»[29]։ Նա հայտնվեց 2000-ականների կեսերից մինչև վերջ 2000 թվականների տասնամյակում Այսօրվա շոուն Ջեյ Լենոյի հետի պարբերական հատվածում, որը վերնագրված էր «Այս տպավորությունն է թողնում Էդ Ասները[30][31]« Նա նկարահանվել է Երկիր երաժշտական հեռուստատեսություն կատակերգական օդաչուում[32], Ասները Կոմիքսների իրավական պաշտպանության հիմնադրամ անդամ էր, խոսքի ազատ կազմակերպություն, որը նվիրված է կոմիքսների հեղինակներին և մանրածախ առևտրականներին պաշտպանելու բովանդակության վրա հիմնված հետապնդումներից։ Նա ծառայում էր որպես Ռոզենբերգի հիմնադրամ երեխաների համարի խորհրդական, կազմակերպություն, որը հիմնադրվել էր Ջուլիուս և Էթել Ռոզենբերգների երեխաների կողմից, որը նպաստներ է տրամադրում քաղաքական ակտիվիստների երեխաներին և եղել է վայրի բնության խորհրդի անդամ պահպանության կազմակերպություն Վայրի բնության պաշտպաններ։ Ասները նաև մասնակցել է շահույթ չհետապնդող դպրոցի և համակարգչային անիմացիայի ստուդիայի խորհրդատվական խորհրդի անդամ աուտիզմի սպեկտրի երիտասարդների համար։

Ասները աջակից էր Մարդկային սահմաններին, մի կազմակերպություն, որը հիմնված է Թուսոն, Արիզոնաում, որը պահպանում է ջրային կայաններ Սոնորան անապատում՝ օգտագործելու համար չփաստաթղթավորված միգրանտները՝ նպատակ ունենալով կանխել մահերը ջրազրկման և ազդեցության պատճառով։ Նա 2017 թվականի աշնանը այդ կազմակերպության կամավորական ընթրիքի արարողության վարպետն էր[32]։

2017 թվականի նոյեմբերին Էդ Ասների ընտանեկան կենտրոնը հիմնադրվել է Ասների որդու՝ Մեթի և հարսի՝ Նավահ Պասկովիցի կողմից։ Կենտրոնը տրամադրում է արվեստ և մասնագիտական հարստացում, խորհրդատվական ծառայություններ, ինչպես նաև օժանդակ խմբեր և ճամբարներ հատուկ կարիքներով մարդկանց և նրանց ընտանիքներին[33]։

2010–2021. Հետագայում դերեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասներն 2010 թվականի հուլիսին ավարտեց «Փշրված հույսեր. Ամիտվիլի սպանությունների իրական պատմությունը» ֆիլմի ձայնագրությունը; վավերագրական ֆիլմ 1974 թվականին ԴեՖեոյի սպանությունների մասին Ամիտվիլում, Նյու Յորք։ Ասները ծառայում էր որպես պատմող ֆիլմի համար, որն ընդգրկում է սպանությունների դատաբժշկական վերլուծությունը, դատավարությունը, որի ընթացքում 23-ամյա ԴեՖեոյի որդին՝ Ռոնալդ Դե Ֆեո կրտսերը, դատապարտվել է սպանությունների համար, և դրան հաջորդած «հետապնդող» պատմությունը, որը բացահայտվում է լինել խաբեբայություն[33]։ նա հետագայում շարունակեց շրջագայել ներկայացումը ողջ երկրում։ 2011 թվականի հունվարին Ասները երկրորդական դեր ստանձնեց ՍՄԹ-ի առաջին օրիգինալ սիթքոմում Աշխատավոր դասակարգ (հեռուստասերիալ)։ Նա հանդես եկավ «Մեկ այլ Բ ֆիլմ չկա» անկախ կատակերգական ֆիլմում և ունեցավ միլիարդատեր Ուորեն Բաֆեթ ՀԲՈ տնտեսական դրամայում՝ «Չափազանց մեծ ձախողելու համար (ֆիլմ) (2011)[34]։ 2013 թվականի հյուրը նկարահանվել է միստր Ֆինգերի դերում Խենթները ֆիլմում[35]:

Ասներ 2015 թվական

Ասները նաև ձայնային շարադրանք է տրամադրել սոցիալական ակտիվիզմի մասին բազմաթիվ վավերագրական ֆիլմերի համար, այդ թվում՝ «Վագր պոչի կողմից» վավերագրական ֆիլմը, որը մանրամասնում է Էրիկ Մանի (քաղաքացիական իրավունքների կազմակերպիչ) և Քարոզարշավի ջանքերը շարունակել աշխատել Ջեներալ Մոտորս' Վան Նույսի ժողովի հավաքման գործարան[36] : Նա նաև ձայնագրել է հանրային ռադիոհաղորդման և փոդքասթի համար՝ Նվագում է եթերում՝ նկարահանվելով Ուորեն Լայթի Շաուչեսկուի վերջնական հարցաքննությունը ֆիլմում։ Շունը Ջեսսի Էյզենբերգի հետ և Մայք Ռեյսի «Նյու Յորքի պատմություն»-ը[37][38]։ Ասները 2016 թվականի «Վախի հետևում։ Թաքնվածը» վավերագրական ֆիլմի ձայնային պատմողն էր։ «ՄԻԱՎ-ի պատմությունը», ռեժիսոր Նիկոլ Զվիրենի կողմից, վիճելի ուսումնասիրություն ՁԻԱՀ-ի բանավեճի վերաբերյալ[39]։ 2014 թվականին նկարահանված «Իմ ընկեր Էդը» վավերագրական ֆիլմ, ռեժիսոր Շերոն Բեյքերը, որը կենտրոնացած է դերասանի կյանքի և կարիերայի վրա։ Այն արժանացել է «Լավագույն կարճամետրաժ վավերագրական ֆիլմ» Նյու Յորքի անկախ ֆիլմերի փառատոն[40]։ Չիկագոյի թատրոնի պատմության վերաբերյալ 2019 թվականի գրքի համար հարցազրույցների ժամանակ Ասները հեղինակին ասել է, որ նախընտրում է վերագրել իր աշխատանքը որպես «Էդվարդ», այլ ոչ թե «Էդ», քանի որ կարծում էր, որ ավելի երկար անունը պահել է էջը կամ էկրանը ավելի լավ է[41]։

2018 թվականին Ասները նկարահանվել է Նեթֆլիքս մութ կատակերգությունում՝ «Մեռած ինձ համար» (հեռուստասերիալ), որի պրեմիերան կայացել է 2019 թվականի մայիսի 3-ին։ Սերիալի գլխավոր դերերը նույնպես Քրիստինա Էփլգեյթ, Լինդա Կարդելինի և Ջեյմս Մարսդեն։ Ասները նաև հյուրի պարբերական դեր է ունեցել 2018 թվականից մինչ այժմ «Կոբրա Կաի» սերիալում՝ մարմնավորելով Ջոնի Լոուրենս (հերոս) խորթ հորը՝ Սիդ Վայնբերգին, առաջին եթերաշրջանում և երեք[42]։ 2020 թվականին նա նկարահանվել է «Ժամանակակից ընտանիք» սերիայի տասնմեկերորդ և վերջին սեզոնի մի դրվագում, իսկ 2021 թվականին նա խաղացել է իրեն «Եկեք լինենք իրական» ֆիլմի էսքիզում:Մահացել է Էդ Ասները. հեռուստատեսային Լու Գրանտը, «Էլֆը», «Up» աստղը, 91 տարեկան, արժանացել է յոթ «Էմմիի» Կուրտ Յակոբսենը և Ուորեն Լեմինգը «Էդ Ասներ. բեմում և դուրս» վերնագրով պրեմիերան կայացել են Փալմ Սփրինգսում կայացած Ամերիկյան վավերագրական ֆիլմերի փառատոնում, որին մասնակցել է Ասները, և դրանից հետո ցուցադրվել է ևս մեկ տասնյակ փառատոներում, այդ թվում՝ Եվրոպական պրեմիերա Օքսֆորդի միջազգային կինոփառատոնում[43]։ 2013 թվականին նա մարմնավորել է Ձմեռ պապին «Սուրբ Ծնունդ Բայուում» ֆիլմում։

2016 թվականից սկսած Ասները ստանձնեց Հոլոքոստը վերապրած Միլթոն Սելսմանի դերը Ջեֆ Քոհեն (դրամատուրգ և թատրոնի ռեժիսոր) ճանաչված «Օճառի առասպել» պիեսում ընթերցում Լինքոլն կենտրոնի Բրունո Ուոլթեր թատրոնում Նյու Յորքում[44]։ Հետագայում նա հաջորդ երեք տարիների ընթացքում հյուրախաղերով հանդես եկավ պիեսի «համերգային ընթերցմամբ» Միացյալ Նահանգների մեկ տասնյակից ավելի քաղաքներում[45][46] : 2019 թվականին ՊԲՍ-ի առաջատար կայանը ՎՆԵՏ-ը նկարահանել է համերգը Նյու Յորքի Հրեական պատմության կենտրոն իր Բոլոր Արվեստները ալիքի համար։ Ներկայացումը, որը հասանելի է անվճար, ողջ աշխարհով մեկ ուղիղ հեռարձակմամբ, համակցողներ Թովահ Ֆելդշուհ, Նեդ Էյզենբերգ և Լիբա Վայնբերգ[47]։

Իր մահից մեկ շաբաթ առաջ Ասներն ասաց իր հաճախակի գործընկերներին՝ Գրեգ Փալաստ և Լենի Բադպեննիին, որ շուտով հանդես կգա երեք մեկ գործողությամբ պիեսներով[48]։ Օգոստոսին իր մահվան պահին 2021 թվականին Ասները մի քանի դեր է կատարել մի շարք հեռուստասերիալներում և ֆիլմերում, որոնք թողարկվել են հետմահու, ներառյալ երեքը, որոնք թողարկվել են Դիսնեյ+ հոսքային ծառայության միջոցով[49]։ Նա կրկնեց իր ձայնային դերը Կառլ Ֆրեդրիկսենի դերը Պիքսար Վերև (2009 ֆիլմ) ֆիլմից Դիսնեյ+ կարճամետրաժ մուլտիպլիկացիոն մինի սերիալում Փորված օրեր (2021), որի պրեմիերան առաջինն էր նրա մահից ընդամենը երեք օր անց[50]։ Ասները հետմահու խաղացել է Կլոդի ուրվականի դերը Հելոուինի հատուկ Մապետ Հանթիդ Առանձնատուն (2021) և Հեֆլի պապիկի ձայնը տվել է Դիսնեյ+ անիմացիոն ֆիլմի ադապտացիայի մեջ Խորամանկ երեխայի օրագիրը. Ռոդրիկի կանոնները (2022 ֆիլմ), թողարկվել է նրա մահից մեկ տարի անց[51] :«Փորված օրեր» շարքի վերջին կարճամետրաժ ֆիլմը՝ «Կարլի ամսաթիվը», որը ներառում է Ասների ձայնագրված կատարումը Կարլ Ֆրեդրիկսենի դերում, կինոթատրոններում թողարկվել է Պիքսար անիմացիոն գեղարվեստական ֆիլմ Տարրական (2023 թ. ֆիլմ) 2023 թվականի հունիսի 16-ին, երկու տարի[52]։

Ակտիվիզմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ասները և Դենիս Ուիվերը պիկետի ժամանակ գովազդային գործակալությունները գործադուլ են անում Լոս Անջելեսում, 1978 թ.

Ասներն նշանավոր դեր է խաղացել Սթրայք և Էմմի Ըվորձ բոյկոտը 1980 թվականում[53]։ Նա նաև ակտիվ էր մի շարք այլ պատճառներով, ինչպիսիք են Մումիա Աբու-Ջամալի ազատագրման շարժումը և Կալիֆորնիայի մեկ խնամքի հիմնադրման շարժումը, մեկ վճարող առողջապահություն Կալիֆորնիաում, որի համար նա հեռուստատեսային գովազդ է ստեղծել[54]։ Նա հավանություն է տվել Դենիս Կուչինիչին 2004 Միացյալ Նահանգների նախագահական ընտրություններում[55], և Բարաք Օբաման 2008 Միացյալ Նահանգների նախագահական ընտրությունների ժամանակ։ Նա նախկինում դեմոկրատական սոցիալիստական կազմկոմիտեից էր[56]։ 2011-ից 2015 թվականներին Ասներն աշխատել է կինոռեժիսոր Նիկոլ Զվիրենի հետ «Վախի հետևում» լիամետրաժ վավերագրական ֆիլմի վրա, որն անդրադառնում է ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ի ժխտողականությանը[57]։ Ֆիլմը թողարկվել է 2016 թվականին Ասների պատմիչով[56]։ Ասները հավանություն է տվել 9/11-ի դավադրության տեսություններին՝ ներառյալ որակյալ աջակցություն հայտնելով 9/11 ճշմարտության շարժմանըվ։ 2004 թվականին նա ստորագրել է 9/11 Ճշմարտություն շարժում խմբի կողմից հրապարակված հայտարարությունը, որը ներառում էր սեպտեմբերի 11-ի հարձակումների որոշ տարրերի վերաբերյալ նոր հետաքննության կոչ որ նա հարցաքննեց[58]։ Ասները հաստատել է իր աջակցությունը հայտարարություն 2009 թվականին[52]։ 2009 թվականի ապրիլին Ասները բաց նամակ է գրել. «խաղաղության և արդարության առաջնորդներին[59]»՝ խրախուսելով նրանց պահանջել «9-11-ի ամբողջական ճշմարտություն» 9-11 Տեսանելիության նախագիծ կազմակերպության միջոցով[60][61]։ Ասները նաև պատմել է «Նավթի գործոնը. Ահաբեկչության դեմ պատերազմի հետևում» վավերագրական ֆիլմը[62]։

ՍԱԳ-ի ներգրավվածություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասները երկու ժամկետ ծառայեց որպես Էկրանի դերասանների գիլդիայի նախագահ, որի պաշտոնում 1980 թվականներին նա դեմ էր Միացյալ Նահանգների քաղաքականությանը Կենտրոնական Ամերիկա՝ սերտորեն համագործակցելով Գոյատևման դաշինքի հետ։

2012 թվականի մարտի 30-ին Էկրանի դերասանների գիլդիան և Հեռուստատեսության և ռադիոյի արտիստների ամերիկյան ֆեդերացիան ավարտեցին հավասարների միավորումը՝ ձևավորելով նոր միություն։ Ասները կտրականապես դեմ էր նման միաձուլմանը` պնդելով, որ ծրագրված միաձուլումը կկործանի ՍԱԳ-ի առողջապահական ծրագիրը և կզրկվի դերակատարներին[63]։

Համայնքային թատրոն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականին Ասները մեկնեց Մոնտե Ռիո, Կալիֆորնիա՝ աջակցելու տեղական Մոնտե Ռիոյի թատրոնի վերաբացմանը, վերակենդանացմանը և ուշադրությունը փոխելու համար[64][65]։

Անձնական կյանք և մահ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ասներն ամուսնացած է եղել Նենսի Լու Սայքսի հետ 1959-1988 թվականներին։ Նրանք ունեցել են երեք երեխա՝ երկվորյակներ Մեթյուն ու Լիզան և Քեյթը։ 1987 թվականին նա Քերոլ Ժան Ֆոգելմանից ուներ Չարլզ անունով որդի[66][67] : Ասները եղել է աուտիստիկ երեխաների ծնող և տատիկ և պապ և ներգրավված է եղել 501 կազմակերպության ոչ առևտրային կազմակերպություն Խոսում է աուտիզմը[68] : Նա նաև ծառայել է որպես տնօրենների խորհրդի անդամ և խորհրդատու Ասպիրիտեչ ոչ առևտրային կազմակերպությունում, որը վերապատրաստում է բարձր ֆունկցիոնալ օտիստիկ անձինք՝ ծրագրակազմը փորձարկելու և որակի ապահովման ծառայություններ մատուցելու ընկերությունների համար[69][70]։

Ասները նշանադրվել է պրոդյուսեր Սինդի Գիլմորի հետ 1991 թվականին։ Նրանք ամուսնացել են 1998 թվականի օգոստոսի 2-ին։ Գիլմորը օրինական բաժանման հայց է ներկայացրել 2007 թվականի նոյեմբերի 7-ին[71]։ Ասները ամուսնալուծության հայց է ներկայացրել 2015 թվականին[72]։ Ասները մահացել է բնական պատճառներով իր տանը՝ Տարզանա թաղամասում, Լոս Անջելես, Կալիֆորնիա, 2021 թվականի օգոստոսի 29-ին, 91 տարեկան հասակում[9][73][74]։ Նա թաղվել է Շեֆիլդ գերեզմանատանը Կանզաս Սիթիում, Միսսուրի, սեպտեմբերի 12-ին[75]։

Բազմաթիվ հայտնի մարդիկ հարգանքի տուրք են մատուցել Ասներին, այդ թվում՝ Մորին ՄակՔորմիկը, Ջորջ Տակեյ, Մարկ Հեմիլ, Մայքլ ՄաքՔին, Բրեդլի Ուիթֆորդ, Ջոշ Գադ, Միա Ֆերոու, Էնդի Ռիխտեր, Քեթի Կուրիկ, Դենիս Օ'Հարե, Միրա Սորվինո, Էրիկ Սթոունսթրիթ, Նիսի Նեշ, Իվետ Նիկոլ Բրաուն, Մայքլ Մուր, Ռոզարիո Դոուսոն, Ռոզաննա Արքետ[76], Բեն Սթիլլեր, Մուպետ, Ուիլյամ Բոլդուին[77], Գրեգ Վայսման[78], Ուիլյամ Զաբկա, Ռալֆ Մաչիո, (կինոռեժիսոր)Բոբ Փիթերսոն, Բիլ Ֆարմեր և Զուի Դեշանելը[79]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ https://walkoffame.com/edward-asner/
  2. ↑ https://debsfoundation.org/index.php/landing/eugene-v-debs-award/
  3. ↑ Asner, Ed [@TheOnlyEdAsner] (August 31, 2019). «It's actually not. That is a strange mistake that floats out there. My Hebrew name is Yitzhak. My real name is Eddie Asner. Truth» (Թվիթ). Արխիվացված օրիգինալից September 12, 2019-ին. Վերցված է September 3, 2019-ին – via Թվիթթեր.
  4. ↑ «Ed Asner Fast Facts». CNN. 2016 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 6-ին.
  5. ↑ «Ed Asner's Santa Complex». TV Guide. 2003 թ․ հոկտեմբերի 30. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 28-ին.
  6. ↑ @TheOnlyEdAsner (November 15, 2018). «Hi. Tomorrow 11/15 is my 89th birthday» (Թվիթ) – via Թվիթթեր.
  7. ↑ «Edward Asner». Television Academy Interviews. 2017 թ․ հոկտեմբերի 22. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 22-ին.
  8. ↑ «Ed Asner». eNewsReference. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 10-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Gates, Anita (2021 թ․ օգոստոսի 29). «Ed Asner, Emmy-Winning Star of 'Lou Grant' and 'Up', Dies at 91». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 11-ին.
  10. ↑ Zager, Norma (2005 թ․ օգոստոսի 5). «Outspoken Asner's Activism Is No Act». The Jewish Journal of Greater Los Angeles. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2006 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
  11. ↑ Horwitz, Simi (2012 թ․ սեպտեմբերի 27). «Ed Asner's Still Crusty After All These Years». The Forward.
  12. ↑ «Ed Asner (1929–2021): A Lion in Underpants». GregPalast.com. Greg Palast. 2021 թ․ օգոստոսի 29. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  13. ↑ «Late-Night Lox, Vodka, and Banana Cream Pie With Ed Asner». Vulture.com. 2012 թ․ հոկտեմբերի 1. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  14. ↑ «Edward Asner». Hollywood Walk of Fame. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  15. ↑ Blumberg, Naomi (2019 թ․ նոյեմբերի 11). «Ed Asner». Encyclopaedia Britannica. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
  16. ↑ «Ed Asner». The Second City. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 2-ին.
  17. ↑ «Ed Asner Fast Facts». CNN. 2016 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 6-ին.
  18. ↑ «Ed Asner Fast Facts». CNN. 2016 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 6-ին.
  19. ↑ Andreeva, Nellie (2021 թ․ օգոստոսի 29). «Ed Asner Dies: TV Icon Who Played Lou Grant Was 91». Deadline Hollywood. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  20. ↑ Andreeva, Nellie (2011 թ․ դեկտեմբերի 8). «Ed Asner To Reprise Role From Original 'Hawaii Five-0' In The Series' CBS Reboot». Deadline Hollywood. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  21. ↑ 21,0 21,1 «A Saga of Slavery That Made The Actors Weep». The New York Times. 1976 թ․ հունիսի 27. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  22. ↑ «Ed Asner Satisfied with John XXIII Portrayal in TV Series — Den katolske kirke». Katolsk.no. 2002 թ․ փետրվարի 10. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  23. ↑ «2000 audie-wards».
  24. ↑ «Ed Asner». Recording Academy Grammy Մրցանակներ. Վերցված է 4 ապրիլի, 2023-ին.
  25. ↑ «2020 Audie-Awards».
  26. ↑ «Ed Asner talks acting at 89, pursuing the truth and bringing 'The Soap Myth' to Tampa». Tampa Bay Times. 2019 թ․ ապրիլի 12.
  27. ↑ «Jane Bucklin Petty». Obituaries. Deseret News. 2017 թ․ դեկտեմբերի 5 – via legacy.com. «In 2006 at age 90, she appeared on the Jay Leno Show where she won the segment, 'Does This Impress Ed Asner?'»
  28. ↑ Fischbach, Bob; Stickney, Dane (2008 թ․ դեկտեմբերի 28). «Iowa man appears on 'Tonight Show'». Entertainment News & Notes. Omaha World-Herald. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ մարտի 8-ին. «Fett ... took part in the 'Does This Impress Ed Asner?' segment.»
  29. ↑ DiNunno, Gina (2010 թ․ հունիսի 13). «Ed Asner Signs On to CMT Comedy Pilot». TV Guide. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունիսի 15-ին.
  30. ↑ «Hall of Fame Archives: Inductees – Academy of Television Arts & Sciences». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ մարտի 10-ին.
  31. ↑ «Honorees». Television Academy.
  32. ↑ 32,0 32,1 «Shattered Hopes: The True Story of the Amityville Murders». ShatteredDocumentary.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  33. ↑ 33,0 33,1 «Ed Asner as FDR». WindWood Theatricals. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  34. ↑ Wachtel, Katya (2011 թ․ մայիսի 13). «Too Big to Fail: the Cast». Business Insider. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  35. ↑ «Exclusive: Ed Asner Heads to The Crazy Ones». TV Guide. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  36. ↑ Goldman, Michael (Director) (1986). Tiger by the Tail (Motion picture). Los Angeles.
  37. ↑ «A Dog and a Cat: Two Short Plays». Playing On Air. 2015 թ․ հունվարի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  38. ↑ «Ed Asner». Playing On Air. 2014 թ․ դեկտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 8-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  39. ↑ «Behind the Fear, the hidden story of HIV». BehindTheFear.com. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  40. ↑ «Ed Asner & More Wrap Up 2015 Garden State Film Festival». BroadwayWorld. 2015 թ․ մարտի 26. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 22-ին.
  41. ↑ Larson, Mark (2021 թ․ սեպտեմբերի 8). «Forever Ed Asner». Chicago Reader. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 11-ին.
  42. ↑ Codero, Rosy (2021 թ․ օգոստոսի 29). «'Cobra Kai': Ed Asner Remembered By Series Creators And Cast». Deadline. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  43. ↑ «Ed Asner play A Man and His Prostate is full of healthy laughs». The Vancouver Sun. 2018 թ․ ապրիլի 19. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  44. ↑ «Ed Asner dies: TV's Lou Grant, 'Elf,' 'Up' star, 91, won seven Emmys». USA Today. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 30-ին.
  45. ↑ «Ed Asner Speaks in Palm Springs 2019». Palm Springs Life. 2021 թ․ օգոստոսի 29. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 8-ին – via YouTube.
  46. ↑ Cold Chicago Productions (2019). «Ed Asner: On Stage and Off. A documentary Portrait». EdAsnerDocumentary. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
  47. ↑ Miller, Zoë (2018 թ․ դեկտեմբերի 19). «10 actors who have played Santa Claus in movies». Business Insider: Africa. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  48. ↑ «The Soap Myth: A reading of the Jeff Cohen play in celebration of Holocaust Remembrance Day». New York Public Library. 2016 թ․ մայիսի 2. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  49. ↑ «Ed Asner to Host Charity Dinner». Humane Borders (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 4-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 3-ին.
  50. ↑ «Ed Asner Sticks with THE SOAP MYTH for Tour». Broadway World (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  51. ↑ «The Soap Myth». PBS. 2020 թ․ հունվարի 26. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
  52. ↑ 52,0 52,1 Rossmeier, Vincent (2009 թ․ սեպտեմբերի 11). «Would you still sign the 9/11 Truth petition?». Salon. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ սեպտեմբերի 14-ին. Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
  53. ↑ Kassel, Michael B. (2007 թ․ նոյեմբերի 29). «Asner, Ed». Museum of Broadcast Communications. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 6-ին.
  54. ↑ «Behind The Fear The Hidden Story of HIV». Awarenessfestival.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 16-ին.
  55. ↑ «Kucinich Blends New Age Aura With Old-School Grit». The Washington Post. 2004 թ․ հունվարի 15. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 26-ին.
  56. ↑ 56,0 56,1 Staff (2011 թ․ ապրիլի 28). «Ed Asner Urges Voters to 'Protect Social Security & Medicare from Robber Barons Who Looted America to Pay for the Wars'». Winograd For Congress. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ սեպտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 28-ին.
  57. ↑ Kassel, Michael B. (2007 թ․ նոյեմբերի 29). «Asner, Ed». Museum of Broadcast Communications. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2008 թ․ ապրիլի 6-ին.
  58. ↑ «Audio interview of Ed Asner». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ օգոստոսի 24-ին. Վերցված է 2006 թ․ օգոստոսի 24-ին. by Stephanie Miller on The Stephanie Miller Show about a September 11 Conspiracy theory
  59. ↑ Asner, Ed (2004 թ․ ապրիլի 26). «A letter to the Peace and Justice movement from Ed Asner». 911 Visibility Project. Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2008 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
  60. ↑ «Architects and Engineers: Solving the Mystery of WTC 7». ae911truth.org. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 23-ին.
  61. ↑ J. Leroy Hulsey (2020 թ․ սեպտեմբերի 9). «A Structural Reevaluation of the Collapse of WTC Building 7». University of Alaska (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
  62. ↑ «The Oil Factor website». TheOilFactor.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ օգոստոսի 7-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  63. ↑ «SAG-AFTRA: Dismissal Formalized In SAG-AFTRA Merger Lawsuit». The Hollywood Reporter. 2012 թ․ մայիսի 22.
  64. ↑ «Monte Rio Theater».
  65. ↑ «The Historic RIO THEATER Promo Video». 2021 թ․ հունվարի 27.
  66. ↑ «Asner Admits Baby Boy Is His Illegitimate Child». Deseret News. 1988 թ․ հունիսի 18. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  67. ↑ «Ed Asner Fast Facts». CNN. 2015 թ․ հոկտեմբերի 27. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  68. ↑ «mickeynews.com». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2009 թ․ հունիսի 29-ին., writing "James Denton ... applauded hosts of the organization's autism awareness public service announcements, including celebrity parents of children with autism, Ed Asner, Gary Cole, Joe Mantegna and John Schneider."
  69. ↑ «Advisors». Aspiritech. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 5-ին.
  70. ↑ Tachibana, Chris (2009 թ․ դեկտեմբերի 8). «Autism seen as asset, not liability, in some jobs». NBC News. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 5-ին.
  71. ↑ «Ed Asner's Second Wife Seeks Separation». The Washington Post. Associated Press. 2007 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  72. ↑ Fowler, Tara (2015 թ․ մայիսի 15). «Ed Asner Files For Divorce 8 Years After Separating From Wife». People. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 27-ին.
  73. ↑ Dagan, Carmel; Natale, Richard (2021 թ․ օգոստոսի 29). «Ed Asner, Emmy-Winning 'Lou Grant' Star, Dies at 91». Variety. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 29-ին.
  74. ↑ Barnes, Mike (2021 թ․ օգոստոսի 29). «Ed Asner Dead: Lou Grant on 'Mary Tyler Moore Show' Was 91». The Hollywood Reporter.
  75. ↑ Dulle, Brian (2021 թ․ սեպտեմբերի 19). «In private ceremony, Hollywood actor Ed Asner buried with family in Kansas City». WDAF-TV. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-09-25-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 25-ին.
  76. ↑ Yasharoff, Hannah (2021 թ․ օգոստոսի 30). «Hollywood mourns Ed Asner: 'You made and will continue to make this world a better place' Was 91». USA Today. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  77. ↑ Yasharoff, Hannah (2021 թ․ օգոստոսի 30). «Ed Asner: Lou Grant and Up actor dies aged 91». BBC.com. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.
  78. ↑ «Greg Weisman's tribute to Asner summed up in short words». Twitter. 2021 թ․ օգոստոսի 29. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.
  79. ↑ West, Amy (2021 թ․ հունվարի 29). «Zooey Deschanel pays sweet tribute to Elf co-star after his death». Digital Spy. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 4-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 Էդի Ասներ
էջը Վիքիպահեստում


Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդի Ասներ» հոդվածին։
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էդի_Ասներ&oldid=10102531» էջից