Proud boys

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

«Proud Boys» (անգլ. թարգմանաբար՝ «Հպարտ տղաներ»), ամերիկյան ծայրահեղ աջակողմյան, նեոֆաշիստական տղամարդկանց կազմակերպություն, որը քարոզում և մասնակցում է քաղաքական բռնությանը։ Այն ճանաչվել է ահաբեկչական խումբ՝ Կանադայում և Նոր Զելանդիայում[1][2]։

2022 թվականի հունիսին ԱՄՆ-ում խմբի հինգ ղեկավարներին, այդ թվում ՝ նրա նախկին նախագահին, դաշնային մեղադրանքներ են առաջադրվել «Ապստամբ դավաճանության» 2021 թվականին ԱՄՆ Կապիտոլիումի գրավմանը ենթադրյալ մասնակցության համար[3]։ Դատական նիստ է նշանակվել 2022 թվականի դեկտեմբերի 12-ին[4]։

Խումբը ստեղծվել է Taki 's Magazine-ի շրջանակներում 2016 թվականին Vice Media-ի համահիմնադիր և նախկին մեկնաբան Գևին Մաքինեսի ղեկավարությամբ և իր անունը ստացել է «Proud of Your Boy» երգից 2011 "Ալադին" Դիսնեյի մյուզիքլից։ Թեև «Proud Boys»-ն ի սկզբանե ստեղծվել է որպես այլընտրանքային աջերի մաս, Մաքինեսը 2017 թվականի սկզբին հեռացել է այդ շարժումից՝ հայտարարելով, որ այլընտրանքային աջերը կենտրոնացած են միայն ռասայական հարցերի վրա[5]։ Ռեբրենդինգի ջանքերն ակտիվացել են «Միացյալ աջերի» երթից հետո, որն անցկացվել է «սպիտակ ռասայի» գերակայության կողմնակիցների կողմից[6]։ «Proud Boys»-ի նախագահը 2018 թվականի վերջից հանդիսանում է աֆրո-կուբացի Էնրիկե Տարիոն[7][8][9][10]։ Ըստ նախկին դաշնային դատախազի և 2014 թվականի դաշնային դատարանի դատական նիստի սղագրությունների, Տարիոն նախկինում աշխատել է որպես տեղեկատու ինչպես դաշնային, այնպես էլ տեղական իրավապահ մարմիններում[11][12]։

Ըստ Սամանթա Քաթների՝ ահաբեկչության դեմ պայքարի միջազգային կենտրոնի խումբը կարծում է, որ տղամարդիկ և արևմտյան մշակույթը գտնվում են «պաշարված ամրոցի» պայմաններում։ Թեև խումբը պաշտոնապես մերժում է սպիտակամորթների գերակայությունը, Քաթները կարծում է, որ «արևմտյան շովինիզմը» սպիտակամորթների ցեղասպանության մասին դավադրության տեսության կոդն է, որը կիսում է խումբը[13]։ Բացի այդ, խմբի անդամները նախկինում մասնակցել են բացահայտ ռասիստական միջոցառումների և գործունեության, որոնք կապված են ձախերի և սոցիալիստների դեմ ուղղված ֆաշիստական բռնությունների հետ[13]։ «Proud Boys»-ը փառաբանում է բռնությունը։ Աղքատների իրավական պաշտպանության հարավային կենտրոնը (SPLC) խմբին անվանել է «այլընտրանքային աջերի մարտական ակումբ», որն օգտագործում է հռետորական տեխնիկա՝ իր իսկական դրդապատճառները թաքցնելու համար[14][15][16]։ Կազմակերպությունը նկարագրվել է որպես ատելության խումբ «Takeaway» «National Public Radio»-ում և SPLC-ում[17]։ Հակադիֆամացիոն լիգան «Proud Boys»-ի գաղափարական վերաբերմունքը բնութագրել է որպես «ծայրահեղական պահպանողականություն» և «Նոր աջեր», «բաց իսլամաֆոբիա և կնատյացություն», «տրանսֆոբիա և հակամիգրացիոն ուղղվածություն» «ռասիստներին, հակասեմականներին և բոլոր տեսակի ֆանատիկոսներին ընդունելու պատրաստակամություն»։ Հակադիֆամացիոն լիգան նաև նշում է, որ «Proud Boys»-ը քարոզում և կիրառում է բռնություն որպես հիմնական մարտավարություն[18]։

Խումբը արգելափակվել է բազմաթիվ սոցիալական ցանցերում, այդ թվում ՝ Facebook-ում, Instagram-ում և Twitter-ում, ինչպես նաև YouTube-ում[19][20]։ 2021 թվականի փետրվարի 3-ին ԱՄՆ արդարադատության նախարարությունը հայտարարեց, որ խմբի անդամներին մեղադրանք է առաջադրվել՝ 2021 թվականին ԱՄՆ Կապիտոլիումի վրա հարձակման հետ կապված քաղաքական դավադրության համար։ Խմբի Կանադական մասնաճյուղը փակվել է այն բանից հետո, երբ նույն օրը պաշտոնապես հայտարարվել Է ահաբեկչական կազմակերպություն[21][22][23][24]։ 2021 թվականի նոյեմբերին կազմակերպության անդամներին դատարան են կանչել ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի հատուկ հանձնաժողովը՝ հունվարի 6-ին ԱՄՆ Կապիտոլիումի վրա հարձակման գործով։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ West, Leah (2021 թ․ փետրվարի 9). «The Complicated Consequences of Canada's Proud Boys Terrorist Listing». Lawfare (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 9-ին.
  2. ↑ «By unanimous consent, the #HoC adopted a motion regarding the proliferation of white supremacist and hate groups and the designation of the Proud Boys as a terrorist entity». via Twitter. 2021 թ․ հունվարի 25. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 25-ին.
  3. ↑ «Leader of Proud Boys and Four Other Members Indicted in Federal Court For Seditious Conspiracy and Other Offenses Related to U.S. Capitol Breach». United States Department of Justice. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 20-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 18-ին.
  4. ↑ Lynch, Sarah N. (2022 թ․ հունիսի 22). «U.S. judge agrees to postpone Proud Boys trial amid Jan. 6 Capitol riot hearings». Reuters (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 22-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 29-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն)
  5. ↑ Marantz, Andrew (2017 թ․ հուլիսի 6). «The Alt-Right Branding War Has Torn the Movement in Two». The New Yorker. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 10-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 16-ին.
  6. ↑ Woodhouse, Leighton Akio (2017 թ․ սեպտեմբերի 21). «After Charlottesville, the American Far Right is Tearing Itself Apart». The Intercept. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 10-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 10-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  7. ↑ Iannelli, Jerry (2020 թ․ փետրվարի 5). «Proud Boys Leader Has Raised Basically No Money for Miami Congressional Run». Miami New Times. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  8. ↑ Shannon, Joel (2020 թ․ սեպտեմբերի 30). «Who are the Proud Boys? Far-right group has concerned experts for years». USA Today. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 28-ին. {{cite news}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  9. ↑ Bowden, John (2021 թ․ հունվարի 5). «Proud Boys leader ordered to stay out of DC until hearing». The Hill. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 28-ին. {{cite news}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  10. ↑ Sullivan, Dan (2020 թ․ հոկտեմբերի 7). «Extremist groups sit at the fringes of Florida politics». Tampa Bay Times. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 28-ին. {{cite news}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  11. ↑ Enrique Tarrio:
  12. ↑ Informant:
  13. ↑ 13,0 13,1 Kutner, Samantha (2020). «Swiping Right: The Allure of Hyper Masculinity and Cryptofascism for Men Who Join the Proud Boys» (PDF). International Centre for Counter-Terrorism: 1. JSTOR resrep25259.
  14. ↑ Morlin, Bill (2017 թ․ ապրիլի 25). «New Alt-Right "Fight Club" Ready for Street Violence». Southern Poverty Law Center. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 28-ին.
  15. ↑ Carter, Mike (2017 թ․ մայիսի 1). «Seattle police wary of May Day violence between pro- and anti-Trump groups». Seattle Times. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 13-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  16. ↑ «Proud Boys». Southern Poverty Law Center. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 18-ին.
  17. ↑ NPR:
  18. ↑ ADL:
  19. ↑ Rivera, Pedro (2019 թ․ մայիսի 8). «Who Are the Proud Boys and Why Are They Banned from Social Media Platforms?». Fox40 Sacramento. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 28-ին. {{cite news}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  20. ↑ Wendling, Mike (2020 թ․ սեպտեմբերի 30). «Who are Proud Boys and antifa?». BBC News. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  21. ↑ Aiello, Rachel (2021 թ․ փետրվարի 3). «Canada adds Proud Boys to terror list». CTVNews (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 3-ին.
  22. ↑ «Government of Canada lists 13 new groups as terrorist entities and completes review of seven others». www.canada.ca. Ottawa: Правительство Канады. 2021 թ․ փետրվարի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 3-ին.
  23. ↑ Evan Perez, Katelyn Polantz and Mallory Simon. «New charges allege Proud Boys prepped for Capitol insurrection». CNN. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 5-ին.
  24. ↑ Benner, Katie; Feuer, Alan (2021 թ․ փետրվարի 4). «Justice Department Unveils Further Charges in Capitol Riot». The New York Times. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 4-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն); More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Proud_boys&oldid=9805035» էջից