Վլադիմիր Արիստով
Jump to navigation
Jump to search
Վլադիմիր Արիստով | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 6, 1950 (71 տարեկան) կամ 1950[1] |
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, մաթեմատիկոս և ֆիզիկոս |
Լեզու | ռուսերեն |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() |
Կրթություն | MIPT Department of Control and Applied Mathematics? |
Գիտական աստիճան | ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր |
Աշխատավայր | ՌԴ ԳԱ Ա․ Դորոդնիցինի անվան հաշվողական կենտրոն |
Պարգևներ | |
Կայք | chronos.msu.ru/lab-kaf/Aristov/ar-person.html |
![]() |
Վլադիմիր Արիստով (ռուս.՝ Владимир Владимирович Аристов, հուլիսի 6, 1950 կամ 1950[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս բանաստեղծ, արձակագիր, էսսեիստ, մաթեմատիկոս։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավարտել է Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտը, դոկտորի կոչում ստացել այդ ասպարեզում։ Բանաստեղծական հինգ ժողովածուների, մեկ վեպի, պոեզիայի փիլիսոփայության վերաբերյալ տասնյակ Էսսեների հեղինակ է։ Ուսումնասիրություններ ունի տարբեր բանաստեղծների, մասնավորապես, Բորիս Պաստեռնակի, Կոնստանտինոս Կավաֆիսի մասին։ Ապրում է Մոսկվայում[2]։
Վլադիմիր Արիստովը հայերեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մետրոյի ննջավագոնը; Չինական հայելու մակերևույթը; «Խարույկի լույսն անճիշտ...»; «Դու խաղող ես սիրել, սալոր ու բալ...»; «Գուցե հյուսիսի խաղաղ երկրներում...»; Թղթախաղի վարպետը; «Հայելային մի ժայռապատ...»; Ուռենու և բարդու տերևներ՝ Մանդելշտամի ձեռամբ դրված Դու Ֆուի գրքում; Մարդու նույնականացումը; Կոնֆուցիոսի այգին; Համակարգչային խաղեր; Դիվային կրկնություն; «Ես ուշ աշունը վերհիշեցի հանկարծ...»; «Դու պառկել էիր դպրոցի քարե հին մասնաշենքում...»; «Թիթղոն...»; «Մենք բաժանվում ենք եռուն Սորբոնում...»: Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 45-61։ Թարգմ.՝ Հրանտ Ալեքսանյան։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Czech National Authority Database
- ↑ Արդի ռուսական վերլիբռ, Ստեփանակերտ, «Ոգի-Նաիրի», 2015, էջ 14։
|