«Սֆորցա ամրոց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սֆորցա ամրոց; Castello Sforzesco
	Նկարագրություն
Տեսակ	դղյակ
Հասցե	piazzale Castello և Piazza Castello
Վարչական միավոր	Միլան
Երկիր	Իտալիա
Համալիրի մաս	Medieval walls of Milan?
Կազմված է մասերից	Filarete Tower? և Bona of Savoy's Tower?
Կառուցված	1360-1499
Ճարտարապետ	Filarete?
Շինանյութ	աղյուս
Ճարտարապետական ոճ	վերածննդի ճարտարապետություն
Օգտագործվան մեջ	մինչև 1862
Ընթացիկ վիճակ	թանգարան
Ընթացիկ; սեփականատեր	Միլան
Կայք	milanocastello.it(իտալ.)
	45°28′12″ հս․ լ. 9°10′43″ ավ. ե.HGЯO
	Castello Sforzesco (Milan) Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

08:30, 23 Մարտի 2021-ի տարբերակ

Սֆորցա ամրոց (իտալ.՝ Castello Sforzesco), ամրոց Իտալիայի հյուսիսում՝ Միլանում։ 14-րդ դարի ամրության մնացորդների վրա 15-րդ դարում ամրոցը կառուցել է Միլանի դուքս Ֆրանչեսկո Սֆորցան։ Հետագայում ամրոցը վերանորոգվել և ընդլայնվել է 16-րդ և 17-րդ դարերում` դառնալով Եվրոպայի ամենամեծ միջնաբերդերից մեկը։ Լայնամասշտաբ վերակառուցում իրականացրել է Լուկա Բելտրամին 1791 -1905 թվականներին։ Այժմ այստեղ են տեղակայված քաղաքի մի շարք թանգարաններ և արվեստի հավաքածուներ։

Պատմություն

1358-1370 թվականներին բնօրինակ ամրոցի կառուցումը պատվիրել է Գալեացո II Վիսկոնտին^[3]։ Իրեն կից գտնվող դարպասի անունով ամրոցը հայտնի էր որպես Castello di Porta Giova (կամ Porta Zubia)^[4]: Ջան Գալենցո Վիսկոնտին, Ջան Մարիա Վիսկոնտին և Ֆիլիպո Մարիա Վիսկոնտին ընդլայնել են ամրոցի տարածքը և այն դարձել է քառակուսի նախագծով ամրոց, որն ուներ 200 մետր երկարությամբ կողքեր, չորս աշտարակներ ամեն մի անկյունում, 7 մետր հաստությամբ պատեր^[4]։ Ամրոցը եղել է Վիսկոնտի լորդերի բնակավայրը։ Ավերվել է Աբրոզյան Հանրապետության օրոք։ Լորդերն ամրոցից վտարվել են 1447 թվականին։

1450 թվականին Ֆրանչեսկո Սֆորցան սկսել է վերակառուցել ամրոցը՝ այն մասնավոր բնակավայր դարձնելու նպատակով։ 1452 թվականին նա աշխատանքի է վերցրել քանդակագործ և ճարտարապետ Անտոնիո Ֆիլարետեին՝ նախագծելու ամրոցի կենտրոնական աշտարակը, որը մինչև այսօր հայտնի է որպես «Ֆիլարետեի աշտարակ» (Torre del Filarete)։ Ֆրանչեսկոյի մահից հետո շինարարությունը շարունակել է նրա որդին՝ Գալեացո Մարիա Սֆորցան՝ ճարտարապետ Բենեդետո Ֆեռինիի նախագծով։ Ամրոցի դեկորացիաներն իրականացրել են տեղացի նկարիչները։ 1476 թվականին Բոնա Սավոյսկայայի գահախնամակալության օրոք նրա անունով աշտարակ է կառուցվել։

1494 թվականին, երբ Լյուդովիկո Սֆորցան դարձավ Միլանի լորդը, ամրոցը նկարազարդելու համար նա բազմաթիվ նկարիչներ հրավիրեց, այդ թվում նաև Լեոնարդո դա Վինչիին (ով Բերնարդինո Ձենալեի և Բերնարդինո Բուտինոնեի հետ ստեղծել է բազմաթիվ ֆրեսկոներ) և Դոնատո Բրամանտեին, ով ստեղծել է Sala del Tesoro-ի ֆրեսկոները^[5]։ Sala della Balla նկարազարդվել է Ֆրանչեսկո Սֆորցայի կատարած սխրագործություններով։ 1498 թվականին Լեոնարդոն աշխատել է Sala delle Asse-ի առաստաղի վրա։ Հետագա տարիներին ամրոցը վնասվել է իտալական, ֆրանսիական, գերմանական զորքերի հարձակումներից։ 1515 թվականին Մարինյանոյի ճակատամարտում ֆրանսիական զորքերը պարտության են մատնում Մասիմիլիանո Սֆորցային, ով նահանջում է դեպի ամրոց։ Ֆրանսիայի Ֆրացիսկ I թագավորը հետապնդում է նրան Միլանում և նրա սակրավորները ականներ են տեղադրում ամրոցի հիմքի տակ, որից հետո պաշտպանները կապիտուլացվում են։ 1521 թվականին, երբ ամրոցն օգտագործվում էր որպես զենքի պահեստ, Ֆիլարետեի աշտարակը պայթում է։ Ֆրանչեսկո II Սֆորցան, ով կարճ ժամանակ իշխում էր Միլանում, վերականգնում և ընդլայնում է ամրոցը՝ դրա մի մասը դարձնելով իր կնոջ՝ Քրիստինա Դանիացու համար բնակության վայր։

Հաջորդած իսպանական տիրապետության օրոք ամրոցը դարձել է միջնաբերդ, քանի որ կառավարիչը տեղափոխվել է Միլանի թագավորական պալատ (1535)։ Նրա կայազորը կազմում էր 1000 -3000 մարդ և ղեկավարվում էր իսպանացի կաստելյաների կողմից^[4]։ 1550 թվականին սկսվում են ամրոցի ամրաշինական աշխատանքները որպես վեցանկյուն (սկզբանե հնգանկյուն) բաստիոնային ամրությունների համակարգ։ Արտաքին ամրությունն ուներ 3 կմ երկարություն և զբաղեցնում էր 25.9 հեկտար տարածք^[6]։ Ամրոցը շարունակեց որպես բերդ օգտագործվել իսպանացիներին հաջորդած Լոմբարդիայի ավստրիացիների օրոք։

Ամրոցի արտաքին ամրությունների մեծ մասը քանդվել է Միլանում Նապոլեոնյան տիրապետության ժամանակ՝ Ցիզալպյան Հանրապետության օրոք։ Ամրոցից քաղաքին կից տարածքում կառուցվել է կիսաշրջանաձև Piazza Castello-ն։ Ամրոցի դեպի «երկրի» կողմ գնացող տարածքում 700x700 մ Piazza d'Armi (Բանակի հրապարակ) անունով հայտնի շարահրապարակն էր։

19-րդ դարում Իտալիայի միավորումից հետո ամրոցը դադարել է օգտագործվել ռազմական նպատակով և վերադարձվել է Միլան քաղաքին։ Նախկին շարահրապարակը վերածվել է Սեմպիոնե զբոսայգու, որը քաղաքի ամենամեծ այգիներից մեկն է։

Ճարտարապետ Լուկա Բելտրամի գլխավորությամբ Միլանի ղեկավարությունը սկսել է ամրոցի վերականգնման աշխատանքները։ Via Dante-ով (Դանթեի փողոց) հետիոտնային փողոցով ստեղծվել է ուղիղ զբոսավայր ամրոցի և Միլանի տաճարի միջև։ Վերակառուցվել է Ֆիլարետեի աշտարակը (Torre Filarete)։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին ամրոցը ռմբակոծվել է։ Հետպատերազմյան ժամանակներում շենքը վերականգնվել է և օգտագործվում է թանգարանային նպատակներով։

Հանրային թանգարաններ

Ամրոցի համալիրում են գտնվում հետևյալ թանգարանները^[7]՝

Սֆորցա ամրոցի պատկերասրահ^[8], որի հավաքածուն ներառում է Անդրեա Մանտենյայի «Trivulzio Madonna» կտավը, Ջովաննի Անտոնիո Կանալետտոյի, Ջովաննի Բատիստա Տիեպոլոյի, Վինչենցո Ֆոպայի, Տիցիանի և Տինտորետտոյի ստեղծագործություններից
Հին արվեստի թանգարան (Միլան) (Museo d'Arte Antica), որը ներառում է զինապահեստ, գոբելենի սենյակ, հուղարկավորության հուշարձաններ
Երաժշտական գործիքների թանգարան (Միլան)
Եգիպտական թանգարան (Միլան)
Միլանի հնագիտական թանգարանի նախապատմական հավաքածու
Կիրառական արվեստի հավաքածու (Միլան)
Անտիկ կահույքի և փայտե քանդակների թանգարան (Միլան)
Achille Bertarelli հրապարակված հավաքածու
Ռոնդանինի Պիետա թանգարան, որտեղ ներկայացված է Միքելանջելոյի վերջին «Rondanini Pietà» քանդակը^[9]

Տրիվուլցիանա գրադարանում է գտնվում Լեոնարդո դա Վինչիի «Տրիվուլիանոյի օրենսգիրք» ձեռագիրը։ 2012 թվականին ամրոցում հայտնաբերվել են Կարավաջոյին վերագրվող նոր կտավներ^[10]^[11]։

Պատկերասրահ

Ռոնդանինի պիետա

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 dati.beniculturali.it — 2014.
↑ ^2,0 ^2,1 SIRBeC (իտալ.)
↑ «Page at icastelli.it». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-17-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Guida Milano. Touring Club Italiano. 1985. էջ 436.
↑ Page at Lombardi Beni Culturali website
↑ Guida Milano. Touring Club Italiano. 1985. էջեր 438–439.
↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-26-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-13-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
↑ http://www.turismo.milano.it/wps/portal/tur/en/arteecultura/musei/pitturaescultura/Museo_della_Pieta
↑ http://www3.lastampa.it/arte/sezioni/news/articolo/lstp/461385/(չաշխատող հղում)
↑ http://www.repubblica.it/spettacoli-e-cultura/2012/07/05/foto/ritrovati_100_disegni_di_caravaggio-38584429/1/

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սֆորցա ամրոց» հոդվածին։

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Սֆորցա ամրոց կատեգորիայում։

[_3bcde9ce190a1c0e-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 dati.beniculturali.it — 2014.

[_1b0381e0d9970d63-2] 2,0 ^2,1 SIRBeC (իտալ.)

[3] «Page at icastelli.it». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-17-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

[Tour-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Guida Milano. Touring Club Italiano. 1985. էջ 436.

[5] Page at Lombardi Beni Culturali website

[TCI438-6] Guida Milano. Touring Club Italiano. 1985. էջեր 438–439.

[7] «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-06-26-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

[8] «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-01-13-ին. Վերցված է 2016-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

[9] ttp://www.turismo.milano.it/wps/portal/tur/en/arteecultura/musei/pitturaescultura/Museo_della_Pieta

[10] ttp://www3.lastampa.it/arte/sezioni/news/articolo/lstp/461385/(չաշխատող հղում)

[11] ttp://www.repubblica.it/spettacoli-e-cultura/2012/07/05/foto/ritrovati_100_disegni_di_caravaggio-38584429/1/

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

@@ Տող 35. / Տող 35. @@
 |նկարագրություն2 =
 }}
-'''Սֆորցա ամրոց''' ({{lang-it|Castello Sforzesco}}), ամրոց [[Իտալիա]]յի հյուսիսում՝ [[Միլան]]ում: [[14-րդ դար]]ի ամրության մնացորդների վրա [[15-րդ դար]]ում ամրոցը կառուցել է Միլանի դուքս Ֆրանչեսկո Սֆորցան։ Հետագայում ամրոցը վերանորոգվել և ընդլայնվել է 16-րդ և 17-րդ դարերում` դառնալով [[Եվրոպա]]յի ամենամեծ [[միջնաբերդ]]երից մեկը։ Լայնամասշտաբ վերակառուցում իրականացրել է Լուկա Բելտրամին [[1791 ]]-[[1905]] թվականներին։ Այժմ այստեղ են տեղակայված քաղաքի մի շարք թանգարաններ և արվեստի հավաքածուներ։
+'''Սֆորցա ամրոց''' ({{lang-it|Castello Sforzesco}}), ամրոց [[Իտալիա]]յի հյուսիսում՝ [[Միլան]]ում։ [[14-րդ դար]]ի ամրության մնացորդների վրա [[15-րդ դար]]ում ամրոցը կառուցել է Միլանի դուքս Ֆրանչեսկո Սֆորցան։ Հետագայում ամրոցը վերանորոգվել և ընդլայնվել է 16-րդ և 17-րդ դարերում` դառնալով [[Եվրոպա]]յի ամենամեծ [[միջնաբերդ]]երից մեկը։ Լայնամասշտաբ վերակառուցում իրականացրել է Լուկա Բելտրամին [[1791 ]]-[[1905]] թվականներին։ Այժմ այստեղ են տեղակայված քաղաքի մի շարք թանգարաններ և արվեստի հավաքածուներ։
 == Պատմություն==
-[[1358]]-[[1370]] թվականներին բնօրինակ ամրոցի կառուցումը պատվիրել է Գալեացո II Վիսկոնտին<ref>{{Cite web |url=http://www.icastelli.it/castle-1235247212-castello_sforzesco_di_milano-it.php |title=Page at icastelli.it |accessdate=2016-07-23 |archive-date=2016-03-17 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160317230431/http://www.icastelli.it/castle-1235247212-castello_sforzesco_di_milano-it.php |dead-url=yes }}</ref>: Իրեն կից գտնվող դարպասի անունով ամրոցը հայտնի էր որպես ''Castello di Porta Giova'' (կամ ''Porta Zubia'')<ref name="Tour">{{cite book|title=Guida Milano|publisher=Touring Club Italiano|year=1985|page=436}}</ref>: Ջան Գալենցո Վիսկոնտին, Ջան Մարիա Վիսկոնտին և Ֆիլիպո Մարիա Վիսկոնտին ընդլայնել են ամրոցի տարածքը և այն դարձել է քառակուսի նախագծով ամրոց, որն ուներ 200 մետր երկարությամբ կողքեր, չորս աշտարակներ ամեն մի անկյունում, 7 մետր հաստությամբ պատեր<ref name="Tour"/>: Ամրոցը եղել է Վիսկոնտի լորդերի բնակավայրը։ Ավերվել է Աբրոզյան Հանրապետության օրոք։ Լորդերն ամրոցից վտարվել են [[1447]] թվականին։
+[[1358]]-[[1370]] թվականներին բնօրինակ ամրոցի կառուցումը պատվիրել է Գալեացո II Վիսկոնտին<ref>{{Cite web |url=http://www.icastelli.it/castle-1235247212-castello_sforzesco_di_milano-it.php |title=Page at icastelli.it |accessdate=2016-07-23 |archive-date=2016-03-17 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160317230431/http://www.icastelli.it/castle-1235247212-castello_sforzesco_di_milano-it.php |dead-url=yes }}</ref>։ Իրեն կից գտնվող դարպասի անունով ամրոցը հայտնի էր որպես ''Castello di Porta Giova'' (կամ ''Porta Zubia'')<ref name="Tour">{{cite book|title=Guida Milano|publisher=Touring Club Italiano|year=1985|page=436}}</ref>: Ջան Գալենցո Վիսկոնտին, Ջան Մարիա Վիսկոնտին և Ֆիլիպո Մարիա Վիսկոնտին ընդլայնել են ամրոցի տարածքը և այն դարձել է քառակուսի նախագծով ամրոց, որն ուներ 200 մետր երկարությամբ կողքեր, չորս աշտարակներ ամեն մի անկյունում, 7 մետր հաստությամբ պատեր<ref name="Tour"/>։ Ամրոցը եղել է Վիսկոնտի լորդերի բնակավայրը։ Ավերվել է Աբրոզյան Հանրապետության օրոք։ Լորդերն ամրոցից վտարվել են [[1447]] թվականին։
 [[1450]] թվականին Ֆրանչեսկո Սֆորցան սկսել է վերակառուցել ամրոցը՝ այն մասնավոր բնակավայր դարձնելու նպատակով։ [[1452]] թվականին նա աշխատանքի է վերցրել քանդակագործ և ճարտարապետ [[Անտոնիո Ֆիլարետե]]ին՝ նախագծելու ամրոցի կենտրոնական աշտարակը, որը մինչև այսօր հայտնի է որպես «Ֆիլարետեի աշտարակ» (''Torre del Filarete'')։ Ֆրանչեսկոյի մահից հետո շինարարությունը շարունակել է նրա որդին՝ Գալեացո Մարիա Սֆորցան՝ ճարտարապետ Բենեդետո Ֆեռինիի նախագծով։ Ամրոցի դեկորացիաներն իրականացրել են տեղացի նկարիչները։ [[1476]] թվականին Բոնա Սավոյսկայայի գահախնամակալության օրոք նրա անունով աշտարակ է կառուցվել։
@@ Տող 44. / Տող 44. @@
 [[Պատկեր:Chateau.Milan.png|left|thumb|Ամրոցը 16-րդ դարում]]
-[[1494]] թվականին, երբ [[Լյուդովիկո Սֆորզա|Լյուդովիկո Սֆորցա]]ն դարձավ Միլանի լորդը, ամրոցը նկարազարդելու համար նա բազմաթիվ նկարիչներ հրավիրեց, այդ թվում նաև [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ին (ով Բերնարդինո Ձենալեի և Բերնարդինո Բուտինոնեի հետ ստեղծել է բազմաթիվ ֆրեսկոներ) և [[Դոնատո Բրամանտե]]ին, ով ստեղծել է ''Sala del Tesoro''-ի ֆրեսկոները<ref>[http://www.lombardiabeniculturali.it/architetture/schede/1A050-00070/ Page at Lombardi Beni Culturali website]</ref>: ''Sala della Balla'' նկարազարդվել է Ֆրանչեսկո Սֆորցայի կատարած սխրագործություններով։ [[1498]] թվականին Լեոնարդոն աշխատել է ''Sala  delle Asse''-ի առաստաղի վրա։ Հետագա տարիներին ամրոցը վնասվել է իտալական, ֆրանսիական, գերմանական զորքերի հարձակումներից։ [[1515]] թվականին Մարինյանոյի ճակատամարտում ֆրանսիական զորքերը պարտության են մատնում Մասիմիլիանո Սֆորցային, ով նահանջում է դեպի ամրոց։ Ֆրանսիայի Ֆրացիսկ I թագավորը հետապնդում է նրան Միլանում և նրա [[սակրավոր]]ները ականներ են տեղադրում ամրոցի հիմքի տակ, որից հետո պաշտպանները կապիտուլացվում են։ [[1521]] թվականին, երբ ամրոցն օգտագործվում էր որպես զենքի պահեստ, Ֆիլարետեի աշտարակը պայթում է։ Ֆրանչեսկո II Սֆորցան, ով կարճ ժամանակ իշխում էր Միլանում, վերականգնում և ընդլայնում է ամրոցը՝ դրա մի մասը դարձնելով իր կնոջ՝ Քրիստինա Դանիացու համար բնակության վայր։
+[[1494]] թվականին, երբ [[Լյուդովիկո Սֆորզա|Լյուդովիկո Սֆորցա]]ն դարձավ Միլանի լորդը, ամրոցը նկարազարդելու համար նա բազմաթիվ նկարիչներ հրավիրեց, այդ թվում նաև [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ին (ով Բերնարդինո Ձենալեի և Բերնարդինո Բուտինոնեի հետ ստեղծել է բազմաթիվ ֆրեսկոներ) և [[Դոնատո Բրամանտե]]ին, ով ստեղծել է ''Sala del Tesoro''-ի ֆրեսկոները<ref>[http://www.lombardiabeniculturali.it/architetture/schede/1A050-00070/ Page at Lombardi Beni Culturali website]</ref>։ ''Sala della Balla'' նկարազարդվել է Ֆրանչեսկո Սֆորցայի կատարած սխրագործություններով։ [[1498]] թվականին Լեոնարդոն աշխատել է ''Sala  delle Asse''-ի առաստաղի վրա։ Հետագա տարիներին ամրոցը վնասվել է իտալական, ֆրանսիական, գերմանական զորքերի հարձակումներից։ [[1515]] թվականին Մարինյանոյի ճակատամարտում ֆրանսիական զորքերը պարտության են մատնում Մասիմիլիանո Սֆորցային, ով նահանջում է դեպի ամրոց։ Ֆրանսիայի Ֆրացիսկ I թագավորը հետապնդում է նրան Միլանում և նրա [[սակրավոր]]ները ականներ են տեղադրում ամրոցի հիմքի տակ, որից հետո պաշտպանները կապիտուլացվում են։ [[1521]] թվականին, երբ ամրոցն օգտագործվում էր որպես զենքի պահեստ, Ֆիլարետեի աշտարակը պայթում է։ Ֆրանչեսկո II Սֆորցան, ով կարճ ժամանակ իշխում էր Միլանում, վերականգնում և ընդլայնում է ամրոցը՝ դրա մի մասը դարձնելով իր կնոջ՝ Քրիստինա Դանիացու համար բնակության վայր։
 [[Պատկեր:Milano - Castello sforzesco - Stemma Galeazzo Maria Dux Mediolani quintus - Foto G. Dall'Orto - 6-jan-2007.jpg|thumb|Գալեացո Մարիա Սֆորցայի զինանշանը՝ պատկերված արտաքին առաստաղի վրա]]
-Հաջորդած իսպանական տիրապետության օրոք ամրոցը դարձել է [[միջնաբերդ]], քանի որ կառավարիչը տեղափոխվել է [[Միլանի թագավորական պալատ]] (1535)։ Նրա կայազորը կազմում էր 1000 -3000 մարդ և ղեկավարվում էր իսպանացի կաստելյաների կողմից<ref name="Tour"/>: [[1550]] թվականին սկսվում են ամրոցի ամրաշինական աշխատանքները որպես վեցանկյուն (սկզբանե հնգանկյուն) [[բաստիոնային ամրությունների համակարգ]]: Արտաքին ամրությունն ուներ 3 կմ երկարություն և զբաղեցնում էր 25.9 հեկտար տարածք<ref name=TCI438>{{cite book|title=Guida Milano|publisher=Touring Club Italiano|year=1985|pages= 438–439}}</ref>: Ամրոցը շարունակեց որպես բերդ օգտագործվել իսպանացիներին հաջորդած Լոմբարդիայի ավստրիացիների օրոք։
+Հաջորդած իսպանական տիրապետության օրոք ամրոցը դարձել է [[միջնաբերդ]], քանի որ կառավարիչը տեղափոխվել է [[Միլանի թագավորական պալատ]] (1535)։ Նրա կայազորը կազմում էր 1000 -3000 մարդ և ղեկավարվում էր իսպանացի կաստելյաների կողմից<ref name="Tour"/>։ [[1550]] թվականին սկսվում են ամրոցի ամրաշինական աշխատանքները որպես վեցանկյուն (սկզբանե հնգանկյուն) [[բաստիոնային ամրությունների համակարգ]]։ Արտաքին ամրությունն ուներ 3 կմ երկարություն և զբաղեցնում էր 25.9 հեկտար տարածք<ref name=TCI438>{{cite book|title=Guida Milano|publisher=Touring Club Italiano|year=1985|pages= 438–439}}</ref>։ Ամրոցը շարունակեց որպես բերդ օգտագործվել իսպանացիներին հաջորդած Լոմբարդիայի ավստրիացիների օրոք։
 [[Պատկեր:Journal de Jean–Claude Locquin - Archives Nationales - 607AP-99, d.3 - (1).jpg|thumb|left|Ժան Կլոդ Լոքինի ամսագիրը, որը պատմում է Նապոլեոնյան տիրապետության օրոք ամրոցի շուրջ փորված խրամատների մասին: Ֆրանսիայի ազգային արխիվ]]
@@ Տող 61. / Տող 61. @@
 == Հանրային թանգարաններ ==
 [[Պատկեր:Castello Sforzesco di Milano 0001.jpg|thumb|Ամրոցի չորս մուտքերից մեկը]]
-Ամրոցի համալիրում են գտնվում հետևյալ թանգարանները՝<ref>{{Cite web |url=http://www.milanocastello.it/ing/home.html |title=Արխիվացված պատճենը |accessdate=2016-07-23 |archive-date=2012-06-26 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120626175202/http://www.milanocastello.it/ing/home.html |dead-url=yes }}</ref>
+Ամրոցի համալիրում են գտնվում հետևյալ թանգարանները<ref>{{Cite web |url=http://www.milanocastello.it/ing/home.html |title=Արխիվացված պատճենը |accessdate=2016-07-23 |archive-date=2012-06-26 |archive-url=https://web.archive.org/web/20120626175202/http://www.milanocastello.it/ing/home.html |dead-url=yes }}</ref>՝
 * [[Սֆորցա ամրոցի պատկերասրահ]]<ref>{{Cite web |url=http://www.milanocastello.it/ing/visitaMobili.html |title=Արխիվացված պատճենը |accessdate=2016-07-23 |archive-date=2013-01-13 |archive-url=https://web.archive.org/web/20130113043140/http://www.milanocastello.it/ing/visitaMobili.html |dead-url=yes }}</ref>, որի հավաքածուն ներառում է [[Անդրեա Մանտենյա]]յի «Trivulzio Madonna» կտավը, [[Ջովաննի Անտոնիո Կանալետտո]]յի, [[Ջովաննի Բատիստա Տիեպոլո]]յի, Վինչենցո Ֆոպայի, [[Տիցիան]]ի և [[Տինտորետտո]]յի ստեղծագործություններից
@@ Տող 73. / Տող 73. @@
 * Ռոնդանինի Պիետա թանգարան, որտեղ ներկայացված է [[Միքելանջելո]]յի վերջին «<nowiki/>[[Ռոնդանինի պիետա|Rondanini Pietà]]<nowiki/>» քանդակը<ref>http://www.turismo.milano.it/wps/portal/tur/en/arteecultura/musei/pitturaescultura/Museo_della_Pieta</ref>
-Տրիվուլցիանա գրադարանում է գտնվում [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ի «Տրիվուլիանոյի օրենսգիրք» ձեռագիրը։ 2012 թվականին ամրոցում հայտնաբերվել են [[Կարավաջո]]յին վերագրվող նոր կտավներ<ref>http://www3.lastampa.it/arte/sezioni/news/articolo/lstp/461385/{{Չաշխատող արտաքին հղում|bot=InternetArchiveBot }}</ref><ref>http://www.repubblica.it/spettacoli-e-cultura/2012/07/05/foto/ritrovati_100_disegni_di_caravaggio-38584429/1/</ref>:
+Տրիվուլցիանա գրադարանում է գտնվում [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ի «Տրիվուլիանոյի օրենսգիրք» ձեռագիրը։ 2012 թվականին ամրոցում հայտնաբերվել են [[Կարավաջո]]յին վերագրվող նոր կտավներ<ref>http://www3.lastampa.it/arte/sezioni/news/articolo/lstp/461385/{{Չաշխատող արտաքին հղում|bot=InternetArchiveBot }}</ref><ref>http://www.repubblica.it/spettacoli-e-cultura/2012/07/05/foto/ritrovati_100_disegni_di_caravaggio-38584429/1/</ref>։
 == Պատկերասրահ ==