Անդրեա Մանտենյա
Անդրեա Մանտենյա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1431[1][2] |
| Ծննդավայր | Պիացոլա սուլ Բրենտա, Պադովա, Վենետո, Իտալիա |
| Վախճանվել է | սեպտեմբերի 13, 1506[3][2][4][5][6][7][8] |
| Մահվան վայր | Մանտովա, Լոմբարդիա[9] |
| Քաղաքացիություն |  Իտալիա[10] |
| Մասնագիտություն | նկարիչ, copperplate engraver և մանրանկարիչ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Triumphs of Caesar?, Saint Mark?, Death of the Virgin?, Dido?, Մահացած Քրիստոսը, Parnassus? և Camera degli Sposi? |
| Ուսուցիչ | Ֆրանչեսկո Սկվարչոնե |
| Աշակերտներ | Gaspare da Padova? |
| Ներշնչվել է | Դոնատելլո |
| Պաշտոն | պալատական նկարիչ[11] |
| Ամուսին | Նիկոլոզիա Բելլինի |
| Զավակներ | Francesco Mantegna? և Ludovico Mantegna? |
| Ազգականներ | Ջենտիլե Բելլինի, Ջովանի Բելլինի և Յակոպո Բելլինի |
| Andrea Mantegna Վիքիպահեստում | |
Անդրեա Մանտենյա (իտալ.՝ Andrea Mantegna, 1431[1][2], Պիացոլա սուլ Բրենտա, Պադովա, Վենետո, Իտալիա - սեպտեմբերի 13, 1506[3][2][4][5][6][7][8], Մանտովա, Լոմբարդիա[9]), Վաղ Վերածննդի իտալացի նկարիչ, Պադուայի դպրոցի ներկայացուցիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սովորել է հոգեհոր՝ Ֆ. Սկվարչոնեի մոտ։ Կրել է Դոնատելլոյի, Անդրեա դել Կաստանյոյի և վենետիկյան գեղանկարչության ազդեցությունը։ Կրոնական կոմպոզիցիաներում Մանտենյան ներդրել է մարդկային անհատականության ուժն ու արժանապատվությունը հավաստող պաթոսով ներթափանցված հերոսական աշխարհազգացողությունը։ Պադուայի էրեմիտանի եկեղեցու Օվետարի կապելլայի որմնանկարներում (1449-1455) արդեն նկատելի են Մանտենյայի խիստ, արխիտեկտոնիկ կոմպոզիցիան, հատու կրճատումները։ Այս և հետագա աշխատանքներում (Վերոնայի Սան-Զենո Մաջորե եկեղեցու եռապատկերը, 1457-1459) կազմավորվել է թանկագին արծնի նման մետաղական փայլով շողշողացող գույների՝ Մանտենյաին բնորոշ գեղանկարչական եղանակը։
1460 թվականից Մանտենյան ապրել է Մանտուայում, Լոդովիկո Գոնզագայի պալատում։ Սան-Ջորջո դղյակի «Դելյի Մպոզիի սրահ»-ի որմնանկարներում (1474) Մանտենյան իրականացրել է ճարտարապետության և գեղանկարչության համադրումը՝ ձգտելով ինտերիերի տեսողական-տարածական ամբողջականության։ Հռոմեական անտիկ արվեստի խստաշունչ ոգով է տոգորված «Կեսարի հաղթարշավի» համար արված միագույն էսքիզաշարը (1485-1488, 1490-1492, Հեմպտոն Կորտ, Լոնդոն)։ Ուշ շրջանի գործերից են՝ «Պառնաս» (1497, Լուվր, Փարիզ), «Սամսոն և Դալիլա» (1500-ական թթ., Ազգային պատկերասրահ, Լոնդոն)։ Մանտենյաի գրաֆիկական աշխատանքները (7 փորագրություն պղնձի վրա՝ «Ծովային աստվածությունների մարտը», մոտ 1470) աչքի են ընկնում կերպարների մոնումենտալությամբ, ձևերի պլաստիկությամբ և նրբագեղությամբ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 http://www.treccani.it/enciclopedia/andrea-mantegna/
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Andrea_Mantegna
- ↑ 4,0 4,1 4,2 RKDartists
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Benezit Dictionary of Artists — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7, 978-0-19-989991-3
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Encyclopædia Britannica
- ↑ 7,0 7,1 7,2 SNAC — 2010.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Nationalencyklopedin — 1999.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Мантенья Андреа // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ https://www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=767
- ↑ http://guideturistichemantova.it/English/the-bridal-chamber/
| ||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 242)։ 
|
