Վերածննդի ճարտարապետությունը դիմել է անտիկ հունա-հռոմեական շինարարական արվեստի գեղագիտական հիմունքներին, հնարքներին և ձևերին։ Նրանում առաջնակարգ տեղ են գրավել աշխարհիկ կառույցները՝ հասարակական շենքերը, պալատները, քաղաքային տները։ Ճարտարապետության մեջ Վերածննդի ոճի հաստատմանը մեծապես նպաստել են Լ. Բ. Ալբերտիի, Ջ. դա Վինյոլայի, Ա. Պալլադիոյի տեսական տրակտատները[1][2]։
Սովորաբար իտալական Վերածնունդը բաժանվում է երեք շրջանի։ Ի տարբերություն գեղանկարչության և քանդակագործության, որոնց զարգացումը համընկնավ 14-րդ դարի կեսերին, Վերածննդի ճարտարապետությունը, կապված 14-րդ դարի տնտեսական ճգնաժամի հետ, սկսեց իր վերելքը 15-րդ դարի սկզբին։
Վերածննդի Ճարտարապետության երեք շրջանները.
Վաղ Վերածնունդ կամ կվատրոչենտո - մոտավորապես համընկնում է 15-րդ դարի հետ[3] and sometimes Early Renaissance[4][5]
↑ Дворжак М. История итальянского искусства в эпоху Возрождения. — В 2-х т. — М.: Искусство, 1978
↑ Маркузон В. Ф. Античные элементы в архитектуре итальянского Возрождения // Культура эпохи Возрождения: Сборник статей. — Л.: Наука. — С.54
↑The Italian translates literally to "fourteen-hundred" and coincides with the English "fifteenth century".
↑The Early Renaissance in architecture is most applicable to developments in Venice, where there was a more fluid development between medieval and Renaissance styles than in Florence. See: John McAndrew Venetian Architecture of the Early Renaissance (Cambridge: The MIT Press, 1980).
↑Howard Saalman. Filippo Brunelleschi: The Buildings. (London: Zwemmer, 1993).
↑Arnaldo Bruschi. Bramante (London: Thames and Hudson, 1977).
↑The Italian translates literally to "fourteen-hundred" and coincides with the English "fifteenth century".
↑The Early Renaissance in architecture is most applicable to developments in Venice, where there was a more fluid development between medieval and Renaissance styles than in Florence. See: John McAndrew Venetian Architecture of the Early Renaissance (Cambridge: The MIT Press, 1980).
