Ջովաննի Բատիստա Տիեպոլո
 |
|
|---|---|
|
|
| Ի ծնե | Giovanni Battista Tiepolo |
| Ծնվել է | մարտի 5, 1696[1][2] |
| Ծննդավայր | Վենետիկ[3] |
| Վախճանվել է | մարտի 27, 1770[1][2] (74 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Մադրիդ[3] |
| Քաղաքացիություն |  Վինիտիկի հանրապետություն |
| Մասնագիտություն | նկարիչ և նկարիչ-փորագրող |
| Ոճ | ռոկոկկո |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Ceiling fresco in the staircase of the Würzburg Residence |
| Հայր | Domenico Tiepolo |
| Մայր | Orsetta Tiepolo |
| Ամուսին | Maria Cecilia Guardi Tiepolo[4] |
| Զավակներ | Ջովաննի Դոմենիկո Տիեպոլո և Lorenzo Baldissera Tiepolo |
| Giovanni Battista Tiepolo Վիքիպահեստում | |
Ջովաննի Բատիստա Տիեպոլո (իտալ.՝ Giovanni Battista Tiepolo, 1696, մարտի 5, Վենետիկ - 1770, մարտի 27, Մադրիդ), իտալացի նկարիչ և փորագրիչ։ Վենետիկի դպրոցի 18-րդ դարի խոշորագույն ներկայացուցիչ։
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սովորել է Վենետիկում՝ Գրեգորիո Լաձարինիի մոտ, կրել Պաոլո Վերոնեզեի և Ջովաննի Բատիստա Պյացետտիի ազդեցությունը։ Աշխատել է հիմնականում Վենետիկում, ինչպես նաև Միլանում (1731-1732, 1737, 1740), Վյուրցբուրգում (1750-1753), Մադրիդում (1762-1770)։
Տիեպոլոյի վաղ շրջանի (1716-1734) գործերում դրսևորվել եննկարչին բնորոշ հարուստ երևակայությունն ու դեկորատիվ թափը (Վենետիկի Դոլֆինո պալատի նկարաշարը, 1725-ից հետո, այժմ՝ Էրմիտաժում, Սանկտ Պետերբուրգ և այլ հավաքածուներ)։ 1735-1750 թվականներին Տիեպոլոյի գործերը դարձել են լայնաշունչ և արտահայտիչ, կոլորիտը պայծառացել է և հարստացել նուրբ երանգներով (Վենետիկի Ջեզուատի, 1737-1739, և Սկալցի, 1743-1744, եկեղեցիների առաստաղապատկերները)։
1750-1760-ականներին մեծ փառքի հասած Տիեպոլոն աշխատել է նաև օտարերկրյա արքունիքների համար, ընտրվել Վենետիկի Գեղարվեստի ակադեմիայի նախագահ (1756-1758)։ Այդ շրջանում են կատարվել նրա լավագույն որմնանկարաշարերը (Վյուրցբուրգի արքեպիսկոպոսական նստավայր, 1750-1753, Վենետիկի պալացցո Լաբիա, մոտ 1750 և այլն), որոնք առանձնանում են տոնական ճոխությամբ, տարբեր գույների նուրբ երանգներով հարուստ, պայծառ կոլորիտով։ 1740-1750-ականներին են պատկանում կերպարների զգացմունքայնությամբ և վիրտուոզ տեխնիկայով հատկանշվող Տիեպոլոյի հաստոցային կարևորագույն գործերը («Ամփիտրիտեի հաղթարշավը», մոտ 1740, Դրեզդենի պատկերասրահ, «Մոգերի երկրպագությունը», 1753, Հին պինոկոտեկա, Մյունխեն)։ 1762-1766 թվականներին Մադրիդում թագավորական պալատի համար գեղանկարել է մի շարք առաստաղապատկերներ։
Տիեպոլոյի ստեղծագործությունն իր ավարտին է հասցրել 16-18-րդ դարերի իտալական մոնումենտալ-դեկորատիվ գեղանկարչության զարգացումը։ Նրա որմնանկարներն ու գեղանկարներն իրենց անհատակ տարածությամբ, անսանձ դինամիկայով և գեղանկարչական ազատությամբ, լուսաօդային էֆեկտների կատարելությամբ, գույների թեթևությամբ ու թափանցիկությամբ, ռակուրսների ու տեսանկյունների նորարարությամբ ու անսպասելիությամբ համաշխարհային մոնումենտալ-դեկորատիվ արվեստի բարձունքներից են։ Տիեպոլոն իր կոմպոզիցիաները հրաշալիորեն է կապել ինտերիերին, ստեղծելով ռեալ տարածության խորություն ու ընդարձակության պատրանք։ Հանդես է եկել նաև իբրև դիմանկարիչ, եղել հմուտ գծանկարիչ և օֆորտիստ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 data.bnf.fr Ստուգված է հոկտեմբերի 10-ին 2015:
- ↑ 2,0 2,1 Record #118622625 // Gemeinsame Normdatei Ստուգված է հոկտեմբերի 16-ին 2015:
- ↑ 3,0 3,1 Тьеполо Джованни Баттиста, Тьеполо Джованни Баттиста // Սովետական մեծ հանրագիտարան (1969—1978) Ստուգված է սեպտեմբերի 28-ին 2015:
- ↑ http://www.wga.hu/frames-e.html?/bio/t/tiepolo/gianbatt/biograph.html
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ольшанская Н. И., Тьеполо, М., 1957.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։  |
