Սուրսուրի
| Գյուղ | |
|---|---|
| Սուրսուրի | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Խարբերդի վիլայեթ |
| Գավառ | Խարբերդի գավառ |
| Այլ անվանումներ | Սյուրնիք, Սյուրսյուրի, Սոսրի, Սորսարի, Սորսըրե, Սորսյուրի, Սորսորե, Սորսորի, Սորսրե, Սորսրի, Սուրսերի, Սուրսի |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Սուրսուրի, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթի Խարբերդի գավառում[1]։ Գտնվում էր Խարբերդ քաղաքից 6 կմ հարավ-արևմուտք, այգեվետ վայրում։ Երբեմն համարվել է Խարբերդ քաղաքի թաղամասը կամ արվարձանը։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ավերվել, կողոպտվել, իսկ բնակչությունը կոտորվել կամ բռնությամբ տեղահանվել են 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1872-1873 թվականներին ուներ 190 տուն՝ 1200 հայ բնակիչ։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործություն, անասնապահություն, պտղաբուծությունն ու արհեստներն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սուրսուրին ուներ Ս. Կարապետ անունով եկեղեցի և Սուրսուրի Ս. Գևորգ վանքը։ Վանքը կառուցվել էր 1512 թվականին։ Վանքն ավերվել է 1895 թվականին, իսկ վանականները կոտորվել են։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ուներ վարժարան, որտեղ սովորում էին 60 աշակերտ[2]։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Խարբերդի նահանգի Խարբերդի գավառ»։ Վերցված է 2015 ապրիլի 14
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 727