Սենտենարիո (մարզադաշտ)
![]() | |
Տեսակ | ֆուտբոլային մարզադաշտ |
Մարզաձև | ֆուտբոլ |
Տեղագրություն | ![]() |
Երկիր | ![]() |
Հիմնադրված | 1929 թվականի Հուլիսի 21 |
Կառուցված | 1930 |
Բացված | 1930 թվականի Հուլիսի 18 |
Կառուցման գին | 1 միլիոն դոլլար[2] |
Ճարտարապետ | Հուան Անտոնիո Սկասսո |
Սեփականատեր | Մոնտեվիդեոյի վարչության կառավարություն |
Գործաղեկավար | Uruguayan Football Association? |
Տարողություն | 76 609 [3] |
Տնային թիմ | ![]() |
Դաշտի չափսեր | 105×68 մետր |
Ծածկույթի տեսակը | խոտածածկ |
Կայք | estadiocentenario.com.uy |
![]() | |
![]() | |
Estadio Centenario Վիքիպահեստում |
«Սենետարիո» (իսպ.՝ Estadio Centenario), ֆուտբոլային մարզադաշտ Մոնտեվիդեո քաղաքում, Ուրուգվայ: Կառուցվել է 1930 թվականին հատուկ աշխարհի առաջնությանը, նա պարունակում էր մինչեւ 100 հազար հանդիսատես: Երկրի խոշորագույն համազգային մարզադաշտերից մեկը։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Սենետարիո» հատուկ տեղ է զբաղեցնում համաշխարհային ֆուտբոլի պատմության մեջ: 1930 թվականին Ուրուգվայցիները՝ օլիմպիական չեմպիոններ էին, որոնք այդ ժամանակ իսկապես ապրում էին «Ոսկե դարը» համաշխարհային ֆուտբոլի ասպարեզում, հաղթահարելով եզրափակչում վաղեմի մրցակիցներին՝ արգենտինացիներին — 4:2 (1:2 թայմից հետո).
Նոր մարզադաշտը կառուցվել է հատուկ աշխարհի առաջնության համար, որը կայացավ Սահմանադրության ընդունման ևՈւրուգվայի վերջնական անկախության 100 ամյակին օրը (իսպ.՝ Centenario-հարյուրամյակ)։ Սակայն առաջնության օրը դեռ մարզադաշտը պատրաստ չէր և առաջին մրցաշարերը կայացան դեռ ամբողջովին չկառուցված մարզադաշտում։ Եզրափակիչ մրցաշարի ժամանակ շինարարական աշխատանքները վերջացած էին։
Այդ ժամանակից ի վեր այստեղ մշտապես անցկացվում են բոլոր կարևոր միջազգային հանդիպումները և Հարավային Ամերիկայի առաջնության մրցաշարերը (որը 1984 թվականին Բրիտանական ընտանեկան առաջնության չեղարկումից հետո համարվում է ամենահին մինչ հիմա շարունակվող միջազգային մրցաշարն է), Մայրցամաքային գավաթի մրցաշարը, Հարավային Ամերիկայի ակումբահին առաջնությունը (Լիբերտադորեսի գավաթը), ինչպես նաև ռեկոպը։ Միջազգային ասպարեզում Ուրուգվայի հավաքականի վերջին ձեռքբերումներից է 1995 թվականին Հարավային Ամերիկայի առաջնության հաղթանակը, երբ նրանք եզրափակչում հաղթեցին բրազիլիացիներին պենալտիով։
Ուրուգվայական ֆուտբոլի պատմությունը կապված է Մոնտեվիդիոի մարզադաշտի հետ, քանի որ երկու գլխավոր ակումբները՝ Պենյառոլը և Նասյոնալը[4] «Սենտենարիում» են անցկացնում ընտանեկան մրցաշարերը։ Հենց այս ակումբներն են գլխավորել առաջին Լիբերտադորեսի գավաթի մրցաշարերը։
1930 թվականի աշխարհի առաջնություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1930 թվականին առաջին առաջնության անցկացման ժամանակ «Սենետարիո մարզադաշտում» խաղացվել է 10 խաղ: 7 խաղերի խմբային մրցաշարի 2-րդ կիսաեզրափակիչ և եզրափակիչ:
Ամսաթիվ | Խաղակես | Խաղ | Հաշիվ |
---|---|---|---|
18 հուլիս 1930 | Խումբ C | ![]() ![]() |
1:0 (0:0) |
19 հուլիս 1930 | Խումբ A | ![]() ![]() |
6:3 (3:1) |
19 հուլիս 1930 | Խումբ A | ![]() ![]() |
1:0 (0:0) |
20 հուլիս 1930 | Խումբ B | ![]() ![]() |
4:0 (1:0) |
20 հուլիս 1930 | Խումբ D | Պարագվա — ![]() |
1:0 (1:0) |
21 հուլիս 1930 | Խումբ C | ![]() ![]() |
4:0 (4:0) |
22 հուլիս 1930 | Խումբ A | ![]() ![]() |
3:1 (2:1) |
26 հուլիս 1930 | 1/2 եզրափակիչ | ![]() ![]() |
6:1 (1:0) |
27 հուլիս 1930 | 1/2 եզրափակիչ | ![]() ![]() |
6:1 (3:1) |
30 հուլիս 1930 | Եզրափակիչ | ![]() ![]() |
4:2 (1:2) |
Այլ մրցույթներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հավաքականները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բացի 1930 թվականի խաղերի առաջնությունից, հանդես է եկել մի շարք այլ միջազգային խոշոր մրցաշարերում: Ուրուգվայի հավաքականը շարունակել է այստեղ ավանդույթը հաղթել բացարձակապես բոլոր տնային առաջնություններում, դրված է դեռ առաջին առաջնություններում Հարավային Ամերիկայում:
Հարավային Ամերիկայի Առաջնությունը.
- 1942 Հարավային Ամերիկայի առաջնություն
- 1956 Հարավային Ամերիկայի առաջնություն
- 1967 Ոսկե աշխարհի գավաթը
- 1980 («Մունդիալիտո»)
- 1995 Ամերիկայի Գավաթ:
Բացի այդ, 1983 թվականին մեկը Ամերիկայի երկու եզրափակիչների՝ Ուրուգվայի և Բրազիլիայի Գավաթի մասնակցությամբ տեղի է ունեցել «Սենետարիոյում»: Ուրուգվայցիները հաղթել տանը 2:0 հաշվին Սալվադորում մրցաշարը ավարտվեց ոչ ոքի է (1:1):
Միայն պատանեկան մակարդակով և երիտասարդական հավաքականների ուրուգվայցիները չի կարողացել տանել հաղթանակների տնային առաջնություններում, եզրափակիչ որոնք կայացել է «Սենետարիոյում»:
1999 թվականին Հարավային Ամերիկայի ֆուտբոլի պատանեկան թիմերի առաջնության (մինչև 17 տարեկան) չեմպիոն դարձավ Բրազիլիան 2003 Հարավային Ամերիկայի ֆուտբոլի երիտասարդական թիմերի Առաջնության (մինչև 20 տարեկան) — չեմպիոն դարձավ Արգենտինան:
Ակումբներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հաշվի առնելով, որ Հարավային Ամերիկայում մենամարտերի միջազգային մրցաշարերը անցկացվում են երկու խաղից (տանը և հյուրընկալվելիս), ամեն եզրափակիչ դուրս գալուց ուրուգվայական երկու գրանդների — Պենյարոլ և Նասյոնալյա — երաշխավորվում է ապահովել «Սենետարիոյում» մեկի կարգավիճակը եզրափակիչ արեն խաղարկության. Մինչև 1979 թվականին ֆուտբոլի միջմայրցամաքային գավաթ անցել են, հիմնականում, նույն սխեմայով, և «Սենետարիոյի» ասպարեզ մի քանի եզրափակիչների, այս մրցաշարի: Բացի այդ, մինչև 1987 թվականի Լիբերտադորեսի Գավաթում կարող է իրականացվել երրորդ հանդիպումը չեզոք դաշտում, և եթե եզրափակչում չի եղել ուրուգվայական թիմերի հետ, հաճախ այս հանդիպումը անցկացվում էր հենց Մոնտեվիդեոյում: Նաև ուրուգվայական ակումբները հասնեն եզրափակիչների միջազգային այլ մրցաշարերի, օրինակ, Լիբերտադորեսի Սուպերգավաթ կամ Կոնմեբոլի Գավաթ:
Եզրափակիչներն խոշորագույն միջազգային ակումբային մրցաշարերում:
- Շեղ նշված են չեզոք դաշտում տեղի ունեցած լրացուցիչ մենամարտերը
- Թավատառով նշված են այն թիմերը որոնք խաղի վերջում հաղթեցին
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ GeoNames — 2005.
- ↑ В ценах 1929—1930 годов. C учётом инфляции, на конец 2011 года эта сумма равнялась бы 13 306 590 долларов.
- ↑ http://es.fifa.com/classicfootball/stadiums/stadium=34866/index.html
- ↑ У «Насьоналя» есть свой стадион, Парк Сентраль, но важнейшие матчи и класико проходят именно на «Сентенарио».
- ↑ В качестве «нейтрального поля» в 1961 году был выбран Сентенарио, хотя де-факто это был второй подряд домашний матч для «Пеньяроля»
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սենետարիո մարզադաշտի պաշտոնական կայք
- Տեղեկություններ մարզադաշտի ԱԱ կայքի մասին (անգլ.)
- «Սենտենարիո» մարզադաշտ worldstadiums.com կայքում
|
|