Պավիլոստա
| Քաղաք | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Պավիլոստա | |||||
| լատիշ․՝ Pāvilosta | |||||
| |||||
_(2).jpg) | |||||
| Երկիր |  Լատվիա | ||||
| Ենթարկում | Երկրամասային քաղաք | ||||
| Հիմնադրված է | 1991 թ. | ||||
| Այլ անվանումներ | Սակենհաուզեն | ||||
| Տվյալ կարգավիճակում | 1991 թվականից | ||||
| Մակերես | 6,29 կմ² | ||||
| Բնակչություն | 1143[1] մարդ (2011) | ||||
| Խտություն | 181.7 մարդ/կմ² | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+2, ամառը UTC+3 | ||||
| Հեռախոսային կոդ | (+371) 634 | ||||
| Փոստային ինդեքս | LV-3466[2] | ||||
| Փոստային ինդեքսներ | LV-3466[3] | ||||
| Կոդ ATVK | 0641413[4] | ||||
| Պաշտոնական կայք | pavilosta.lv | ||||
| |||||
Պավիլոստա (լատիշ․՝ Pāvilosta), քաղաք Լատվիայի արևմուտքում, վարչական կենտրոնը գտնվում է Պավիլոստաի շրջանում։ Քաղաքը գտնվում է պատմական Կուրզեմե տարածաշրջանում Բալթիկ ծովի ափին գտնվող՝ Սակա գետի մոտ, Ռիգա քաղաքից 180 կմ դեպի արևմուտք, իսկ Լիեպայա քաղաքից ՝ 40 կմ դեպի հյուսիս։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սակա գետի գետաբերանը հիշատակվում է տարբեր փաստաթղթերում, քանի որ 1253 թվականին գետաբերանը պատկանում էր Կուրանդիայի եպիսկոպոսներին։ 1795 թվականին Լեհաստանի բաժանումը և Կուրիլյան կղզին Ռուսաստանի կայսրությանը միանալուց հետո, այս վայրը կոչվել է Սակենհաուզեն և կազմում էր Կուրիլիայի նահանգի մի մասը։
1879 թվականին որոշվեց գետի գոտում ստեղծել նավահանգիստ, իսկ մայիսի 16-ին Կուրիլիայի նահանգապետ Պավել Ֆեոդորովիչ Լիլիենֆելդի եղբայր Բարոն Օտտո Ֆրիդրիխ ֆոն Լիլիենֆելդը հանդիսավոր կերպով կառուցեց։ Շինարարությունը ընթանում էր շատ դանդաղ, և նավահանգիստը օգտագործվում էր միայն Լիեպայա քաղաքի գյուղատնտեսական արտադրանքի առաքման համար։
Էական փոփոխություններ տեղի ունեցան 1893 թվականին Լիեպայա նավատորմի կառուցման ժամանակ։ Շինարարական նյութերը տեղափոխվել են Պավիլոստա քաղաքից մինչև Լիեպայա ծով։ Պավիլոստա քաղաքի շինարարության ավարտից հետո ձկնորսությունը, նավաշինությունը և առևտուրը բավական զարգացած էին։
1897 թվականին քաղաքից 658 բնակիչներից 584 բնակաիչը դավանում էին ուղղափառություն։
Առաջին համաշխարհային պատերազմից առաջ Պավիլոստա քաղաքում կար երեք նավաշինարան, որոնք ունակ էին կառուցել փոքր անոթներ։ Պատերազմից հետո ձկնորսությունը դարձել էր գյուղի տնտեսության հիմքը։
1961 թվականին Պավիլոստա քաղաքը ստացել է գյուղի կարգավիճակ, իսկ 1991 թվականին՝ քաղաքի կարգավիճակ։
Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավտոճանապարհներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քաղաքի արևելյան սահմանի երկայնքով ընթանում է տարածաշրջանային դժվարանցանելի Վենտսպիլս - Գրոբինյա ավտոճանապարհը։
Միջքաղաքային ավտոբուսների գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական երթուղիներն են՝ Պավիլոստա - Կուլդիգա - Կանդավա - Տուկումս - Ռիգա, Պավիլոստա - Լիեպայա, Պավիլոստա - Վենտսպիլս։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Численность жителей в самоуправлениях. 01.01.2011(լատիշերեն)
- ↑ Книга почтовых индексов Латвии - апрель 2011(լատիշերեն)
- ↑ http://www.pasts.lv/lv/uzzinas/Indeksu_gramata/novadi/Novadi_aprilis_2011.xls
- ↑ Классификатор административных территорий и территориальных единиц Латвии - 16 февраля 2011(լատիշերեն)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Официальный сайт Павилостского края(լատիշերեն)
(անգլ.)
- Информация о Павилосте на туристическом портале mesta.lv(ռուս.)
- Информация о Павилосте в топонимической базе данных(լատիշերեն)
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Պավիլոստա կատեգորիայում։ |
| ||||||
