Պավիլոստա
| Քաղաք | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Պավիլոստա | |||||
| լատիշ․՝ Pāvilosta | |||||
| |||||
_(2).jpg) | |||||
| Երկիր |  Լատվիա | ||||
| Ենթարկում | Երկրամասային քաղաք | ||||
| Հիմնադրված է | 1991 թ. | ||||
| Այլ անվանումներ | Սակենհաուզեն | ||||
| Տվյալ կարգավիճակում | 1991 թվականից | ||||
| Մակերես | 6,29 կմ² | ||||
| Բնակչություն | 1143[1] մարդ (2011) | ||||
| Խտություն | 181.7 մարդ/կմ² | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+2, ամառը UTC+3 | ||||
| Հեռախոսային կոդ | (+371) 634 | ||||
| Փոստային ինդեքս | LV-3466[2] | ||||
| Փոստային ինդեքսներ | LV-3466[3] | ||||
| Կոդ ATVK | 0641413[4] | ||||
| Պաշտոնական կայք | pavilosta.lv | ||||
| |||||
Պավիլոստա (լատիշ․՝ Pāvilosta), քաղաք Լատվիայի արևմուտքում, վարչական կենտրոնը գտնվում է Պավիլոստաի շրջանում։ Քաղաքը գտնվում է պատմական Կուրզեմե տարածաշրջանում Բալթիկ ծովի ափին գտնվող՝ Սակա գետի մոտ, Ռիգա քաղաքից 180 կմ դեպի արևմուտք, իսկ Լիեպայա քաղաքից ՝ 40 կմ դեպի հյուսիս։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սակա գետի գետաբերանը հիշատակվում է տարբեր փաստաթղթերում, քանի որ 1253 թվականին գետաբերանը պատկանում էր Կուրանդիայի եպիսկոպոսներին: 1795 թվականին Լեհաստանի բաժանումը և Կուրիլյան կղզին Ռուսաստանի կայսրությանը միանալուց հետո, այս վայրը կոչվել է Սակենհաուզեն և կազմում էր Կուրիլիայի նահանգի մի մասը:
1879 թվականին որոշվեց գետի գոտում ստեղծել նավահանգիստ, իսկ մայիսի 16-ին Կուրիլիայի նահանգապետ Պավել Ֆեոդորովիչ Լիլիենֆելդի եղբայր Բարոն Օտտո Ֆրիդրիխ ֆոն Լիլիենֆելդը հանդիսավոր կերպով կառուցեց: Շինարարությունը ընթանում էր շատ դանդաղ, և նավահանգիստը օգտագործվում էր միայն Լիեպայա քաղաքի գյուղատնտեսական արտադրանքի առաքման համար։
Էական փոփոխություններ տեղի ունեցան 1893 թվականին Լիեպայա նավատորմի կառուցման ժամանակ: Շինարարական նյութերը տեղափոխվել են Պավիլոստա քաղաքից մինչև Լիեպայա ծով: Պավիլոստա քաղաքի շինարարության ավարտից հետո ձկնորսությունը, նավաշինությունը և առևտուրը բավական զարգացած էին:
1897 թվականին քաղաքից 658 բնակիչներից 584 բնակաիչը դավանում էին ուղղափառություն։
Առաջին համաշխարհային պատերազմից առաջ Պավիլոստա քաղաքում կար երեք նավաշինարան, որոնք ունակ էին կառուցել փոքր անոթներ: Պատերազմից հետո ձկնորսությունը դարձել էր գյուղի տնտեսության հիմքը:
1961 թվականին Պավիլոստա քաղաքը ստացել է գյուղի կարգավիճակ, իսկ 1991 թվականին՝ քաղաքի կարգավիճակ։
Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ավտոճանապարհներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քաղաքի արևելյան սահմանի երկայնքով ընթանում է տարածաշրջանային դժվարանցանելի Վենտսպիլս - Գրոբինյա ավտոճանապարհը։
Միջքաղաքային ավտոբուսների գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական երթուղիներն են՝ Պավիլոստա - Կուլդիգա - Կանդավա - Տուկումս - Ռիգա, Պավիլոստա - Լիեպայա, Պավիլոստա - Վենտսպիլս։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Численность жителей в самоуправлениях. 01.01.2011(լատիշ.)
- ↑ Книга почтовых индексов Латвии - апрель 2011(լատիշ.)
- ↑ http://www.pasts.lv/lv/uzzinas/Indeksu_gramata/novadi/Novadi_aprilis_2011.xls
- ↑ Классификатор административных территорий и территориальных единиц Латвии - 16 февраля 2011(լատիշ.)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
(անգլ.)
- Информация о Павилосте на туристическом портале mesta.lv(ռուս.)
- Информация о Павилосте в топонимической базе данных(լատիշ.)
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Պավիլոստա կատեգորիայում։ |
| ||||||
