Նիլ Դայմոնդ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դայմոնդ

Նիլ Դայմոնդ
Հիմնական տվյալներ
Բնօրինակ անուն	անգլ.՝ Neil Diamond
Ծնվել է	հունվարի 24, 1941(1941-01-24) (82 տարեկան) Բրուքլին, Նյու-Յորք, ԱՄՆ
Երկիր
Ժանրեր	փոփ ռոք Ֆոլկ ռոք Քանթրի Սոֆթ ռոք
Մասնագիտություն	վոկալիստ, երգերի հեղինակ դերասան, գիտարիստ
Երգչաձայն	բարիտոն
Գործիքներ	կիթառ, դաշնամուր և վոկալ
Լեյբլ	Bang Records Uni Records MCA Records Columbia Records
Կրթություն	Էրասմուս Հոլլի բարձրագույն դպրոց, Abraham Lincoln High School? և The Center for Early Education?
Պարգևներ	MusiCares Տարվա մարդ (2009) , , Ջոնի Մերսերի մրցանակ (2018) , «Ոսկե ազնվամորի» մրցանակ տղամարդու վատագույն դերակատարման համար (1981) , Ռոքնռոլի փառքի սրահ (2011) և Հոլիվուդյան փառքի ծառուղու աստղ
Կայք	www.neildiamond.com
Neil Diamond Վիքիպահեստում

Նիլ Դայմոնդ (անգլ.՝ Neil Lesley Diamond, հունվարի 24, 1941(1941-01-24)^[…], Բրուքլին, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), ամերիկացի երգիչ, երգերի հեղինակ և դերասան, որը զբաղեցնում է (2002 թվականի տվյալներով) երրորդ տեղը (Էլթոն Ջոնից և Բարբրա Ստրեյզանդից հետո) «Բիլբորդ» ամսագրի պատմության մեջ Adult contemporary (AC) կարգի ամենահաջողակ կատարողների ցուցակում։ Դայմոնդի սկավառակների ընդհանուր տպաքանակը (2001 թվականի տվյալներով) կազմում է 125 միլիոն, որից 48 միլիոնը վաճառվել Է ԱՄՆ-ում։

Կենսագրություն

Նիլ Դայմոնդը ծնվել է Բրուքլինում` Նյու-Յորքում, Ռոզ և Ակիբի «Քիվի» Դայմոնդների (անգլ.՝ Rose, Akeeba 'Kieve' Diamond)` Լեհաստանից գաղթած հրեական ամուսնական զույգի ընտանիքում։ Չորս տարի անց ընտանիքը տեղափոխվում է Վայոմինգ, որտեղ Քիվ Դայմոնդը ծառայում էր ամերիկյան զինված ուժերում։ 1956 թվականին, երբ Նիլը սովորում էր դպրոցում, ընտանիքը տեղափոխվում է Բրայթոն-Բիչ` Բրուքլին։

Նիլը Բարբրա Ստրեյզանդի հետ երգում էր մի դպրոցական երգչախմբում, որի հետ տարիներ անց գրում է դուետ` իր ամենամեծ հիթերից մեկը` «You don 't Bring Me Flowers»-ը (ԱՄՆ-ում 1-ին տեղ, 1977)։ Ավագ դասարաններում ռոքնռոլի համերգներով ելույթ է ունենում համադասարանցի Ջեք Փարքերի հետ` Էվերլի եղբայրների կերպարով։ Իր 16-րդ ծննդյան օրը Նիլը կիթառ է նվեր ստանում։ Այս նվերը փոխում է նրա ամբողջ կյանքը, նա սկսում է դասեր վերցնել, երգեր գրել և այդ ժամանակից սկսած զբաղվում է միայն երաժշտությամբ։ Շուտով պատանի Դայմոնդը գրում է իր առաջին երգը, որը կոչվում էր «Hear Them Bells» և նվիրված էր սիրելի աղջկան։ Այդ պահին հեղինակի մոտ կոմպոզիցիան ձայնագրելու հնարավորության մասին միտք չի առաջանում, բայց շատ տարիներ անց երգը ձայնագրվում է և ընդգրկվում նրա երգացանկում։ Տասնութ տարեկան հասակում Դայմոնդը գրում է «Blue Destiny»-ը։ Այս երգը նա արդեն դիտում էր որպես պատրաստի հիթ, բայց ութ տարի է անցնում, մինչ այդ գաղափարը իրագործվում է։

1958 թվականի հունիսին Դայմոնդն ավարտում է Աբրահամ Լինքոլնի («Abraham Lincoln High School») դպրոցը և նույն աշնանը ընդունվում է Նյու-Յորքի համալսարան։ Երաժշտությունը, սակայն, նրա համար գլխավոր առաջնահերթություն էր։ Դայմոնդն ավարտելուց կես տարի առաջ հեռանում է համալսարանից և հաստիքային երգահան-հեղինակի պաշտոն ստանձնում հրատարակչական ընկերություններից մեկում, որտեղ սկսում է ստանալ ամսական 35 դոլար։ 1960-ականների սկզբին Դայմոնդը սկսում է հանդես գալ Ջեք Փարքերի հետ Neil & Jack դուետում։ Նրանք հրատարակչական պայմանագիր են կնքում Allied Entertainment Corporation of America ընկերության հետ և պայմանագիր ձայնապնակների թողարկման մասին` նրա թևի` Duel Records-ի հետ։ Երկու սինգլ` «You Are My Love»-ն (1960) և «I 'm Afraid»-ը (1961), հաջողություն չեն ունենում, և դուետը բաժանվում է։ 1962 թվականին Դայմոնդը պայմանագիր է կնքում Columbia Recordsի հետ։ Նրա առաջին` «At Night» սինգլը, սակայն, ձախողվում է։

Իրական հաջողությունը Դայմոնդի մոտ է գալիս 1967 թվականին, երբ նրա հեղինակած «I’m a Believer» երգը դառնում է The Monkees-ի բեսթսելլեր և յոթ շաբաթ անցկացնում վաճառքի ազգային չարտերի գագաթին։ Այդ պահից ի վեր Դայմոնդը դառնում է «հեղինակ-կատարողների» ծագած շարժման առանցքային դեմքերից մեկը և հիթ-շքերթների անփոփոխ մասնակիցը։ Հատուկ հաջողություն է ունենում նախագահի դստեր` Կարոլին Քենեդիի ոգեշնչած «Sweet Caroline» երգը», այն իրենց երգացանկում ներառել են այնպիսի մեծություններ, ինչպիսիք են Էլվիս Փրեսլին, Ֆրենկ Սինատրան և Բոբբի Ուոմակը։

1976 թվականին Դայմոնդը, իր սերնդի այլ հայտնի երաժիշտների հետ միասին, մասնակցում է The Band խմբի հրաժեշտի համերգին, որը նկարահանվում է Մարտին Սկորսեզեի ֆիլմում և լայն էկրան դուրս գալիս «Վերջին վալս» անվանումով։

Հռչակի անկում

1980-ականներին Դայմոնդի կարիերան, ինչպես նաև 1960-ականների և 1970-ականների շատ այլ «հեղինակ-կատարողների» կարիերան, անկում ապրեց։ Կարիերայում բեկումնային կարելի է համարել Էլ Ջոլսոնի «Ջազի երգիչ» (1980) ռիմեյքում գլխավոր դերը, որտեղ նրա գործընկերն էր սըր Լոուրենս Օլիվիեն։ Այս աշխատանքը մտել է պատմության մեջ նրանով, որ արժանացել է առաջին հակաֆիլմ «Ոսկե ազնվամորի» մրցանակին` «վատագույն տղամարդու դերը» անվանակարգում։

Դայմոնդի մասին հիշում են 1994 թվականին, երբ բնօրինակին մոտ նրա «Girl, you' ll Be a Woman Soon» դասական հիթի քավեր տարբերակը (1967) հնչում է Տարանտինոյի «Քրեական ընթերցվածք»-ում։ Ավելի վաղ նման բան էր նաև դայմոնդովյան «Red Wine»-ը, որը UB40 խմբի քավեր տարբերակով օվկիանոսի երկու կողմերում հիթ-շքերթների գագաթնակետին էր։

Նոր թռիչք

Դայմոնդի ժողովրդականության նոր ալիքը կապված էր 2005 թվականին նրա «12 Songs» ստուդիական ալբոմի թողարկման հետ, որի պրոդյուսերը նորաձև Ռիք Ռուբինն էր, և ազգային չարտերում զբաղեցնում էր 4-րդ հորիզոնականը։ Ձայնասկավառակի ձայնագրության մեջ ներգրավված էր նաև The Beach Boys խմբի հիմնադիր և գաղափարախոս Բրայան Ուիլսոնը։

67-ամյա Դայմոնդի և պրոդյուսեր Ռուբինի հաջորդ համատեղ աշխատանքը` «Home Before Dark» ալբոմը, երաժշտության մեջ նրա 48-ամյա կարիերայի ընթացքում առաջին անգամ (2008 թվականի մայիսին) առաջին հորիզոնականում է հայտնվում ինչպես Billboard 200-ում` ԱՄՆ-ում, այնպես էլ Մեծ Բրիտանիայի պաշտոնական ալբոմային հիթ-շքերթում։ Դրանով Դայմոնդը գերազանցում է 2005 թվականին Բոբ Դիլանի սահմանած ռեկորդը և դառնում ամենատարեց կատարողը, որը երբևէ գլխավորել Է ալբոմների վաճառքների ցուցակը ԱՄՆ-ում։

Սկավառակագրություն

Ստուդիայի ալբոմներ

• 1966 — The Feel of Neil Diamond
• 1967 — Just for You
• 1968 — Velvet Gloves and Spit
• 1969 — Brother Love's Travelling Salvation Show (ավելի ուշ հրապարակվեց Sweet Caroline վերնագրի տակ, երբ երգը ավելացվեց ալբոմում)
• 1969 — Touching You, Touching Me
• 1970 — Tap Root Manuscript
• 1971 — Stones
• 1972 — Moods
• 1973 — Jonathan Livingston Seagull (альбом)|Jonathan Livingston Seagull (սաունդթրեք)
• 1974 — Serenade
• 1976 — Beautiful Noise
• 1977 — I'm Glad You're Here With Me Tonight
• 1978 — You Don’t Bring Me Flowers
• 1980 — September Morn
• 1980 — The Jazz Singer
• 1981 — On the Way to the Sky
• 1982 — Heartlight
• 1984 — Primitive
• 1986 — Headed for the Future
• 1989 — The Best Years of Our Lives
• 1992 — Lovescape
• 1992 — The Christmas Album (альбом Нейла Даймонда)|The Christmas Album
• 1993 — Up On The Roof: Songs From The Brill Building
• 1994 — The Christmas Album 2
• 1996 — Tennessee Moon
• 1998 — The Movie Album: As Time Goes By
• 2001 — Three Chord Opera
• 2005 — 12 Songs
• 2008 — Home Before Dark
• 2009 — A Cherry Cherry Christmas
• 2010 — Dreams
• 2013 — Classic Christmas Album
• 2014 — Melody Road

Համերգային ալբոմներ

• 1970 — Gold: Recorded Live at the Troubadour
• 1972 — Hot August Night
• 1977 — Love At The Greek
• 1987 — Hot August Night 2
• 1994 — Live in America
• 2003 — Stages (5 CDs)
• 2009 — Hot August Night/NYC

Հավաքածուներ

• 1968 — Neil Diamond's Greatest Hits
• 1970 — It's Happening
• 1970 — Shilo
• 1971 — Do It
• 1973 — Double Gold
• 1973 — Rainbow
• 1974 — His Twelve Greatest Hits
• 1976 — And The Singer Sings His Songs
• 1978 — Early Classics
• 1981 — Love Songs
• 1982 — Twelve Greatest Hits Vol. 2
• 1983 — Classics: The Early Years
• 1992 — Greatest Hits: 1966—1992
• 1992 — Glory Road: 1968—1972
• 1996 — In My Lifetime
• 1999 — The Best Of The Movie Album
• 1999 — The Neil Diamond Collection
• 1999 — 20th Century Masters — The Best of Neil Diamond
• 2001 — Essential Neil Diamond
• 2002 — Love Songs
• 2002 — Play Me: The Complete Uni/MCA Studio Recordings…Plus!
• 2005 — Gold

Արտաքին հղումներ

• Официальный сайт Archived 2011-02-25 at the Wayback Machine.

Մեդիա ֆայլեր

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Նիլ Դայմոնդ կատեգորիայում։