Յանուս

Յանուս;
Տեսակ	հռոմեական դիցարանի աստվածություն և liminal deity?
Դիցաբանություն	հին հռոմեական կրոն և Հռոմեական դիցաբանություն
Սեռ	արական
Հայր	Սատուրն և Caelus?
Մայր	Entoria? և Հեկատա
Քույր/Եղբայր	Hymnus?, Felix? և Faustus?
Ամուսին	Juturna? և Venilia?
Զավակներ	Canens?, Fontus? և Crano?
Ասպարեզ	Ցանք, սկիզբ, դարբասներ, transition?, Ժամանակ, Դուալիզմ, corridor? և doorway?
	Janus Վիքիպահեստում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Յանուս (այլ կիրառումներ)

Յանուս (լատին․՝ Janus, janua` դուռ), մուտք ու ելքի, դռների և բոլոր սկիզբների աստվածը հին հռոմեական դիցաբանության մեջ։

Համարվել է ճանապարհների, ինչպես նաև ուղևորների հովանին։ Յանուսին են նվիրվել դռները, դարպասները, անցումները։ Գլխավոր տաճարը կառուցված էր Հռոմի ֆորումում, որի դարպասները խաղաղ ժամանակներում փակել են, պատերազմ հայտարարելիս՝ բացել։ Արշավանքներից առաջ հռոմեացի լեգեոններն անցել են այդ դարպասով։ Հուլիոս Կեսարի տոմարական բարենորոգումից հետո Յանուսի անունով է կոչվել տարվա առաջին ամիսը՝ հունվարը, որից հետո (մ․ թ․ ա․ I դ․) տարեմուտի տոները ձուլվել են նրան նվիրված տոներին։ Այդ օրերին են սկսել իրենց պաշտոնավարությունը հռոմ․ կոնսուլները։ Յանուսը պատկերվել է երկու դեմքով այր մարդու կերպարանքով (մեկով՝ դեպի անցյալը, մյուսով՝ ապագան)։

«Երկդիմի Յանուս» դարձվածքը փոխաբերական առումով նշանակում է կեղծավոր, քծնող մարդ։

Ծանոթագրություններ

↑ Янус (ռուս.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Vollmer C. G. W. Entoria // Dr. Vollmer’s Wörterbuch der Mythologie aller Völker (գերմ.) — Stg: 1874. — S. 188.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յանուս» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 118)։

[_a1cd2791c9b3ff48-1] Янус (ռուս.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.

[_099c35e7baea9322-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Vollmer C. G. W. Entoria // Dr. Vollmer’s Wörterbuch der Mythologie aller Völker (գերմ.) — Stg: 1874. — S. 188.

[1]

[2]