Վլադիմիր Կրուտով

Վլադիմիր Կրուտով
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝	արական
Մականուն(ներ)՝	«Տանկ»
Ազգություն՝	Ռուս
Մասնագիտացում՝	տափօղակով հոկեյ, եզրային հարձակվող
Երկիր՝	ԽՍՀՄ և Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ՝	1960 հունիսի 1
Ծննդավայր՝	ԽՍՀՄ, Մոսկվա
Մահվան ամսաթիվ՝	հունիսի 6, 2012 (տարիքը 52)
Մահվան վայր՝	Ռուսաստանի Դաշնություն, Մոսկվա
Ակումբ՝	«ԲԿՄԱ» (1977-1989 թվականներ), «Վանկուվեր Քենաքս» (1989-1990 թվականներ), «Ցյուրիխ» (1991-1992 թվականներ), «Էստերսունդ» (1992-1995 թվականներ), «Բրունֆլո» (1995-1996 թվականներ)
Հասակ՝	176 սանտիմետր
Քաշ՝	88 կիլոգրամ
	Ձմեռալին օլիմպիական խաղեր; Արծաթ Լեյք Փլեսիդ ԱՄՆ 1980 թվական; Ոսկի Սարաևո Հարավսլավիա 1984 թվական; Ոսկի Կալգարի Կանադա 1988
	Աշխարհի առաջնություններ; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1981 թվական; Ոսկի Հելսինկի Ֆինլանդիա 1982 թվական; Ոսկի ԳՖՀ 1983 թվական; Բրոնզ Պրահա Չեխոսլովակիա 1985 թվական; Ոսկի Մոսկվա ԽՍՀՄ 1986 թվական; Արծաթ Վիեննա Ավստրիա 1987 թվական; Ոսկի Ստոկհոլմ Շվեդիա 1989 թվական
	Կանադայի գավաթ; Ոսկի 1981 թվական; Բրոնզ 1984 թվական; Արծաթ 1987 թվական

Վլադիմիր Եվգենևիչ Կրուտով (ռուս.՝ Влади́мир Евге́ньевич Кру́тов, հունիսի 1, 1960(1960-06-01), Մոսկվա, ԽՍՀՄ - հունիսի 6, 2012(2012-06-06)^[1], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային հոկեյիստ։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1981 թվական)։ Հարձակվող։

«Կարմիր դրոշի» կրկնակի շքանշանակիր Ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի ռազմական ինստիտուտի շրջանավարտ (1985 թվական)։

Մարզական կենսագրություն

Չմուշկների վրա կանգնել է 4 տարեկան հասակում։ Սկսել է խաղալ «Մետեոր» մարզադաշտում։ Առաջին մարզիչը եղել է Վլադիմիր Նիկոլաևիչ Գոլուբևը։ Այնուհետև զբողվել է ԲԿՄԱ-ի դպրոցում, որտեղ նրա մարզիչը Վալերի Պավլովիչ Ստելմախն է եղել։ Մանկության կուռքը եղել է Վալերի Խառլամովը։ Ավելին, Հրուտովը անձնապես ծանոթ է եղել Խառլամովի հետ և ընկերություն է արել նրա հետ^[2]։

ԲԿՄԱ-ում նրամուտը նշել է 1977 թվականին՝ «Կռիլյա Սովետովի» դեմ խաղում։ Խաղալ սկսել է Ալեքսանդր Վոլչկովի և Վլադիմիր Պոպովի հետ եռյակում, այնուհետև Վլաչեսլավ Անիսինի և Իռեկ Գիմաևի հետ։ Մակարովի և Լարիոնովի հետ եռյակում, ձախ եզրին, սկզբնական շրջանում խաղում էր Նիկոլայ Դրոզդովը և միայն, քիչ ավելի ուշ, այդ դիրքում սկսում է խաղալ Վլադիմիր Կրուտովը։ Նա դառնում է 1979 և 1980 թվականների Աշխարհի երիտասարդական առաջնությունների լավագույն հարձակվող և ռմբարկու։ ԽՍՀՄ հավաքականում նորամուտը նշում է 1980 թվականի Լեյք Փլեսիդի Ձմեռային Օլիմպիական խաղերում։

XX դարի 80-ական թվականների սկզբին Վիկտոր Տիխոնովի կողմից կազմավորվում է հնգյակ, որը լեգենդար է դառնում ԽՍՀՄ հավաքականի և ԲԿՄԱ ակումբի կազմերում խաղերով՝ Սերգեյ Մակարով, Իգոր Լարիոնով, Վյաչեսլավ Ֆետիսով, Ալեքսեյ Կասատոնով և Վլադիմիր Կրուտով։ Խաղընկերների միջև փոխհարաբերությունները այնքան սերտ էին, որ նրանք ընկերություն էին անում նաև ընտանիքներով։

1989 թվականին, հնգյակի խաղընկերների հետևից, Կրուտովը ուղևորվում է Հոկեյի Ազգային Լիգա։ Ընդ որում, նա ուղևորվում էր որպես քաղաքացիական անձ, այլ ոչ թե որպես Խորհրդային Բանակի սպա (ուներ մայորի կոչում)։ Խաղացել է «Վանկուվեր Քենաքս»-ում՝ Իվոր Լարիոնովի հետ, սակայն ելույթ էին ունենում տարբեր օղակներում։

1989-1990 թվականների մրցաշրջանի ավարտից հետո ղեկավարությունը ցանկություն չունեցավ երկարաձգելու Կրուտովի հետ պայմանագիրը և ամերիկյան լրատվամիջոցներում սկսեց լուրեր տարածել Կրուտովի ավելորդ քաշի մասին, որը խանգարում է նրան բարձր մակարդակով ելույթ ունենալ։ Ընկերների միջոցով Կրուտովը տեղափոխվում է «Ցյուրիխ» (Ցյուրիխ, Շվեյցարիա) ակումբ։ Ելույթ է ունենում նախկին դինամոյական Յուրի Վոժակովի հետ։ Ավելի ուշ թիմին են միանում Սերգեյ Պրյախինը և Անատոլի Չիստյակովը։

1992 թվականին «Ցյուրիխ» է ժամանում կանադացի մարզիչ, որը հրաժարվում է աշխատել Կրուտովի հետ։ Վլադիմիր Կրուտովը տեղափոխվում է Շվեդիա, որտեղ մինչև 1996 թվականը ելույթ էր ունենում ցածր լիգայի թիմերում։ Շվեդիայում Կրուտովը ստանձնում է «Էստերսունդ» ակումբի գլխավոր մարզչի պաշտոնը։

1996 թվականին վերադառնում է Ռուսաստանի Դաշնություն։ Աշխատում է որպես ԲԿՄԱ Պրոֆեսիոնալ Հոկեյի Ակումբի գլխավոր մարզդի օգնական (1996 —2000 թվականներ), այնուհետև՝ գլխավոր մարզիչ (2001 թվական)։

2002 թվականից աշխատում է Բարձրագույն Սպորտային Վարպետության Պետական Դպրոցում որպես տնօրեն։

2010 թվականի մայիսի 23-ին ընդունվում է Տափօղակով հոկեյի միջազգային ֆեդերացիայի Փառքի Սրահ՝ «խաղացող» դասակարգում։

«ԽՍՀՄ հոկեյի լեգենդներ» թիմի կազմում մասնակցել է վետերանների մրցաշարերի^[3]։

Վերջին տարիները բնակվում էր մերձմոսկովյան Խիմկի քաղաքում։

Մահացել է 2012 թվականի հունիսի 6-ին՝ Մոսկվայի № 20 Պետական Կլինիկական Հիվանդանոցի ռեանիմացիայի բաժանմունքում^[4]։ Մահվան պատճառ է հանդիսանում լյարդի ցիռոզը^[5]։

Թաղված է Խիմկի քաղաքում, Նովոլուժինսկի գերեզմանատանը^[6]։ Պրիդնեստրովիեյի մայրաքաղաք Տիրասպոլում 2013 թվականին կանգնեցվել է Վլադիմիր Կրուտովի հուշարձանը՝ «Սառցե Պալատ»-ի մոտ, որտեղ տեղակայված է նրա անունով հոկեյի ակումբը։

Կարիերա

ԲԿՄԱ Մոսկվա - 1979-1989 թվականներ։ ԽՍՀՄ առաջնություններում մասնակցել է 439 խաղի, դարձել 288 տափօղակի հեղինակ։
Վանկուվեր Քենաքս (ՀԱԼ) - 1989-1991 թվականներ։ ՀԱԼ-ի առաջնությունում մասնակցել է 61 խաղի, դարձել 11 տափօղակի հեղինակ։
Ցյուրիխ, Շվեյցարիա - 1991-1992 թվականներ։
Էստերսունդ, Շվեդիա - 1992-1995 թվականներ։
Բրունֆալո, Շվեդիա - 1995-1996 թվականներ։

Նվաճումներ և մրցանակներ

Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն (1984 և 1988 թվականներ)։ Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր (1980 թվական)։
Աշխարհի չեմպիոն (1981 թվական, 1982 թվական, 1983 թվական, 1986 թվական, 1989 թվական։ Աշխարհի առաջնության երկրորդ մրցանակակիր (1987 թվական), երրորդ մրցանակակիր (1985 թվական)։ Ձմառային Օլիմպիական խաղերի և Աշխարհի առաջնության մրցաշարերում մասնակցել է 90 խաղի, դարձել 59 տափօղակի հեղինակ։
ԽՍՀՄ չեմպիոն (1979-1989 թվականներ)։
ԽՍՀՄ Գավաթի տիրակալ (1979, 1988 թվականներ)։
Կանադայի Գավաթի տիրակալ (1981 թվական), Կանադայի Գավաթի եզրափակիչի մասնակից (1987 թվական), Կանադայի Գավաթի խաղարկության մասնակից (1984 թվական)։ Կանադայի Գավաթի մրցաշարերում՝ 22 խաղ, 14 տափօղակ։
Պարգևատրվել է Փառքի Շքանշանով (2011 թվական)^[7], Աշխատանքային Կարմիր Դրոշի Շքանշանով (1988 թվական), Ազգերի Բարեկամության Շքանշանով (1982 թվական), «Աշխատանքային Հաջողությունների» մեդալով (1980 թվական), «Անբասիր Ծառայության» III աստիճանի մեդալով (1989 թվական)։

Ընտանիք

Հայրը - աշխատել է գործարանում որպես բանվոր։
Մայրը - աշխատել է մանկապատեզում որպես դաստիարակ։
Ավագ եղբայրը - Ալեքսանդր (ծնվել է 1957 թվականին)։
Կինը - Նինա Վլադիմիրովնա, տնային տնտեսուհի։
Որդիները - Դենիս և Ալեքսեյ (պրոֆեսիոնալ հոկեյիստ, խաղացել են Մոսկվայի «Սպարտակ»-ում)։

Աղբյուրներ

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 http://www.nytimes.com/2012/06/09/sports/hockey/vladimir-krutov-wing-for-soviet-hockey-teams-in-the-80s-dies-at-52.html?_r=1|title=Vladimir
↑ Патрикеев Алексей. Однажды пришёл с таким синяком, что жена открыла дверь — и отшатнулась // Спорт-Экспресс (газета). — 17 сентября 1996.
↑ «ХК «Легенды хоккея СССР»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.
↑ «Знаменитый хоккеист Владимир Крутов умер в Москве». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.
↑ РИАНовости. Умер прославленный хоккеист сборной СССР Владимир Крутов
↑ «РИАНовости. Легенду хоккея Крутова проводили в последний путь с воинскими почестями». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.
↑ «Указ Президента РФ от 26.12.2011 № 1686». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Կրուտով» հոդվածին։

[_3b8d21b4b82f674b-1] 1,0 ^1,1 http://www.nytimes.com/2012/06/09/sports/hockey/vladimir-krutov-wing-for-soviet-hockey-teams-in-the-80s-dies-at-52.html?_r=1|title=Vladimir

[2] Патрикеев Алексей. Однажды пришёл с таким синяком, что жена открыла дверь — и отшатнулась // Спорт-Экспресс (газета). — 17 сентября 1996.

[3] «ХК «Легенды хоккея СССР»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 11-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.

[4] «Знаменитый хоккеист Владимир Крутов умер в Москве». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.

[riaa-5] РИАНовости. Умер прославленный хоккеист сборной СССР Владимир Крутов

[6] «РИАНовости. Легенду хоккея Крутова проводили в последний путь с воинскими почестями». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 21-ին.

[7] «Указ Президента РФ от 26.12.2011 № 1686». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 30-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]