Էլ Սիդ

Էլ Սիդ իսպ.՝ Rodrigo Díaz de Vivar
Ծնվել է	1045
Ծննդավայր	Վիվար դել Սիդ, Quintanilla Vivar, Բուրգոս, Կաստիլիա և Լեոն, Իսպանիա
Մահացել է	հուլիսի 10, 1099
Մահվան վայր	Վալենսիա, Իսպանիա
Քաղաքացիություն	Կաստիլիայի թագավորություն
Մասնագիտություն	ասպետ, վարձկան և զինծառայող
Ամուսին	Խիմենա Դիաս
Ծնողներ	հայր՝ Diego Flaínez? և Diego Laínez?
Երեխաներ	Քրիստինա Ռոդրիգես, Մարիա Ռոդրիգես և Դիեգո Ռոդրիգես
Ստորագրություն
El Cid Վիքիպահեստում

Ռոդրիգո Դիաս դե Վիվար (1045, Վիվար դել Սիդ, Quintanilla Vivar, Բուրգոս, Կաստիլիա և Լեոն, Իսպանիա - հուլիսի 10, 1099, Վալենսիա, Իսպանիա), նաև հայտնի որպես Էլ Սիդ Կամպեադոր, կաստիլիացի միջնադարյան ազնվական, սպարապետ և դիվանագետ։ Կաստիլիա և Լեոն միացյալ թագավորության թագավոր Ալֆոնսո VI-ի կողմից աքսորվելուց հետո միացել է մավրերի բանակին։

Նա հռչակվել է իր սխրանքներով Ռեկոնկիստայի ժամանակ։ Հաղթել է ալ-մորավիներին Վալենսիայի համար մղված ճակատամարտում, որին տիրելով (1094 թվականի հուլիս) կառավարել է մինչև իր մահը՝ որպես անկախ տիրակալ։ Սիդ Կամպեադորն իդեալականացվել է «Երգ իմ Սիդի մասին» ժողովրդական էպոսում։ Նրա կերպարն իր արտացոլումն է գտել ոչ միայն Իսպանիայի գրական հուշարձաններում, այլև նրա սահմաններից դուրս (Ֆրանսիայում՝ Պիեռ Կոռնեյլի, Գերմանիայում՝ Յոհան Գոթֆրիդ Հերդերի ստեղծագործություններում)։

Սալաքայի ճակատամարտում քրիստոնյաների պարտությունից հետո, Ալֆոնսո VI-ը ետ է բերում Սիդին, և վերջինս դառնում է քրիստոնյա-մավրական բանակի հրամանատար։

Ռոդրիգո Դիասը կրթվել է Կաստիլիայի թագավորական արքունիքում և ստացել ալֆերեզի տիտղոս (բանակային բարձրագույն աստիճան)։

Արտաքին հղումներ

• Էլ Սիդի մասին(անգլ.)

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։