Մեծ Խանչալի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ
Մեծ Խանչալ
վրաց.՝ დიდი ხანჩალი
ԵրկիրՎրաստան Վրաստան
ՄխարեՍամցխե-Ջավախք
ՄունիցիպալիտետՆինոծմինդայի մունիցիպալիտետ
ԲԾՄ1940 մետր
Պաշտոնական լեզուՎրացերեն
Բնակչություն1233[1] մարդ (2014)
Ազգային կազմՀայեր 99,8 %
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտիUTC+4
Մեծ Խանչալի (Վրաստան)##
Մեծ Խանչալի (Վրաստան)
Մեծ Խանչալի (Սամցխե-Ջավախեթի մարզ)##
Մեծ Խանչալի (Սամցխե-Ջավախեթի մարզ)
Մեծ Խանչալի (Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետ)##
Մեծ Խանչալի (Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետ)

Մեծ Խանչալի (վրաց.՝ დიდი ხანჩალი-Դիդի Խանչալի), հայաբնակ գյուղ Վրաստանի Սամցխե-Ջավախեթի մարզի Նինոծմինդայի մունիցիպալիտետում[2]։

Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի բնակավայրը գտնվում է մունիցիպալիտետի վարչական կենտրոն Նինոծմինդա քաղաքից 2 կմ հարավ, իսկ Ախալքալաք քաղաքից՝ ուղիղ գծով 19 կմ դեպի հարավ-արևելք։ Գյուղը տեղակայված է Խանչալի լճի հարավարևելյան ափից ոչ հեռու և ծովի մակարդակից բարձր է 1940-1980 մ[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղը հանդիսանում է Ջավախքի հայաբնակ բնակավայրերից[2]։

Մեծ Խանչալիի ներկայիս բնակիչների նախնիները բնակության նպատակով այստեղ են հաստատվել 1829-1830 թվականներին՝ տեղափոխվելով Էրզրումի նահանգի Հինձք գյուղից[2][3]։

Հայտնի է, որ մինչև 1847 թվականին գավառի տարածքում ռուս դուխոբորների բնակեցումը Խանչալի բնակչությունն ունեցել է ընդարձակ հողատարածքներ։ Ռուս վերաբնակիչների գալուց հետո գյուղի բնակիչներից վերցվել են այն տարածքներից, որտեղ հիմնվել են Սպասովկա, Օրլովկա, Բոգդանովկա գյուղերը[2][4]։

Հայտնի է, որ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին Խորհրդային Միության կազմում Մեծ Խանչալի գյուղից մասնակցել է 202 հոգի, որոնցից 72-ը զոհվել է[2][5]։

Պատմամշակութային հուշարձաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղում է գտնվում Սուրբ Աստվածածին անունը կրող եկեղեցին, որի հիմնադրման ստույգ թվականը հայտնի չէ։ Ըստ հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի՝ ներկայիս եկեղեցին, ըստ ամենայնի, կառուցվել է հին եկեղեցու տեղում կամ հիմնովին վերակառուցվել հնի հիման վրա։ Հայտնի է, որ հին եկեղեցին դեռևս 1830-ական թվականներին գոյություն է ունեցել։ Ներկայիս եկեղեցին իր պատմության ընթացքում մի քանի անգամ վերանորոգման է ենթարկվել։ Ճարտարապետական տեսակետից այն քարաշեն, փայտածածկ կառույց է։ Կառուցված է սրբատաշ և կոփածո բազալտից, իսկ քարերը իրար ամրացված են կրաշաղախով։ Ունի 19,67 x 11,68 մ արտաքին չափեր։ Տանիքը պահում են 3 զույգ փայտե սյուները։ Մուտքը արևմտյան ճակատի կողմից է։ Սրահի լուսավորությունն ապահովվում են 10 լուսամուտները[2][6][7][8]։

Սուրբ Մինաս սրբատեղի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղի սրբատեղիներից է Սուրբ Մինաս սրբավայրը, որտեղ պահպանվում են 5-ից 7-րդ դարերով թվագրվող քառակոթողի խաչազարդ պատվանդան ու կոթողի մի բեկոր։ Պատվանդանն ունի 100 x 81 սմ չափեր, իսկ բեկորը՝ 78 x 33 x 29 սմ[2]։

Սուրբ Գևորգ սրբատեղի[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղի բնակչության համար սրբատեղիներից մեկը Սուրբ Գևորգ անունը կրող սրբավայրն է։ Այն գտնվում է գյուղի մոտակայքում գտնվող բլրի վրա[2]։

Գերեզմանոց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղի պատմական գերեզմանոցը գտնվում է բնակավայրի հյուսիսային եզրին։ Հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի ուսումնասիրությունների ժամանակ հայտնաբերվել են 19-րդ դարին բնորոշ տապանաքարեր[2]։

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ Խանչալի գյուղի բնակչության վիճակագրական տվյալները սկսած 1855 թվականից
Տարի
Հայեր
Արական
Իգական
Տուն
1840[2][9]
189
106
83
-
1841[2][10]
207
116
91
-
1842[2][11]
225
212
104
-
1844[2][12]
254
137
117
-
1845[2][13]
294
160
134
-
1847[2][14]
311
161
150
-
1849[2][15]
332
172
160
-
1853[2][16]
349
176
173
-
1854[2][17]
353
178
175
-
1857[2][18]
461
238
223
-
1860[2][19]
421
216
205
-
1861[2][20]
422
219
203
-
1862[2][21]
437
223
214
-
1863[2][22]
444
230
214
-
1864[2][23]
456
234
222
-
1866[2][24]
475
245
230
42
1867[2][25]
496
250
246
-
1868[2][26]
542
287
255
-
1869[2][27]
559
299
260
-
1870[2][28]
565
307
258
-
1871[2][29]
581
316
265
-
1872[2][30]
593
323
270
-
1873[2][31]
600
332
278
-
1874[2][32]
627
-
-
-
1875[2][33][34]
631
-
-
60
1876[2][35]
644
349
295
-
1877[2][36]
684
365
319
-
1878[2][37]
688
369
319
-
1881[2][38]
721
390
331
-
1882[2][39]
731
395
336
-
1883[2][40]
718
387
331
-
1884[2][41]
-
-
-
64
1885[2][42]
747
402
345
-
1887[2][43]
826
439
387
-
1889[2][44]
851
457
394
-
1890[2][45]
890
477
413
-
1891[2][46]
916
490
426
-
1892[2][47]
946
510
436
-
1893[2][48][49]
946
516
430
115
1894[2][50]
928
499
429
-
1897[2][51]
1026
554
472
-
1898[2][52]
1066
496
570
-
1899[2][53]
1085
578
507
-
1900[2][54]
1123
599
524
-
1901[2][55]
1145
611
534
-
1902[2][56]
1195
637
558
-
1905[2][57]
1245
664
581
-
1908[2][58]
1326
717
609
147
1910[2][59]
1417
762
655
-
1912[2][60]
1518
823
695
-
1914[2][61][62]
1590
858
732
-
1916[2][63]
1581
848
733
-
1918[2][64]
1972
998
974
208
1921[2][65]
310
185
125
-
1926[2][66]
903
-
-
179
1987[2]
1683
-
-
406

Մեծ Խանչալի գյուղի ներկայիս բնակիչների նախնիները 1829-1830 թվականներին փոխադրվել են Էրզրումի նահանգի համանուն գավառի Հինձք գյուղից։ Սկզբում նրանք տեղափոխվել են դեպի Ախալցխայի մոտ գտնվող Սազել գյուղը, որտեղից էլ բնակություն հաստատելու նպատակով տեղափոխվել են Խանչալի գյուղ[2][3]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014»։ საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური։ ნოემბერი 2014։ Վերցված է 26 ივლისი 2016 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 2,29 2,30 2,31 2,32 2,33 2,34 2,35 2,36 2,37 2,38 2,39 2,40 2,41 2,42 2,43 2,44 2,45 2,46 2,47 2,48 2,49 2,50 2,51 2,52 2,53 2,54 2,55 2,56 2,57 2,58 2,59 2,60 2,61 2,62 2,63 2,64 2,65 2,66 «Ջավախք», Սամվել Կարապետյան, Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամ, Երևան, 2006 թվական։
  3. 3,0 3,1 Մուրատեանց Յ., Ախալցխայի գաւառի մի քանի հայ գիւղերը, «Մուրճ», 1895, N 2, էջ 326։
  4. Акты собранные Кавказского археорафическою коммиссиею, т. Х, Тифлис, 1885, էջ 123:(ռուս.)
  5. Դավթյան Ա., Ջավախք, Երևան, 1994, էջ 101։
  6. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 2917, թ. 23-25:
  7. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3450, թ. 1-7, նաև` ֆ. 56, ց. 1, գ. 11746, թ. 1-3:
  8. «Արարատ», 1913, էջ 1004։
  9. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3800, թ. 4:
  10. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3802, թ. 63-64:
  11. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3805, թ. 78-79:
  12. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3809, թ. 15-16:
  13. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3811, թ. 72-73:
  14. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3814, թ. 34-35:
  15. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3818, թ. 39-40:
  16. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 2743 թ. 38-39:
  17. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3825, թ. 48-49:
  18. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3830, թ. 52-53:
  19. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3833, թ. 66-67:
  20. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3839, թ. 23-24:
  21. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3836, թ. 20-21:
  22. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3843, թ. 21-22:
  23. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3846, թ. 9-10:
  24. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3848, թ. 74:
  25. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3851, թ. 21-22:
  26. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3853, թ. 27:
  27. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3856, թ. 9:
  28. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3857, թ. 23:
  29. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3858, թ. 9-10:
  30. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3859, թ. 56-57:
  31. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3862, թ. 71-72:
  32. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3864, թ. 26-27:
  33. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3866, թ. 19-20:
  34. «Մեղու Հայաստանի», 1875, N 44, էջ 2։
  35. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3868, թ. 29-30:
  36. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3869, թ. 28-29:
  37. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3850, թ. 217-218:
  38. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3873, թ. 96-97։
  39. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3874, թ. 42-43:
  40. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3875, թ. 47-48:
  41. «Արձագանք», 1885, N 3, էջ 41։
  42. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3877, թ. 10:
  43. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3880, թ. 39-40:
  44. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3884, թ. 64-65:
  45. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3887, թ. 144:
  46. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3889, թ. 143:
  47. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3891, թ. 115:
  48. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3895, թ. 41-42:
  49. «Մուրճ», 1894, N 5, էջ 794։
  50. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3896, թ. 168-169:
  51. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3899, թ. 141-142:
  52. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3897, թ. 164:
  53. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3903, թ. 93-94:
  54. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3905, թ. 55:
  55. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3906, թ. 67:
  56. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3907, թ. 18-19:
  57. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3912, թ. 261-262:
  58. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 35, ց. 1, գ. 559, թ. 42:
  59. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3917, թ. 134-135:
  60. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3920, թ. 17-18:
  61. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 56, ց. 6, գ. 1020, թ. 172-173։
  62. “Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, էջ 195:(ռուս.)
  63. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 196, ց. 1, գ. 43, թ. 19-20:
  64. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 469, ց. 3, գ. 2, թ. 1-4:
  65. Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 355, ց. 1, գ. 895, թ. 1:
  66. Արոյան Ս., Բեկորներ Մշո ջոջ քարի, Երևան, 1997, էջ 125։