Մաքս Բրոդ

Մաքս Բրոդ գերմ.՝ Max Brod
Ծնվել է	մայիսի 27, 1884({{padleft:1884|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:27|2|0}})
Ծննդավայր	Պրահա, Ցիսլեյտանիա, Ավստրո-Հունգարիա
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 20, 1968({{padleft:1968|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:20|2|0}}) (84 տարեկանում)
Վախճանի վայր	Թել Ավիվ, Իսրայել
Մասնագիտություն	լեզվաբան, կոմպոզիտոր, դաշնակահար, վիպասան, թարգմանիչ, լրագրող, երգերի հեղինակ, բանաստեղծ-փաստաբան և գրող
Լեզու	չեխերեն և գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Իսրայել  Չեխիա
Կրթություն	Faculty of Law, Charles University in Prague
Գրական ուղղություններ	Q1362030?
Անդամակցություն	Der Kraal
Պարգևներ	Բյալիկի անվան գրական մրցանակ և Willibald-Pirckheimer-Medaille
Max Brod Վիքիպահեստում

Մաքս Բրոդ (գերմ.՝ Max Brod, 27 մայիսի, 1884, Պրահա, Ավստրո-Հունգարիա — 20 դեկտեմբերի, 1968, Թել Ավիվ, Իսրայել), չեխ ու հրեա գերմանալեզու գրող, փիլիսոփա, հրատարակիչ ու լրագրող, «Պրահայի դպրոցի» ներկայացուցիչ։

Կենսագրություն

Մաքս Բրոդը ծնվել է 1884 թվականի մայիսի 27-ին Պրահայում, գերմանախոս հրեաների ընտանիքում։ 1912 թվականից հարել է սիոնիզմի, իսկ 1918 թվականից հետո եղել է Հրեական ազգային խորհրդի փոխնախագահ։ 1902 թվականին ծանոթացել է Ֆրանց Կաֆկայի հետ ու մտերմացել նրա հետ՝ հետագայում դառնալով կտակակատարն ու նրա ստեղծագործությունների հրատարակիչը, ինչպես նաև գրել է Կաֆկայի կենսագրությունը ու նրա մասին մի քանի գրքեր։ Մաքս Բրոդը գրել է նաև գերմաներեն մենագրություն Պրահայի գրականության վերաբերյալ։ Ծանոթ է եղել Ալբերտ Այնշտայնի հետ։ 1939 թվականին կնոջ հետ տեղափոխվել է Պաղեստին։ Գրել է «Գաբիմա» թատրոնի համար։

Ստեղծագործությունը

Մաքս Բրոդը հեղինակել է մի շարք վեպեր ու նովելների ժողովածուներ, ինչպես նաև գրել է դրամատիկական ստեղծագործություններ։ Զբաղվել է Ֆրանց Վերֆելի, շվեյցարացի գրող Յարոսլավ Հաշեկի, Լեոշ Յանաչեկի ստեղծագործությունների պրոպագանդայով (վերջինիս մասին գիրք է գրել)։ Հանդես է եկել որպես երաժիշտ ու երաժշտական քննադատ, գերմաներեն է թարգմանել Բեդրժիխ Սմետանայի ու Լեոշ Յանաչեկի օպերաների լիբրետոները, հեղինակել է մենագրություն Գուստավ Մալերի մասին, գրել է Հայնրիխ Հայնեի կենսագրությունը։

Մաքս Բրոդի հուշատախտակը Ֆրանց Կաֆկայի շիրմի մոտ

Վեպեր

• Schloss Nornepygge (1908)
• Ein tschechisches Dienstmädchen (1909)
• Jüdinnen (1911)
• Tycho Brahes Weg zu Gott (1916)
• Reubeni, Fürst der Juden (1925)
• Die Frau, nach der man sich sehnt (1927)
• Galilei in Gefangenschaft (1948)
• Unambo (1949)
• Der Meister (1952, роман о жизни Христа)
• Prager Tagblatt (1957)
• Mira (1958)
• Die Rosenkoralle. Ein Prager Roman (1961)

Նովելներ

• Die Erziehung zur Hetäre (1909)
• Weiberwirtschaft. Novellen (1913)
• Novellen aus Böhmen (1936)

Էսսեներ, հոդվածներ, կենսագրական երկեր

• Heidentum, Christentum und Judentum (1922)
• Sternenhimmel. Musik- und Theatererlebnisse (1923)
• Leoš Janáček։ Leben und Werk (1924)
• Heinrich Heine (1934)
• Rassentheorie und Judentum (1936)
• Franz Kafka, eine Biographie (1937)
• Von der Krisis der Seelen und vom Weltbildes der neuen Naturwissenschaft (1946)
• Von der Unsterblichkeit der Seele, der Gerechtigkeit Gottes und einer neuen Politik (1947)
• Franz Kafkas Glauben und Lehre (1948)
• Israels Musik (1951)
• Streitbares Leben։ Autobiographie (1960)
• Beispiel einer Deutsch-Jüdischen Symbiose (1961)
• Der Prager Kreis (1966)

Գրականություն

• Kayser W. Max Brod. Hamburg։ Hans Christians, 1972
• Dorn A.M. Leiden als Gottesproblem։ eine Untersuchung zum Werk von Max Brod. Freiburg im Breisgau։ Herder, 1981
• Wessling B.W. Max Brod։ Ein Portrait zum 100. Geburtstag. Gerlingen։ Bleicher, 1984
• Max Brod 1884—1984. Untersuchungen zu Max Brods literarischen und philosophischen Schriften/ Margarita Pazi (Hrsg.). Frankfurt/Main։ Peter Lang, 1987
• Bärsch C.-E. Max Brod im Kampf um das Judentum։ zum Leben und Werk eines deutsch-jüdischen Dichters aus Prag. Wien։ Passagen Verlag, 1992
• Doležal P. Tomáš G. Masaryk, Max Brod und das Prager Tageblatt (1918-1938)։ deutsch-tschechische Annäherung als publizistische Aufgabe.Frankfurt/Main։ P. Lang, 2004

Արտաքին հղումներ

• «Max Brod» - հոդված Answers.com կայքում (անգլ.)
• «Max Brod // Biographie»։ geo.uni-bonn.de։ Արխիվացված օրիգինալից-ից 2008-04-30-ին։ Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 15  (գերմ.)
• Архив Кафки передан израильской библиотеке, 14.10.12