Jump to content

Մարկ Համիլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարկ Համիլ
անգլ.՝ Mark Hamill
Դիմանկար
Ծնվել էսեպտեմբերի 25, 1951(1951-09-25)[1][2][3] (72 տարեկան)
ԾննդավայրՕքլենդ, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մայրենի լեզուամերիկյան անգլերեն
ԿրթությունԼոս Անջելես քաղաքի քոլեջ, Annandale High School? և James Madison High School?
ԵրկերԱստղային պատերազմներ և Բեթմեն։ Արկհամ
Մասնագիտությունկրկնօրինակող, թատրոնի դերասան, կինոդերասան, հեռուստատեսային դերասան, հնչյունավորող, գրող, կինոպրոդյուսեր, դերասան և կինոռեժիսոր
Ծնողներհայր՝ William Hamill?, մայր՝ Virginia Hamill?
ԿուսակցությունԴեմոկրատական կուսակցություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԵրեխաներNathan Hamill?, Griffin Hamill? և Chelsea Hamill?
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Mark Hamill Վիքիպահեստում

Մարք Ռիչարդ Համիլ (անգլ.՝ Mark Hamill, սեպտեմբերի 25, 1951(1951-09-25)[1][2][3], Օքլենդ, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ) ամերիկացի դերասան։ Մարմնավորել է Լյուկ Սքայուոքերի դերը «Աստղային պատերազմներ» կինոշարքի սկզբնական և շարունակական եռագրություններում։

1980-ականների ընթացքում Համիլը տարբերակել է «Աստղային պատերազմներ» սկզբնական եռագրության իր դերից՝ զբաղվելով թատերական կարիերայով Բրոդվեյում, մասնավորապես մասնակցելով «Փղամարդը», «Ամադեուս» և «Հիմարը» ներկայացումներին: Նրա այլ կենդանի գործողությամբ կինո և հեռուստատեսային դերերը ներառում են Քեննեթ Վ. Դանթլի կրտսերին «Կորվետ ամառ» ֆիլմում (1978), շարքային Գրիֆին «Մեծ կարմիր մեկը» ֆիլմում (1980), Քրոուին «Սուշի աղջիկ» ֆիլմում (2012), Թեդ Միչամին «Բրիգսբի արջը» ֆիլմում (2017) և Արթուր Փիմին Նեթֆլիքս-ի «Աշերների տան անկումը» մինի-սերիալում (2023):

Համիլը նաև ունեցել է արդյունավետ կարիերա որպես ձայնային դերասան, հայտնի է DC Comics-ի տարբեր նախագծերում Ջոկերի ձայնավորմամբ, սկսած 1992 թվականի «Բաթմեն. անիմացիոն սերիալից»: Այլ ձայնային դերերը ներառել են Հոբգոբլինը «Սարդ-մարդը. անիմացիոն սերիալում» (1995-1998), Կրակի լորդ Օզային «Ավատար. Վերջին օդաճանաչը» մուլտսերիալում (2005-2008), պարոն Սալացիային և սենատոր Ստամփինգստոնին «Մետալոկալիպս» մուլտսերիալում (2006-2013, 2023) և Սքիփսին «Սովորական շոու» մուլտսերիալում (2010-2017):

Վաղ կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարք Ռիչարդ Համիլը ծնվել է 1951 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Օքլենդում, Կալիֆոռնիա նահանգում: Նրա ծնողներն էին Վիրջինիա Սյուզան Ջոնսոնը և Ուիլյամ Թոմաս Համիլը, ով ԱՄՆ ռազմածովային ուժերի կապիտան էր[7]: Նա յոթ երեխաներից մեկն է՝ ունի երկու եղբայր՝ Ուիլ և Պատրիկ, և չորս քույր՝ Թերի, Ջեն, Ջինի և Քիմ[8]: Նրա հայրը ունի անգլիական, իռլանդական, շոտլանդական և ուելսական ծագում, իսկ մայրը կիսով չափ շվեդական և կիսով չափ անգլիական ծագում ունի: Համիլը նկարագրել է իր հորը որպես հավատարիմ հռոմեական կաթոլիկ և «Նիքսոնի հանրապետական»[9]:

Հոր ծառայության վայրի փոփոխությունները և դրան հաջորդող ընտանեկան տեղափոխությունները հանգեցրին նրան, որ Համիլի երեխաները հաճախ փոխում էին դպրոցները: Տարրական դպրոցի տարիներին նա հաճախել է Ուիլյամսբուրգի Ուոլսինգհեմի ակադեմիան Վիրջինիայում և Էդգար Ալլան Պոյի միջնակարգ դպրոցը Աննանդեյլում[10]։ 11 տարեկանում նա տեղափոխվել է Սան Դիեգո, Կալիֆոռնիա՝ Քասլթոն Դրայվի 5900 թաղամաս, որտեղ հաճախել է Հեյլի ավագ դպրոց[11]։ Սան Դիեգոյի Ջեյմս Մեդիսոն ավագ դպրոցում առաջին տարվա ընթացքում նրա ընտանիքը վերադարձել է Վիրջինիա, և Համիլը հաճախել է Աննանդեյլի ավագ դպրոց[12]: Ավագ դպրոցի երրորդ տարում նրա հայրը տեղափոխվել է Ճապոնիա, որտեղ Համիլը հաճախել է Նայլ Ք. Կիննիկի ավագ դպրոց և անդամակցել դրամատիկական ակումբին: Նա ավարտել է այդ դպրոցը 1969 թվականին[13][14]: Հետագայում ընդունվել է Լոս Անջելեսի քաղաքային քոլեջ՝ մասնագիտանալով դրամայի ոլորտում[12]:

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկզբնական շրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համիլի վաղ կարիերան ներառել էր կրկնվող դեր «Ընդհանուր հիվանդանոց» օճառային օպերայում և գլխավոր դեր կարճատև գոյություն ունեցած «Տեխասյան անիվավորները» սիթքոմում[15]: Նա մարմնավորել է ավագ որդու՝ Դեյվիդի դերը «Ութը բավական է» սերիալի պիլոտային սերիայում, թեև հետագայում այդ դերը կատարել է Գրանթ Գուդիվը[16][17]: Նա նաև հյուրի կարգավիճակով հայտնվել է «Բիլ Քոսբիի շոուում», «Պարտրիջների ընտանիքում», «222-րդ սենյակում» և «Մեկ օր միաժամանակ» սերիալներում[18][7][19]: Նա հայտնվել է բազմաթիվ հեռուստաֆիլմերում, ինչպիսիք են «Քաղաքը» և «Սառա Թ. – Դեռահաս ալկոհոլիկի դիմանկարը»[7][7]:

Աստղային պատերազմներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռոբերտ Ինգլանդը «Ապոկալիպսիսը հիմա» ֆիլմի համար փորձեր էր անցնում, երբ անցել է միջանցքի մյուս կողմը, որտեղ տեղի էին ունենում Ջորջ Լուկասի «Աստղային պատերազմներ» ֆիլմի փորձերը: Փորձերը որոշ ժամանակ դիտելուց հետո նա հասկացել է, որ իր ընկեր Համիլը կատարյալ կլիներ Լյուկ Սքայուոքերի դերի համար[18]: Նա առաջարկել է Համիլին փորձ անցնել այդ դերի համար[20]: Պարզվել է, որ Համիլի գործակալն արդեն կազմակերպել էր փորձը, որը նրան տվել էր այդ դերը[21]:

1977 թվականի մայիսին թողարկված «Աստղային պատերազմները» հսկայական, անսպասելի հաջողություն է ունեցել և մեծ ազդեցություն թողել կինոարդյունաբերության վրա: Համիլը հետագայում հայտնվել է ոչ այնքան հաջողակ «Աստղային պատերազմների տոնական հատուկ թողարկում» ֆիլմում 1978 թվականին, իսկ ավելի ուշ մասնակցել է հաջողակ շարունակություններին՝ «Կայսրության հակահարվածը» և «Ջեդայի վերադարձը»[22]: Առաջին երկու ֆիլմերի միջև ընկած ժամանակահատվածում Համիլը ենթարկվել է լուրջ ավտովթարի ՝ կոտրելով քիթը և ձախ այտոսկրը[18]: Տարածվեցին կեղծ լուրեր, թե նրա դեմքը պլաստիկ վիրահատության կարիք է ունեցել[23]: Շարունակությունների երկու մասերում իր դերակատարման համար Համիլը պարգևատրվել է Գիտաֆանտաստիկայի, ֆենթեզիի և սարսափի ֆիլմերի ակադեմիայի կողմից շնորհվող Սատուրն մրցանակով՝ որպես լավագույն դերասան: 1980 թվականին նա հյուրի կարգավիճակով հայտնվել է «Մապեթների շոուում»՝ և՛ որպես ինքը, և՛ որպես Լյուկ Սքայուոքեր «Աստղային պատերազմների աստղերը» սերիայում: Սերիայում նաև հայտնվեցին C-3PO-ն և R2-D2-ը, որոնք միացան Լյուկին Չուբակային փնտրելու գործում[24]։

Համիլը կրկին մարմնավորել է Լյուկ Սքայուոքերի դերը «Աստղային պատերազմներ» և «Կայսրության հակահարվածը» ֆիլմերի ռադիո դրամատիզացիաներում[25]: «Ջեդայի վերադարձը» ռադիո դրամայում դերը կատարել է մեկ այլ դերասան[26]:

Ջոզեֆ Քեմփբելի «Հազար դեմքով հերոսը» գրքի հրատարակությունները (որն ազդել էր Լուկասի վրա ֆիլմերը ստեղծելիս), որոնք լույս տեսան 1977 թվականին «Աստղային պատերազմների» թողարկումից հետո, կազմի վրա օգտագործում էին Համիլի՝ որպես Լյուկ Սքայուոքերի պատկերը[27][28]:

Համիլը հայտնվել է մի շարք վավերագրական ֆիլմերում, այդ թվում՝ «Աստղային պատերազմների ստեղծումը» և «Երազանքների կայսրություն. Աստղային պատերազմների եռագրության պատմությունը»: Նա նաև պատմողի ձայնն է 1983 թվականի «Աստղային պատերազմներից մինչև Ջեդայ. Սագայի ստեղծումը» վավերագրական ֆիլմում[29]:

Համիլը վերադարձել է «Աստղային պատերազմների» տիեզերք 2014 թվականին, երբ կատարել է հնագույն սիթ լորդ Դարթ Բեյնի ձայնը «Կլոնների պատերազմը» անիմացիոն սերիալի 6-րդ սեզոնի վերջին սերիայում: Նա առաջադրվեց Ցերեկային Էմմի մրցանակի իր կատարման համար[30][31]:

Lucasfilm–ը ձեռք բերելուց հետո Ուոլթ Դիսնռյ ընկերությունը սկսել է թողարկել նոր «Աստղային պատերազմներ» ֆիլմեր, սկսած «Ուժը արթնանում է» ֆիլմից, որը թողարկվել է 2015 թվականի դեկտեմբերի 18-ին: Սկզբում թե՛ Disney-ն, թե՛ Համիլը խուսափողական էին այն հարցի շուրջ, թե արդյոք Համիլը կլինի դերասանական կազմում[32][33]: Հաղորդվում էր, որ Համիլին նշանակվել էր սննդաբան և անձնական մարզիչ նախքան նկարահանումները: 2013 թվականի սեպտեմբերին Համիլի ընկեր Ռոբերտ Ինգլունդը հաստատել է, որ «նրանք Մարքին մարզասրահ են ուղարկել, որովհետև Մարքը վերադառնում է որպես Լյուկ Սքայուոքեր»[34]: Չնայած առաջին տեղում լինելուն, Համիլը հայտնվել է միայն ֆիլմի վերջում (առանց երկխոսության)՝ շարունակության համար լարված պահ ստեղծելով[35][36][37]:

Համիլը կրկին խաղացել է Սքայուոքերի դերը «Աստղային պատերազմներ. Վերջին ջեդայը» ֆիլմում, որը թողարկվել է 2017 թվականի դեկտեմբերի 15-ին[38]: Սկզբում Համիլը քննադատաբար էր տրամադրված ֆիլմում իր սեփական դերի նկատմամբ՝ նշելով, որ իր և ռեժիսոր Ռայան Ջոնսոնի միջև «հիմնարար տարաձայնություն» կար Սքայուոքերի կերպարի վերաբերյալ[39][40][41]: Ավելի ուշ Համիլը զղջացել է այդ հայտարարությունների համար՝ ֆիլմը անվանելով «բոլոր ժամանակների լավագույններից մեկը»[42]: Նա կրկին խաղացել է Սքայուոքերի դերը «Աստղային պատերազմներ. Սքայուոքերի վերելքը» ֆիլմում[43]:

Համիլը նաև ձայնային կամեոներ է ունեցել որպես Դոբբու Սքեյ «Վերջին ջեդայում», Բուլիո՝ «Սքայուոքերի վերելքում» և EV-9D9՝ «Մանդալորացին» սերիալի հինգերորդ սերիայում: Նա նմանատիպ կամեոներ ունեցել է «Ուժը արթնանում է», «Ռոուգ մեկ» և «Սոլո. Աստղային պատերազմների պատմություն» ֆիլմերում չբացահայտված դերերում, որոնց համար նշվել էր որպես «Ուիլյամ Մ. Պատրիկ» և «Պատրիկ Ուիլյամս»[44]:

Համիլի տեսքը թվայնորեն երիտասարդացվել է Սքայուոքերի դերը կրկին մարմնավորելու համար «Մանդալորացին» սերիալի 2-րդ սեզոնի ֆինալում և սփին-օֆֆ սերիալ «Բոբա Ֆեթի գիրքը»-ի 6-րդ գլխում: Նա նաև հայտնվել է «Դիսնեյի Պատկերասրահ. Մանդալորացին» հաղորդաշարում[45][Ն 1]:

Համիլը ձայնավորել է անիմատորին «Ինչպես ՉԵՆ նկարում» հաղորդաշարի «Աստղային պատերազմներ» սերիայում[46]:

Մարկ Հեմիլը 2017 թվականին «Վերջին ջեդայները» ֆիլմի պրեմիերային

Այլ աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Համիլը Ամստերդամում 1980 թվականին

«Աստղային պատերազմների» հաջողությունից հետո Համիլը նկատել է, որ հանդիսատեսը նրան շատ մոտ էր նմանեցնում Լյուկ Սքայուոքերի հետ[47]: Նա դարձել է դեռահասների կուռք՝ հայտնվելով դեռահասների ամսագրերի շապիկներին, ինչպիսին է Թայգեր Բիթը: Նա փորձել է խուսափել կարծրատիպային դերեր ստանալուց՝ հանդես գալով 1978 թվականի «Կորվետ ամառ» ֆիլմում և ավելի հայտնի 1980 թվականի Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին «Մեծ կարմիր մեկը» ֆիլմում[18][30]: Նա նաև հայտնվել է «Գիշերը, երբ լույսերը մարեցին Ջորջիայում» (1981) և «Բրիտանիայի հիվանդանոց» (1982) ֆիլմերում[48][49]: Իր վաղ բլոկբաստերային դերից ավելի հեռանալով՝ Համիլը սկսել է խաղալ Բրոդվեյում՝ մասնակցելով այնպիսի պիեսների, ինչպիսիք են «Փղի մարդը» (1979), «Ամադեուս» (1983), «Հարիգան և Հարթ» (1985, որի համար նա արժանացել է Դրամա Դեսկ մրցանակի առաջադրման), «Սենյակի սպասարկում» (1986) և «Հիմարը» (1987-88)[50][51][52][53][54]: Երբ 1984 թվականին «Ամադեուսը» հարմարեցվել է կինոյի համար, Համիլը փորձել է կրկին ստանալ Մոցարտի դերը, սակայն պարտվել է Թոմ Հալսին[30][55]: Ստուդիայի ղեկավարներից մեկը ֆիլմի պրոդյուսերներին ասել է. «Ես չեմ ուզում Լյուկ Սքայուոքերին այս ֆիլմում»[56]: Համիլը նաև հեռուստատեսային հայտնություններ է ունեցել՝ 1986 թվականին «Զարմանալի պատմություններ» սերիալի մեկ սերիայում և 1987 թվականին «Ալֆրեդ Հիչքոքը ներկայացնում է» սերիալի մեկ սերիայում[57][58]:

Ֆիլմերից վեց տարվա դադարից հետո Համիլը վերադարձել է մեծ էկրան 1989 թվականի «Հոսանք» գիտաֆանտաստիկ ֆիլմով[59]: Նա շարունակել է աստղ լինել ֆիլմերում 1990-ականների ընթացքում, ներառյալ «Կեսգիշերային զբոսանք» և «Գայվերը» 1991 թվականին, «Անիծյալների գյուղը» վերանկարահանումը 1995 թվականին և շվեդական «Համիլտոն» գործողությունների ֆիլմը 1998 թվականին[60][61][62][63][64]: Համիլը հայտնվել է «Ջեյը և լուռ Բոբը հարվածում են» (2001) ֆիլմում՝ որպես գերհանցագործ Քոքնոքեր, մի դեր, որը պարոդիա է և՛ իր, և՛ իր անցյալում խաղացած դերերի վրա[65]:

Հեռուստատեսային աշխատանքը ներառում է հյուրի դերում հայտնվելը որպես Խաբեբա «Ֆլեշ» սերիալի երկու սերիաներում (1990), կամեո հայտնություններ «MADtv»-ում՝ որպես Միս Սվանի օտարացած հայր, և հայտնություն «Շաբաթ երեկոյան ուղիղ եթերում», որտեղ նա խաղում էր ինքն իրեն՝ վաճառվելով «Աստղային պատերազմներ» թեմայով տնային գնումների վաճառքում[66][67][68][69]: Նա հայտնվել է «3-րդ քարը Արեգակից» (1997) և «Պարզապես կրակիր ինձ վրա» (1998) սերիալների մեկական սերիաներում, «seaQuest DSV»-ի երկու սերիաներում (1995) որպես Տոբիաս ԼեԿոնտ, և «Արտաքին սահմաններ» սերիալի «Միտքը նյութի վրա» սերիայում (1995)[70][71][72]:

Հեմիլը F.I.S.T.-ի պրեմիերային 1978 թվականին

Երբ «Օդային թևի հրամանատար» համակարգչային խաղերի սերիան սկսել է օգտագործել լիարժեք շարժման տեսանյութեր, Համիլը ստանձնել է սերիալի գլխավոր հերոսի՝ գնդապետ Քրիստոֆեր Բլերի դերը, որը նա խաղացել է «Օդային թևի հրամանատար III: Վագրի սիրտ», «Օդային թևի հրամանատար IV: Ազատուրյան գինը» և «Օդային թևի հրամանատար: Մարգարեություն» խաղերում[73]: 1999 թվականի «Օդային թևի հրամանատար» ֆիլմում Բլերին խաղացել է Ֆրեդի Պրինց կրտսերը, թեև Համիլը ձայնային կամեո ուներ[74]: Համիլը հայտնվում է «Ջոկատ 42»-ում՝ «Աստղային քաղաքացի» համակարգչային խաղի տիեզերքի միայնակ խաղացողի արշավում՝ որպես փոխգնդապետ Սթիվ «Ծեր մարդ» Քոլթոն[75][76]:

2003 թվականին Համիլը գլխավոր դեր է խաղացել «Վեց պարի դասեր վեց շաբաթում» երկհոգանոց պիեսում՝ որպես դառնաճաշակ պարի ուսուցիչ Մայքլ Մինետտի: Նա խաղացել է Ռու ՄաքՔլանահանի դիմաց Մայամիի Կոկոնաթ Գրոուվ թատրոնում սեզոնի ընթացքում և Փոլլի Բերգենի դիմաց, երբ ներկայացումը տեղափոխվել է Բրոդվեյ[77][78]:

Համիլը նաև ռեժիսորն էր և գլխավոր դերում խաղացել է 2004 թվականի «Կոմիքս. ֆիլմը» ուղիղ DVD ֆիլմում[79]: Լինելով կոմիքսների երկրպագու, ով մինչև հայտնի դառնալը հաճախում էր գիտաֆանտաստիկայի և կոմիքսների համաժողովներին, Համիլն ասել է, որ իր կերպարը հիմնված է իր իսկ չափազանցված տարբերակի վրա: Նա և իր թիմը նկարահանել են «փաստագրական» ֆիլմի մեծ մասը 2002 թվականի Սան Դիեգոյի Կոմիկ-Կոնի ժամանակ և ներգրավել են Սթեն Լիին, Քևին Սմիթին, Բրյուս Քեմփբելին և Հյու Հեֆներին փոքր դերերում: Ֆիլմը 2005 թվականի DVD Exclusive Awards-ում արժանացել է Լավագույն իրական գործողությունների DVD պրեմիերա ֆիլմ մրցանակին[80][81]:

2011 թվականին Համիլը հայտնվել է որպես չարագործ NBC-ի «Չակ» սերիալի հինգերորդ սեզոնում[82]: Նա հայտնվել է «Քրեական մտքեր» հեռուստասերիալում՝ ութերորդ սեզոնի վերջին երկու սերիաներում՝ որպես Ջոն Քերթիս (հայտնի նաև որպես «Կրկնօրինակող»), մի մարդասպան, ով հետապնդում է BAU թիմին սերիալի ութերորդ սեզոնի ընթացքում[83]: Նա նաև հյուրի դերում հայտնվել է Ջորջ Տակեյի հետ միասին ABC-ի «Հարևանները» սիթքոմի առաջին սեզոնի վերջին սերիայում՝ որպես հրամանատար Բիլ[84]:

Համիլը գլխավոր դեր է խաղացել 2011 թվականի հունգարական «Թելոմերիս» ֆիլմում, մի նախագիծ, որում նա նաև ստեղծագործական խորհրդատու էր[85]: «Թելոմերիսը» առաջին մեյնսթրիմ գիտաֆանտաստիկ ֆիլմն էր, որը նկարահանվել է Հունգարիայում[86]: Հաջորդ տարի Համիլը գլխավոր դեր է խաղացել ևս երկու իրական գործողությունների ֆիլմերում՝ բրիտանական սարսափ ֆիլմ «Օդային» և անկախ ֆիլմ «Սուշի աղջիկը»: «Օդայինը» բացասական արձագանքներ է ստացել քննադատներից և հանդիսատեսից: Համիլն ասել է, որ «Սուշի աղջկա» մռայլ տոնայնությունը նրան դուրս է բերել իր հարմարավետության գոտուց, բայց նա երախտապարտ էր դրա համար[87]:

2014 թվականին Համիլը հայտնվել է «Քինգսման. Գաղտնի ծառայություն» ֆիլմում՝ որպես Ջեյմս Առնոլդ, Լոնդոնի Իմպերիալ քոլեջի պրոֆեսոր և կլիմայի փոփոխության փորձագետ: Նա նաև կրկնել է իր Խաբեբայի դերը The CW-ի 2014 թվականի իրական գործողությունների «Ֆլեշ» սերիալում՝ հայտնվելով առաջին սեզոնի 17-րդ սերիայում, երկրորդ սեզոնի 9-րդ սերիայում և երրորդ սեզոնի 9-րդ սերիայում[88]: Համիլը գլխավոր դեր է խաղացել 2018 թվականի «Խաբեբա» ֆիլմում, անկախ ֆիլմ՝ հայտնի խարդախ Բարի Մինկովի կյանքի մասին: Համիլը խաղացել է Մինկովի հոր՝ Ռոբերտ Մինկովի դերը[89]:

Համիլը հայտնվել է պատմական-գեղարվեստական դրամատիկ սերիալ «Ասպետական» երկրորդ սեզոնում, որի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2019 թվականին: Նա մարմնավորել է վարպետ Տալուսին՝ տամպլիեր վետերան, ով պատրաստում է նորեկներին Շարտրի տաճարում[90]: 2022 թվականի ապրիլին հայտարարվել է, որ Համիլը կհայտնվի «Երեխաները սրահում» սերիալի վերածնունդում, որը պետք է թողարկվեր Amazon Prime Video-ում հաջորդ ամիս՝ մայիսի 13-ին[91]:

Ձայնային դերասանություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընդհանուր աշխատանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համիլը սկսել է կատարել ձայնային դերասանական աշխատանք 1970-ականների սկզբին՝ կերպավորելով Քորի Անդերս կերպարը Հաննա-Բարբերա արտադրության «Ջինի» շաբաթ առավոտյան մուլտֆիլմում: Ավելի ուշ նա խաղացել է Շոնի դերը Ռալֆ Բակշիի «Կախարդներ» ֆիլմում, որը թողարկվել է «Աստղային պատերազմներից» ընդամենը երեք ամիս առաջ 1977 թվականին[18]: Ձայնային դերը, որով նա առավել հայտնի է, Բեթմենի ոխերիմ թշնամի Ջոկերն է, որի հաջողությունը նրան հնարավորություն է տվել մարմնավորել բազմազան կերպարներ հեռուստատեսությունում, ֆիլմերում, անիմեում և տեսախաղերում (հիմնականում նմանատիպ գերչարագործներ)[30]:

Համիլը կատարել է Հոբգոբլինի ձայնը 1990-ականների «Սարդ–մարդ» անիմացիոն սերիալում: Նրա այլ Marvel սուպերհերոսական ժանրի դերերը ներառում են Գարգոյլը «Անհավատալի Հալկ» անիմացիոն սերիալում, Մաքսիմուսը «Ֆանտաստիկ քառյակում», Քլոուն «Վրիժառուներ. Երկրի ամենահզոր հերոսները» սերիալում և բազմաթիվ կերպարներ «Ուլտիմատիվ Սարդ-մարդ» սերիալում: Համիլը կերպավորել է Սոլոմոն Գրանդիին և Տրիքստերին DC անիմացիոն տիեզերքի «Արդարադատության լիգա» և «Արդարադատության լիգա անսահմանափակ» սերիալներում, և խաղացել է մարդասպան գանգստեր Թոնի Զուկկոյի դերը «Բեթմեն» անիմացիոն սերիալում, որը կապված չէ DC անիմացիոն տիեզերքի տարբեր սերիալների հետ: Կերպավորել է Սպեկտրին «Բեթմեն. Քաջն ու համարձակը» սերիալի մեկ էպիզոդում և տվել է գլխավոր չարագործ Կավաքսասի ձայնը 2012 թվականի «Դեռահաս մուտանտ նինձյա կրիաներ» սերիալի հինգերորդ և վերջին սեզոնում[փա՞ստ]:

Ոչ կոմիքսային հեռուստատեսային դերերը ներառում են խելագար շոկային հաղորդավար դոկտոր Ջակը «Ֆանտոմ 2040»-ում, տնօրեն Ջոն Սմիթը «Լրիվ լրտեսներ» սերիալի «Հոգիների հավաքորդ» էպիզոդում, Քրիստոֆեր «Մեյվերիկ» Բլերը «Թևավոր հրամանատարի ակադեմիա» սերիալում, Ուոլթեր Լանցի Բազ Բազարդ կերպարը «Նոր Վուդի Վուդփեքեր շոու» սերիալում, ճոխ ռոբոտ Լոուրենս «Լարի» 3000-ը «Ժամանակի ջոկատ» սերիալում, ծովահեն կապիտան Սթիքիբիրդը «Ծածկանուն. Հաջորդ դռան երեխաներ» սերիալում, Կրակի լորդ Օզային «Ավատար. Վերջին օդաճախարակը» սերիալում, Կմախքների թագավորը «Սուպեր ռոբոտ կապիկների թիմ Հիպերֆորս գոու» սերիալում, բազմաթիվ դերեր «Մետալոկալիպս» սերիալում և պահակ Սքիփսը «Սովորական շոու» սերիալում[92]: Նա նաև կերպավորել է ինքն իրեն Disney-ի «Պեպեր Էն» անիմացիոն սերիալի երկու էպիզոդներում։

Համիլը հյուրի դերում հանդես է եկել որպես ինքը «Սիմփսոնները» սերիալի «Քաղաքապետ դարձած ամբոխը» էպիզոդում: Էպիզոդի աուդիո մեկնաբանության ժամանակ նա ասել է, որ հանդիսացել է շոուի երկրպագու դեռևս 1987 թվականի «Թրեյսի Ուլմանի շոու»-ում դրա դեբյուտից ի վեր, և որ անձնական հաճույք է եղել աշխատել Դեն Կաստելանետայի՝ Հոմեր Սիմփսոնի ձայնի հետ: Նա նաև հյուրի դերում հանդես է եկել «Ընտանիքի տղամարդը» սերիալում և եղել է պարբերաբար հայտնվող ձայնային դերասան Սեթ Գրինի «Ռոբոտ Չիքըն» սերիալում[93]:

Բացի հեռուստատեսային ձայնային դերասանությունից, Համիլը նկարահանվել է բազմաթիվ անիմացիոն ֆիլմերում: Նրա դերերը ներառում են Պահակախմբի կապիտանը «Սինդբադ. Մշուշի քողի այն կողմում» ֆիլմում, Հուդա աստվածաշնչյան կերպարը «Հովսեփ. Երազանքների թագավորը» ֆիլմում, չար գայլ Նիջուն «Բալտո 2. Գայլի որոնումը» ֆիլմում և Հանուկա Զոմբին «Ֆուտուրամա. Բենդերի մեծ հաշիվը» ֆիլմում: Նա նաև կերպավորել է գնդապետ Մուսկային «Ամրոց երկնքում» ֆիլմի երկրորդ անգլերեն տարբերակում և Պեջիտեի քաղաքապետին «Նաուսիկա՝ քամու հովտից» ֆիլմի կրկնօրինակված անգլերեն տարբերակում. երկու ֆիլմերն էլ ռեժիսորել է Հայաո Միյաձակին և տարածել Դիսնեյը[93]:

Համիլի տեսախաղերի ձայնային դերերը ներառում են դետեկտիվ Մոսլին «Գաբրիել Նայթ. Հայրերի մեղքերը» և «Գաբրիել Նայթ 3. Սրբազան արյուն, անիծյալների արյուն» խաղերում, օգնական տնօրեն Ուիլսոնը «Բախտի զինվոր 2. Կրկնակի պարույր» խաղում, Էդրիան Ռիպբուրգերը LucasArts-ի «Լրիվ գազ» խաղում, Ուլվերինը «X2. Ուլվերինի վրեժը» խաղում (որն ուղեկցում էր «X2» ֆիլմին), Գորո Մաջիման «Յակուզա» խաղում, Մալեֆոր Մութ Տիրակալը «Սպայրոյի լեգենդը. Վիշապի արշալույսը» խաղում, Դիտորդը «Մութ ձիավորներ» խաղում և վարպետ Էրակուսը «Թագավորության սրտեր. Քնի ծնունդ» և «Թագավորության սրտեր 3» խաղերում: Տեցույա Նոմուրան՝ «Թագավորության սրտերի» ստեղծողը, իրեն նկարագրում է որպես Համիլի աշխատանքի երկրպագու: Կա նաև մեկ այլ կերպար՝ վարպետ Քսեհանորթը, որի ձայնը սկզբնապես կերպավորել է «Աստղային ուղևորություն» հայտնի սերիալի Լեոնարդ Նիմոյը (նա խաղացել է Սփոքին): Նոմուրան նշել է, որ նրանք ցանկացել են այդ դերերի համար ներկայացնել և՛ Համիլին, և՛ Նիմոյին, քանի որ երկու կերպարները մրցակիցներ են, ինչը հանգեցնում է «Աստղային պատերազմներ» և «Աստղային ուղևորություն» սերիալների երկրպագուների մրցակցությանը: Նիմոյի մահից հետո նրան փոխարինել է Ռութգեր Հաուերը «Թագավորության սրտեր 3»-ում, ով իր հերթին փոխարինվել է Քրիստոֆեր Լոյդով իր մահվանից հետո «Վերհիշեցնել» ներբեռնվող բովանդակության համար. Լոյդը նույնպես հայտնվել էր «Աստղային ուղևորություն»-ում որպես հրամանատար Կրուգե[փա՞ստ]:

Համիլը հանդես է գալիս որպես պատմիչ «Հնագույն ձայներ» (1999) դոկումենտալ սերիալում, որը նվիրված է հնագիտությանը և հին պատմությանը, և համատեղ արտադրվել է BBC-ի և The Learning Channel-ի կողմից և հրապարակվել Time-Life-ի կողմից որպես DVD սերիա: Նա նաև պատմել է Տիբոր Ռուբինի, Ռալֆ Է. Պոմերոյի, Ջոն Ֆինիգանի և Միչել Ռեդ Քլաուդ Կրտսերի Պատվո մեդալի և Արծաթե աստղի մեջբերումները 2013 թվականի Կորեայի պատերազմի մասին «Ֆինիգանի պատերազմը» վավերագրական ֆիլմում (ռեժիսոր՝ Կոնոր Թիմմիս)[94]:

Համիլը կերպավորել է Թոդ Ուեյնիոյի կերպարը «Համաշխարհային պատերազմ Զ»-ում, քննադատների կողմից բարձր գնահատված աուդիոգրքում, որը հիմնված է Մաքս Բրուքսի նույնանուն վեպի վրա: Նա ձայներ է տրամադրել 1983 թվականի «Պինոկիո» աուդիոգրքի ամբողջ դերասանական կազմի համար և կերպավորել է Հոլլի Բլեքի և Թոնի Դի Տերլիցցիի «Սպայդերվիկի ժամանակագրություններ» գրքաշարի I-III հատորների կերպարները:

2007 թվականին Համիլը կերպավորել է ավագ Օրինին «Պայքար հանուն Տերայի» ֆիլմում[95]: Նա պատմել է 2017 թվականի գիտաֆանտաստիկ հեռուստասերիալ «Չափողականություն 404»-ը[96]: 2019 թվականին Համիլը կերպավորել է Չակիին «Մանկական խաղ» ֆիլմի վերանկարահանման մեջ, ինչպես նաև Սկեկսիս գիտնական սկեկտեկին «Մութ բյուրեղ. Դիմադրության դարաշրջան» սերիալում Նեթֆլիքսի տասը մասից բաղկացած նախապատմություն՝ 1982 թվականի Ջիմ Հենսոնի «Մութ բյուրեղ» ֆիլմի համար)[97][98]: 2021 թվականին Համիլը կերպավորել է դերձակ Արթ Ռոզենբաումին Ռոբերտ Քըրքմանի «Անպարտելի» սերիալի անիմացիոն տարբերակում և Սկելետորին «Տիեզերքի տիրակալներ. Հայտնություն» սերիալում: Նա նաև պատրաստվում է կրկնել այդ դերը «Հայտնության» շարունակության՝ «Տիեզերքի տիրակալներ. Հեղափոխություն» սերիալում[99][100][101]:

Գրառումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Համիլը «Սև Մարգարիտ» կոմիքսների մինի-սերիալի համահեղինակն է, որը հրատարակվում է Dark Horse Comics հրատարակչության կողմից [102]։ Նա գրել է «Բեթմեն.Երկդեմանի Ռիդլեր» գրքի նախաբանը, որը վերատպում է Ռիդլերի և Երկդեմանի մասնակցությամբ տարբեր պատմություններ ՝ դրանք ընդմիշտ կապելու Բեթմենի հետ։ Նա նաև գրել է մի քանի պատմվածքներ Սիմփսոնների կոմիքսների համար, այդ թվում ՝ «աղետ Springfield-ի փոխարինողի վրա», որը պարոդիզացնում է «DC ճգնաժամը անսահման երկրների վրա», ինչպես նաև հղում է կատարում մի քանի այլ դասական կոմիքսների[103]։

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ 1981 թվականի «Մարդիկ»-ի հոդվածի, Համիլի «առաջին լուրջ սերը» եղել է դերասանուհի Էն Վինդհեմը, ով նրա քրոջ դերն էր խաղում «Ընդհանուր հիվանդանոց» սերիալում, և ում հետ նա հարաբերություններ է ունեցել նկարահանումներից դուրս[12]: Ավելի ուշ նա նկարագրել է, թե ինչպես է զգացել անհարմարություն նկարահանման հրապարակում նրա հետ աշխատելիս, երբ իրենց հարաբերություններն ավարտվել էին[104]: 2017 թվականի հարցազրույցում նա իր երկար և երջանիկ ամուսնությունը ոչ դերասանի հետ բացատրել է նրանով, որ Վինդհեմի հետ հարաբերությունների միջոցով սովորել է դերասանի հետ հարաբերությունների վտանգները[105]:

1978 թվականի դեկտեմբերի 17-ին Համիլն ամուսնացել է ատամնաբույժ հիգիենիստ Մերիլու Յորքի հետ մասնավոր քաղաքացիական արարողությամբ[106]: Նրանք ունեն երեք երեխա՝ Նաթան Էլիաս, Գրիֆին Տոբիաս և Չելսի Էլիզաբեթ[107]: Նաթանը ծնվել է «Կայսրության հակահարվածը» ֆիլմի արտադրության ժամանակ և կամեո դեր է ունեցել որպես Նաբուի թագավորական պահակներից մեկը «Աստղային պատերազմներ. Մաս I - Թաքնված սպառնալիք» ֆիլմում[108]: Չելսին լուսանկարչական հայտնություն է ունեցել որպես մանուկ Աքսել Վոքեր 1990 թվականի «Ֆլեշ» հեռուստասերիալում. նույն լուսանկարն օգտագործվել է 2014 թվականի սերիալում[109]: Բոլոր երեքն էլ կամեո դերեր ունեն որպես Դիմադրության զինվորներ «Վերջին ջեդայում»[110]: Բացի իր երեք երեխաներից, Մարկ Համիլն ունի թոռնուհի՝ Աթըմն, իր ավագ որդի Նաթանի միջոցով[111]:

1977 թվականի հունվարի 11-ին, «Աստղային պատերազմներում» իր տեսարաններից մեկը նկարահանելուց առաջ, Համիլը ավտովթարի է ենթարկվել, որի ժամանակ կոտրել է քիթը և ձախ այտոսկրը[112]: Արդյունքում կրկնօրինակ է օգտագործվել հողային սահնակի որոշ կադրերի համար[113]:

Համիլը Դեմոկրատական կուսակցության բացահայտ կողմնակից է և աջակցել է նրա թեկնածուներին: 2012 թվականի նախագահական ընտրություններից առաջ նա Միթ Ռոմնիին անվանել է «օձի յուղ վաճառող»[114]: Նա աջակցել է Փ.Գ. Սիթենֆելդին 2016 թվականի Օհայոյի Սենատի ընտրություններում[115]: Նա նաև քննադատել է Դոնալդ Թրամփի թվիթները՝ դրանք բարձրաձայն կարդալով իր Ջոկերի ձայնով[116]:

Համիլը նաև Դեյվիդ Լեթերմանի վաղ երկրպագուներից էր՝ երբեմն հայտնվելով «Ուշ գիշեր Դեյվիդ Լեթերմանի հետ» հաղորդման մեջ, ինչպես նաև ձայնագրելով յուրաքանչյուր սերիան և վարելով օրագիր՝ հաղորդումը փաստագրելու համար: Գրող Քրիս Էլիոթի հետ հանդիպելուց հետո Համիլից խնդրել են օգնել որոշել 1000-րդ Դիտողի նամակը, որին Լեթերմանը պատասխանել էր: Նրա այս սովորությունը շարունակվել է նաև Լեթերմանի նոր շոուի ժամանակ CBS-ում, բայց ի վերջո դադարել է[117]։

2023 թվականի հոկտեմբերին Համիլը, ավելի քան 700 այլ հոլիվուդյան մասնագետների հետ միասին, ստորագրել է բաց նամակ՝ դատապարտելով պաղեստինյան զինյալ խմբավորում Համասին, պահանջելով ազատ արձակել Գազայում պահվող պատանդներին և աջակցություն հայտնելով Իսրայելին 2023 թվականի Իսրայել-Համաս պատերազմում[118]:

Բարեգործություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Համիլը դարձել է United24 դրամահավաք հարթակի դեսպանը, որը միջոցներ է հավաքում Ռուսաստանի դեմ պատերազմում Ուկրաինային աջակցելու համար[119][120]։ 2023 թվականի մարտի 25-ին տեղի է ունեցել Մարկ Համիլի ստորագրությամբ պաստառների խաղարկությունը։ Այն հավաքել է ավելի քան $ 300,000 RQ-35 Heidrun հետախուզական անօդաչու թռչող սարքերի համար[121][122][123]։

Գրավոր աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախաբաններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Hamill, Mark (2003). Foreword. Animation on DVD: The Ultimate Guide. By Mangels, Andy. Stone Bridge Press. ISBN 978-1-880656-68-6.

Կոմիքսներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարեթիվ Կոչում Գրառումներ
1996–1997 Սև մարգարիտ Գրվել է Էրիկ Ջոնսոնի հետ համատեղ
2001 սեպտեմբեր Կոմիքսներ Սիմփսոնների մասին: Բարտ Սիմփսոնի «սարսափ ծառի տուն համար 7» «Աղետ փոխարինող Սփրինգֆիլդսում». գրված է Bongo Comics-ի հետ

Մրցանակներ և անվանակարգեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարեթիվ Ասոցիացիա Կատեգորիա Աշխատանք Արդյունք
1978 Սատուրնի մրցանակաբաշխություն Լավագույն դերասան Աստղային պատերազմներ Առաջադրված
1981 Կայսրությունը պատասխան հարված է հասցնում Հաղթանակ
1984 Ջեդայների վերադարձը Հաղթանակ
1985 Դրամա Գրասեղանի մրցանակաբաշխություն Մյուզիքլի ականավոր դերասան Հարիգան Ն Հարթ Առաջադրված
1988 CableACE մրցանակներ Դրամատիկական սերիալի դերասան Ալֆրեդ Հիչքոքը ներկայացնում է Առաջադրված
1994 Էնի մրցանակներ Ձայնային դերասանություն հեռուստատեսային արտադրության մեջ Բաթման Մուլտսերիալ Առաջադրված
2001 Ձայնային դերասանություն խաղարկային արտադրության մեջ Batman Beyond: Ջոկերի վերադարձը Առաջադրված
DVD բացառիկ մրցանակներ Լավագույն անիմացիոն կերպարների կատարում[124] Հաղթանակ
2004 Inkpot մրցանակ (2004)[125] Կյանքի ձեռքբերում Ինքներդ Հաղթանակ
2010 Ինտերակտիվ նվաճումների մրցանակներ Հատկանշական նվաճում կերպարների կատարման մեջ Batman: Արխամ Հիվանդանոց Հաղթանակ
NAVGTR Awards Երկրորդ պլանի դերը դրամատիկական սերիալում Հաղթանակ
2012 Spike տեսախաղերի մրցանակաբաշխություն Մարդկային տղամարդու լավագույն կատարումը Batman: Արխամ քաղաք Առաջադրված
Բրիտանական ակադեմիայի խաղերի մրցանակաբաշխություն Լավագույն կատարող Հաղթանակ
2014 Էնի մրցանակներ Ձայնային դերասանություն հեռուստատեսային արտադրության մեջ Հերթական շոու Առաջադրված
2015 Ցերեկային Էմմի մրցանակաբաշխություն Ակնառու կատարող անիմացիոն ծրագրում Աստղային պատերազմներ. Կլոնների պատերազմներ Առաջադրված
Խաղի մրցանակաբաշխություն Լավագույն կատարում Batman: Արխամ Ասպետ Առաջադրված
2016 Բրիտանական ակադեմիայի խաղերի մրցանակաբաշխություն Լավագույն կատարող Առաջադրված
NAVGTR մրցանակներ Աջակցող ներկայացում դրամայում Հաղթանակ
2017 Դիսնեյի լեգենդներ Ֆիլմ Ֆիլմային աշխատանքներ Inducted
2018 Հոլիվուդի Փառքի ծառուղի Կինոաստղ Inducted[126]
Սատուրնի մրցանակաբաշխություն Լավագույն դերասան Աստղային պատերազմներ. վերջին ջեդայները Հաղթանակ
Ֆանտաստիկ ֆիլմերի ընտրությունhoice Awards Ֆանտաստիկ ֆիլմերի ընտրություն Առաջադրված
Ընտրություն Twit Ինքը (Twitter) Առաջադրված
2019 Ցերեկային Էմմի մրցանակաբաշխություն Ակնառու կատարող անիմացիոն ծրագրում Կլիպրի․Սնոոդեր Առաջադրված
2020 Սատուրնի մրցանակաբաշխություն Լավագույն հյուրի դերակատարում հեռուստատեսությամբ Ինչ ենք մենք անում ստվերում [127] Առաջադրված
2021 Ցերեկային Էմմի մրցանակաբաշխություն Ակնառու կատարող նախադպրոցական անիմացիոն ծրագրում Ելենա Ավալորի Հաղթանակ
2022 Երեխաների և ընտանիքի Էմմի մրցանակաբաշխություն Ակնառու ձայնային կատարում անիմացիոն ծրագրում Տիեզերքի վարպետները. Հայտնություն Առաջադրված

Նշումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Դա պայմանավորված էր նրանով, որ «Մանդալորյանը» և «Բոբա Ֆետի գիրքը» նկարահանվել են «Ջեդայների վերադարձը» ֆիլմի իրադարձություններից հինգ տարի անց: Լյուկ Սքայուոքերը ծնվել է «Նոր հույս» սերիալի իրադարձություններից 19 տարի առաջ, այնպես որ երկու սերիաների ընթացքում էլ կլիներ 28 տարեկան:

Ծանոթագություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Internet Broadway Database — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 GeneaStar
  3. ↑ 3,0 3,1 Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (хорв.) — 2009.
  4. ↑ https://disneyparks.disney.go.com/blog/2017/04/oprah-winfrey-carrie-fisher-stan-lee-and-more-disney-legends-announced-for-d23-expo-2017/
  5. ↑ http://walkoffame.com/mark-hamill
  6. ↑ https://www.comic-con.org/awards/inkpot
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Mark Hamill Biography (1951–)». Filmreference.com. Վերցված է April 7, 2010-ին.
  8. ↑ Collin, Robbie (December 6, 2015). «Mark Hamill: a force to be reckoned with». The Telegraph. Վերցված է January 15, 2016-ին. «...he and his six siblings»
  9. ↑ Hiatt, Brian (December 18, 2015). «Skywalker Speaks: Mark Hamill on Returning to 'Star Wars'». Rolling Stone. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  10. ↑ «Poe Middle School». fcps.edu. Fairfax County Public Schools. Արխիվացված է օրիգինալից January 28, 2016-ին. Վերցված է January 21, 2016-ին.
  11. ↑ Baker, Debbi. «San Diego street to be named after former resident, 'Star Wars' legend Mark Hamill». San Diego Union Tribune. Վերցված է October 1, 2018-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Lague, Louise (August 31, 1981). «Mark Hamill Strikes Back». People. Վերցված է October 21, 2019-ին.
  13. ↑ Woodham, Scott. «Mark Hamill at Yokosuka, 1978». Stars and Stripes. «Hamill was student council president and a member of the Class of 1969 at the base's Nile C. Kinnick High School while his father, a Navy officer, was stationed there.»
  14. ↑ Kinnick High School was located in Yokohama, Japan until its relocation to Yokosuka, Japan in 1971.[փա՞ստ]
  15. ↑ Manger, Warren (December 8, 2015). «Mark Hamill: Can you imagine the mob of fans outside my house if I had turned down new Star Wars film?». mirror.co.uk. Mirror Online. Վերցված է January 15, 2016-ին. «...and a recurring role in drama in General Hospital.»
  16. ↑ Collin, Robbie (December 6, 2015). «Mark Hamill: a force to be reckoned with». The Telegraph. Վերցված է January 15, 2016-ին. «a lead role in the short-lived sitcom The Texas Wheelers.»
  17. ↑ Snauffer, Douglas (July 23, 2008). The Show Must Go On: How the Deaths of Lead Actors Have Affected Television... McFarland. էջեր 110–111.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 Collin, Robbie (July 15, 2016). «Mark Hamill: a force to be reckoned with». The Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից January 11, 2022-ին. Վերցված է May 14, 2017-ին.
  19. ↑ «The Partridge Family ("Old Scrapmouth" episode)». markhamill.com. Վերցված է June 18, 2019-ին.
  20. ↑ «Robert Englund exclusive interview part one – Star Wars, Willie and V, a role in new V and listening to Monty Python with Mark Hamill». scyfilove.com. November 27, 2009.
  21. ↑ @MarkHamill (October 20, 2018). «Robert was 1 of several actors who told me about #StarWars-When I told my agent-She'd already set up an audition & still gets annoyed he takes the credit. Sleeping on his couch is nonsense! I'd been a working actor for over 6 years & had my own Apt. #SettingTheRecordStraight» (Թվիթ) – via Թվիթթեր.
  22. ↑ Conterio, Martyn (December 1, 2015). «May the farce be with you: the Star Wars Holiday Special they want us to forget». The Guardian. Վերցված է November 26, 2016-ին.
  23. ↑ «Ask Aspel». YouTube. May 20, 1980. Արխիվացված օրիգինալից 2021-12-21-ին.
  24. ↑ «Mark Hamill - The Muppet Show (Season 4, Episode 17)». tvapple.com. Apple TV. February 25, 1980.
  25. ↑ John, Derek (December 18, 2015). «That Time NPR Turned 'Star Wars' Into A Radio Drama — And It Actually Worked». NPR. Վերցված է May 14, 2017-ին.
  26. ↑ McKerrow, Steve (July 9, 1993). «Even on radio, 'Star Wars' has the force». Baltimore Sun. Վերցված է July 20, 2020-ին.
  27. ↑ James Michael Welsh; Whaley, Donald M. (2013). The Oliver Stone Encyclopedia. Rowman & Littlefield. էջ 38. ISBN 978-0-8108-8352-9.
  28. ↑ «Campbell, J.: The Hero with a Thousand Faces». Pupress.princeton.edu. October 29, 2006. Արխիվացված է օրիգինալից September 8, 2008-ին. Վերցված է March 7, 2010-ին.
  29. ↑ «From Star Wars to Jedi: The Making of a Saga». Star Wars. «Narrated by Mark Hamill, it features rare behind-the-scenes footage from the original trilogy.»
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 Manger, Warren (December 8, 2015). «Mark Hamill: Can you imagine the mob of fans outside my house if I had turned down new Star Wars film?». mirror.co.uk. Mirror. Վերցված է November 27, 2016-ին.
  31. ↑ Schmidt, JK (September 15, 2017). «Mark Hamill Didn't Want An Emmy For 'Clone Wars' Performance». ComicBook. Վերցված է September 15, 2017-ին.
  32. ↑ Devin Leonard, "How Disney Bought Lucasfilm—and Its Plans for 'Star Wars'", Bloomberg Businessweek, March 7, 2013. Retrieved May 26, 2013.
  33. ↑ David Weiner, "Mark Hamill Muses on New 'Star Wars': 'Go Retro'", Entertainment Tonight, February 20, 2013. Retrieved May 26, 2013.
  34. ↑ «Star Wars actor Mark Hamill in training for Episode 7, says friend». Metro. September 16, 2013. Վերցված է September 16, 2013-ին.
  35. ↑ Renner, Brian D. «Star Wars: The Force Awakens Cast & Crew Credits». Movie Insider (անգլերեն). Վերցված է July 4, 2020-ին.
  36. ↑ «Star Wars' Mark Hamill tipped by J.J. Abrams to get Oscar for The Last Jedi». The Telegraph. March 1, 2017. Արխիվացված օրիգինալից January 11, 2022-ին. Վերցված է April 30, 2017-ին.
  37. ↑ Grebey, James (June 29, 2020). «Luke's Big 'Force Awakens' Moment Had to Be Changed for 'Last Jedi'». Inverse. Վերցված է July 4, 2020-ին.
  38. ↑ Hooton, Christopher (January 23, 2017). «Star Wars 8 gets official title: The Last Jedi». The Independent. Վերցված է April 30, 2017-ին.
  39. ↑ Dicker, Ron. «Mark Hamill Rips His Role In 'Last Jedi': 'He's Not My Luke Skywalker'». The Huffington Post. Արխիվացված է օրիգինալից December 23, 2017-ին. «I said to Rian, I said 'Jedis don't give up.' I mean, even if he had a problem, he would maybe take a year to try and regroup, but if he made a mistake he would try and right that wrong, so right there, we had a fundamental difference, but, it's not my story anymore," Hamill, 66, said in an interview posted by Spanish-language movie site SensaCine recently. "It's somebody else's story, and Rian needed me to be a certain way to make the ending effective.»
  40. ↑ SensaCine (December 15, 2017). «Entrevista a Mark Hamill ('Star Wars: Los últimos Jedi') #NotMyLuke - SensaCine». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2021-12-21-ին. Վերցված է December 22, 2017-ին.
  41. ↑ «'Maybe he's Jake Skywalker. He's not my Luke Skywalker' - Mark Hamill reveals 'fundamental differences' with Last Jedi director Rian Johnson». Irish Independent. December 22, 2017. Վերցված է December 23, 2017-ին.
  42. ↑ Desta, Yohana (December 27, 2017). «Mark Hamill Regrets Doubting Rian Johnson, Anoints The Last Jedi "an All-Time Great"». Vanity Fair. Վերցված է January 16, 2020-ին.
  43. ↑ Perry, Spencer (July 27, 2018). «BREAKING: Star Wars: Episode IX Cast Officially Announced!». Comingsoon.net. Վերցված է July 27, 2018-ին.
  44. ↑ Cavanaugh, Patrick (June 22, 2020). «Star Wars: Mark Hamill Reveals His Pseudonyms for Rogue One and Solo Cameos». ComicBook. Վերցված է July 4, 2020-ին.
  45. ↑ Giardina, Carolyn (January 6, 2021). «How 'The Mandalorian' Brought That Iconic Character Back to Life». The Hollywood Reporter. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  46. ↑ Kristin Baver (4 May 2024). «How NOT to Draw R2-D2, C-3PO is Caught Up by Jawas». starwars.com. Վերցված է 6 June 2024-ին. «Watch the new animated short narrated by Mark Hamill»
  47. ↑ Chilton, Martin (May 4, 2011). «Ewoks, sex dolls and comedy: what happened to the Star Wars cast». The Telegraph. Վերցված է February 13, 2016-ին.
  48. ↑ Peppiatt, Francesca (2004). Country Music's Most Wanted: The Top 10 Book of Cheatin' Hearts, Honky-Tonk... Potomac Books. էջ 209.
  49. ↑ «BFI Screenonline: Britannia Hospital (1982)». screenonline.org.uk. BFI Screenonline. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  50. ↑ Green, Jesse (December 7, 2014). «Theater Review: The Elephant Man». Vulture. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  51. ↑ Gooch, Curt. «A lost Mark Hamill "Night Flight" interview from 1986 awakens a nearly 30-year-old "Star Wars" rumor». Night Flight. Արխիվացված է օրիգինալից January 15, 2019-ին. Վերցված է January 14, 2016-ին.
  52. ↑ Hischak, Thomas S. (2008). The Oxford Companion to the American Musical: Theatre, Film and Television. Oxford University Press. էջ 326.
  53. ↑ «Mark Hamill muses on new "Star Wars": "Go Retro"». CBS News. February 20, 2013. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  54. ↑ Rich, Frank (March 23, 1987), "Theater: Robert Joy in The Nerd", New York Times (retrieved June 22, 2016)
  55. ↑ Mullikin, Mara (November 1, 2015). «He Almost Played a DC Villain? This and 6 Other Entertaining Facts About Tim Curry». Moviepilot. Արխիվացված է օրիգինալից October 10, 2017-ին. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  56. ↑ Collin, Robbie (December 6, 2015). «Mark Hamill: a force to be reckoned». The Telegraph. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  57. ↑ «Gather Ye Acorns (Amazing Stories) (TV) (1986)». Film Affinity. February 7, 2020.
  58. ↑ «Man on the Edge (1987)». Film Affinity. February 7, 2020.
  59. ↑ Barsanti, Chris (September 22, 2014). The Sci-Fi Movie Guide: The Universe of Film from Alien to Zardoz. Visible Ink Press. էջ 332.
  60. ↑ Martin, Mick; Porter, Marsha (2003). DVD and Video Guide 2004. Ballantine Books. ISBN 978-0-345-44994-8.
  61. ↑ Fischer, Dennis (2011). Science Fiction Film Directors, 1895–1998. McFarland. էջ 662. ISBN 978-0-7864-8505-5. Վերցված է January 24, 2016-ին.
  62. ↑ Smith, Michelle (October 30, 2015). «20 Year Later and 'Village of the Damned' Still Features the Creepiest Children to Date». Movie Pilot. Արխիվացված է օրիգինալից November 16, 2017-ին. Վերցված է January 22, 2016-ին.
  63. ↑ «HAMILTON (1998)». explore.bfi.org.uk. BFI. Արխիվացված է օրիգինալից October 1, 2015-ին. Վերցված է January 22, 2016-ին.
  64. ↑ Craddock, James M.; Thomson Gale (Firm) (2006). Video Source Book: Video program listings J-T. Thomson Gale. էջ 1866. ISBN 978-0-7876-8978-0.
  65. ↑ «Star Wars archive: Mark Hamill – reader questions, Feature». Empire. December 11, 2015. Վերցված է January 15, 2016-ին.
  66. ↑ Collin, Robbie (December 6, 2015). «Mark Hamill: a force to be reckoned with». The Telegraph. Վերցված է January 15, 2016-ին. «The Trickster, a villain he's previously played in the 1990 Flash live-action show»
  67. ↑ «MADtv: Episode #515 Cast». TV.com. Արխիվացված է օրիգինալից February 24, 2021-ին. Վերցված է February 8, 2020-ին.
  68. ↑ Saturday Night Live (March 15, 1997). «Shopping at Home Network: Mark Hamill for Sale - SNL». YouTube. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  69. ↑ «3rd Rock from the Sun S2 E23 Fifteen Minutes of Dick». Radio Times. Վերցված է March 9, 2016-ին.
  70. ↑ «Just Shoot Me». markhamill.com. Վերցված է October 30, 2016-ին.
  71. ↑ Chilton, Martin (May 4, 2011). «Ewoks, sex dolls and comedy: what happened to the Star Wars cast». The Telegraph. Վերցված է February 13, 2016-ին. «who can forget Hamill's performance as Tobias LeConte.»
  72. ↑ Richardson, Lisa (May 28, 1995). «A Visit to the Outer Limits and Inner Space : Science fiction: The genre's fans and dealers exchange ideas and collectibles at the weekend event in Anaheim». Los Angeles Times. Վերցված է July 26, 2017-ին.
  73. ↑ Mark J. P. Wolf (2008). The Video Game Explosion: A History from PONG to Playstation and Beyond. ABC-CLIO. էջ 132. ISBN 978-0-313-33868-7. Վերցված է March 10, 2016-ին.
  74. ↑ Webb, Elliiott (January 1, 2012). «Wing Commander Review». Empire. Վերցված է March 10, 2016-ին.
  75. ↑ "Cast". Squadron 42. Retrieved October 23, 2015.
  76. ↑ «Star Citizen game hits $100m funding milestone». BBC News. December 15, 2015. Վերցված է March 10, 2016-ին. «Actors including Gary Oldman, Mark Hamill and Gillian Anderson have all signed up to provide voices for the non-player roles featured in this campaign.»
  77. ↑ Jones, Kenneth (June 27, 2003). «Rue McClanahan Bows Out of Bway's Six Dance Lessons; Hamill Ready to Dance». Playbill. Վերցված է September 29, 2016-ին.
  78. ↑ Gans, Andrew (November 21, 2003). «Six Dance Lessons in Six Weeks to Close Nov. 23». Playbill. Վերցված է September 29, 2016-ին.
  79. ↑ Misiroglu, Gina (2012). The Superhero Book. Visible Ink Press. էջ 79. ISBN 978-1-57859-397-2.
  80. ↑ Kirschling, Gregory (February 21, 2005). «The DVD Exclusive Awards are the Un-Oscars». Entertainment Weekly. Վերցված է May 14, 2017-ին.
  81. ↑ Hettrick, Scott (February 8, 2005). «Duff, Hamill top DVD Exclusive kudos». Variety. Վերցված է July 26, 2017-ին.
  82. ↑ Hibberd, James (July 23, 2011). «Mark Hamill to guest star as 'Chuck' villain». Entertainment Weekly. Վերցված է October 21, 2019-ին.
  83. ↑ Eng, Joyce (April 10, 2013). «Criminal Minds Exclusive: Star Wars' Mark Hamill to Guest-Star in Season Finale». TV Guide. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  84. ↑ Keck, William (March 4, 2013). «Keck's Exclusives First Look: Star Wars Meets Star Trek On The Neighbors». TV Guide. Վերցված է May 14, 2017-ին.
  85. ↑ Hart, Hugh (August 22, 2011). «Thelomeris Trailer: Mark Hamill's Hungarian Steampunk Sci-Fi». Wired. Վերցված է August 9, 2013-ին.
  86. ↑ Billington, Alex (August 21, 2011). «Indie Trailer Sunday: Steampunk Sci-Fi 'Thelomeris' Stunning Teaser». FirstShowing.net. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  87. ↑ Rottenberg, Josh (November 7, 2012). «Mark Hamill on playing a baddie in thriller 'Sushi Girl' - EXCLUSIVE». Entertainment Weekly (անգլերեն). Վերցված է 2024-03-09-ին.
  88. ↑ Zyber, Josh. «'The Flash' 2.09 Recap: "Time for a Real War on Christmans"». High Def Digest. Վերցված է December 11, 2015-ին.
  89. ↑ Bauder, Don (March 22, 2018). «Barry Minkow movie is finally out». San Diego Reader. Վերցված է March 22, 2018-ին.
  90. ↑ «'Knightfall' Renewed at History, Mark Hamill Joins Cast». The Hollywood Reporter. August 13, 2018. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  91. ↑ «It's Head-Crushing Time! Prime Video Announces the Premiere Date and Trailer Release for Canadian Amazon Original Series The Kids in the Hall». newswire.ca. April 13, 2022. Վերցված է April 13, 2022-ին.
  92. ↑ Venable, Nick (January 20, 2017). «What Mark Hamill Will Miss About Regular Show The Most». CinemaBlend. Վերցված է July 26, 2017-ին.
  93. ↑ 93,0 93,1 «Mark Hamill voices». Behind The Voice Actors. Վերցված է February 7, 2020-ին.
  94. ↑ Hladky, Greg (November 20, 2013). «A CT Filmmaker Explores the Korean War». The Morning Call. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  95. ↑ Battle For Terra, Վերցված է March 21, 2019-ին
  96. ↑ «Voice Over Auditions». YouTube. March 21, 2017. Արխիվացված օրիգինալից 2021-12-21-ին.
  97. ↑ Snetiker, Marc (July 19, 2019). «Mark Hamill steals the show at The Dark Crystal: Age of Resistance Comic-Con panel». Entertainment Weekly. Վերցված է July 19, 2019-ին.
  98. ↑ Boucher, Geoff (March 30, 2019). «'Child's Play': Mark Hamill Will Be The Voice Of Chucky In Killer Remake». Deadline Hollywood. Վերցված է April 1, 2019-ին.
  99. ↑ Petski, Denise (2020-02-14). «'Masters Of The Universe: Revelation': Mark Hamill, Lena Headey, Chris Wood, Sarah Michelle Gellar Among Voice Cast For Netflix Anime Series». Deadline (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022-06-09-ին.
  100. ↑ Barsanti, Sam (July 19, 2020). «The voice cast of Amazon's Invincible adaptation is truly impressive». The A.V. Club. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  101. ↑ Andreeva, Nellie (2022-06-08). «'Masters Of the Universe: Revelation' Gets He-Man Vs. Skeletor Season 2 On Netflix Titled 'Revolution'». Deadline (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022-06-09-ին.
  102. ↑ Kubin, Jacquie (April 1997). «An Interview With Mark Hamill». Animation World Magazine. Vol. 2, no. 1. Վերցված է April 14, 2022-ին. «Originally done as a screenplay, it was picked up by Dark Horse Comics, and Mark and Eric adapted it themselves to the comic book page.»
  103. ↑ Tate, Ray (October 14). "Bart Simpson's Treehouse of Horror #7". Comics Bulletin. Retrieved October 23, 2015.
  104. ↑ Kanty, Edward V (December 11, 2016). «'Star Wars' Lead Mark Hamill Says He Was Too 'Self-Involved' To Catch Carrie Fisher, Harrison Ford Affair». Inquisitr magazine. «'If the relationship doesn't last and you're on a TV series and you got four more seasons to go, it can be really awkward,' Mr. Hamill explained. 'It happened to me. I was with a girl [Anne Wyndham] who was playing my sister on a soap opera, General Hospital.'»
  105. ↑ Blake, Sarah (November 11, 2017). «I never expected to be remembered for anything». The Daily Telegraph. «Hamill married Marilou, a former dental hygienist, in December 1978 — right in the middle of the initial Star Wars craze. He explains that he couldn't have married another actor, a lesson he learnt after a previous relationship with Anne Wyndham, who he starred alongside in US soap opera General Hospital in the early 1970s.»
  106. ↑ «Hamill weds hygienist». The Spokesman-Review. December 21, 1978. էջ 3.
  107. ↑ «Biography». Markhamill.com. Վերցված է March 7, 2010-ին.
  108. ↑ Hawkes, Rebecca (April 28, 2015). «Mark Hamill's adorable Star Wars snaps». The Daily Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից January 11, 2022-ին. Վերցված է April 30, 2017-ին.
  109. ↑ «Mark Hamill's Daughter Had a Secret Cameo in This Week's 'The Flash'». ComicBook. January 24, 2018. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  110. ↑ Chichizola, Corey (December 30, 2017). «All Three Of Mark Hamill's Kids Are Actually In Star Wars: The Last Jedi». CinemaBlend. Վերցված է July 4, 2020-ին.
  111. ↑ Mark Hamill granddaughter
  112. ↑ «Just The Best : Sienn's Mark Hamill Page : Interviews 1970». Stars.handshake.de. Վերցված է March 7, 2010-ին.
  113. ↑ Rinzler, J.W., The Making of Star Wars, pp 249–250
  114. ↑ Moaba, Alex (October 6, 2012). «Mark Hamill: Mitt Romney Is A 'Snake Oil Salesman' Who 'Must Be Defeated'». HuffPost. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  115. ↑ Butts, Rebecca (March 8, 2016). «'Luke Skywalker,' Giffords pick sides in Senate race». Cincinnati Enquirer. Վերցված է March 8, 2016-ին.
  116. ↑ «Mark Hamill Records Donald Trump's John Lewis Twitter Rant as The Joker». The Hollywood Reporter. January 20, 2017. Վերցված է April 14, 2022-ին.
  117. ↑ Abrams, Brian (October 2014). «EXCLUSIVE: Mark Hamill Comes Clean About His 20-Year David Letterman Obsession». Uproxx. Վերցված է January 9, 2017-ին.
  118. ↑ «Gal Gadot and Mark Hamill among more than 700 Hollywood figures voicing support for Israel in letter». Euronews. 13 October 2023.
  119. ↑ «May the Force Be With U: American Actor, Mark Hamill, Becomes the Ambassador for the UNITED24 Fundraising Platform».
  120. ↑ France, Lisa Respers (2022-09-29). «Mark Hamill made ambassador in support of Ukraine Army of Drones project | CNN». CNN (անգլերեն). Վերցված է 2023-03-25-ին.
  121. ↑ «Luke Skywalker United24». sky-watch.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023-03-25-ին.
  122. ↑ «THE RQ-35 HEIDRUN DRONE HAS BEEN FUNDED VIA THE AIR ALERT APP». sky-watch.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023-03-25-ին.
  123. ↑ «UNITED24». Telegram. Վերցված է 2023-03-25-ին.
  124. ↑ «Mark Hamill Pictures and Photos». Fandango. Վերցված է December 19, 2016-ին.
  125. ↑ Inkpot Award
  126. ↑ Fernandez, Matt (February 21, 2018). «Mark Hamill to Receive Star on Hollywood Walk of Fame». Variety. Վերցված է February 23, 2018-ին.
  127. ↑ «Additional Saturn Nominations». saturnawards.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2022-07-21-ին. Վերցված է 21 July 2022-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարկ Համիլ» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մարկ_Համիլ&oldid=10077064» էջից