Լյուբիչի (գյուղ, Լուխովիցկի շրջան)
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
| Լյուբիչի | |||
| ռուս.՝ Любичи | |||
 | |||
| Երկիր |  Ռուսաստան | ||
| Երկրամաս | Մոսկվայի մարզ | ||
| Շրջան | Լուխովիցկի շրջան | ||
| Առաջին հիշատակում | 17-րդ դար | ||
| Պաշտոնական լեզու | ռուսերեն | ||
| Բնակչություն | 289 մարդ (2006) | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| Փոստային դասիչ | 140513 | ||
| ՍՎՏԲՀԴ | 46230825003 | ||
| |||
Լյուբիչի (ռուս.՝ Любичи), գյուղ Ռուսաստանի, Մոսկվայի մարզի Լուխովիցկի շրջանի կազմում։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գտնվում է Օկա գետի ձախ ափին, Ցնա գետի միախառնման վայրում, Դեդիլովո (վերին հոսանքում) և նույն ափին գտնվող Գոլնի Բուգոր գյուղերի միջև (ներքև)։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղը հայտնի է 15-րդ դարից (1498)։ 17-18-րդ դարերում եղել է պալատական ձկնաբուծարաններից մեկը։ Գյուղացու ընտանիքում ծնված Պյոտր Լարինը, ով դարձել է 1-ին գիլդիայի վաճառական, միջոցներ է հատկացրել 1774 թվականին Հարություն եկեղեցու կառուցման համար։ Այն փակվել է 1930-ական թվականներին։ 1990-ականների վերջին սկսվել են եկեղեցու վերանորոգման աշխատանքները։
1797 թվականին Պավել I-ը 698 հոգի ունեցող գյուղը նվիրել է գեներալ-մայոր Պյոտր Իզմայլովին։ Այնուհետև գյուղի գյուղացիները, գանձարանից 140 հազար ռուբլի վարկ վերցնելով, ազատագրել են իրենց։ 1819 թվականին Լարինի միջոցներով գյուղում կառուցվել և բացվել է ուսումնարան, իսկ շուտով բացվել է Ռուսաստանում առաջին գյուղական բանկը։ Միայն 19-րդ դարի վերջում ուսումնարանը դարձել է իսկական կրթական կենտրոն։ ժեԲ բանկը, որը տրամադրել է փոքր վարկեր (մինչև 250 ռուբլի), գոյություն է ունեցել մինչև 1914 թվականը[1]։ Ուսումնարանի շենքը չի պահպանվել։ Գյուղը կցվել է Ռյազան նահանգի Զարայսկի շրջանի Լովեցկի վոլոստին։ Վոլոստի մեջ են մտել Լովցի, Լովեցկիե Վիսելկի (Լովեցկիե Բորկի), Նուդավշի (Լեսնոե) գյուղերը։
Ռյազան նահանգի Զառայսկի շրջանը գոյություն է ունեցել մինչև 1929 թվականի հունվարը, այնուհետև Լյուբիչին արդեն մտել է Կենտրոնական արդյունաբերական շրջանի նորաստեղծ Լուխովիցկի շրջանի մեջ (1929 թվականի հունիսի 3-ից՝ Մոսկվայի մարզ)։ 1994-1998 թվականներին Լյուբիչին եղել է Լյուբիչսկի գյուղական շրջանի կենտրոնը։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչությունը 2006 թվականին գրանցված տվյալներով կազմել է 289 մարդ, 2010 թվականին գրանցված տվյալներով՝ 206 մարդ։
Տրանսպորտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գործում է մարդատար ավտոբուսային ծառայություն Կոլոմնա, Դեդիլովո, Բելոմուտ և մոտակա այլ բնակավայրերի հետ (երթուղի № 30, Կոլոմնա - Նովոպոկրովսկոե)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Грачева И. В. Из пастухов в меценаты // Московский журнал. — 2016. — № 8. — С. 36—38.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||