Իվան Բաբուշկին
Իվան Բաբուշկին | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 3 (15), 1873[1] |
Ծննդավայր | Imeni Babushkina, Totma Uyezd, Վոլոգդայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | հունվարի 5 (18), 1906 (33 տարեկան) |
Մահվան վայր | Բաբուշկին, Transbaikal Oblast, Ռուսական կայսրություն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ և լրագրող |
Կուսակցություն | Ռուսաստանի սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցություն |
Ivan Babushkin Վիքիպահեստում |
Բաբուշկին Իվան Վասիլևիչ (հունվարի 3 (15), 1873[1], Imeni Babushkina, Totma Uyezd, Վոլոգդայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 5 (18), 1906, Բաբուշկին, Transbaikal Oblast, Ռուսական կայսրություն)` պրոֆեսիոնալ հեղափոխական։
Հայտնի է Նիկոլայ Նիկոլաևիչ, Բոգդան, Նովիցկայա և ուրիշ կեղծանուններով։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իվան Վասիլևիչ Բաբուշկինը ծնվել է 1873 թվականի հունվարի 3 (15) գյուղացու ընտանիքում, որոնք ապրում էին Լեդենսկոե գյուղում, Տոտեմսկոե նահանգի Վոլոգդայի մարզում (այժմ՝ գյուղի անվանումը Բաբուշկին է)։ Փոքր ժամանակվանից Իվանը աշխատում էր՝ սկզբից նա եղել էր «փոքրիկը» խանութում, հետո (1887 թ-ից մինչև 1891 թվականը)՝ փականակագործի աշակերտ Կրոշտանդնայի արվեստանոցում։ 1891 թվականի ամռանը ընդունվեց Սանկտ-Պետերբուրգի Սեմյաննիկյան գործարանի գնացքա-մեխանիկական արհեստանոց, որտեղ աշխատեց մինչև 1896 թվականը։
Բաբուշկինի ճանապարհը դեպի հեղափոխություն սկսվել է 1894 թվականին, երբ նա սկսեց զբաղվել Վ․ Ի․ Լենինի մարքսիստական խմբակում։ Արդեն հաջորդ տարի Բաբուշկինն ակտիվ աշխատում էր Պետերբուրգի «ԽՍՀՄ-ի բարբա, աշխատանքային դասի ազատության համար»։ Ինքը դարձավ կազմակերպիչ նոր աշխատանքային խմբերի և գրադարանների համար, անցկացրել է իր աշխատանքը ոչ միայն աշխատավորների իր ձեռնարկությունից, բայց նաև Ալեքսանդրավսկոմի և Ստեկլաննոմի գործարաններին։ 1896 թվականի հունվարին ձերբակալված է, 1897 թվականի փետրվարին աքսորվել է Եկատերինբուրգ («ԽՍՀՄ-ի բարբա, աշխատանքային դասի ազատության համար» դատական գործի պատճառով)։ Եկատերինոսլավում շարունակում էր հեղափոխական գործունեությունը, օգնելով կազմակերպել տեղական բաժանմունքը՝ «Միություն» (1897 թ դեկտեմբեր), Եկատերինոսլավսկի կոմիտեն Ռուս Սոցիալ դեմոկրատական Աշխատանքային Մաս (1898 թ հոկտեմբեր) և 1900 թ — «Հարավային աշխատանքային» անօրինական թերթը։ Ակտիվորեն համագործակցել է լենինյան «Կայծ»՝ թղթակցի հետ և եղել է գործակալ։
1900-1901 թթ որպես «Կայծ»-ի գործակալ գործել է Ռուսաստանի կայսրության տարբեր քաղաքներում (Մոսկվա, Սմոլենսկ, Պոլոցկ, Օրեխովո-Զուևո, Իվանովո-Վոզնեսենսկ)։ 1901 թվականին հոկտեմբերին իր ղեկավարության տակ ստեղծվել էր Օրեխովո-Բոգորոդսկայա «ԽՍՀՄ-ի բարբա, աշխատանքային դասի ազատության համար» կազմակարպությունը, առաջինը երկրում որը ճանաչեց "Կայծ" իր կենտրոնական տպագիր մարմինը։ 1901 թվականի դեկտեմբերին Բաբուշկինին ձերբակալեցին Օրեխովո-Բոգորոդսկի նիստի «ԽՍՀՄ-ի բարբա, աշխատանքային դասի ազատության համար» կոմիտեի ժամանակ, 1902 թվականին կարողացավ Եկատերինոսլավսկու բանտից փախչել և տեղափոխվել Լոնդոն։ Նույն տարվա հոկտեմբեր ամսին իրեն հաջողվեց վերադառնալ Ռուսաստան, մասնակցել է «տնտեսագետների» և զուբատովցիների քննարկումներին։ 1903 թվականին Բաբուշկինը նորից ձերբակալվեց և իրեն ուղարկեցին Վերխոյանսկ (Յակուտիա)։ 1905 թվականին համաներվել է։
1905 թվականին հեղափոխության ժամանակ եղել էր Իրկուտսկի և Չիտինսկի «ԽՍՀՄ-ի բարբա, աշխատանքային դասի ազատության համար» կոմիտեի անդամ, աշխատել է «Անդրբայկալյան աշխատողը» բոլշևիկների թերթում։ Չիտինական զինված ապստամբության ղեկավարներից մեկն էր (Վիկտոր Կուրնատովսկի, Անտոն Կոստուշկո-Վալուժանիչի հետ)։
1905 թվականի դեկտեմբերի 31 (1906 թվականի հունվարի 13) հեռացել է Չիտայից։ Իր հինգ ընկերների հետ ուղեկցում էր զենքով գնացք, որը նախատեսված էր Իրկուտսկի աշխատողների համար։ Նրանց գրավեցին Իրկուտսկի Ալեքսանդր Մելլեր-Զակոմելսկու արշավախումբը, որը ուղղված էր Սլուդանկա կայանի կարգը վերականգնելու համար։ 1906 թվականի հունվարի 5 (18) Բաբուշկինը Կլյուշնիկովը, Սավինը, Երմոլաևը և Բյալխը գնդակահարեցին, Մսովայա կայանի դատարանի ռազմա-դաշտային դատավճռով (այժմ՝ Բաբուշկինա, Բուրյատիա)։
Հուշեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սանկտ-Պետերբուրգում Ի․ Վ․ Բաբուշկինի անվան կան փողոցներ (Կլադբիշենսկայա մինչև 1940 թվականի օգոստոս) և մշակույթի զբոսայգի։
- Բաբուշկինի փողոցներ կան Մոսկվայում (Իվան Բուշկինայի անվան փողոց), Կիևում, Եկատերինբուրգում, Կրասնոդարում, Իրկուտսկում, Օրենբուրգում, Օրխեվո-Զուևոյում, Նոգինսկում, Սիմֆերոպոլում, Սմոլենսկում, Ստեռլիտամակեյում, Սկտվարկեյում, Սզրանում, Տագանրոգում, Ուլան-Ուդէյում, Ուֆայում, Չերեպովցեյում, Չիտայում, Յարոսլավլիյում, Իժևսկում, Մինսկում, Գոմելում, Պոլոցկում, Վլադիմիրում։ Տյումենում Բաբուշկինի անունով կա նրբանցք, Իվանովում՝ 3 նրբանցք։ Վոլգոգրադում՝ հրապարակ։
- Բաբուշկինի անունը կրում է իր հայրենի գյուղը և Վոլգոգրադի մարզում շրջան (1941 թվականից սկսած), բնակավայր, որը մտնում է Չելյաբինսկ քաղաքի կազմում։
- Բաբուշկինի հայրենիքում կա Իվան Բաբուշկինի տուն-թանգարանը, ցուցահանդեսով, որը պատմում է XIX դարի գյուղացիների ժողովրդական կենցաղի մասին։
- 1941 թվականին Մսովսկ քաղաքը, որը գտնվում է Բուրյաթիայում վերանվանեցին Բաբուշկին։ Մսովայա կայարանում, որը գտնվում է այս քաղաքում, ստեղծվել է թանգարան Ի. Վ. Բաբուշկինի անվան։
- Կրոշտադտեյում նախկին տորպեդական արվեստանոցում, որտեղ Բաբուշկինը աշխատում էր, Մակարովսկայա փողոցում տեղադրվել է հուշատախտակ։
- 1956 թվականին Լենինգրադում, Ի․ Վ․ Բաբուշկինի անվան զբոսայգում տեղադրվել է Բաբուշկինի կիսանդրին (չի պահպանվել)։
- 1974 թվականին Լենինգրադում, Նովո-Ալեքսադրովսկու փողոցի վրա, №23 տան մոտ, տեղադրվել է Բաբուշկինի կիսանդրին, որի քանդակագործն է Ա․ Մ․ Իգնատյևան։
- Բաբուշկին փողոցի վրա №29 Ուլան-Ուդէ գիմնազիայի մոտ տեղադրել են հեղափոխականի կիսանդրին։
- 2012 թվականին Սանկ Պետերբուրգում Նևսկի շենքի պատի վրա, որտեղ աշխատել է Բաբուշկինը, տեղադրված էր հուշատախտակ։
- Դնեպրոպետրովսկի մետաղական կոնստրուկցիաների գործարան Ի. Վ. Բաբուշկինի անվան (Բրյանսկի կամրջային արտադրամաս, որտեղ աշխատել է Ի․ Վ․ Բաբուշկինը)։
- Սարատովում 1965—1990 թթ ի պատիվ Իվան Բաբուշկինի անվանել են Վզվով փողոցը, մինչ այդ այն կրում էր Սեմինարական և Վզվով Բաբուշկինա անվանումները։
- 1978 թվականին Ալեքսանդր Բորշագովսկին գրել է «Սեչեն։ Վիպակ Իվան Բաբուշկինի մասին» գիրքը։ 1985 թվականին Գեորգիյ Կուզնեցովը գրքի դրդապատճառներով նկարահանել է 4-սերիանոց ֆիլմ «Իվան Բաբուշկին»։
- Չիտա քաղաքում փողոցներց մեկը կրում է Ի․ Բաբուշկինի անունը։
- Իվանովում ի պատիվ Իվան Բաբուշկինի կան 3 փողոց՝ 1, 2 և 3 Բաբուշկինի նրբանցք։
- Ալմաստ «Հեղափոխական Իվան Բաբուշկին» (171 կարատ) — գտնվել է 1973 թվականին Յակուտիաում, պահպանվում է Մոսկովյան Կրեմլի Ալմաստի հիմնադրամում։
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լենին Վ. Ի. Իվան Վասիլևվիչ Բաբուշկին (դամբանական)։ Աշխատանքների ամբողջական փաթեթը։ 5 հրատարակությունը, տոմ. 20. էջ. 79—83։
- Զելիկսոն-Բոբռովսկայա Ց. Ս. Ի. Վ. Բաբուշկին. (2 հրատարակությունը)։ — Լ. 1939։
- Լենինական «Իսկրա»։ — Մ. 1950։
- Նովոսյոլով Մ. Ա. Ի. Վ. Բաբուշկին, 1873—1906։ — Մ. 1954։
- Ի. Վ. Բաբուշկինի հիշողությունները (1893—1900 թթ.)։ — Մ. 1955։
- Միշկեվիչ Գ. Ի. Ի. Վ. Բաբուշկին։ Վավերագրական պատմություն։ — Լ. 1963։
- Բորշագովսկիյ Ա. Մ. Սեչեն։ Պատմություն Իվան Բաբուշկինի մասին։ — Մ․՝ Պոլիտիզդատ, 1978։ — էջ 367,
- Լուկյանով Մ. Ա. Մերկաբանսկիի երկրամասը Բայկալի մոտ //Մ. Ա. Լուկյանով, գրք․ Ա.Վ Տիվանենկո. — Ուլան-Ուդէ՝ Բուրյատ․ գիրքը հրատարակվել է 1986 թ.։ — էջ 58-89
- Բեզբոժնի Վ. Տ. Բաբուշկին քաղաքի էջեթը։ — Մ.՝ ՊՊ «Վմպել», 2011, էջ 424։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 196)։ |
- ↑ 1,0 1,1 Историческая энциклопедия Сибири (ռուս.) / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4