Երևանի հեղափոխական թատրոնը (քաղլուսգլխվարի հեղափոխության թատրոն) բացվել է 1924 թվականի դեկտեմբերի 14-ին Կարմիր բանակի տան (հետագայում՝ Գ․ Գայի անվան սպայի տուն) թատրոնում, Ա․ Լուչարսկու «Արքայի սափրիչը» պիեսով։ Գործել է մեկ թատերաշրջան՝ տնտհաշվարկային համակարգով։ Դրամատիկական թատրոնն արձագանքել է հեղափոխական օրերի խնդիրներին[1]։ Թատրոնում հանդես են եկել Ժասմենը, Արտեմ Բերոյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Նինա Մանուչարյանը, Հ․ Բերոյանը, Ա․ Հովհաննիսյանը, Հ․ Գարագաշը, Հ․ Դանզասը, Լ․ Ջանիբեկյանը և այլն։ Գլխավոր ռեժիսորն էր Ֆ. Ռադոլինը, ով հրավիրվել էր Թիֆլիսից։ Բեմադրություններով հանդես է եկել նաև Լևոն Քալանթարը։ Թատրոնում բեմադրում էին միայն հայ և ռուս ժամանակակից հեղինակների պիեսներ[2]։
↑Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, 3-րդ հատոր, էջ 575
↑Հայ սովետական թատրոնի պատմություն։ Երևան: ՀՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն։ 1967
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 575)։
Հայաստան