Գեղամ Ասատրյան

Գեղամ Ասատրյան
Ծնվել է	դեկտեմբերի 27, 1920
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 16, 1995 (74 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1951)
Մասնագիտություն	նկարիչ
Պարգևներ	; և
	Գեղամ Ասատրյան Վիքիդարանում

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ասատրյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գեղամ Մագնոսի Ասատրյան (դեկտեմբերի 27, 1920(1920-12-27)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ^[1] - դեկտեմբերի 16, 1995(1995-12-16), Երևան, Հայաստան), հայ նկարիչ, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1967)։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Կենսագրություն

1939 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստի ուսումնարանը, (Ստեփան Աղաջանյանի, Վահրամ Գայֆեջյանի, Գաբրիել Գյուրջյանի, Սեդրակ Առաքելյանի դասարանները)։ Մասնակցել է Երկրորդ աշխարհամարտին, պարգևատրվել շքանշանով և մեդալներով։ 1946-1951 թվականներին սովորել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում։ 1951-1959 թվականներին դասավանդել է նույն ինստիտուտում։ Բեմադրություններ է ձևավորել Երևանի տարբեր թատրոններում՝ Գաբրիել Սունդուկյանի, Ստանիսլավսկու, Հակոբ Պարոնյանի, Օպերայի և բալետի։ 1951 թվականից մասնակցել է տարբեր ցուցահանդեսների։ Ցուցադրվել է Մոսկվայում, Թբիլիսիում։ 1959-1992 թվականներին աշխատել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսությունում, ձևավորել շուրջ 250-ից ավել հեռուստաներկայացումներ և ֆիլմեր։ 1953 թվականից եղել է ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ։ 1996, 2004, 2011 թվականներին կազմակերպվել է Հայաստանի նկարչի տանը Գեղամ Ասատրյանի անհատական ցուցահանդեսները /հետմահու/, ուր ներկայացվել են նկարչի գեղանկարչական աշխատանքները։ Նկարչի աշխատանքներից գտնվում են ՀՀ մշակույթի նախարարության և գեղարվեստի ֆոնդերում, ինչպես նաև մասնավոր հավաքածուներում։

Գործունեություն

Գեղամ Ասատրյանի թատերական էսքիզները ներկայացվել են հանրապետական և միջազգային բազմաթիվ ցուցահանդեսների։ Անհատական ցուցահանդեսները բացվել են հետմահու 1996, 2004, 2011 թվականներին Երևանի նկարչի տանը։ Հեղինակել է հարյուրավոր գեղանկարչական աշխատանքներ և թատերական բեմադրություններ։ Աշխատանքները գտնվում են ՀՀ մշակույթի նախարարության գեղարվեստի, թատերական ընկերության ֆոնդերում, տարբեր մասնավոր հավաքածուներում^[2]^[3]։

Ձևավորումներ

Մ. Գորկիի «Զիկովներ» ռեժ. Վ. Վաղարշյան, 1950
Վրթանես Փափազյանի «Ժայռ» ռեժ. Ա. Քոչարյան, 1952
Անտոն Չեխովի «Արջը» ռեժ. Վ. Աճեմյան, 1952
Գաբրիել Սունդուկյանի «Բաղնիսի բոխչան» ռեժ. Վ. Աճեմյան, 1953
Գուսևի «Իվան Ռիբակով» ռեժ. Սուբինին, 1954
Շիրվանզադեի «Պատվի համար» ռեժ. Ա. Գուլակյան, 1956
«Հանդիպում գնացքում» ռեժ. Լ. Քալանթար, 1957
Լիդյովի «Սովորական նամակ» ռեժ. Կ. Արզումանյան, 1959
Նիկոլայ Նոսովի «Անտեսանելի Դիմկան» ռեժ. Օ. Մելիք-Վրթանեսյան, 1960
Մկրտիչ Արմենի «Հեղնար աղբյուր» ռեժ. Մ. Մարինոսյան, 1962
Օ. Հենրիի մոտիվներով ռեժ. Հ. Հախվերդյան, 1962
Ստեփան Զորյանի «Ջրհորի մոտ», ռեժ. Ժիրայր Ավետիսյան (հեռուստաֆիլմ), 1970
Հակոբ Պարոնյանի «Շողոքորթը» (հեռուստաներկայացում), 1984
Մուշեղ Գալշոյանի «Մամփրե արքան» (հեռուստաներկայացում), 1986

Գեղանկարներ

«Դեղին դաշտ»
«Գարունն Արաբկիրում»
«Սևանա լիճ»
«Արարատ»
«Սարերի պար»
«Բարձունք»
«Մեր սարերը»
«Հովիվ»
«Հին Երևան»
«Բակ Դսեղում»
«Ծաղիկներ՝ կապույտ ծաղկամանում»

Ալբոմներ

Ալբոմ՝ նվիրված Գեղամ Ասատրյանի ծննդյան 90-ամյակին, Երևան, 2010 թ.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
↑ Գեղանկարչություն և բեմանկարչություն...Գեղամ Ասատրյան

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեղամ Ասատրյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 553)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[2] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[3] Գեղանկարչություն և բեմանկարչություն...Գեղամ Ասատրյան

[1]

[2]

[3]