Ավետիք Բուռնազյան

Ավետիք Բուռնազյան
Ծնվել է	ապրիլի 20, 1906(1906-04-20) Նոր Բայազետ, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հոկտեմբերի 25, 1981(1981-10-25) (75 տարեկան) Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Կունցևսկոե գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	գիտնական
Գործունեության ոլորտ	բժշկություն
Ալմա մատեր	Ս. Մ. Կիրովի անվան ռազմական բժշկական ակադեմիա
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների թեկնածու
Պարգևներ	և

Ավետիք Իգնատի Բուռնազյան (ապրիլի 20, 1906(1906-04-20), Նոր Բայազետ, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 25, 1981(1981-10-25), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), բժիշկ, ռազմական և քաղաքացիական առողջապահության կազմակերպիչ, ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարի տեղակալ (1956—1981), բժշկական գիտությունների թեկնածու (1938), բժշկական ծառայության գեներալ-լեյտենանտ (1945), Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս, Լենինյան և ԽՍՀՄ պետական մրցանակների դափնեկիր։ Մասնակցել է խորհրդային առաջին ատոմային ռումբի մշակմանը, ԽՍՀՄ «ատոմային վահանի» ստեղծողներից մեկն է։ Բուռնազյանը ատոմային բնագավառի բժշկության հիմնադիրներից է, մասնակցել է միջուկային սուզանավերի անձնակազմի,տիեզերական թռիչքների կենսաբժշկական աջակցության կազմակերպման խնդիրների լուծմանը։ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից]։ Նրա անմիջական մասնակցությամբ ստեղծվել է թիվ 6 կլինիկական հիվանդանոցը, որպես ԽՍՀՄ Առողջապահության նախարարության 3-րդ գլխավոր վարչության առողջապահական համակարգի հիմնական բժշկական հաստատություն։

Կենսագրություն

Ավետիք Բուռնազյանը ծնվել է 1906 թվականին։ 1924-1928 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բժշկական ֆակուլտետում, այնուհետև ուսումը շարունակել է Լենինգրադի Սերգեյ Կիրովի անվան ռազմաբժշկական և Միխայիլ Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիայում։ 1935-1940 թվականների եղել է Մոսկվայի մարզային կլինիկայի և Մոսկվայի 1-ին բժշկական ինստիտուտի ռազմասանիտարական ամբիոնի ղեկավարը։ 1939 թվականին, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ նա մասնկացել է Արևմտյան Ուկրաինայի և Արևմտյան Բելառուսիայի ազատագրմանը, իսկ 1939-1940 թվականներին որպես համազորային 10-րդ բանակի սանիտարական վարչության պետ, Խորհրդա-ֆիննական պատերազմում կազմակերպում է բանակի ռազմասանիտարական աշխատանքները և անմիջական մասնակցություն ունենում Մաններհայմի գծի ամրությունների ճեղքմանը և վիրավորվում է մարտերից մեկի ժամանակ։ 1941 թվականի դեկտեմբերից մինչև 1943 թվականի նոյեմբերը եղել է Կալինինյան ճակատի բժշկական ծառայության ղեկավարը։ 1943 թվականի մարտի 31-ին ստացել է գեներալ-մայորի կոչում, իսկ 1945 թվականի հունիսի 19-ին` գեներալ-լեյտենանտի։ 1945 թվականին եղել է Հեռավորարևելյան ռազմական 1-ին օկրուգի բժշկական վարչության պետը։ 1946 թվականին եղել է ԽՍՀՄ նախարարների Խորհրդի 1-ին գլխավոր բժշկական ծառայության ղեկավարը։ 1956—1981 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարի տեղակալը։

Պարգևներ և կոչումներ

• Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (14.04.1976)
• 5 Լենինի շքանշան (19.04.1945, 29.10.1949, 03.11.1953, 09.04.1966, 14.04.1976)
• Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (20.07.1971)
• 3 Կարմիր դրոշի շքանշան (30.01.1943, 08.09.1945, 20.06.1949)
• Հայրենական պատերազմի շքանշան, առաջին աստիճանի (04.06.1944)
• 3 Աշխատանքային կարմիր դրոշ (08.12.1951, 11.09.1956, 03.04.1974)
• Կարմիր աստղի շքանշան (03.11.1944)
• «Պատվո նշան» շքանշան (15.01.1966)
• «Խիզախության համար» մեդալ (11.02.1961)
• Այլ պարգևներ

Աշխատություններ

• А. И. Бурназян. Основы радиобиологии и радиационной защиты. Лекция. — М.: Б. и., 1977. — 48 с.
• А. И. Бурназян. Борьба за жизнь раненых и больных на Калининском — 1-м Прибалтийском фронте (1941—1945). — М.: Медицина, 1982. — 304 с.

Գրականություն

• Богуненко Н. Н., Пелипенко А. Д., Соснин Г. А. Бурназян Аветик Игнатьевич // Герои атомного проекта. — Саров: Росатом, 2005. — С. 79. — ISBN 5-9515-0005-2

Արտաքին հղումներ

 Аветик Игнатьевич Бурназян «Երկրի հերոսներ» կայքում

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 612)։