1920-ից ապրել է ԱՄՆ-ում, 1924-ից՝ հաստատվել Դետրոյթում։ 1930-ից անդամագրվել է ՀԲԸՄ-ին։ 1953-89-ին՝ ՀԲԸՄ կենտր. Վարչական ժողովի նախագահ, 1970-ից՝ ցկյանս նախագահ, 1989-ից՝ ցկյանս պատվավոր նախագահ։ 1929-ին հիմնել է սեփական ձեռնարկություն, որը վերածվել է ավտոմասեր արտադրող (Մասկո) միջազգային ընկերության։ Մանուկյանի գործունեությունն ուղղված է եղել սփյուռք-հայրենիք կապերի ընդլայնմանն ու ամրապնդմանը։ 1994-ին Մանուկյանին շնորհվել է ՀՀ քաղաքացիություն։ Պարգևատրվել է բազմաթիվ պատվո շքանշաններով, արժանացել մի շարք համալսարանների պատվո դոկտորի կոչման։ Ալեք Մանուկյանը մահացել է 1996 թվականի հուլիսի 10-ին, Դեթրոյտում: 2007 թվականի հուլիսի 17-ին Ալեք Մանուկյանի և նրա կնոջ՝ Մարի Մանուկյանի աճյունները վերահուղարկավորվել են Սուրբ Էջմիածին եկեղեցու բակում, և ամեն տարի Բարեկենդանի տոնին առանձին հիշատակվում են Մանուկյան ամուսինների անունները [1]։
Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Մանուկյան (այլ կիրառումներ)
Հայաստան
