Լուիզ Մանուկյան-Սիմոն
Լուիզ Մանուկյան-Սիմոն անգլ.՝ Louis Manoogian Simone | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 19, 1933 |
Ծննդավայր | Դետրոյթ, Միչիգան, ԱՄՆ |
Մահացել է | փետրվարի 18, 2019 (85 տարեկան) |
Քաղաքացիություն | Հայաստան, ԱՄՆ |
Ազգություն | հայ |
Կրոն | քրիստոնեություն |
Մասնագիտություն | բարեգործ |
Աշխատանք | Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միություն |
Ամուսին | Արման Սիմոն |
Ծնողներ | Ալեք Մանուկյան, Մարի Մանուկյան |
Զբաղեցրած պաշտոններ | ընկերության նախագահ |
Երեխաներ | Քրիստինե, Դավիթ և Մարկ |
Լուիզ Մանուկյան-Սիմոն (մայիսի 19, 1933, Դետրոյթ, Միչիգան, ԱՄՆ - փետրվարի 18, 2019[1]), հայ-ամերիկյան բարերար։ Հայկական բարեգործական ընդհանրուր միության նախագահը 1989-2002 թվականներին[2]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լուիզ Մանուկյանը ծնվել է Դետրոյթում։ Նրա հայրը հայտնի հասարակական գործիչ, Հայաստանի ազգային հերոս, բարերար Ալեք Մանուկյանն է, ծնունդով Զմյուռնիայից, ով մեծ ներդրում է ունեցել աշխարհի հայերի համախմբման գործում։ Ալեք Մանուկյանը եղել է հայկական բարեգործական ընդհանուր միության 5-րդ նախագահը։
Լուիզ Մանուկյանն ամուսնացել է Արման Սիմոնի հետ[3] և ապրել Մանհեթենում։ 1989 թվականին դարձել է ՀԲԸՄ նախագահ իր հոր հաջող նախագահությունից հետո։ Նա դարձել ՀԲԸՄ-ի նախագահ 1988 թվականին Սպիտակի երկրաշարժից անմիջապես հետո։ 1962 թվականին նրա ծնողները հիմնադրել են «Լուիզ Մանուկյան-Սիմոն» հիմնադրամը, որը հետագայում վերանավանվեց «Մանուկյան-Սիմոն» հիմնադրամ[4]։ 2007 թվականին 1,2 միլիոն դոլար ֆինանսավորեց Միչիգանի համալսարանի հայ ուսանողներին[5]: 1979 թվականին Լուիզ Մանուկյան-Սիմոնը ծառայության է անցել Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսության արևմտյան թեմում, եղել է առաջին կին ծառայողը[6]։ 2000 թվականին Լուիզ Մանուկյան-Սիմոնը և նրա եղբայր Ռիչարդ Մանուկյանը 2 միլիոն դոլար նվիրաբերել են Երևանի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու շինարարությանը[7]։
Լուիզ Մանուկյան-Սիմոնն ունի մեկ աղջիկ՝ Քրիստինեն, և երկու որդի՝ Դավիթը և Մարկը[8]։
2012 թվականի նոյեմբերի 26-ին Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ Ներսիսյանի հրամանագրով Լուիզ Մանուկյան-Սիմոնը պարգևատրվել է Ասպետ Սուրբ Էջմիածնի շքանշանով։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Արխիվացված պատճենը». haydzayn.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 23-ին. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 19-ին.
- ↑ «ՀԲԸՄ պատմությունը». Armenian General Benevolent Union. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 22-ին.
- ↑ «Masco». Lotta Comunista (Italian) (154): 5. 1983. «Arman Simone, genero di Alex Manoogian»
{{cite journal}}
: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Wyszomierski, Sara (2006 թ․ մայիս). Guide to Funding for International & Foreign Programs. Foundation Center. էջ 162. ISBN 978-1-59542-088-6.
- ↑ Demas, Kristy (2007 թ․ նոյեմբերի 19). «Manoogian Simone Foundation gives $1.2 million for Armenian studies». The University Record Online. University of Michigan. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 22-ին. Վերցված է 2011 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ Merguerian, Barbara J. (2006). «Oriental Orthodox traditions and the Armenian Apostolic Church». In Keller, Rosemary Skinner; Ruether, Rosemary Radford; Cantlon, Marie (eds.). Encyclopedia of women and religion in North America. Indiana University Press. էջ 519. ISBN 978-0-253-34687-2. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 6-ին.
- ↑ «Louise Simone and Richard Manougian Donate $2 Million to Yerevan Cathedral Project». Asbarez Armenian News. 2000 թ․ հունիսի 30. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 6-ին.
- ↑ Levin, Sander M. (1996 թ․ սեպտեմբերի 30). «Tribute to Alexander Manoogian». U.S. Congressional Record. 142 (138): E1822–3. «The pallbearers were Mr. Manoogian's grandsons and nephews: James Manoogian, Richard Manoogian, Jr., David Simone, Mark Simone, Brian Manoogian, Douglas Manoogian, Chris Christo, and Paul Christo.»