Jump to content

Լյուկ Էյլինգ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լյուկ Էյլինգ
անգլ.՝ Luke Ayling
Քաղաքացիությունը  Միացյալ Թագավորություն
Ծննդյան ամսաթիվ օգոստոսի 25, 1991(1991-08-25)[1][2] (33 տարեկան)
Ծննդավայր Լամբեթ, Մեծ Լոնդոն, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն
Հասակ 183 սանտիմետր
Քաշ 72 կիլոգրամ
Դիրք պաշտպան

Լյուկ Դեյվիդ Էյլինգ (անգլ.՝ Luke David Ayling[3], օգոստոսի 25, 1991(1991-08-25)[1][2], Լամբեթ, Մեծ Լոնդոն, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն ), անգլիացի ֆուտբոլիստ, Չեմպիոնշիփի «Միդլսբրո» ակումբի պաշտպան։ Սովորաբար հանդես է գալիս աջ պաշտպանի դիրքում, բայց կարող է խաղալ նաև պաշտպանական կենտրոնում։

Կարիերան սկսել է Լոնդոնի «Արսենալի» ակադեմիայում։ Այնուհետև խաղացել է «Յովիլ Թաուն», «Բրիստոլ Սիթի» և «Լիդս Յունայթեդ» ակումբներում, որի կազմում 2019/20 մրցաշրջանում Չեմպիոնշիփի հաղթող է դարձել։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Արսենալ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

10 տարեկանում միացել է «Արսենալի» ակադեմիային՝ չնայած «Չելսիի» երկրպագու լինելուն[4]։ Հանդես է եկել տարբեր տարիքի թիմերում Ջեք Ուիլշերի և Քայլ Բարտլիի հետ կողք կողքի[5]։ 2007 թվականի ամռանը ստորագրել է ակումբի կողմից ֆուտբոլային կրթաթոշակ ստանալու ձևը[6]։ Երիտասարդական թիմի կազմում դուբլ է ձևակերպել՝ 2008/09 մրցաշրջանում հաղթելով ակադեմիաների Պրեմիեր լիգայում և Անգլիայի երիտասարդական գավաթում[7]։ 2009 թվականի հուլիսին պրոֆեսիոնալ պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ[6][8]։ Առաջին թիմում կամավոր է եղել միայն մեկ անգամ։ 2009 թվականի դեկտեմբերի 9-ին Էյլինգը հայտնվեց պահեստայինների նստարանին՝ Չեմպիոնների լիգայի ոչինչ չլուծած հունական «Օլիմպիակոսի» հետ արտագնա խաղում[9]։ Ակումբը լքել է 2010 թվականի հուլիսին՝ պայմանագրի ավարտից հետո[10]։

«Յովիլ Թաուն»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2010 թվականի մարտին միացել է Լիգա 1-ի «Յովիլ Թաուն» ակումբին մեկամսյա վարձավճարով[11]։ Ապրիլի 3-ին նորամուտը նշել է «Սաութենդ Յունայթեդի» հետ արտագնա խաղում՝ 79-րդ րոպեին փոխարինելով Կեյրան Մուրտագային։ Դրանից անմիջապես հետո վարձակալությունը երկարաձգվեց մինչև սեզոնի ավարտը[12]։ Առաջին անգամ մեկնարկային կազմում հանդես է եկել մայիսի 8-ին՝ «Բրայթոնի» հետ արտագնա հանդիպման ժամանակ։

Հունիսի 30-ին ազատ գործակալի կարգավիճակով պայմանագիր է կնքել ակումբի հետ[10][13]։ Առաջին խաղը խաղացել է օգոստոսի 7-ին Յովիլում «Լեյթոն Օրիենտ»-ի դեմ՝ խաղադաշտում անցկացնելով ամբողջ 90 րոպեն։ Ընդհանուր առմամբ, դեբյուտային մրցաշրջանում մասնակցել է 40 հանդիպման՝ ստանալով 15 դեղին քարտ, որոնցից երկուսը երկրորդն են։ Հետագայում նա սկսեց ավելի կարգապահ խաղալ ՝ մրցաշրջանի ընթացքում ոչ մի անգամ չստանալով տասը դեղին քարտ։ Կարիերայում առաջին կարմիր քարտը ստացել է 2011 թվականի հոկտեմբերի 22-ին «Սթիվենիջի» հետ արտագնա խաղում։ 2012 թվականի սեպտեմբերի 29-ին անցկացրել է իր 100-րդ հանդիպումը ակումբի կազմում։

2013 թվականի մայիսի 19-ին խաղացել է Լիգա 1-ի փլեյ-օֆի եզրափակչում «Բրենտֆորդի» հետ արտագնա խաղում, որում «ձեռնոցավորները» հաղթել են 1:2 հաշվով՝ այդպիսով ակումբի պատմության մեջ առաջին անգամ Չեմպիոնշիփում առաջխաղացում ստանալով։ Երկրորդ դիվիզիոնում առաջին անգամ խաղացել է օգոստոսի 3-ին «Միլուոլի» դեմ արտագնա խաղում։ Կարիերայի առաջին գոլը խփել է 2014 թվականի մարտի 18-ին «Ուիգան Ատլետիկի» հետ արտագնա խաղում՝ հավասարեցնելով հաշիվը ավելացված 95-րդ րոպեին (3:3)[14]։

Չեմպիոնշիփում իր պատմության մեջ միակ մրցաշրջանի վերջում ակումբը զբաղեցրեց վերջին 24-րդ տեղը և մեկնեց երրորդ դիվիզիոն։ Ֆուտբոլիստի պայմանագիրն ավարտվում էր 2014 թվականի հունիսին[15]։ Հրաժարվելով երկարաձգել այն, Էյլինգը լքել է ակումբը[16]։

«Բրիստոլ Սիթի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014 թվականի հուլիսի 8-ին երեք տարվա պայմանագիր է կնքել Լիգա 1-ի «Բրիստոլ Սիթի» ակումբի հետ[17]։ Իր նորամուտը նշել է օգոստոսի 9-ին «Շեֆիլդ Յունայթեդի» հետ արտագնա խաղում։ Առաջին գոլը խփել է հոկտեմբերի 25-ին «Բարնսլիի» հետ արտագնա խաղում՝ գլխով գոլ խփելով Ջո Բրայանի մատուցմամբ[18]։

2015 թվականի մարտի 22-ին «Ուեմբլի»-ի դեմ Անգլիական ֆուտբոլային լիգայի Գավաթի եզրափակչի խաղում հանդես է եկել մեկնարկային կազմում։ Էյլինգը օգնեց դատարկ պահել իր թիմի դարպասը և հաղթել 2:0 հաշվով։ Ակումբի համար սա առաջին գավաթն էր վերջին 12 տարվա ընթացքում։ Ընդհանուր առմամբ 2014/15 մրցաշրջանում մասնակցել է 58 հանդիպման՝ ակումբի հետ հաղթելով Լիգա 1-ում և Չեմպիոնշիփում առաջխաղացում վաստակելով։

«Լիդս Յունայթեդ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016/17

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016 թվականի օգոստոսին 200 հազար ֆունտով տեղափոխվել է երկրորդ դիվիզիոնի մեկ այլ ակումբ՝ «Լիդս Յունայթեդ»[19]։ Դա տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ «Արսենալի» ակադեմիայում Լյուկի նախկին գործընկեր քայլ Բարտլին պաշտպանին խորհուրդ է տվել «սիրամարգերի» նոր մարզիչ Հարի Մոնքին[19]։ Վերջինս ակումբի հիմնական աջ պաշտպան Գաետանո Բերարդիի վնասվածքի պատճառով 3 տարվա պայմանագիր է կնքել ֆուտբոլիստի հետ[20]։ Հետագայում Էյլինգի ստորագրումը կհամարվի Անգլիայի նորագույն պատմության լավագույն գործարքներից մեկը[21]։

Իր նորամուտը նշել է օգոստոսի 13-ին «Բիրմինգհեմ Սիթիի» հետ տնային խաղում։ Արդեն առաջին մրցաշրջանում ակումբը մի քանի լուրջ քայլեր կատարեց Պրեմիեր լիգա վերադառնալու ուղղությամբ՝ 2010/11 մրցաշրջանից ի վեր առաջին անգամ ակումբը զբաղեցրեց 10-րդ տեղը (այդ թվում՝ հուսալի պաշտպանության շնորհիվ[22]՝ թիմը դարձավ բաց թողած գոլերով չորրորդը), հաճախումներն ավելացան գրեթե մեկ երրորդով, իսկ Անդրեա Ռադիցանին ավարտեց ակումբը ձեռք բերելու գործընթացը[23]։

2017/18

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաջորդ մրցաշրջանը հուսադրող սկսվեց՝ Թոմաս Քրիստիանսենի գլխավորած թիմը 9 խաղից հետո գլխավորեց մրցաշարային աղյուսակը։ Պաշտպանը դարձել է թիմի փոխ ավագը, ինչպես նաև ստացել է օգոստոս ամսվա լավագույն ֆուտբոլիստի մրցանակը ակումբում[24]։ Աշնանը Էյլինգը նոր քառամյա պայմանագիր կնքեց[25]։ 2018 թվականի հունվարի 1-ին ակումբը դեռ գլխավորում էր առաջնությունը։ Այդ օրը, «Նոթինգհեմ Ֆորեստի» հետ տնային խաղում, պաշտպանը Լիամ Բրիդկատին հարվածելու հետևանքով կոճի վնասվածք էր ստացել, որի պատճառով բաց էր թողել մրցաշրջանի մեծ մասը[26]։ Հաջորդ 18 խաղերից Սպիտակները հաղթեցին միայն երկուսին՝ վերջինը մրցաշրջանի եզրափակիչ խաղն էր «Քուինս Պարկ Ռեյնջերսի» հետ, որում Լյուկը խաղադաշտ դուրս եկավ ավելի քան չորս ամիս վերականգնումից հետո[27]։

2018/19

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականի ամռանը գլխավոր մարզիչ է նշանակվել Մարսելո Բյելսան[28]։ Պաշտպանն ակումբի կազմում առաջին գոլը խփել է օգոստոսի 18-ին «Ռոտերեմ Յունայթեդի» հետ արտագնա խաղում՝ գնդակն ընկնելով[29]։ Երկու օր անց ընդգրկվել է ֆուտբոլային լիգայի շաբաթվա խորհրդանշական հավաքականում[30]։ 2019 թվականի փետրվարի 13-ին «Սուոնսի Սիթիի» հետ տնային խաղը ֆուտբոլիստի համար 100-րդն էր ակումբի կազմում[31]։ Բացի այդ, Լյուկը սկսեց փոխարինել Լիամ Կուպերին որպես կապիտան[32]։ Սուրբ Ծննդյան օրը ակումբը հերթական անգամ զբաղեցրեց աղյուսակի առաջին հորիզոնականը, սակայն երկար սպասված դասի բարձրացումը վիճակված չէր տեղի ունենալ՝ «սիրամարգերը» փլեյ-օֆֆում պարտվեցին «Դերբի Քաունթիին»։

2019/20

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վնասվածք ստանալով նախամրցաշրջանային մարզման հենց սկզբում՝ պաշտպանը բաց թողեց 2019/20 մրցաշրջանի սկիզբը՝ կոճի վիրահատությունից հետո[33]։ Ամռանը Լյուկը նույնպես ցանկանում էր հեռանալ, սակայն ակումբը մերժեց նրա տրանսֆերի բոլոր հայտերը[34], իսկ արդեն հոկտեմբերին նոր 4 տարվա պայմանագիր կնքեց[35]։

Մրցաշրջանի առաջին գոլը խփել է դեկտեմբերի 29-ին «Բիրմինգհեմի» հետ արտագնա խաղում՝ տուգանային հրապարակից դուրս[36]։ Հաջորդ օրը The Guardian-ը հրապարակել է «տասնամյակի ֆուտբոլային լիգայի հավաքականը», որում աջ պաշտպանի դիրքը զբաղեցրել է Լյուկ Էյլինգը[37]։ 2020 թվականի հունվարի 8-ին Պաշտպանը նաև շահեց Չեմպիոնշիփի ամսվա խաղացողի մրցանակը՝ քվեարկության արդյունքում առաջ անցնելով Թոմ Լիսից, Ջեդ Ուոլեսից, Լի Թոմլինից, Սեմ Ջոնսոնից և Անդրե Այուից[38]։ Փետրվարի 15-ին «Բրիստոլի» հետ արտագնա խաղում[39], փետրվարի 29-ին «Հալ Սիթիի» հետ արտագնա խաղում[40] և մարտի 7-ին «Հադերսֆիլդ Թաունի» հետ տնային խաղում[41] խփեց իր թիմի հաղթական գնդակները՝ դրանով իսկ առաջխաղացման համար պայքարող ակումբին բերելով կարևորագույն ինը միավոր[42]։ Փետրվարին իր ելույթների համար երկրորդ անգամ ստացել է ամսվա խաղացողի մրցանակը[43]։ 1Հուլիսի 9-ին թիմի հետ արտագնա խաղում հաղթել է «դերբիին»՝ այդպիսով դառնալով Չեմպիոնշիփի հաղթող և առաջխաղացում ստանալով Պրեմիեր լիգայում, որից ակումբը բացակայում էր 16 տարի[44]։

Էյլինգի գոլը «Հադերսֆիլդի» դարպասը ակումբի վարկածով ճանաչվել է մրցաշրջանի գոլ[45]։ Օգոստոսի 7-ին ընդգրկվել է The Guardian-ի վարկածով Չեմպիոնշիփի տարվա թիմում[46]։ Օգոստոսի 19-ին երկրպագուների վարկածով Չեմպիոնշիփում հաղթել է տարվա խաղացողի մրցանակը՝ քվեարկության արդյունքում առաջ անցնելով Օլլի Ուոտկինսից և Ալեքսանդեր Միտրովիչից[47]։ Սեպտեմբերի 8-ին ընդգրկվել է պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի վարկածով Չեմպիոնշիփի տարվա թիմում[48]։

2020/21

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պրեմիեր լիգայում նորամուտը նշել է սեպտեմբերի 12-ին «Լիվերպուլի» հետ արտագնա խաղում՝ խաղադաշտ դուրս գալով ավագի թևկապով[49]։ Ընդհանուր առմամբ, այդ մրցաշրջանում նա խաղացել է 38 հանդիպում, կատարել է 395 ընտրություն՝ այս ցուցանիշով դառնալով լիգայում երրորդը (Թոմաշ Սոուսեկից և Ադամա Տրաորեից հետո[50])։ Բացի այդ, նա առաջնության առաջատարների թվում էր հաջող ենթածրագրերի քանակով[51]։ 2021 թվականի մարտին Անգլիայի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Գարեթ Սաութգեյթը չի կանչել «Լիվերպուլի» աջ պաշտպան Տրենտ Ալեքսանդեր-Առնոլդին 2022 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական խաղերին՝ բացատրելով, որ «լիգայում կան խաղացողներ, ովքեր ավելի լավ են խաղում այդ դիրքում»[52]։ Այդ կապակցությամբ ենթադրվում էր, որ մարտահրավերը կստանա «Լիդսի» եզրային պաշտպանը[53], սակայն դա տեղի չունեցավ[54]։

2021/22

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին արդյունավետ գործողությամբ առաջին դիվիզիոնում աչքի է ընկել օգոստոսի 14-ին «Մանչեսթեր Յունայթեդից» հյուրընկալվելիս (5:1), երբ տուգանային հրապարակից դուրս կատարած հարվածով խփել է իր թիմի միակ գոլը[55]։ Այս գոլը ներկայացվել է որպես ԱՊԼ-ի օգոստոս ամսվա լավագույն գոլ[56][57]։ Սեպտեմբերի 17-ին «Նյուքասլ Յունայթեդի» հետ արտագնա խաղում ծնկի վնասվածք էր ստացել[58]։ Ֆուտբոլիստին վիրահատություն է անհրաժեշտ եղել, ինչի պատճառով նա բաց է թողել գրեթե երեք ամիս[59]։ Դեկտեմբերի 11-ին անցկացրել է իր 2000-րդ հանդիպումը ակումբի կազմում՝ դառնալով 70-րդ խաղացողը, ով հասել է այդքան հանդիպումների[60]։ 2022 թվականի մարտի 18-ին «Վուլվերհեմփտոն Ուոնդերերսի» հետ արտագնա խաղում խփեց երրորդ և հաղթական գնդակը՝ գոյատևման համար պայքարող ակումբին բերելով կարևորագույն երեք միավոր[61]։

Մայիսի 8-ին «Արսենալի» դեմ «Էմիրեյթսում» անցկացրեց իր կարիերայի 500-րդ հանդիպումը[62]։ Այդ խաղում նա ստացել է կարիերայի երկրորդ և ակումբի համար առաջին կարմիր քարտը՝ Գաբրիել Մարտինելիի դեմ երկու ոտքով սահելու համար անկյունային դրոշակի մոտ, որից հետո ծեծկռտուք է սկսվել խաղադաշտում գտնվող խաղացողների միջև։ Ի սկզբանե պաշտպանին դեղին քարտ էր ցույց տրվել, սակայն VAR-ը խորհուրդ էր տվել այն փոխել կարմիրի[63]։ Խաղից հետո Էյլինգը քննադատության ենթարկվեց թիմի գլխավոր մարզիչ Ջեսի Մարշի և նախկին ֆուտբոլիստներ Ալան Սմիթի և Սթիվեն Ուորնոկի կողմից, իսկ Ջեյմի Կարագերը խաղացողին անվանեց «ապուշ» և նրա արարքը ոչ պրոֆեսիոնալիզմի աստիճանով համեմատեց Վիննի Ջոնսի ենթածրագրերի հետ[64][65]։ Ավելի ուշ որակազրկվել է երեք խաղով, ինչի պատճառով բաց է թողել մրցաշրջանի մնացած հատվածը[66]։

2022/23

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2022 թվականի մայիսի վերջին Լյուկը ծնկի վիրահատության ենթարկվեց վնասվածքի պատճառով, որը նա ստացել էր դեռևս անցյալ տարվա սեպտեմբերին, ինչի պատճառով նա դուրս մնաց երեք ամսով և բաց թողեց մրցաշրջանի սկիզբը, բացի այդ կորցնելով մարզավիճակը (մրցաշրջանում նորամուտը նշեց սեպտեմբերի 3-ին՝ փոխարինման դուրս գալով 70-րդ րոպեին և փոխանցում կատարելով Մարկ Ռոկայի՝ «Բրենտֆորդի» դարպասը խփած գոլին[67][68])։ Այս կապակցությամբ ակումբը որոշել է ուժեղացնել աջ պաշտպանի դիրքը և ստորագրել է Ռասմուս Քրիստենսենին, ով երկու տարի աշխատել է Ջեսսի Մարշի հետ «Զալցբուրգում»[69]։ Բացի այդ, վարձակալությունից «Կարդիֆ Սիթի» է վերադարձել Կոուդի Դրամեն, ով ստացել է ակումբի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստի մրցանակը, ուստի աջ եզրայինի դիրքը դարձել է թիմի ամենամրցակցայիններից մեկը[70]։ Ընդհանուր առմամբ, այս բոլոր գործոններն ազդել են Լյուկի խաղաժամանակի վրա՝ մրցաշրջանի առաջին կեսի 9 խաղերում նա ընդամենը երկու անգամ է հանդես եկել մեկնարկային կազմում[71]։ Արդյունքում, դեկտեմբերին ղեկավարությունը սպասում էր, որ ամռանը պաշտպանը կլքի ակումբը[72]։

Այնուամենայնիվ, սկսած 2023 թվականի հունվարի 4-ից, 14 խաղ անընդմեջ հանդես է եկել մեկնարկային կազմում՝ խաղալով բոլոր հանդիպումները սկզբից մինչև վերջ, և դրանցից 8-ում թիմին դաշտ է դուրս բերել որպես ավագ[71]։ Այդ կապակցությամբ փետրվարի 16-ին «Լիդսը» ակտիվացրել է վետերանի պայմանագիրը մինչև 2024 թվականի ամառ երկարաձգելու տարբերակը[73]։ Մարտի 18-ին ակումբի կազմում 9-րդ գոլն է խփել «Վուլվերհեմփթոն Ուոնդերերսի» դարպասը՝ գլխով փակելով անկյունայինից Մարկ Ռոկայի մատուցումը եւ գոլը տոնելով Ռոբի Քինի ոճով[74]։ Մայիսի 18-ին անցկացրեց իր 250-րդ հանդիպումը ակումբի կազմում՝ խփելով իր 10-րդ գոլը ակումբի կազմում («Նյուքասլ Յունայթեդի» դարպասը[75])։

2023/24 և վարձավճար «Միդլսբրո»-ում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պրեմիեր լիգայից դուրս մնալուց հետո «Լիդսի» նոր մարզիչ է դարձել Դանիել Ֆարկեն, իսկ ակումբից հեռացել է 15 ֆուտբոլիստ։ Էյլինգը այն սակավաթիվ ֆուտբոլիստներից էր, ով ցանկանում էր մնալ թիմում[76]։ Օգոստոսին և սեպտեմբերին նա թիմին դուրս բերեց խաղադաշտ որպես ավագ, իսկ օգոստոսի 18-ին «Վեստ Բրոմվիչ Ալբիոնի» հետ արտագնա խաղում խփեց իր 11-րդ գոլը ակումբի կազմում[77]։ Սակայն Արչի Գրեյի առաջին թիմ տեղափոխությունը, Ջեդ Սփենսի վարձակալությունը «Տոտենհեմից», ինչպես նաև ծնկների հերթական վնասվածքները զգալիորեն նվազեցրել են Պաշտպանի խաղաժամանակը[78]։ Չնայած դրան, ֆուտբոլիստը շարունակում էր առաջատար լինել հանդերձարանում[79], ինչի պատճառով կար ամռանը ավարտվող պայմանագրի երկարաձգման հնարավորություն[80][81]։ Սակայն արդեն Սուրբ Ծննդին պարզ դարձավ, որ Էյլինգը չի մտնում գերմանացի մասնագետի ծրագրերի մեջ[82]։ Հունվարի սկզբին ֆուտբոլիստով հետաքրքրվեց «Միդլսբրոն»[83], և Լյուկը որոշեց փոխել ակումբը՝ հանուն խաղաժամանակի[84]։ Հունվարի 10-ին ֆուտբոլիստը բուժզննում է անցել[85], իսկ հունվարի 11-ին պաշտոնապես հայտարարվել է Էյլինգի տեղափոխության մասին մինչև մրցաշրջանի ավարտը[86]։ Նույն օրը ֆուտբոլիստը հրաժեշտի նամակ և հրաժեշտի տեսանյութ է հրապարակել ակումբի երկրպագուներին[87]՝ ի պատասխան պաշտպանին հրաժեշտ են տվել բազմաթիվ ընկերներ և նախկին ակումբակիցներ[88], ակումբի նախագահն ու գլխավոր մարզիչը[89], իսկ հրաժեշտի նամակին արձագանքել են բազմաթիվ այլ մարզիկներ՝ ֆուտբոլիստներ Ջոն Թերին, Ժերար Մորենոն, Ադեբայո Ակինֆենվան և Կիկո Կասիլյան, ֆուտբոլիստ Ռեյչել Դեյլին, ռեգբիստ ԶԱԿ Հարդակերը և բռնցքամարտիկներ Թոմի Քոյլը և Ջոշ Ուորինգթոնը[90]։ Բացի այդ, պաշտպանի պատվին «The Old Peacock» փաբը, որը գտնվում է «Էլանդ Ռոուդ»- ի դիմաց, ժամանակավորապես փոխել է անվանումը՝ դառնալով «The Luke Ale Inn»[91]։

«Բորոյի» կազմում նորամուտը նշել է հունվարի 13-ին «Միլուոլի» դեմ արտագնա խաղում՝ դուրս գալով մեկնարկային կազմում[92]։ Առաջին արդյունավետ գործողությամբ աչքի է ընկել մարտի 6-ին «Նորվիչ Սիթիի» դեմ տնային խաղում՝ գոլային փոխանցում կատարելով Լուկաս Էնգելին[93]։ Մայիսի 4-ին «Ուոթֆորդի» դեմ մրցաշրջանի վերջին խաղում դուբլի հեղինակ է դարձել գոլային փոխանցման հեղինակ[94]։ Ընդհանուր առմամբ, ակումբի կազմում 20 հնարավորից մասնակցել է 19 հանդիպման (բացի «Լիդսի» հետ խաղից)՝ կատարելով 8 գոլային փոխանցում և դառնալով թիմի երկրորդ լավագույն օգնականը Մորգան Ռոջերսից հետո, ով երկու անգամ ավելի շատ հանդիպում է անցկացրել[95]։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո ֆուտբոլիստը ԲԲԿ Տեես-ին տված հարցազրույցում ակնարկել է, որ լիարժեք պայմանագրի շուրջ բանակցություններ է վարում «Միդլսբրոյի» հետ[96]։ Ընդ որում, «Միդլսբրոյի» գլխավոր մարզիչ Մայքլ Կարիկը չի երաշխավորել ֆուտբոլիստի երկարաձգումը[97]։ Բացի այդ, The Sun-ը հայտնել է, որ ֆուտբոլիստի նկատմամբ հետաքրքրություն են ցուցաբերել Չեմպիոնշիփից դուրս եկած «Բիրմինգհեմ Սիթին» և Պրեմիեր լիգայից դուրս մնացած «Շեֆիլդ Յունայթեդը»[98][99]։

Մայիսի 27-ին լիարժեք հիմունքներով ազատ գործակալի կարգավիճակով տեղափոխվել է «Ռիվերսայդ»՝ կնքելով երկու տարվա պայմանագիր[100]։ Տրանսֆերը «Լիդսից» նա անվանել է «բավականին պարզ լուծում»[101]։

Խաղաոճ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խաղում է աջ պաշտպանի դիրքում, բայց կարող է խաղալ նաև պաշտպանության կենտրոնում կամ հենակետային գոտում։ The Guardian-ի նախկին մարզական սյունակագիր Սթիվ Քլարիջը գովաբանել է Էյլինգին «խաղը հասկանալու, հաղորդակցման հմտությունները, կազմակերպչական հմտությունները, օդում տիրապետելը, երկոտանիները և գնդակի հետ աշխատելը»[102]։ Բացի այդ, նշվել է պաշտպանությունում ֆուտբոլիստի խաղի վարպետությունը, որը թույլ է տվել թիմին լավ սկսել 2017/18 մրցաշրջանը[103].

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019 թվականի օգոստոսին Էյլինգը և ակումբի մյուս անդամները մասնակցեցին «Տար մեզ տուն» (անգլ․՝ «Take Us Home») Amazon Prime-ից[104][105][106]։ Սերիալը նկարահանվել է «Օսկար», «Ոսկե գլոբուս» և «BAFTA» մրցանակների դափնեկիր Ռասել Քրոուի կողմից, ով նաև ակումբի երկրպագու է[107]։

Լուկան դուստր ունի՝ Մեյսին (մարտի 7, 2017)[108]։ 2021 թվականի հունիսի 9-ին ամուսնացել է դստեր մոր՝ Փոփիի հետ։ Նրանց հարսանիքին, որը տեղի է ունեցել Հեմփշիր նահանգի Լինդհերսթ քաղաքում, ելույթ է ունեցել Էլլի Գոլդինգը[109]։ Լյուկի զարմիկը՝ Դին Լյուինգթոնը, նույնպես պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ է[110]՝ նրան է պատկանում անգլիական ֆուտբոլի պատմության մեջ մեկ ակումբում անցկացրած հանդիպումների ռեկորդը[111]։

Ունի «Բիլ» մականունը, ուստի նրան հաճախ անվանում են երկրպագուներ[112]։ Կակազում է[113]։ 2022 թվականի օգոստոսի 8-ին դարձավ Պրեմիեր լիգայի պատմության մեջ առաջին գործող խաղացողը, ով մասնակցեց ԼԳԲՏ համայնքի շքերթին[114]։ Բացի Էյլինգից, միջոցառմանը մասնակցել են «Լիդսի» նախկին ֆուտբոլիստներ Ջերմեյն Բեքֆորդը և Նոել Ուելանը[115]։

Ելույթների վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ելույթները և գոլերը ըստ ակումբների, մրցաշրջանների և մրցումների
Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Անգլիայի գավաթ Լիգայի գավաթ Այլ Ընդհանուր
Դիվիզիոն Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Արսենալ 2009–10[116] Պրեմիեր Լիգա 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Յովիլ Թաուն 2009–10[116] Լիգա 1 4 0 — — — 4 0
2010–11[117] Լիգա 1 37 0 1 0 1 0 1 0 40 0
2011–12[118] Լիգա 1 44 0 3 0 1 0 0 0 48 0
2012–13[119] Լիգա 1 39 0 0 0 2 0 6 0 47 0
2013–14[120] Չեմպիոնփիպ 42 2 2 0 2 1 — 46 3
Ընդհանուր 166 2 6 0 6 1 7 0 185 3
Բրիստոլ Սիթի 2014–15[121] Լիգա 1 46 4 5 0 1 0 6 0 58 4
2015–16[122] Չեմպիոնփիպ 33 0 2 0 1 0 — 36 0
2016–17[123] Չեմպիոնփիպ 1 0 — 0 0 — 1 0
Ընդհանուր 80 4 7 0 2 0 6 0 95 4
Լիդս Յունայթեդ 2016–17[123] Չեմպիոնփիպ 42 0 0 0 1 0 — 43 0
2017–18[124] Չեմպիոնփիպ 27 0 0 0 4 0 — 31 0
2018–19[125] Չեմպիոնփիպ 38 2 1 0 1 0 2 0 42 2
2019–20[126] Չեմպիոնփիպ 37 4 1 0 0 0 — 38 4
2020–21[127] Պրեմիեր Լիգա 38 0 0 0 0 0 — 38 0
2021–22[128] Պրեմիեր Լիգա 26 2 1 0 1 0 — 28 2
2022–23[129] Պրեմիեր Լիգա 29 2 2 0 1 0 — 32 2
2023–24[130] Չեմպիոնփիպ 14 1 1 0 1 0 — 16 1
Ընդհանուր 251 11 6 0 9 0 2 0 268 11
Միդլսբրո 2023–24[130] Չեմպիոնփիպ 3 0 — — — 2 0
Ընդհանուր կարիերայի ընթացքում 500 17 19 0 17 1 15 0 551 18

Ձեռքբերումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Արսենալ» (մինչև 18)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Պրեմիեր լիգայի ակադեմիաների հաղթող՝ 2008/09
  • Անգլիայի Երիտասարդական գավաթակիր՝ 2008/09

«Յովիլ Թաուն»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Լիգա 1-ի փլեյ-օֆֆ փուլի հաղթող՝ 2012/13

«Բրիստոլ Սիթի»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Լիգա 1-ի հաղթող՝ 2014/15
  • Ֆուտբոլային լիգայի գավաթակիր՝ 2014/15

«Լիդս Յունայթեդ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անձնական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Չեմպիոնշիփի տարվա ֆուտբոլիստ՝ ըստ երկրպագուների՝ 2019/20
  • Պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի վարկածով Չեմպիոնշիփի տարվա թիմի անդամ՝ 2019/20
  • Մրցաշրջանի գոլը «Լիդս Յունայթեդում»՝ 2019/20
  • Պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի վարկածով Չեմպիոնշիփի ամսվա խաղացող՝ դեկտեմբեր 2019, փետրվար 2020

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. ↑ «Club list of registered players: As at 19th May 2018: Leeds United» Արխիվացված 2018-06-15 Wayback Machine. English Football League. p. 21..
  4. ↑ Jeorge Bird (2007 թ․ դեկտեմբերի 15). «More on: Luke Ayling». Jeorge Bird's Arsenal Youth (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  5. ↑ Jamie S, erson (2012 թ․ սեպտեմբերի 4). «Jack Wilshere will be back terrorising opponents again soon – I can't wait». Metro (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Four youngsters turn pro while nine depart» Արխիվացված 2009-08-22 Wayback Machine. Arsenal F.C. 30 June 2009.
  7. ↑ Jeorge Bird (2009 թ․ հուլիսի 14). «Player Profiles- Arsenal's resilient defensive duo Luke Ayling and Kyle Bartley». Jeorge Bird's Arsenal Youth (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  8. ↑ «Ramsey agrees new deal at Arsenal». 2009 թ․ հուլիսի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 13-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  9. ↑ «Olympiakos 1-0 Arsenal». 2009 թ․ դեկտեմբերի 9. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 4-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 «Luke Ayling joins Yeovil Town» Արխիվացված 2010-07-03 Wayback Machine. Arsenal F.C. 30 June 2010.
  11. ↑ «Yeovil Town sign Arsenal defender». 2010 թ․ մարտի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  12. ↑ «Yeovil extend Ayling loan spell». 2010 թ․ ապրիլի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  13. ↑ «Striker Murtagh to leave Yeovil». 2010 թ․ հունիսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  14. ↑ [ https://youtube.com/watch?v=bKzWfl5Qt8E Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine]. Yeovil Town. 19 Match 2014.
  15. ↑ «Johnson expects Yeovil departures». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  16. ↑ «McAllister out as five offered deals». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  17. ↑ «Bristol City sign defender Ayling». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  18. ↑ [1] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Bristol City. 26 October 2014.
  19. ↑ 19,0 19,1 Phil Hay. «Luke Ayling meets Arsenal after release from club at 18». The Athletic (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  20. ↑ «Luke Ayling: How my Leeds United transfer came around». LeedsAllOver (անգլերեն). 2020 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  21. ↑ «Leeds have ended up with a serious bargain for defender Luke Ayling». The Boot Room (ամերիկյան անգլերեն). 2020 թ․ մարտի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  22. ↑ Elliott Jackson, Joe Mewis (2019 թ․ մարտի 20). «What happened to every Leeds United signing from the Cellino era». LeedsLive (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  23. ↑ «Radrizzani completes Leeds takeover». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 21-ին.
  24. ↑ Schlenker, Pete (2017 թ․ սեպտեմբերի 22). «Luke Ayling wins August Player of the Month for Leeds United». Through It All Together (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  25. ↑ «AYLING SIGNS NEW DEAL». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2017 թ․ հոկտեմբերի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  26. ↑ «Leeds United 0-0 Nottingham Forest». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  27. ↑ Leeds United 2 QPR 0: Ayling glad to play role in convincing Bartley. The Yorkshire Post.
  28. ↑ «MARCELO BIELSA NAMED HEAD COACH». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2018 թ․ հունիսի 15. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  29. ↑ [2] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Rotherham United. 19 August 2018.
  30. ↑ Schlenker, Pete (2018 թ․ օգոստոսի 20). «Luke Ayling named in EFL team of the week». Through It All Together (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  31. ↑ Preston, Sam (2019 թ․ փետրվարի 14). «Leeds fans praise Ayling after defender's 100th appearance in Swansea victory». TBR Football (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  32. ↑ «Leeds best side we've played - Smith». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  33. ↑ Sobot, Lee (26 July 2019). «Luke Ayling injury update as Leeds United squad flies out to Sardinia for Cagliari Calcio clash» Արխիվացված 2019-07-27 Wayback Machine. Yorkshire Evening Post.
  34. ↑ Angus Kinnear interview — part two: Leeds United rejected £35m worth of bids, strengthened and addressed Financial Fair Play requirements Արխիվացված 2019-08-08 Wayback Machine. Yorkshire Evening Post. 8 August 2019.
  35. ↑ «Ayling signs new four-year Leeds contract». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  36. ↑ [3] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Leeds United FC. 28 March 2020.
  37. ↑ Fisher, Ben (2019 թ․ դեկտեմբերի 30). «Schmeichel to Sharp: the Football League team of the decade». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  38. ↑ «Luke Ayling named PFA Player of the Month». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2020 թ․ հունվարի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  39. ↑ [4] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Bristol City. 16 February 2020.
  40. ↑ [5] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Leeds United FC. 23 May 2020.
  41. ↑ [6] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. MOT-ALAW. 7 March 2020.
  42. ↑ Mellor, Jason (2020 թ․ մարտի 7). «Luke Ayling's thunderbolt helps send Leeds back top with Huddersfield victory». The Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  43. ↑ «Luke Ayling named PFA February Player of the Month». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2020 թ․ մարտի 11. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  44. ↑ «Leeds promoted to Premier League». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հոկտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  45. ↑ «Leeds United Player of the Year 2020 winners». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2020 թ․ հուլիսի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  46. ↑ Fisher, Ben (2020 թ․ օգոստոսի 7). «Who makes our Football League teams of the season for 2019-20?». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  47. ↑ «Luke Ayling named PFA Player of the Year». www.leedsunited.com (անգլերեն). 2020 թ․ օգոստոսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  48. ↑ «De Bruyne named PFA Player of the Year». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  49. ↑ «'Leeds make magnificently chaotic return'». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  50. ↑ Macdonald, Martin (2021 թ․ մայիսի 27). «The 10 highest tacklers in the Premier League in 2020/21». www.footballtransfers.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  51. ↑ Smith, Graham. Leeds United leader Luke Ayling out in front in Premier League's race to 100. Yorkshire Evening Post.
  52. ↑ Olver, Tom (2021 թ․ մարտի 18). «Southgate reveals why he's dropped Trent Alexander-Arnold from England squad». Metro (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  53. ↑ Hytner, David (2021 թ․ մարտի 16). «Jude Bellingham told he cannot travel to join up with England squad». The Guardian (բրիտանական անգլերեն). 0261-3077. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  54. ↑ Herbert, Charlie (2021 թ․ մարտի 18). «Gareth Southgate announces first England squad of 2021». JOE.co.uk (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  55. ↑ [7] Արխիվացված 2023-02-28 Wayback Machine. Manchester United FC. 15 August 2021.
  56. ↑ «Watch August 2021's Budweiser Goal of the Month contenders». www.premierleague.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  57. ↑ «Leeds v Everton, 2021/22 | Premier League». www.premierleague.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  58. ↑ «Newcastle United vs. Leeds United - 17 September 2021 - Soccerway». int.soccerway.com. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  59. ↑ Rayner, Stuart (30 September 2020). «Leeds United’s Luke Ayling set for 'clean-up' operation as Patrick Bamford’s injury absence continues». Yorkshire Post.
  60. ↑ «LUFCTALK | Leeds United Fans Forum». www.lufctalk.com. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  61. ↑ «Highlights: Wolves 2-3 Leeds United | INCREDIBLE FIGHTBACK! | Premier League» (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  62. ↑ «Team news: Luke Ayling set for 500th career appearance». OneFootball (անգլերեն). 2024 թ․ մայիսի 11. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  63. ↑ «Luke Ayling gets red card for challenge on Gabriel Martinelli | Premier League | NBC Sports» (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  64. ↑ Spencer, Phil (2022 թ․ մայիսի 8). «'Idiot' Luke Ayling sent off for shocking challenge on Arsenal star Martinelli». talkSPORT (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  65. ↑ Blow, Tom (2022 թ․ մայիսի 8). «Carragher slams "idiot" Ayling after red card for "disgusting" two-footed lunge». The Mirror (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  66. ↑ Lucas, Katherine (2022 թ․ մայիսի 8). «The games Ayling will miss for Leeds after tackle on Martinelli that 'has no place in football'». inews.co.uk (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  67. ↑ «Brentford FC - Leeds United, Sep 3, 2022 - Premier League - Match sheet». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  68. ↑ Donnohue, Joe. Leeds United issue Luke Ayling statement as defender set to for months on sidelines. Yorkshire Evening Post.
  69. ↑ Carey, Phil Hay and Mark. «What Rasmus Kristensen will bring to Leeds: Pace, strength and defensive intensity». The Athletic (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  70. ↑ Donnohue, Joe. Leeds United defender eyeing triumphant return after stroke of luck and Jesse Marsch conversation. Yorkshire Evening Post.
  71. ↑ 71,0 71,1 «Luke Ayling - Detailed stats». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  72. ↑ Bailey, Graeme (2022 թ․ դեկտեմբերի 2). «Exclusive: Leeds Utd facing transfer calamity with Marsch flop to force club's most in-demand star out». TEAMtalk (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  73. ↑ «Skubala 'excited, not overwhelmed' by Leeds role». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  74. ↑ «HIGHLIGHTS | WOLVES 2-4 LEEDS UNITED | SIX GOALS AND A RED CARD!» (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  75. ↑ Looney, Darren (2023 թ․ մայիսի 13). «Video: Leeds star scores massive goal vs Newcastle on 250th appearance». CaughtOffside (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  76. ↑ «He wants to be here' - Phil Hay issues update on Leeds player after what happened last week». 247simasport.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2024-01-28-ին. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  77. ↑ «Leeds United - West Bromwich Albion, Aug 18, 2023 - Championship - Match sheet». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  78. ↑ Marshment, James (2023 թ․ սեպտեմբերի 11). «Daniel Farke making plans to replace seven-season Leeds veteran as Tottenham transfer plan is hatched». TEAMtalk (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  79. ↑ «Leeds expert view: Farke - 'Ayling is probably best I've worked with'». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). 2023 թ․ նոյեմբերի 30. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  80. ↑ Coates, Tom (2023 թ․ հոկտեմբերի 16). «Leeds United 'willing' to offer new one-year contract to experienced figure as deal nears expiry». The Yorkshire Post (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  81. ↑ Marshment, James (2023 թ․ հոկտեմբերի 16). «Exclusive: Leeds offer experienced star new contract with Farke considering two other major deals». TEAMtalk (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  82. ↑ «The Squad Dads aren't done • The Square Ball». www.thesquareball.net (բրիտանական անգլերեն). 2022 թ․ հունվարի 3. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  83. ↑ «Middlesbrough keen on Leeds United's Ayling» (բրիտանական անգլերեն). 2024 թ․ հունվարի 3. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  84. ↑ «Leeds United: Key Daniel Farke call revealed as Luke Ayling joins Middlesbrough». OneFootball (անգլերեն). 2024 թ․ հունվարի 27. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  85. ↑ «Phil Hay confirms imminent emotional Leeds United exit to EFL rivals». LeedsAllOver (անգլերեն). 2024 թ․ հունվարի 10. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  86. ↑ «Middlesbrough sign Leeds defender Ayling on loan». BBC Sport (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  87. ↑ «Luke Ayling's farewell message to Leeds United» (ռուսերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  88. ↑ «Leeds players and fans bid emotional farewell to club legend Luke Ayling as he completes move to Middlesborough» (բրիտանական անգլերեն). 2024 թ․ հունվարի 11. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  89. ↑ Jackson, Will (2024 թ․ հունվարի 10). «Leeds United chairman Paraag Marathe sends heartfelt message as Luke Ayling moves on». Yorkshire Evening Post (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  90. ↑ Thank you for everything @leedsunited it’s been one hell of a journey
  91. ↑ «Leeds United ex-player Luke Ayling 'honoured' by pub name change» (բրիտանական անգլերեն). 2024 թ․ հունվարի 24. Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  92. ↑ «Millwall FC - Middlesbrough FC, Jan 13, 2024 - Championship - Match sheet». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունվարի 28-ին.
  93. ↑ «Middlesbrough FC - Norwich City, Mar 6, 2024 - Championship - Match sheet». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  94. ↑ «Middlesbrough FC - Watford FC, May 4, 2024 - Championship - Match sheet». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  95. ↑ «Middlesbrough FC - Squad statistics (Detailed view)». www.transfermarkt.com (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  96. ↑ «BBC Radio Tees Sport - Luke Ayling post-QPR - BBC Sounds». www.bbc.co.uk (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  97. ↑ Johns, Craig (2024 թ․ մարտի 11). «Luke Ayling's Boro gratitude after Leeds United game-time frustrations». Teesside Live (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  98. ↑ Mail, Harry (2024 թ․ ապրիլի 28). «Birmingham City keen on signing Middlesbrough loan man from Leeds United». The72 - Football League News (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  99. ↑ Jackson, Will. Luke Ayling sees fresh free transfer option emerge as pundit outlines his Leeds United concern. Yorkshire Evening Post.
  100. ↑ FC, Middlesborough (2024 թ․ մայիսի 28). «Luke Ayling: "I Can't Wait To Get Back Out There"». Middlesborough FC. Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 28-ին.
  101. ↑ Newbould, Kyle. Luke Ayling opens up on 'straightforward' Leeds United exit decision after agreeing two-year contract. Yorkshire Evening Post.
  102. ↑ Claridge, Steve (2009 թ․ ապրիլի 27). «Scouting report: Luke Ayling, Arsenal». The Guardian. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  103. ↑ Stephen D'Albiac (2017 թ․ սեպտեմբերի 4). «How Luke Ayling is continuing to star at Leeds United». SomersetLive (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  104. ↑ «What we learned from Leeds documentary». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  105. ↑ Sam Few (2019 թ․ օգոստոսի 16). «Inside story of how Daniel James' transfer to Leeds collapsed». mirror (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  106. ↑ Samuel Luckhurst (2019 թ․ օգոստոսի 16). «Amazon doc reveals how Man Utd player Daniel James' Leeds transfer collapsed». Manchester Evening News (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  107. ↑ Nestor Watach (2019 թ․ օգոստոսի 16). «Take Us Home reveals just how close James was to joining United». LeedsLive (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  108. ↑ «Leeds United defender Luke Ayling celebrates birth of baby girl just before Fulham match» Արխիվացված 2023-02-09 Wayback Machine. www.yorkshireeveningpost.co.uk.
  109. ↑ Jess Grieveson-Smith (2021 թ․ հունիսի 12). «Leeds United star's lavish wedding with private Ellie Goulding show». LeedsLive (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  110. ↑ Cross, Beren (2023 թ․ ապրիլի 9). «Bamford bench celebration, Ayling-Hodgson meeting in Leeds United moments missed». Leeds Live (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  111. ↑ EFL (2023 թ․ դեկտեմբերի 26). «Dean Lewington breaks the record for the most league appearances for a single Club». EFL (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  112. ↑ Elliott Jackson (2020 թ․ ապրիլի 15). «The story of Luke Ayling's 'Bill' nickname and why it's stuck at Leeds». LeedsLive (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 9-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  113. ↑ «'Why am I scared?' - Leeds' Ayling on stammer». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 21-ին. Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 25-ին.
  114. ↑ Leeks, Jacob (2022 թ․ օգոստոսի 12). «"Game-changing" Ayling hailed after making Premier League history at Leeds Pride». The Mirror (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  115. ↑ Kupemba, Danai Nesta (2022 թ․ օգոստոսի 8). «Premier League player makes history marching in Pride: 'A huge moment for football'». PinkNews | Latest lesbian, gay, bi and trans news | LGBTQ+ news (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ մայիսի 11-ին.
  116. ↑ 116,0 116,1 «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2009/2010 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  117. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2010/2011 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  118. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2011/2012 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  119. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2012/2013 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  120. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2013/2014 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  121. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2014/2015 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  122. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2015/2016 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  123. ↑ 123,0 123,1 «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2016/2017 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  124. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2017/2018 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  125. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2018/2019 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  126. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2019/2020 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  127. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2020/2021 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  128. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2021/2022 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  129. ↑ «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2022/2023 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.
  130. ↑ 130,0 130,1 «Ֆուտբոլիստի անցկացրած խաղերը 2023/2024 մրցաշրջանում». Soccerbase. Centurycomm. Վերցված է {{{accessdate}}}-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լյուկ Էյլինգ» հոդվածին։
Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լյուկ_Էյլինգ&oldid=10119206» էջից