Ելենա Կորիկովա

Ելենա Կորիկովա ռուս.՝ Елена Юрьевна Корикова
Ծնվել է	ապրիլի 12, 1972(1972-04-12) (52 տարեկան)
Ծննդավայր	Տոբոլսկ, Տյումենի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ (1995)
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտություն	դերասանուհի, երգչուհի, թատրոնի դերասանուհի, կինոդերասանուհի և հաղորդավար
Ամուսին(ներ)	Dmitri Lipskerov? և Մաքսիմ Օսադչի

Ելենա Յուրևնա Կորիկովա (ռուս.՝ Еле́на Ю́рьевна Ко́рикова, ապրիլի 12, 1972(1972-04-12), Տոբոլսկ, Տյումենի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), թատրոնի և կինոյի ռուս դերասանուհի, հեռուստահաղորդավարուհի։

Կենսագրություն

Ելենա Կորիկովան ծնվել է 1972 թվականի ապիլի 12-ին Ռուսաստանի Տյումենի մարզի Տոբոլսկ քաղաքում, Յուրի Ալեքսեևիչ Կորիկովի և բալետի պարուհի Տատյանա Կորիկովայի ընտանիքում։ Ծնողները շուտով բաժանվել են, և Ելենան մինչև երկրորդ դասարանն ապրել է Տոբոլսի մոտ գտնվող Կարաչինո գյուղում՝ մոր ծնողների հետ, որովհետև մայրը հաճախ է մեկնել հյուրախաղերի։ Դրանից հետո նա մոր հետ տեղափոխվել է Դոնի Ռոստով։

Հոր հետ հանդիպել է դպրոցն ավարտելուց հետո․ նա ապրել է Տյումենում, ունեցել նոր ընտանիք և երկու երեխա։

Դպրոցում սովորելու ընթացքում Ելենա Կորիկովան հաճախել է Դոնի Ռոստովի «Էպոս» պատմական թատրոն-ստուդիա, որ ստեղծել են ռեժիսոր Միխայիլ Վիկտորովիչ Իզյումսկու և Ելենա Պրոզորովսկայայի (Իզյումսկայա) կողմից։ Մայրն ինքն է կարել նրա զգեստները։ Դպրոցն ավարտելուց հետո մեկնել է Մոսկվա և ընդունվել Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտ՝ Սերգեյ Սոլովյովի արվեստանոց։

Առաջին կուրսից սկսել է նկարահանվել կինոյում։ Առաջին դերը եղել է պատանի Մաշան Անատոլի Մատեշկոյի «Ха-би-ассы» (1990) հեքիաթում։ Վալերի Ախադովի «Ես խոստացել եմ, ես կգնամ․․․» (ռուս.՝ «Я обещала, я уйду…», 1992) մելոդրամայում Կորիկովան կատարել է գավառի բնակիչ երիտասարդ Իրինայի դերը, Դմիտրի Դոլինինի «Մատանի ոսկե, փունջ ալ կարմիր վարդերի» (ռուս.՝ «Колечко золотое, букет из алых роз», 1994) դրամայում, որ նկարահանվել է Անտոն Չեխովի «Ձորակում» (ռուս.՝ «В овраге») ստեղծագործության հիման վրա, մարմնավորել է հանգիստ, ահաբեկված Լիպային։ Դրանից բացի Կորիկովան կարահանվել է Վիկտոր Տիտովի «Դյուրանի անեծքը» (ռուս.՝ «Проклятие Дюран», 1994) պատմական-ռոմանտիկ մելոդրամայում և Սերգեյ Սոլովյովի «Երեք քույր» դրամայում (1994)։

Ալեքսեյ Սախարովի՝ Ալեքսանդր Պուշկինի վիպակի հիման վրա նկարահանված «Օրիորդ-գեղջկուհի» (ռուս.՝ «Барышня-крестьянка») ֆիլմում (1995) կատարած Լիզայի դերի համար Ելենա Կորիկովան արժանացել է կնոջ լավագույն դերակատարման համար մրցանակի «Киношок» փառատոնում և «Նիկա» փառատոնում։

1995 թվականին ավարտել է Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտը։

Նկարահանվել է Ալլա Պուգաչովայի, Ֆիլիպ Կիրկորովի, Վալերի Լեոնտևի, Դմիտրի Մալիկովի, Լեոնիդ Ագուտինի, Իգոր Կրուտոյի տեսահոովակներում։ 1996 թվականին մասնակցել է Սերգեյ Կուրյոխինի «Поп-механика» խմբի «Детский альбом» ալբոմի ձայնագրությանը։

1998 թվականի ամռանն ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Նյու Յորք, որտեղ փորձել է իր ուժերը որպես մոդել և դերասանուհի։

Ռուսաստան վերադառնալուց հետո Գալինա Վոլչեկի կողմից առաջարկ է ստացել միանալ «Սովրեմեննիկ» թատրոնի թատերախմբին և 2001-2004 թվականներին աշխատել է այնտեղ։ Նրա խաղացանկում եղել են Պատի դերը Ռեմարկի «Երեք ընկեր», Իրինայի դերը Անտոն Չեխովի «Երեք քույր», Նինոչկայի դերը Լեոնիդ Անդրեևի «Անֆիսա», Դաշա Շատովայի դերը Ֆեոդոր Դոստոևսկու «Դևեր» ստեղծագործությունների բեմադրություններում։

Համընդհանուր ճանաչման է արժանացել «Խեղճ Նաստյա» (ռուս.՝ «Бедная Настя») սերիալի շնորհիվ։ 2005 թվականին զբաղեցրել է երկրորդ տեղը աշխարհի ամենասեքսուալ կանանց շարքում՝ FHM ամսագրի ռուսական խմբագրության վարկածով։

Մասնակցել է բազմաթիվ հեռուստատեսային նախագծերի, որոնցից են Ռուսաստանի Առաջին ալիքի «Երկու աստղ» (ռուս.՝ «Две звезды») և «Կրկես աստղերի հետ» («Цирк со звёздами»), ուկրաինական СТБ ալիքի «Պարեր աստղերի հետ» շոուները։ Վարել է «Ֆորտ Բոյար» («Ռոսիա» ալիք) հաղորդումը 2006 թվականին Եկատերինա Կոնովալովայի և Լեոնիդ Յարմոլնիկի հետ։

Անձնական կյանք

Ելենա Կորիկովայի առաջին ամուսինը եղել է գրող Դմիտրի Լիպսկերովը։

1993 թվականի հուլիսի 20-ին Ելենա Կորիկովան որդի է ունեցել, որը 2006 թվականի մոր հետ միասին նկարահանվել է «Կապիտանի երեխաները» (ռուս.՝ «Капитанские дети») ֆիլմում։ Նրա հայրը Դմիտրի Ռոշչինն է, որ դերասանուհի Եկատերինա Վասիլևայի և դրամատուրգ Միխայիլ Ռոշչինի որդին է։ Իմանալով Ելենայի հղիության մասին՝ Դմիտրի Ռոշչինն ամուսնության առաջարկություն է արել։ Բայց Վասիլևայի միջամտությամբ հարսանիքը չի կայացել։ Հետագայում Դմիտրի Ռոշչինը դարձել է հոգևորական և կնոջ՝ Լյուբովի հետ ունեցել յոթ երեխա։ Իր ու Ելենա Կորիկովայի որդու՝ Արսենիի հետ նախկին դերասանը չի շփվում։

Արսենիի հորը փոխարինել է Կորիկովայի արդեն նախկին ամուսին Մաքսիմ Օսադչին (օպերատոր և տեսահոլովակների ռեժիսոր)։

2011-2013 թվականներին հանդիպել է դերասան Սերգեյ Աստախովի հետ։

Թատերական գործունեություն

«Սովրեմեննիկ»

• «Երեք ընկեր», ըստ Ռեմարկի վեպի – Պատ
• «Երեք քույր», ըստ Անտոն Չեխովի պիեսի – Իրինա
• «Անֆիսա», ըստ Լեոնիդ Անդրեևի պիեսի – Նինոչկա
• «Դևեր», ըստ Դոստոևսկու վեպի – Դաշա Շատովա

Կինոդերասանի թատրոն

• «Հին Արբատի հեքիաթները», ըստ Ալեքսեյ Արբուզովի պիեսի – Վիկտոշա
• «Մի արթնացրեք քնած շանը», ըստ Ջոն Բոյնթոն Փրիսթլիի պիեսի – Ֆրեդա

«Տագանկայի դերասանների ընկերակցություն»

• «Ճայը», ըստ Անտոն Չեխովի պիեսի (ռեժիսոր՝ Սերգեյ Սոլովյով) – Նինա Զարեչնայա
• «Հմայիչ եղջյուրակիներ» (ռուս.՝ «Очаровательные рогоносцы»)

«Միլենիում» թատրոն

• «Քրեական դուետ», ըստ Վիկտոր Մերեժկոյի «Երկուսը մեծ ճանապարհից» պիեսի (ռեժիսոր՝ Օլգա Շվեդովա)

Մոսկվայի անկախ թատրոն

• «Երբ ամուսինը տանը չէ» (ռեժիսոր՝ Ա. Լյուբչենկո)
• Կանայք սիրո որոնումներում» (ռուս.՝ «Женщины в поисках любви!»)

Ֆիլմագրություն

Տարի		Հայերեն անվանում	Բնօրինակ անվանում	Դեր
1990	ֆ		Ха-би-ассы	Մաշա
1992	ֆ	Ես խոստացել եմ, ես կգնամ	Я обещала, я уйду	Իրինա
1993	ֆ	Դյուրանի անեծքը	Проклятие Дюран	Ժենեվևա
1994	ֆ	Մատանի ոսկե, փունջ ալ կարմիր վարդերի	Колечко золотое, букет из алых роз	Լիպա
1994	ֆ	Երեք քույր	Три сестры	Իրինա
1995	ֆ	Օրիորդ-գեղջկուհի	Барышня-крестьянка	Լիզա Մուրոմսկայա
1997	ֆ	Հանգուցյալ ընկերը	Приятель покойника	Մարինա
1998	ֆ	Մու-մու	Му-му	Տատյանա
2000	ս	Սև սենյակ	Чёрная комната	Տանյա
2001	ֆ	Հին երգեր գլխավորի մասին։ Հետգրություն	Старые песни о главном. Постскриптум	աղախին
2003-2004	ս	Խեղճ Նաստյա	Бедная Настя	Աննա Պլատոնովա
2004-2006	ս	Լրտեսական խաղեր	Шпионские игры	Եկատերինա Մատվեևա
2005	ֆ	Սիրահարված գործակալը։ Հույսը մի՛ կտրեք, մաեստրո	Влюблённый агент. Не оставляйте надежду, маэстро!	Լերա
2005	ս	Սիրո իրավունք	Право на любовь	Տատյանա Բոնդարևա
2006	ս	Կապիտանի երեխաները	Капитанские дети	Ժենյա Ստիվենս
2008	ֆ	Խցանում	Пробка
2008	ս	Չեմպիոն	Чемпион	Քրիստինա Լոմովա
2010	ս		Раскрутка	Վալենտինա Դունաևա
2011	ֆ	Լիարժեքության բարդույթ	Комплекс полноценности	Ժաննա
2011	ս	Սոկրատեսի համբույր	Поцелуй Сократа	Լիկա Վռոնսկայա
2012	ֆ	Մայրեր	Мамы	Օքսանա
2013	ս	Կանայք սահմանին	Женщины на грани	Մարգարիտա Շնիրևա
2014	ս	Մի տարի Տոսկանայում	Год в Тоскане	Յանա
2014	ս		Неформат	Եկատերինա
2014	ֆ	Սիրո թելեր	Нити любви	Վարվառա
2014	ֆ	Իմ մայրը դեմ է	Моя мама против	Վալենտինա Վլադիմիրովնա
2016	ս	Շրշյուն	Шелест	Ալինա Բոլշովա
2017	ս	Շրջապտույտ	Круговорот	Լիդիա Գատիչ
2018	ս	Շրշյուն 2	Шелест 2	Ալինա Բոլշովա

Տեսահոլովակներ

• «Винтаж» և Ելենա Կորիկովա, «Плохая девочка»
• Մաշա Ֆեոդորովա, «Мама»
• Ալինա Գրոսու, «Лодочка»
• Վալերի Լեոնտև, «Вечная любовь»
• Դմիտրի Մալիկով, «Золотой рассвет»
• Премьер-министр, «Восточная»
• Ալլա Պուգաչովա, «Позови меня с собой»
• Լեոնիդ Ագուտին, «Не унывай»
• Լեոնիդ Ագուտին, «Летний дождь»
• Անտոն Մակարսկի, Սերգեյ Լի և Արինա Լի, «Мне не жаль» (OST «Խեղճ Նաստյա»)
• Լեոնսիա Էրդենկո, «Солнышко»
• Իգոր Կրուտոյ, «Ты в моём сентябре»
• Պավել Զիբրով, «Александра»
• Պավել Զիբրով, «Единственная»
• Արկադի Կովալյով, «Моя женщина»

Մրցանակներ

• 1995 – «Киношок» փառատոնի մրցանակ կնոջ լավագույն դերակատարման համար («Օրիորդ գեղջկուհի» ֆիլմի համար)
• 1995 – Սանկտ Պետերբուրգի ռուսական երիտասարդական ֆիլմերի փառատոնի մրցանակ («Մատանի ոսկե, փունջ ալ կարմիր վարդերի» ֆիլմում դերակատարման համար)
• 1995 – ներկայացվել է «Նիկա» մրցանակի («Օրիորդ գեղջկուհի» ֆիլմի համար)
• 1999 – «Золотой Витязь» փառատոնի մրցանակ («Մու-մու» ֆիլմի համար)
• 2003 – «Комсомольская правда» թերթի «Պրեմիերա-2003» մրցանակ «Անֆիսա» ներկայացման մեջ իր դերակատարման համար
• 2004 – «Telenovelas Throphies» առաջին մրցույթի հաղթող (Բուդապեշտ)
• 2005 – «Լավագույն դերասանուի» մրցանակ Աննա Պլետնյովի դերի համար («Խեղճ Նաստյա»)

Արտաքին հղումներ

• Страничка Елены Кориковой на сайте «Современника»
• Ելենա Կորիկովայի կենսագրությունը RUSactors.ru կայքում