Քամիլ Սեն-Սանս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Քամիլ Սեն-Սանս
ֆր.՝ Charles Camille Saint-Saëns
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 9, 1835(1835-10-09)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՓարիզ, Ֆրանսիա[4]
Մահացել էդեկտեմբերի 16, 1921(1921-12-16)[5][1][3][…] (86 տարեկան)
Մահվան վայրԱլժիր, Ֆրանսիա[4]
ԳերեզմանՄոնպարնաս գերեզմանատուն
ՔաղաքացիությունFlag of France.svg Ֆրանսիա[6]
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
Գիտական աստիճաներաժշտության դոկտոր[7]
ԵրկերPiano Concerto No. 1?, Piano Concerto No. 2?, Symphony No. 3?, Մահվան պարը և The Carnival of the Animals?
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, երգեհոնահար, դիրիժոր, երաժիշտ, դաշնակահար և երաժշտական քննադատ
Պարգևներ և
մրցանակներ		Պատվո լեգեոնի Մեծ խաչի ասպետ[2] Արվեստի և գիտության ոլորտում ունեցած վաստակի շքանշան Պատվո լեգեոնի շքանշանի մեծ սրահ[2] Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ[2] Պատվավոր լեգիոնի շքանշանի սպա[2] և Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ[2]
ԱնդամությունԳեղեցիկ արվեստների ակադեմիա
Camille Saint-Saëns Վիքիպահեստում

Քամիլ Սեն-Սանս (ֆր.՝ Charles-Camille Saint-Saëns, հոկտեմբերի 9, 1835(1835-10-09)[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիա[4] - դեկտեմբերի 16, 1921(1921-12-16)[5][1][3][…], Ալժիր, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի երգահան, երգեհոնահար, դիրիժոր և դաշնակահար, «Կենդանիների շքահանդես», «Մահվան պարը», «Հավանեզ», «Նախերգ և ռոնդո կապրիչոզո» սիմֆոնիկ ստեղծագործությունների, սիմֆոնիաների (այդ թվում՝ Սիմֆոնիա No. 3 (Երգեհոնային), «Սամսոն և Դալիլա» օպերայի հեղինակ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քամիլ Սեն-Սանսը ծնվել է Փարիզում: Նրա հայրը՝ Վիկտոր Սեն-Սանսը նորմանդացի էր և ծառայում էր Ներքին գործերի նախարարությունում, իսկ նրա կինը Վերին Մարնից էր: Քամիլը ծնվել է Պատիոյի փողոցում (Ղյու դյու Պատիո), որը գտնվում էր Փարիզի վեցերորդ վարչական շրջանում, և մկրտվել է մոտակա Սեն Սյուլպիս եկեղեցում: Որդու կնունքից երկու ամիս էլ չանցած Վիկտոր Սեն-Սանսը վախճանվեց թոքախտից՝ իրենց ամուսնության մեկամյակի օրը: Փոքրիկ Քամիլին տարան երկրից՝ առողջության ամրապնդման համար, և երկու տարի նա ապրեց բուժքրոջ հետ, Փարիզից 29 կմ հարավ, Կորբեյ կոչվող փոքրիկ բնակավայրում: Երբ Սեն-Սանսը վերադարձավ Փարիզ, նրա դաստիարակությամբ սկսեցին զբաղվել մայրը և տատիկի քույրը՝ Շարլոտա Մեսոնը: Դեռ Քամիլի երեք տարին չբոլորած, նա աչքի ընկավ փայլուն լսողությամբ, և տատիկի քույրը ձեռնամուխ եղավ տղային դաշնամուր նվագելու հիմունքները սովորեցնելուն: Արդեն յոթ տարեկանում Քամիլը սկսեց աշակերտել Քամիլ Ստամատիին, ով ժամանակին եղել էր Ֆրիդրիխ Կալկբրենների աշակերտը:

Դեռևս երեխա, Քամիլը պարբերաբար համերգներով ելույթ էր ունենում փոքրիկ հանդիսատեսների համար (5 տարեկան և բարձր): Այդպես շարունակվեց, մինչև Քամիլը դարձավ տասը տարեկան, երբ կայացավ նրա առաջին հրապարակային բեմելը Փլեյել դահլիճում: Այդ օրը նրա համերգային ծրագրում ընդգրկված էին Մոցարտի կոնցերտը դաշնամուրի համար (K450) և Բեթհովենի Երրորդ կոնցերտը դաշնամուրի և նվագախմբի համար: Համերգն անցավ մեծ հաջողությամբ, որին հատկապես նպաստեց այն, որ Քամիլը նվագում էր հիշողությամբ (դա բնութագրական չէր այդ ժամանակաշրջանի համար): Դրանից հետո Քամիլ Ստամատին Սեն-Սանսին խորհուրդ տվեց աշակերտել կոմպոզիտոր Պիեռ Մալեդանին (որին Սեն-Սանսը հետագայում անվանում էր «անգերազանցելի ուսուցիչ») և երգեհոնահար Ալեքսանդր Պիեռ Ֆրանսուա Բոելին: Եվ հենց Բոելն էր, որ Սեն-Սանսի մեջ սեր սերմանեց Բախի երաժշտության հանդեպ, որն այն ժամանակվա Ֆրանսիայում քիչ էր հայտնի: Բացի երաժշտությունից երիտասարդ Սեն-Սանսը խիստ հետաքրքրված էր Ֆրանսիայի պատմությամբ, գրականությամբ, փիլիսոփայությամբ, կրոններով, հին լեզուներով և բնական գիտություններով՝ մաթեմատիկայով, աստղագիտությամբ և հնագիտությամբ: Դրանց հանդեպ հետաքրքրությունը նա պահպանեց ամբողջ կյանքի ընթացքում:

1848 թվականին, 13 տարեկանում, Կամիլն ընդունվում է Փարիզի կոնսերվատորիա: Տնօրեն Դանիել Օբերը, որ պաշտոնավարում էր 1842 թվականից, Լուիջի Քերուբինիից հետո, դասավանդման կարգի մեջ կատարել էր նպաստավոր փոփոխություններ, չնայած որ ուսումնական ծրագիրն ամբողջությամբ մնացել էր նույնը: Ուսանողներին, նույնիսկ Սեն-Սանսի նման աչքի ընկնող դաշնակահարին, առաջարկվում էր ձեռք բերել երկրորդ՝ երգեհոնահարի մասնագիտություն, քանի որ եկեղեցական երգեհոնահարի կարիերան ավելի լայն հնարավորություններ էր ընձեռում, քան դաշնակահարինը: Սեն-Սանսը երգեհոն նվագել սկսեց սովորել պրոֆեսոր Ֆրանսուա Բենուայի դասարանում, որին նա համարում էր միջակ երգեհոնահար, բայց առաջնակարգ մանկավարժ: Բենուայի աշակերտներից են եղել Ադոլֆ Ադանը, Սեզար Ֆրանկը, Շարլ Ալկանը և Ժորժ Բիզեն: 1851 թվականին Սեն-Սանսը կոնսերվատորիայում անցկացված երգեհոնահարների մրցույթում նվաճեց գլխավոր մրցանակը և նույն տարում սկսեց սովորել կոմպոզիցիա: Նրա պրոֆեսորն էր Ֆրոմենտալ Հալևին, ում աշակերտել են նաև Շառլ Գունոն ու Ժորժ Բիզեն:

Սեն-Սանսի ուսանողական տարիների ստեղծագործություններից ուշագրավ է 1850 թվականին գրված Սիմֆոնիա A-dur-ը: 1852 թվականին նա մասնակցեց Հռոմի մրցանակաբաշխությանը, բայց անհաջող: Օբերը կարծում էր, որ մրցանակը պետք է ստանար Սեն-Սանսը, իբրև երաժիշտ, որ ուներ մեծ ներուժ, և ոչ թե հաղթող Լեոնս Կոենը: Նույն տարում Սեն-Սանսը մեծ հաջողություն ունեցավ Փարիզի Սուրբ Սեսիլիայի միաբանության կազմակերպած մրցույթում, որտեղ հնչեց նրա «Ձոն Սուրբ Սեսիլիային» ստեղծագործությունը, որի համար էլ ժյուրիի անդամները հաղթանակը միաձայն շնորհեցին Սեն-Սանսին:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 база данных Léonore (фр.) — ministère de la Culture.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library, Austrian National Library Record #11875081X // Общий нормативный контроль (GND) — 2012—2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Saint-Saëms, Charles Camille // The Enciclopædia Britannicа — 12 — London, NYC: 1922. — Vol. XXXII Pacific Ocean Islands to Zuloaga. — P. 344.
  6. ↑ LIBRIS — 2018.
  7. ↑ Риман Г. Доктор музыки (рус.) // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 476—477.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Քամիլ_Սեն-Սանս&oldid=7362794» էջից