1264 թվականին ձեռնադրվել է Կիլիկիայի Հակոբիկ եկեղեցու արևելյան թեմերի կառավարիչ (մաֆրիան)։ Իմացել է հայերեն, արաբերեն, հունարեն։ Գրել է մեկնություններ, կանոնսեր, զրույցներ, բանաստեղծություններ, բարոյախոսական և բժշկագիտական երկասիրություններ։ Մեկնություններում օգտագործել է Աստվածաշունչ հայերեն թարգմանության տվյալները։ Գործերից ամենաարժեքավորը «Ժամանակագրություն» է, որը բաղկացած է երկու մասից՝ «Եկեղեցական» և «Քաղաքական»։ Այն կարևոր տեղեկություններ է տալիս հայերի և Հարավային Կովկասի մյուս ժողովուրդների մասին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 321)։