Կարևոր աշխատությունները նվիրված են սլավոնական լեզուների քերականության ու բառապաշարի համեմատական քննությանը («Սլավոնական լեզուների համեմատական քերականություն», հ․ 1-4, 1852-1875)։ Միկլոշիչը ուսումնասիրել է հին սլավոներենը («Հին սլավոներենի բառարան», 1850), այն բխեցրել Պաննոնիայի հին սլավոնացիների՝ սլովենների նախահայրերի լեզվից։ Քննել է նաև մի կողմից սլավոներենի, մյուս կողմից՝ հարեա ժողովուրդների (հունգարացիների, ռումինացիների և այլն) լեզուների փոխազդեցությունը, գնչուերենի մի շարք տարբերակներ։ Զբաղվել է սլավոնական անձնանունների և տեղանունների ծագումնաբանությամբ, հրատարակել միջնադարյան սլավոներեն տեքստերի, սլավոնների պատմության սկզբնաղբյուրներ։ Ուսումնասիրել է սլավոնական գրականությունները, սկզբնավորել սլավոնական էպոսի համեմատական քննությունը։ Եղել է Պետերբուրգի և այլ ԳԱ-ների անդամ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 541)։