Քվատրոչենտո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջովաննի Բելլինի,«Մադոննան մանկան հետ», մինչև 1464 թ.

Քվատրոչենտո, նաև քվատտրոչենտո (իտալ.՝ quattrocento, «չորս հարյուր», կրճատվել է mille quattrocento — «հազար չորս հարյուր»), XV դարի՝ Վաղ Վերածննդի ժամանակաշրջանի իտալական արվեստի ընդունված պայմանական անվանում[1]։

Այս ժամանակահատվածը համընկնում է Պիեռո դելլա Ֆրանչեսկայի, Բոտիչելլիի, Դոնատելլոի, Բրունելեսկիի, Մազաչչոի, Բելինիի (Յակոպո, Ջենտիլե և Ջովաննի), Պինտուրիկիոի, Ֆրա Անժելիկոյի, Պիետրո Պերուջինոյի, Դոմենիկո Գիրլանդայոի և այլոց գործունեության հետ։

Քվատրոչենտոյի ուղղվածությունները և աշխարհայացքային սկզբունքները մեծ ազդեցություն են գործել հետագա դարերի արվեստի վրա, սկսած կլասիցիզմից և ռոմանտիզմից, մինչև մշակույթի որոշակի ուղղվածության վրա ընդհանրապես։ Կերպարվեստի մեջ այս ժամանակաշրջանը նշանավորվում է նրանով, որ կատարվեց անցում հոգևոր կատարելության և դավանական կանոններին ենթարկվող միջնադարյան ներդաշնակ պայմանականություներից և պատկերային շարքից դեպի հայացքների համակարգի, պատկերացումների և վարքականոնի, որոնք հիմք հանդիսացան պատկերային արվեստի՝ այսինքն ռեալիզմի[2] ձևավորման համար, որն էլ հետագայում հիմք հանդիսացավ ակադեմիզմի ձևավորման համար։

Քվատրոչենտոյի ժամանակաշրջանում տեղի ունեցավ ճարտարապետության, գեղանկարչության և քանդակագործության ծաղկում։ Այդ ժամանակահատվածում Իտալիայում գործում էր հանճարեղ վարպետների մի ամբողջ աստղաբույլ, նրանց մեջ էր ճարտարապետ Բրունելլեսկին, քանդակագործ Դոնատելլոն, իսկ XV դարում ստեղծագործել են Ռաֆայելը, Միքելանջելոն և Լեոնարդո դա Վինչին։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]