Jump to content

Փայտածուխ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Փայտածուխ
workers packing charcoal in paper bags
Արտահանվող փայտածուխի փաթեթավորում Նամիբիայում

Փայտածուխ, թեթև, սև ածխածնի մնացորդ, որն առաջանում է փայտի (կամ այլ կենդանական և բուսական նյութերի) ուժեղ տաքացման արդյունքում նվազագույն թթվածնով, որպեսզի հեռացվի ամբողջ ջուրը և ցնդող բաղադրիչները: Այս պիրոլիզի գործընթացի ավանդական տարբերակում, որը կոչվում է փայտածուխի այրում, հաճախ ածուխի վառարան ձևավորելով, ջերմությունը մատակարարվում է հենց սկզբնական նյութի մի մասի այրմամբ՝ թթվածնի սահմանափակ պաշարով: Նյութը կարող է տաքացվել նաև փակ ռետորտում: Բացօթյա օգտագործման՝ կերակուր պատրաստելու համար օգտագործվող ժամանակակից փայտածուխի բրիկետները կարող են պարունակել բազմաթիվ այլ հավելումներ, օրինակ, ածուխ։ Փայտածուխը (փայտե ածուխ) ամուր նյութ է, որն առաջանում է փայտի՝ առանց թթվածնի չոր թորման արդյունքում։ Այն օգտագործվում է գունավոր մետաղների, ակտիվացված ածխածնի արտադրության մեջ, ինչպես նաև որպես կենցաղային վառելիք[1]։

Փայտածուխի արտադրության պատմությունը թվագրվում է հնագույն ժամանակներին՝ պայմանավորված տարբեր շրջաններում փայտի առատությամբ: Գործընթացը, որպես կանոն, ներառում է փայտե սալիկների կոնաձև կուտակումը, որը թույլ է տալիս օդին մտնել ներքևի բացվածքներով և աստիճանաբար բռնկվելով այրել կույտը: Պատմության ընթացքում փայտածուխի լայնածավալ արտադրությունը նշանակալիորեն ազդել է անտառների վրա՝ ավելացնելով անտառահատումները, հատկապես այնպիսի տարածաշրջաններում, ինչպիսին Կենտրոնական Եվրոպան է: Այնուամենայնիվ, կառավարման տարբեր պրակտիկաներ, ինչպիսին է ծառերի հատման հատուկ ձևը, որ հնարավորություն է տալիս հատված բնից նոր, մատղաշ շիվերի աճը, նպատակ ուներ պահպանել փայտածուխի արտադրության համար փայտի կայուն պաշար: Հեշտ հասանելի փայտանյութի սակավությունն ի վերջո հանգեցրեց ածուխի նման հանածո վառելիքի համարժեքների անցմանը: Փայտածուխի արտադրության ժամանակակից մեթոդները ներառում են փայտի ածխաջրացում ռետորտներում՝ ապահովելով ավելի բարձր արդյունավետություն՝ համեմատած ավանդական վառարանների մեթոդների հետ: Ածուխի հատկությունները կախված են այնպիսի գործոններից, ինչպիսիք են ածխացած նյութը և կարբոնացման ջերմաստիճանը:

Փայտածուխը տարբեր կիրառություններ ունի, ներառյալ մետաղագործական վառելիք՝ երկաթի և պողպատի արտադրության մեջ, արդյունաբերական վառելիք, ճաշ պատրաստելու և ջեռուցման վառելիք, նվազեցնող նյութ քիմիական գործընթացներում և որպես հումք պիրոտեխնիկայում: Այն նաև օգտագործվում է կոսմետիկայի, այգեգործության, անասնաբուծության, բժշկության և շրջակա միջավայրի կայունության ջանքերում, ինչպիսիք են ածխածնի կորզումը:

Այնուամենայնիվ, փայտածուխի արտադրությունն ու օգտագործումը կարող է ունենալ շրջակա միջավայրի վրա բացասական ազդեցություն, ներառյալ անտառահատումները և արտանետումները: Ապօրինի և չկարգավորվող փայտածուխի արտադրությունը, հատկապես այնպիսի տարածաշրջաններում, ինչպիսիք են Հարավային Ամերիկան և Աֆրիկան, էական մարտահրավերներ է ստեղծում շրջակա միջավայրի պահպանման ջանքերի համար:

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխի լքված վառարան Ուոքերի մոտ, Արիզոնա, ԱՄՆ

Փայտածուխի արտադրությունը այն վայրերում, որտեղ փայտի առատություն կա, սկիզբ է առել հնագույն ժամանակներից: Այն սովորաբար սկսվում է վառելափայտից կոնաձև կույտ ձևավորելով: Ներքևում օդն ընդունելու համար անցքեր են բաց թողնում, իսկ կենտրոնական լիսեռը ծառայում է որպես ծխատար խողովակ: Ամբողջ կույտը ծածկում են տորֆով կամ խոնավացած կավով։ Այրումը սկսվում էր ծխատարի հատակից և աստիճանաբար տարածվում դեպի դուրս և դեպի վեր: Գործողության հաջողությունը կախված է այրման արագությունից: Միջին պայմաններում փայտից ստացվում է մոտ 60% ծավալային փայտածուխ[2]։ Փոքրածավալ արտադրության մեթոդները հաճախ տալիս են միայն մոտ 50% ծավալային արդյունք, մինչդեռ մինչև 17-րդ դարը լայնածավալ մեթոդները հնարավորություն են տվել ավելի բարձր եկամտաբերություն՝ մոտ 90%։

Փայտի կույտ նախքան տորֆով կամ հողով ծածկելը և այրելը (1890թ․)

Փայտի կարբոնացման ժամանակակից գործընթացը՝ փոքր կտորներով կամ որպես թեփ թուջե սալիկների մեջ, լայնորեն կիրառվում է այն վայրերում, որտեղ փայտը սակավ է, ինչպես նաև արժեքավոր ենթամթերքների (փայտի սպիրտ, պիրոլինաթթու, փայտի խեժ) վերականգնման համար, ինչը թույլ է տալիս գործընթացը։ Կարբոնացման ջերմաստիճանի հարցը կարևոր է։ Ըստ Ջ. Պերսիի, փայտը դառնում է շագանակագույն 220° ջերմաստիճանում, որոշ ժամանակ անց՝ 280° ջերմաստիճանում մուգ շագանակագույն-սև, իսկ 310 ° ջերմաստիճանում հեշտությամբ փոշիանում է։ 300° ջերմաստիճանում պատրաստված փայտածուխը շագանակագույն է, փափուկ և փխրուն և հեշտությամբ բորբոքվում է 380° ջերմաստիճանում։ Ավելի բարձր ջերմաստիճանում ստացված փայտածուխը կոշտ է և փխրուն և չի այրվում մինչև մոտ 700°C տաքանալը[2][3]։ Ֆինլանդիայում և Սկանդինավիայում փայտածուխը համարվում էր փայտի խեժի արտադրության կողմնակի արտադրանք: Լավագույն խեժը ստացվել է սոճուց՝ սոճու ծառերը կտրվել են խեժի պիրոլիզի համար: Մնացորդային փայտածուխը լայնորեն օգտագործվում էր որպես մետաղագործական կոքսի փոխարինիչ: Խեժի արտադրությունը հանգեցրեց տեղական անտառների արագ հատմանը: 19-րդ դարի վերջում խեժի արտադրության ավարտի շնորհիվ տուժած տարածքներն արագ վերականգնվեցին: Ածուխի բրիկետի ամերիկյան ձևն առաջին անգամ հայտնագործվել և արտոնագրվել է Փենսիլվանիայից Էլսվորթ Բ. Ա. Զվոյերի կողմից 1897 թվականին[4]։ Գործընթացը հետագայում լայնորեն կիրառվեց Հենրի Ֆորդի կողմից, ով ավտոմեքենաների արտադրության մեջ որպես հումք օգտագործում էր փայտի և թեփի ենթամթերքները:

Արտադրման մեթոդներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխը մանրադիտակի տակ։ Տարբեր գույները համապատասխանում են տարբեր ռելիեֆների: Փայտի բջիջներից միայն ածխացած կմախք է մնում ածխացումից հետո։

Փայտածուխը պատրաստվել է տարբեր մեթոդներով։ Բրիտանիայում ավանդաբար օգտագործում էր սեղմիչ[5]։ Սա, ըստ էության, փայտե գերանների կույտ է (օրինակ՝ կաղնու), որոնք շրջանագծով հենված են ծխնելույզին: Ծխնելույզը բաղկացած է 4 փայտե ցցերից, որոնք պահվում են պարանով: Գերաններն ամբողջությամբ ծածկվում են հողով և ծղոտով, ինչը թույլ չի տալիս օդի մուտքը: Այն պետք է վառվի ծխնելույզի մեջ այրվող վառելիք մտցնելով․ գերանները դանդաղ այրվում են և 5 օրվա ընթացքում վերածվում փայտածուխի: Եթե կրակից հողածածկը պատռվում կամ ճաք է տալիս, ճեղքերի վրա լրացուցիչ հող են լցնում։ Այրումն ավարտվելուց հետո ծխնելույզը խցանվում է, որպեսզի օդը չմտնի: Արտադրության այս մեթոդի իսկական արվեստը ջերմության բավարար առաջացման կառավարումն է՝ փայտանյութի մի մասի այրման միջոցով, և ածխաջրացման գործընթացում դրա տեղափոխումը փայտի մնացած զանգվածին։ Արտադրության այս մեթոդի ամենամեծ թերությունը մարդու առողջության և շրջակա միջավայրի համար վնասակար արտանետումների հսկայական քանակությունն է (չայրված մեթանի արտանետումներ)[6]։ Փայտանյութի մասնակի այրման արդյունքում ավանդական մեթոդի արդյունավետությունը ցածր է։ Ժամանակակից մեթոդները օգտագործում են հակադարձման տեխնոլոգիա, որի ժամանակ գործընթացի ջերմությունը վերականգնվում է և բացառապես տրամադրվում է գազերի այրումից, որոնք արտազատվում են կարբոնացման ընթացքում[7]։ Հակադարձման եկամտաբերությունը զգալիորեն ավելի բարձր է, քան վառարանինը և կարող է հասնել 35%-40%-ի:

Տեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բինծյոտան, Ճապոնական բարձր որակի փայտածուխ՝ ստացված ճապոնական կաղնի ծառատեսակից
Օգատան վառելիքային բրիկետ-փայտածուխ
  • Սովորական փայտածուխը պատրաստվում է տորֆից, ածուխից, փայտից, կոկոսի կեղևից կամ նավթից։
  • Շաքարի փայտածուխը ստացվում է շաքարի ածխաջրացումից և առանձնահատուկ մաքուր է։ Այն մաքրվում է եռաացնելով թթուների հետ, որպեսզի հեռացնեն ցանկացած հանքային նյութ, այնուհետև երկար ժամանակ այրվում են քլորի հոսանքի մեջ՝ ջրածնի վերջին հետքերը հեռացնելու համար[2]։
  • Ակտիվացրած ածուխը նույնն է, ինչ որ սովորական փայտածուխը, բայց արտադրվում է հատուկ բժշկական նպատակների համար։ Ակտիվացված փայտածուխ արտադրելու համար սովորական փայտածուխը տաքացվում է մինչև 900°C՝ իներտ գազի (սովորաբար արգոն կամ ազոտ) զուգորդմամբ, ինչը հանգեցնում է նրան, որ փայտածուխի վրա ձևավորվում են բազմաթիվ ներքին տարածքներ կամ «ծակոտիներ», որոնք օգնում են, որ ակտիվացված փայտածուխը կլանի քիմիական նյութերը: Այս գործընթացի ընթացքում ածխի մակերեսի կեղտերը նույնպես հեռացվում են՝ զգալիորեն մեծացնելով դրա կլանման կարողությունը:
  • Միակտոր փայտածուխըավանդական փայտածուխ է, որը պատրաստվում է անմիջապես կարծր փայտանյութից: Այն սովորաբար արտադրում է շատ ավելի քիչ մոխիր, քան բրիկետները։
  • Ճապոնական փայտածուխը պատրաստման ժամանակ արտանետում է պիրոլինային թթու, հետևաբար, այրվելիս հոտ և ծուխ գրեթե չի առաջացնում։ Ճապոնական փայտածուխն ավանդաբար լինում է երեք տեսակ․
    • Բինծյոտան, որը կոշտ է և ջարդելիս մետաղական ձայն է արձակում։
    • Սև փայտածուխ
    • Օգատան, որն ավելի ժամանակակից տարատեսակ է և ստացվում է փայտի թեփը խտացնելով։
  • Բարձիկաձև բրիկետները պատրաստվում են թեփից և փայտի այլ ենթամթերքից ստացված փայտածուխը սեղմելով, կապակցող և այլ հավելումների կիրառմամբ: Կապակցիչը սովորաբար օսլա է: Բրիկետները կարող են ներառել նաև գորշ ածուխ (ջերմության աղբյուր), հանքային ածխածին (ջերմության աղբյուր), բորակ, նատրիումի նիտրատ (բոցավառման միջոց), կրաքար (մոխիրը սպիտակեցնող նյութ), չմշակված թեփ (բոցավառման միջոց) և այլ հավելումներ:
  • Թեփի բրիկետային փայտածուխը պատրաստվում է թեփը սեղմելով առանց կապող նյութերի կամ հավելումների: Թայվանում, Կորեայում, Հունաստանում և Մերձավոր Արևելքում նախընտրում են օգտագործել փայտածուխի հենց այս տեսակը: Կենտրոնի միջով ունի կլոր անցք՝ վեցանկյուն խաչմերուկով։ Այն օգտագործվում է հիմնականում խորովածի համար, քանի որ այն չի առաջացնում հոտ, ծուխ, նրանից շատ քիչ մոխիր է մնում, ունի բարձր ջերմություն և երկար այրման ժամանակ (ավելի քան 4 ժամ):

Կիրառություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այրվող փայտածուխ
Փայտածուխի կրակարան՝ պատրաստված կոկոսի կեղևից

Ածուխը վաղ ժամանակներից օգտագործվել է մի շարք նպատակների համար, ներառյալ արվեստը և բժշկությունը, սակայն դրա ամենակարևոր օգտագործումը եղել է որպես մետաղագործական վառելիք: Ածուխը մետաղագործական դարբնոցի ավանդական վառելիքն է և նաև ունի այլ կիրառություններ, որտեղ ինտենսիվ ջերմություն է պահանջվում: Փայտածուխը պատմականորեն օգտագործվել է նաև որպես սև պիգմենտի աղբյուր՝ երբ այն մանրացրել են։ Այս ձևով փայտածուխը կարևոր էր վաղ քիմիկոսների համար և այն խառնուրդների բաղադրամասն էր, ինչպիսին է սև վառոդը: Շնորհիվ իր մակերևույթի բարձր մակերեսի, փայտածուխը կարող է օգտագործվել որպես զտիչ, կատալիզատոր կամ ներծծող:

Մետաղագործական վառելիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածուխը այրվում է 1100 աստիճան Ցելսիուսից ավելի բարձր ջերմաստիճանում[8]։ Համեմատության համար, երկաթի հալման կետը մոտավորապես 1200-ից 1550°C է: Իր ծակոտկենության շնորհիվ այն զգայուն է օդի հոսքի նկատմամբ, և առաջացած ջերմությունը կարող է չափավորվել՝ վերահսկելով օդի հոսքը դեպի կրակ: Այդ պատճառով փայտածուխը դեռ լայնորեն օգտագործվում է դարբինների կողմից։ Ածուխը օգտագործվել է երկաթի և պողպատի արտադրության համար (որտեղ այն նաև ապահովում էր անհրաժեշտ ածխածինը) մ.թ.ա առնվազն 2000 թվականից ի վեր, ընդ որում արտեֆակտներ են հայտնաբերվել Կաման-Կալեհոյուկի պրոտո-խեթական շերտերում[9]։ Փայտածուխի բրիկետները կարող են այրվել մինչև մոտավորապես 1260°C ջերմաստիճանի դեպքում՝ հարկադիր օդափոխիչի զուգորդմամբ[10]։ 19-րդ դարում ածուխը պողպատի արտադրության մեջ հիմնականում փոխարինվել է կոքսով, ծախսերի պատճառով, թեև կոքսը սովորաբար ծծումբ և երբեմն այլ վնասակար աղտոտիչներ է ավելացնում չմշակված երկաթին: Փայտածածկ մետալուրգիական շրջանները, որոնք զուրկ են ածխից, ինչպիսիք են Շվեդիան, Ուրալը կամ Սիբիրը, ածուխից անցում կատարեցին 20-րդ դարի սկզբին:

Խոհարարության և ջեռուցման վառելիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախքան արդյունաբերական հեղափոխությունը, փայտածուխը երբեմն օգտագործվում էր որպես վառելիք՝ ճաշ պատրաստելու համար: Այն համարվում է առանց ծխի վառելիք, այսինքն՝ ածխածինը բավականաչափ մաքուր է և դրա այրումը էականորեն ավելի քիչ օդի աղտոտում է առաջացնում, քան սկզբնական, ոչ ածխածնային օրգանական նյութերի այրումը։ 20-րդ դարում մաքուր օդի մասին օրենսդրությունը պարտադրում էր Եվրոպայի շատ տարածքներում օգտագործել անծուխ կամ քիչ ծխով վառելիք (հիմնականում կոքս կամ փայտածուխ): Փայտածուխը մեջը լցնելու և այն խոհարարական նպատակներով օգտագործելու համար կարող է օգտագործվել խորովածի գրիլ: Փայտածուխը լայնորեն կիրառվում է նաև որպես բուխարիների վառելանյութ։ Ածուխի այրումը սկսելն ավելի դժվար է, քան փայտի կրակ վառելը։ Փայտածուխը բռնկելու համար կարող է օգտագործվել վառիչի ածուխային հեղուկ: Ծխնելույզը կամ փայտածուխի բռնկման էլեկտրական խթանիչը գործիքներ են, որոնք կօգնեն սկսել վառել փայտածուխը: Հայիթիում խոհարարական և ջեռուցման վառելիքի մոտավորապես 75%-ը փայտածուխ է[11]։

Պիրոտեխնիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխի այրման տեսանյութ

Ածուխը օգտագործվում է սև վառոդի արտադրության մեջ, որը լայնորեն օգտագործվում է հրավառության մեջ։ Այն սովորաբար մանրացվում և վերածվում է նուրբ փոշու, այն աստիճան, որ օդը հեշտությամբ մուտք գործի և նպաստի բռնկմանը: Ածուխն առաջացնում է նուրբ մուգ նարնջագույն կամ ոսկեգույն կայծեր: Սովորաբար, 10-ից 325 ցանցի չափսերով վառոդը օգտագործվում է պիրոտեխնիկական կոմպոզիցիաներում ոսկեգույն կայծերի ցնցուղներ ստանալու համար[12]։

Բամբուկի փայտածուխի կոսմետիկ օգտագործումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխը ներառված է նաև բազմաթիվ կոսմետիկ արտադրանքներում:[13]։ Բամբուկի փայտածուխ կարելի է պատրաստել սովորական բամբուկից, որը կտրտում են փոքր կտորներով և եփում ջրի մեջ՝ լուծվող միացությունները հեռացնելու համար[13] Raw bamboo charcoal is obtained after drying and carbonization in an oven at elevated temperature.[13]։ Ածխի դերը կոսմետիկայի մեջ պայմանավորված է նրա մանրադիտակային մասշտաբների արդյունավետ ներծծող հատկություններով[13]։

Ածխածնի աղբյուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քիմիական ռեակցիաներում ածուխը կարող է օգտագործվել որպես ածխածնի աղբյուր։ Դրա օրինակներից մեկը ածխածնի դիսուլֆիդի արտադրությունն է ծծմբի գոլորշիների՝ տաք ածխի հետ ռեակցիայի միջոցով։ Այդ դեպքում փայտը պետք է ածխաջրվի բարձր ջերմաստիճանում՝ ջրածնի և թթվածնի մնացորդային քանակները նվազեցնելու համար, որոնք հանգեցնում են կողմնակի ռեակցիաների։

Մաքրում և զտում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակտիվացված ածխածին
Ածուխ լոգարանում՝ չորացման և օդի մաքրման համար

Ածուխը կարող է ակտիվացվել՝ ֆիլտրի արդյունավետությունը բարձրացնելու համար: Ակտիվացված փայտածուխը հեշտությամբ կլանում է գազերի և հեղուկների մեջ լուծված կամ ներծծված մի շարք օրգանական միացություններ: Որոշ արդյունաբերական գործընթացներում, ինչպիսիք են եղեգնաշաքարից սախարոզայի մաքրումը, կեղտերը առաջացնում են անցանկալի գույն, որը կարելի է հեռացնել ակտիվացված փայտածուխի միջոցով: Այն նաև օգտագործվում է գազային լուծույթներում հոտերն ու տոքսինները կլանելու համար, ինչպես նաև տնային օդը մաքրող սարքերում և հակագազերի որոշ տեսակներում[14]։ Ակտիվացված փայտածուխը հասանելի է առանց դեղատոմսի, ուստի այն օգտագործվում է առողջության հետ կապված տարբեր դեպքերի համար: Օրինակ, այն հաճախ օգտագործվում է մարսողական տրակտում ավելորդ գազերի (մետեորիզմի) պատճառով առաջացած անհանգստությունը նվազեցնելու համար[15]։

Կերպարվեստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խաղողի ածուխի և սեղմված փայտածուխի չորսական ձողիկներ
Երկու փայտածուխե մատիտ թղթե պատյանների մեջ, որոնք փաթաթված են մատիտի օգտագործման ժամանակ, և երկու փայտածուխե մատիտ փայտե պատյանների մեջ

Փայտածուխն օգտագործվում է գծանկարչության, գեղանկարչության մեջ կոպիտ էսքիզներ անելու համար։ Այն սովորաբար պետք է պահպանվի ֆիքսատորի կիրառմամբ: Արվեստագետները հիմնականում օգտագործում են փայտածուխի չորս տեսակ.

  • Խաղողի փայտածուխը ստացվում է խաղողի վազի այրման արդյունքում:
  • Ուռենու փայտածուխն առաջանում է ուռենու փայտերն այրելով։
  • Փոշի փայտածուխը հաճախ օգտագործվում է գծագրության մակերեսի մեծ հատվածները «երանգավորելու» կամ ծածկելու համար: Տոնավորված հատվածների վրա նկարելը ավելի է մգացնում այն, բայց նկարիչը կարող է նաև լուսավորել (կամ ամբողջությամբ ջնջել) տոնավորված հատվածի ներսում՝ ավելի բաց երանգներ ստեղծելու համար:
  • Սեղմված փայտածուխը փայտածուխի փոշի է, որը խառնվում է մաստակի հետ և սեղմվում ձողիկների մեջ: Կապակցիչի քանակը որոշում է փայտի կարծրությունը[16]։ Սեղմված փայտածուխը օգտագործվում է փայտածուխի մատիտներում:

Այգեգործություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխը կիրառվում է նաև այգեգործության մեջ։ Թեև ամերիկացի այգեպանները կարճ ժամանակ օգտագործել են փայտածուխը, Ամազոնիայում Տերա Պրետա հողերի վրա կատարված հետազոտությունները պարզել են նախակոլումբիացի բնիկների կողմից բիոածխի լայն օգտագործումը՝ անպտուղ հողը ածխածնով հարուստ հողի վերածելու համար: Տեխնիկան կարող է ժամանակակից կիրառություն գտնել ինչպես հողերը բարելավելու, այնպես էլ որպես ածխածնի սեկվեստրի միջոց[17]։

Անասնաբուծություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխը խառնվում է կերի հետ, ավելացվում թռչնաղբի կամ գոմաղբի մեջ՝ դրանց պարարտեցնող հատկություններն ավելացնելու նպատակով[18]։ Փայտածուխով հագեցած կերով սնված թռչունների միսը զգալիորեն բարելավվում է[19][20]։ Սակայն, մտահոգությունը, որ ակտիվացված փայտածուխը կարող է անբարեխիղճ կերպով օգտագործվել՝ անասուններին կերակրելով աֆլատոքսիններով աղտոտված ցածրորակ կերով, հանգեցրեց նրան, որ սննդի վերահսկման ամերիկյան ասոցիացիան 2012 թվականին արգելեց փայտածուխն օգտագործել առևտրային անասունների կերերում[21]։

Բժշկություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխի կույտ

Փայտածուխը շատ փոքրիկ բլիթների տեսքով նախկինում օգտագործում էին ստամոքսի խնդիրների դեպքում։ Այժմ այն կարելի է օգտագործել հաբերի, պարկուճների կամ փոշու տեսքով՝ մարսողական ազդեցությունների համար[22]։ Թեև դրա արդյունավետության վերաբերյալ հետազոտությունները հակասական են[23]։ Ածուխը օգտագործվել է սախարինի հետ համատեղ՝ լորձաթաղանթների մաքրության աստիճանը չափելու համար[24]։ Ածուխը նաև ներառվել է ատամի մածուկի բաղադրությունների մեջ. այնուամենայնիվ, չկա որևէ ապացույց, որը կորոշի դրա անվտանգությունն ու արդյունավետությունը[25]։ Աֆրիկայում նկատվել է, որ կարմիր կոլոբու կապիկները ածուխ են ուտում ինքնաբուժման նպատակով: Քանի որ նրանց տերևային սննդակարգը պարունակում է ցիանիդի բարձր մակարդակ, որը կարող է հանգեցնել մարսողության խանգարման, նրանք փայտածուխ են ուտում, որը կլանում է ցիանիդը և թեթևացնում անհարմարությունը: Այս բնազդային գիտելիքը փոխանցվում է մորից ձագին[26]։

Բնապահպանական կայունություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Փայտածուխի պարկեր, Բամբոյում, Գանա

Ածուխի արտադրությունն ու օգտագործումը, ինչպես փայտային կենսազանգվածի ցանկացած օգտագործում որպես վառելիք, սովորաբար հանգեցնում է արտանետումների և անտառահատման։ Ածուխի օգտագործումը՝ որպես մետաղամշակման մեջ օգտագործվող վառելիք, նոր թափ է առնում Հարավային Ամերիկայում՝ հանգեցնելով բնապահպանական, սոցիալական և բժշկական լուրջ խնդիրների[27][28]։ Ենթարդյունաբերական մակարդակով փայտածուխի արտադրությունը անտառահատումների պատճառներից մեկն է: Ածուխի արտադրությունն այժմ սովորաբար անօրինական է և գրեթե միշտ չի կարգավորվում, ինչպես Բրազիլիայում, որտեղ փայտածուխի արտադրությունը խոշոր անօրինական արդյունաբերություն է չմշակված երկաթի արտադրության համար[29][30][31]։

Անտառների զանգվածային ոչնչացումը փաստագրվել է այնպիսի տարածքներում, ինչպիսին է Կոնգոյի Դեմոկրատական Հանրապետության Վիրունգայի ազգային պարկը, որտեղ այն համարվում է լեռնային գորիլաների գոյատևման առաջնային սպառնալիք[32]։ Նման սպառնալիքներ կան նաև Զամբիայում[33]։ Մալավիում փայտածուխի ապօրինի առևտրում զբաղված է 92,800 աշխատող և այն հանդիսանում է ջերմության և վառելիքի հիմնական աղբյուրը երկրի բնակչության 90 տոկոսի համար[34]։ Եվրոպա ներմուծված փայտածուխի վերջին գնահատումները ցույց են տվել, որ փայտածուխի շատ արտադրատեսակներ արտադրվում են հաճախ չհայտարարված ծագման արևադարձային փայտից: Գերմանիայում վաճառվող խորովածի փայտածուխի վերլուծության ժամանակ Վայրի բնության համաշխարհային հիմնադրամը պարզել է, որ ապրանքների մեծ մասը պարունակում է արևադարձային փայտ: Որպես ուշագրավ բացառություն, հիշատակվում է Նամիբիայից խորովածի փայտածուխի ներմուծումը, որտեղ փայտածուխը սովորաբար արտադրվում է ավելցուկային կենսազանգվածից[35][36]։ Սոմալիում փայտածուխի թրաֆիքինգը տնտեսական և բնապահպանական խնդիր է, որն ունի տարածաշրջանային անվտանգության լրջագույն հետևանքներ[37]։

Ժողովրդական մշակույթում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Չորս անգամ» (2010թ․) ֆիլմի վերջին հատվածը տալիս է փայտածուխ պատրաստելու ավանդական մեթոդի լավ ու երկար, անգամ բանաստեղծական փաստագրություն[38]։ Արթուր Ռանսոմի մանկական «Ծիծեռնակները և ամազոնուհիները» շարքը (հատկապես երկրորդ գիրքը) ներկայացնում է 20-րդ դարի սկզբին Մեծ Բրիտանիայի Լճերի շրջանի կյանքի և փայտածուխ այրողների տեխնիկայի խնամքով նկարված վինետները: Անտոնին Դվորժակի «Թագավոր և փայտածուխ այրող» օպերան հիմնված է չեխական լեգենդի վրա և պատմում է թագավորի մասին, ով մոլորվում է անտառում և փրկվում փայտածուխ այրողի միջոցով:

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]


Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Charcoal». Darvenivaglishta.bg. 2024-05-31.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2  One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). «Charcoal». Encyclopædia Britannica (անգլերեն). Vol. 5 (11th ed.). Cambridge University Press. էջ 856.
  3. ↑ «Carbonisation processes». FAO. Վերցված է 21 May 2021-ին.
  4. ↑ «Barbeque – History of Barbecue». Inventors.about.com. 2010-06-15. Արխիվացված է օրիգինալից 10 July 2012-ին. Վերցված է 2011-12-28-ին.
  5. ↑ «Geoarch». Geoarch. 1999-05-31. Արխիվացված է օրիգինալից 2004-03-15-ին. Վերցված է 2012-05-20-ին.
  6. ↑ «Roland.V. Siemons, Loek Baaijens, An Innovative Carbonization Retort: Technology and Environmental Impact, TERMOTEHNIKA, 2012, XXXVIII, 2, 131‡138 131» (PDF).
  7. ↑ «Kilning vs. Retorting: the cause of emissions of unburnt gases».
  8. ↑ Updated April 26, 2018 By Gabriella Munoz (2018-04-26). «How Hot Is a Bonfire?». Sciencing. Վերցված է 2019-11-13-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  9. ↑ Akanuma, Hideo (2008). «The significance of Early Bronze Age iron objects from Kaman-Kalehöyük, Turkey» (PDF). Anatolian Archaeological Studies. Tokyo: Japanese Institute of Anatolian Archaeology. 17: 313–320.
  10. ↑ Cheng, Zhilong; Yang, Jian; Zhou, Lang; Liu, Yan; Wang, Qiuwang (2016-01-01). «Characteristics of charcoal combustion and its effects on iron-ore sintering performance». Applied Energy (անգլերեն). 161: 364–374. Bibcode:2016ApEn..161..364C. doi:10.1016/j.apenergy.2015.09.095. ISSN 0306-2619.
  11. ↑ Lea, John Dale Zach (25 January 2017). «Charcoal Is Not the Cause of Haiti's Deforestation | Haiti Liberte» (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2021-07-16-ին.
  12. ↑ Kenneth L. Kosanke; Bonnie J. Kosanke (1999), «Pyrotechnic Spark Generation», Journal of Pyrotechnics: 49–62, ISBN 978-1-889526-12-6, Արխիվացված օրիգինալից 2017-12-16-ին
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 Ahmad, N; Isa, S.S.M.; Ramli, M.M.; Hambali, N.A.M.A.; Kasjoo, S.R.; Isa, M.M.; Nor, N.I.M.; Khalid, N. (2016). «Adsorption properties and potential applications of bamboo charcoal: A Review» (PDF). MATEC Web of Conferences. 78: 1–7. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 24 July 2018-ին. Վերցված է 3 February 2018-ին – via edp sciences.
  14. ↑ Dawson, Andrew (1997). «Activated charcoal: a spoonful of sugar». Australian Prescriber. 20: 14–16. doi:10.18773/austprescr.1997.008.
  15. ↑ «Treating flatulence». NHS. NHS UK. Վերցված է 27 May 2012-ին.
  16. ↑ «charcoal: powdered, compressed, willow and vine». Muse Art and Design. 7 September 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 31 August 2012-ին. Վերցված է 27 May 2012-ին.
  17. ↑ Johannes Lehmann, ed. (2009). Biochar for Environmental Management: Science and Technology. Stephen Joseph. Earthscan. ISBN 978-1-84407-658-1. Արխիվացված է օրիգինալից 11 December 2017-ին. Վերցված է 30 Dec 2013-ին.
  18. ↑ Gerlach, Achim; Schmidt, Hans-Peter (2014), «The use of biochar in cattle farming», The Biochar Journal, Arbaz, Switzerland, ISSN 2297-1114
  19. ↑ Yarrow, David (March 2015). «Biochar: Helping Everything from Soil Fertility to Odor Reduction». Acres U.S.A. Արխիվացված է օրիգինալից 9 June 2019-ին. Վերցված է 7 March 2019-ին.
  20. ↑ Schupska Site=CAES News, Stephanie (2011-03-10). «Charcoal supplemented diet reduces ammonia in chickens' litter».
  21. ↑ Damerow, Gail (2015). The Chicken Health Handbook, 2nd Edition: A Complete Guide to Maximizing Flock Health and Dealing with Disease. Storey. էջ 391. ISBN 978-1612120133.
  22. ↑ Stearn, Margaret (2007). Warts and all: straight talking advice on life's embarrassing problems. London: Murdoch Books. էջ 333. ISBN 978-1-921259-84-5. Վերցված է 2009-05-03-ին.
  23. ↑ Am J Gastroenterology 2005 Feb 100(2)397–400 and 1999 Jan 94(1) 208–12
  24. ↑ Passali, Desiderio (1984). «Experiences in the determination of nasal mucociliary transport time». Acta Otolaryngol. 97 (3–4): 319–23. doi:10.3109/00016488409130995. PMID 6539042.
  25. ↑ Brooks, John K.; Bashirelahi, Nasir; Reynolds, Mark A. (2017-06-07). «Charcoal and charcoal-based dentifrices: A literature review». Journal of the American Dental Association. 148 (9): 661–670. doi:10.1016/j.adaj.2017.05.001. ISSN 1943-4723. PMID 28599961.
  26. ↑ «Clever Monkeys: Monkeys and Medicinal Plants». PBS. 2011-09-13. Վերցված է 2012-05-20-ին.
  27. ↑ Michael Smith; David Voreacos (January 21, 2007). «Brazil: Enslaved workers make charcoal used to make basic steel ingredient». Seattle Times. Արխիվացված է օրիգինալից 16 September 2012-ին. Վերցված է 16 September 2012-ին.
  28. ↑ M. Kato1, D. M. DeMarini, A. B. Carvalho, M. A. V. Rego, A. V. Andrade1, A. S. V. Bonfim and D. Loomis (2004). «World at work: Charcoal producing industries in northeastern Brazil». Occupational and Environmental Medicine. 62 (2): 128–132. doi:10.1136/oem.2004.015172. PMC 1740946. PMID 15657196. Արխիվացված է օրիգինալից 22 November 2012-ին.{{cite journal}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  29. ↑ «U.S. car manufacturers linked to Amazon destruction, slave labor». News.mongabay.com. 2012-05-14. Վերցված է 2012-05-20-ին.
  30. ↑ «Driving Destruction in the Amazon: How steel production is throwing the forest into the furnace». Greenpeace. 2012-05-11. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-20-ին. Վերցված է 2012-05-20-ին.
  31. ↑ The documentary film The Charcoal People (2000) [1] shows in detail the deforestation in Brazil, the poverty of the laborers and their families, and the method of constructing and using a clamp for burning the wood.
  32. ↑ «Virunga National Park». Gorilla.cd. Արխիվացված է օրիգինալից 2008-10-03-ին. Վերցված է 2012-05-20-ին.
  33. ↑ «Living on Earth: Zambia's Vanishing Forests». Loe.org. 1994-03-04. Վերցված է 2011-12-28-ին.
  34. ↑ «Is charcoal the key to sustainable energy consumption in Malawi?». UNEARTH News. July 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-11-ին. Վերցված է 10 August 2013-ին.
  35. ↑ Zahnen, Johannes. «Market Analysis Barbecue Charcoal 2018 - The Dirty Business of Barbecue Charcoal» (PDF). WWF. Վերցված է 2020-05-27-ին.
  36. ↑ «From Bush to Charcoal: the Greenest Charcoal Comes from Namibia». Forest Stewardship Council. 2020-03-17. Արխիվացված է օրիգինալից 27 July 2020-ին. Վերցված է 2020-05-27-ին.
  37. ↑ Gridneff, Ilya (2018). «Burning Somalia's Future: The Illegal Charcoal Trade Between the Horn of Africa and the Gulf». In Verhoeven, Harry (ed.). Environmental Politics in the Middle East. Oxford: Oxford University Press. էջեր 121–148. ISBN 9780190916688.
  38. ↑ «Le quattro volte (2010)». IMDb. Վերցված է 16 September 2012-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տես՝ charcoal Վիքիբառարան, բառարան և թեզաուրուս
Վիիքպահեստ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Փայտածուխ» հոդվածին։
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Չափորոշչային վերահսկողություն
GND: 4126285-2 · LCCN: sh85022633 · Microsoft: 526406351 · NDL: 00567799 · NKC: ph632345
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Փայտածուխ&oldid=10046626» էջից