Վիկենտի Վերեսաև
Վիկենտի Վերեսաև | |
---|---|
![]() | |
Ծննդյան անուն | ռուս.՝ Викентий Викентьевич Смидович |
Ծնվել է | հունվարի 16, 1867 |
Ծննդավայր | Տուլա, Ռուսական կայսրություն[1] |
Վախճանվել է | հունիսի 3, 1945[1][2] (78 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1] |
Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
Գրական անուն | Вересаев |
Մասնագիտություն | լեզվաբան, գրող, կենսագիր, թարգմանիչ, բժիշկ-գրող, բանաստեղծ, ռազմական գործիչ և գրական քննադատ |
Լեզու | ռուսերեն |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() |
Կրթություն | Տարտուի համալսարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան |
Ժանրեր | արձակ, պատմվածք և վիպակ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | The Deadlock? |
Պարգևներ | |
![]() | |
![]() |
Վիկենտի Վիկենտևիչ Վերեսաև (ռուս.՝ Вике́нтий Вике́нтьевич Вереса́ев, իսկական ազգանունը՝ Սմիդովիչ ռուս.՝ Смидо́вич, հունվարի 16, 1867, Տուլա, Ռուսական կայսրություն[1] - հունիսի 3, 1945[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1]), ռուս խորհրդային գրող։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1888 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի պատմաբանասիրական, 1894 թվականին՝ Դորպատի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետները։
1890-ական թվականներին հարել է «լեգալ մարքսիստների» խմբին։ Այդ շրջանում Վերեսաևը ստեղծել է XIX-XX դարերի սահմանագծում մտավորականության մտատրամադրվածությունն արտահայտող ստեղծագործությունների շարք («Առանց ճանապարհի», 1895 թ., «Շրջադարձին», 1902 թ., վիպակներ և այլն)։ Գրել է նաև ռուս գյուղացիության ծանր վիճակի մասին («Լիզար», 1899 թ., պատմվածք, և այլն)։ «Մեռյալ ճանապարհի վրա» (1896 թ.) պատմվածքը և «Երկու ավարտ» (1899-1903 թթ.) վիպակը նվիրված են բանվորների կյանքին։ Ինքնակենսագրական նյութի հիման վրա է գրված «Բժշկի հիշատակարան»-ը (1901 թ.)։
Մասնակցել է 1904-1905 թվականների ռուս-ճապոնական պատերազմին (որպես բժիշկ)։
1906 թվականին հրատարակվել է Վերեսաևի «Պատմվածքներ պատերազմի մասին» գիրքը, այնուհետև «Պատերազմում» (1907-1908 թթ.) նոթերը և «Դեպի կյանք» (1909 թ.) վիպակը։ «Կենդանի կյանք» քննադատափիլիսոփայական աշխատության առաջին մասը (1910 թ.) նվիրված է Ֆեոդոր Դոստոևսկու («Սարդն անիծված է») և Լև Տոլստոյի («Կեցցե՜ ամբողջ աշխարհը») ստեղծագործության համեմատական վերլուծությանը, երկրորդ գիրքը («Ապոլլոն և Դիոնիսոս», 1915 թ.)՝ Ֆրիդրիխ Նիցշեի հայացքների քննադատությանը։
1911 թվականին Վերեսաևի նախաձեռնությամբ ստեղծվել է «Գրողների գրահրատարակչություն Մոսկվայում», որը նա գլխավորել է մինչև 1918 թվականը։ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Վերեսաև ավարտել է մտավորականության մասին ստեղծագործությունների շարքը՝ «Փակուղիում» (1922 թ.) և «Քույրեր» (1933 թ.) վեպերը, գրել այլ գործեր։
1930-ական թվականների վերջերից սկսել է թարգմանել «Իլիականը» (հրատարակություն՝ 1949 թ.) և «Ոդիսականը» (հրատարակություն՝ 1953 թ.)։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ԽՍՀՄ պետական մրցանակ (1945 թ.)
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Вересаев Викентий Викентьевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 401)։ ![]() |
- Հունվարի 16 ծնունդներ
- 1867 ծնունդներ
- Տուլա քաղաքում ծնվածներ
- Հունիսի 3 մահեր
- 1945 մահեր
- Մոսկվա քաղաքում մահացածներ
- Նովոդևիչյան գերեզմանատանը թաղվածներ
- Տարտուի համալսարանի շրջանավարտներ
- Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի շրջանավարտներ
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանի ասպետներ
- Ստալինյան մրցանակի դափնեկիրներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- Խորհրդային տղամարդ գրողներ
- Գրական կեղծանուններով հայտնի հեղինակներ
- 20-րդ դարի թարգմանիչներ
- Ռուս թարգմանիչներ
- Խորհրդային թարգմանիչներ
- 20-րդ դարի տղամարդ գրողներ
- Խորհրդային հուշագիրներ
- Խորհրդային վիպասաններ
- Խորհրդային պատմվածքագիրներ
- Ռուս ռազմական գործիչներ
- Խորհրդային լեզվաբաններ
- Խորհրդային բժիշկներ
- Խորհրդային բանաստեղծներ