«Տ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
չ →‎top: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
Տող 63. Տող 63.
|մեջբերվող էջեր =
|մեջբերվող էջեր =
|isbn =
|isbn =
}}</ref>։<br />
}}</ref>։


== Կրկնակ բաղաձայններ ==
== Կրկնակ բաղաձայններ ==

04:58, 4 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ

Հայերենի այբուբեն
Ա ա Ծ ծ Ջ ջ
Բ բ Կ կ Ռ ռ
Գ գ Հ հ Ս ս
Դ դ Ձ ձ Վ վ
Ե ե Ղ ղ Տ տ
Զ զ Ճ ճ Ր ր
Է է Մ մ Ց ց
Ը ը Յ յ Ւ ւ
Թ թ Ն ն Փ փ
Ժ ժ Շ շ Ք ք
Ի ի Ո ո և
Լ լ Չ չ Օ օ
Խ խ Պ պ Ֆ ֆ
Տ տ

Տ, տ (անվանում՝ տյուն), հայկական այբուբենի 31-րդ տառը։ Թվային արժեքը՝ «4000»։ Ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը 405-406 թվականներին։ Միջնադարում օգտագործվել են «երկաթագիր», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները[1]։[2][3][4]։

Կրկնակ բաղաձայններ


Հայերենում կրկնակ տ-ով գրվող գոյականներից են՝

պտտաձող
պտտահողմ
լուսատտիկ
կտտոց
խաղտտնիկ

Ուշագրավ փաստ


Մեծատառ Տ տառն իր ձևով նման է լատիներենի մեծատառ S-ին։

Բրայլով ներկայացումը

Արլ. Արմ.
Dots
2345
Dots
145

Յունիկոդում ներկայացված է՝

  • մեծատառ՝ «Տ». U+054F
  • փոքրատառ՝ «տ». U+057F

Ծանոթագրություններ

  1. Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
  2. Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
  3. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
  4. Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։