Ռիչարդ Բլեքվել
Ռիչարդ Բլեքվել | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 29, 1922[1] |
Ծննդավայր | Բրուքլին, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
Մահացել է | հոկտեմբերի 19, 2008[2][1] (86 տարեկան) |
Մահվան վայր | Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ |
Գերեզման | Hollywood Forever Cemetery |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ |
Մայրենի լեզու | անգլերեն |
Մասնագիտություն | դերասան, լրագրող, թատրոնի դերասան և նորաձևության դիզայներ |
Ռիչարդ Բլեքվել (հայտնի է նաև որպես միստր Բլեքվել, օգոստոսի 29, 1922[1], Բրուքլին, Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ - հոկտեմբերի 19, 2008[2][1], Լոս Անջելես, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ամերիկացի ոճաբան, նորաձևության քննադատ, լրագրող, հեռուստատեսային և ռադիոհաղորդավար, նկարիչ, մանկության տարիներին՝ դերասան։ Ամեն տարվա հունվարին նրա կողմից ներկայացված «տասը ամենավատ հագնված կանանց ցուցակի» հեղինակն էր։ Հրապարակել է «Առասպելական մոդայիկ անկախներ» ցանկը և «Օսկար» մրցանակաբաշխության ամենամյա նորաձևության ակնարկը։ Նրա երկարամյա ուղեկիցը՝ Բևեռլի Հիլզի նախկին վարսահարդար Ռոբերտ Լ. Սպենսերը, առաջնորդել է նրան գործերով։ Գրել է երկու գիրք՝ «Միստր Բլեքվել․ 30 տարվա նորաձևության ֆիասկո» և ինքնակենսագրություն՝ «Լաթերից մինչև ճյուղեր»[3][4]։
Վաղ տարիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բլեքվելի ծննդյան անունն է Ռիչարդ Սիլվան Զելցեր։ Ծնվել է Բրուքլինի Բենսոնհերսթ քաղաքում[5]՝ բանվորական դասի տպագրիչ[6] Հենրի Զելցերի և Եվա Զելցերի ընտանիքում, որոնք Ռուսական կայսրությունից հրեա ներգաղթյալների ամերիկացի զավակներ էին։ Պնդել է, որ իրեն դաժան ծեծի է ենթարկել խորթ հայրը, ուստի հաճախ ստիպված է եղել քնել նրբանցքում՝ հրդեհաշեջ սանդուղքի տակ, պաշտպանվելու համար ունեցել է կոտրված շիշ՝ հետագա բռնություններից խուսափելու համար։ Նա Հովարդ Սթերնին պատմել է, որ որպես 7 տարեկան տղա հաճախ ստիպված է եղել փողոցում մուրացկանություն անել, որպեսզի կարողանա ուտելու բան գնել։ Մայրը հաճախ բացակայում էր կամ հարբած էր։ Անցորդները ծաղրում էին նրան, ուստի նա վախեցած էր, քաղցած էր ու ամեն ինչ անում էր ողջ մնալու համար։ Դպրոցում նա սովորել է միայն մինչև երրորդ դասարան[7]։
Երբ նա 11 տարեկան էր, բռնաբարվել է մեծահասակների կողմից տղաների ճամբարում[5]։
Գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դերասանական վարպետություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բլեքվելը թատրոնում սկսել է խաղալ դեռահաս տարիքում՝ նկարահանվելով 1935 թվականի Բրոդվեյի բնօրինակ արտադրության մեջ՝ «Սիդնի Քինգսլիի փակուղի»։ Տեղափոխվելով արևմտյան ափ (որտեղ նա սովորել է Ջուդի Գառլենդի և Միկի Ռունիի հետ)՝ նա վերցրել է պրոֆեսիոնալ անուն՝ «Դիք Էլիս», և փոքր դերեր է խաղացել ֆիլմերում։ Դերասանական դերերի ժամանակ աշխատել է որպես սուրհանդակ Կալիֆոռնիայի Բըրբանք քաղաքում գտնվող Warner Bros. պրոդյուսերական ընկերությունում։ Այնուհետև Հովարդ Հյուզն առաջարկել է նրան պայմանագիր կնքել ամերիկյան RKO կինոընկերության հետ և փոխել նրա անունը Ռիչարդ Բլեքվել[8]։ 1944 թվականին վերադարձել է Բրոդվեյ՝ «Եկատերինան մեծ էր» արտադրության համար, գլխավոր դերում՝ Մեյ Ուեսթի հետ, բայց թողել է դերասանի վարպետությունը՝ հոլիվուդյան գործակալ դառնալու համար։ Հագուստի դիզայնի իր տաղանդը հայտնաբերել է իր հաճախորդների համար բեմական կոստյումներ ստեղծելու ժամանակ։
Ոճաբան
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նորաձևության դիզայների «Միստր Բլեքվել» անունը առաջացել է 1950-ականների վերջին, երբ նա գործարկել է իր հագուստի շարքը։ Վալենտինոյի, Վերսաչեի և հետագայում Ռիչարդ Թայլերի նման նա և իր շարքը հոմանիշ են դարձել։ Նա կարևոր դիզայներ էր, և 1960-ական թվականներին դարձել է պատմության մեջ առաջինը, որ իր շարքը ցուցադրել է հեռուստատեսությամբ և առաջինը, որ հագուստի շարքը հասանելի է դարձրել մեծ չափսի կանանց համար[9]։ Նրա դիզայներական զգեստները վաճառվել են 800-1000 դոլարով և մեծ պահանջարկ են վայելել։ Blackwell House-ի գոյության գրեթե երկու տասնամյակի ընթացքում եղել է Իվոն Դե Կառլոյի, Ջեյն Մենսֆիլդի, Դորոթի Լամուրի, Ջեյն Ռասելի և Կալիֆոռնիայի առաջին տիկին Նենսի Ռեյգանի դիզայները։ Իր փառքի գագաթնակետին նա բացահայտ հայտարարել է իր արհամարհանքը Women Wear Daily ամսագրի և դրա հրատարակիչ Ջոն Ֆերչայլդի նկատմամբ[8]։ 80-ական թվականներին առօրյա հագուստի նկատմամբ առաջացող միտումը վերջ է դրել Blackwell's նորաձևության տանը[10]։
Նորաձևության քննադատ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դիզայներ աշխատելու առաջին տարիներին նրան խնդրել են հոդված գրել ամերիկյան շաբաթաթերթի՝ American Weekly-ի համար՝ «10 լավագույն և վատ հագնված» մարդկանց մասին[10]։ Չնայած նրան, որ նա առավել հայտնի էր իր «Ամենավատ հագնված մարդիկ» ցուցակով, շարունակել է հաջող կարիերա ունենալ որպես նորաձևության լրագրող։ Հոդվածներ է գրել տարբեր թերթերում և ամսագրերում[11]։ Նրա «Առասպելական մոդայիկ անկախների» ցուցակը հաճախ ընդգրկել է հայտնի մարդկանց, որոնք նախորդ տարիներին ընդգրկված էին նրա «Ամենավատ հագնվածների լավագույն տասնյակում»։
10 ամենավատ հանդերձանքների ցուցակ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Տասը ամենավատ հագնված կանանց» առաջին ցուցակը ներկայացվել է 1960 թվականին՝ լրատվամիջոցների հաջողությունը մեղմելու համար, բայց քանի որ Բլեքվելի տունն ավելի հաջողակ է դարձել, ցուցակը բարձրացել է<ref>Ykblogger (2016 թ․ հոկտեմբերի 5). «Dubai Fashion Blog,Luxury Blog, Beauty Blog: Meet the Judges». Dubai Fashion Blog,Luxury Blog, Beauty Blog. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 12-ին.</ref>։ Երրորդ տարում բոլոր հեռուստաընկերություններն ու ռադիոցանցերը և գրեթե բոլոր լրատվական ծառայություններն ամբողջ աշխարհում լուսաբանել են այն։ Ցուցակի առաջին թողարկումից 47 տարի անց Բլեքվելը ամեն տարի՝ ցուցակի հրապարակումից հետո մեկ շաբաթվա ընթացքում, հարցազրույցներ է ունեցել նորաձևության ամսագրերի հետ հեռախոսով, ռադիոհաղորդումների և լրատվական ցանցերի միջոցով[8]։
Հեռուստատեսություն և ռադիո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Միստր Բլեքվելը հեռուստատեսային նորաձևության ռահվիրա էր, և իր ողջ կարիերայի ընթացքում որպես դիզայներ և քննադատ եղել է առաջատարներից մեկը։ Նա ինքն իրեն խաղացել Է ABC-ի «Պորտ Չարլզ» սերիալի մի դրվագում[12]։ 1972-1974 թվականներին նա վարել է Լոս Անջելեսի ամենօրյա ռադիոյի թոք-շոուն KABC ռադիոկայանում, այնուհետև տեղափոխվել է KRLA Ռադիոկայան 1975-1981 թվականներին[13]։
1968 թվականին սկսել է իր սեփական երկժամյա շոուն KCOP գունավոր հեռուստատեսությամբ, որը կոչվել է Միստր Բլեքվել՝ Աննա Մարիա Ալբերգետտիի, Նիք Ադամսի և Ռոուզ Մարիի հետ։ Դա պատմության մեջ առաջին հեռուստահաղորդումն էր, որտեղ դիզայները հեռուստատեսությամբ ներկայացրել է իր շարքը։ Նա շարունակում էր մնալ ոլորտի նշանավոր մասնագետ։
Նա ցերեկային թոք շոուներում և էստրադային շոուներում հաճախակի մասնակցում էր հանդիսատեսի քննադատության հատվածներին։ Նա բազմաթիվ ելույթներ է ունեցել «Մայք Դուգլասի շոուում»[14], և «Ջոնի Կարսոնի հետ երեկոյան շոուում» որպես առաջին շոուի հյուր այն բանից հետո, երբ Քարսոնը հաղորդումը Նյու Յորքից տեղափոխել է Բըրբանք։ 1972 թվականի մայիսի 2-ի թողարկմանը մասնակցել են նաև Ռոբ Ռայները, Ջորջ Քարլինը և Ջոնի Մատիսը։ Մասնակցել է չորս լրացուցիչ «Երեկոյան շոուների» 1970 թվականի օգոստոսից մինչև 1973 թվականի հունվար ընկած ժամանակահատվածում և ընդգրկվել է «Այսօրվա շոուի լավագույն»-ի DVD շարքում։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://web.archive.org/web/20081023122849/http://www.etonline.com:80/news/2008/10/66736/index.html
- ↑ Blackwell {{{заглавие}}}. — 1991.
- ↑ Blackwell {{{заглавие}}}. — 1995.
- ↑ 5,0 5,1 Mr. Blackwell, Vernon Patterson From Rags to Bitches: An Autobiography. — May 1, 1995.
- ↑ «"Mr. Blackwell's Best and Worst"». legacy.com. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «Transcript of the interview with famed fashion designer Mr. Blackwell». www.peteranthonyholder.com. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «MMI Book Report - Mr. Blackwell - From Rags To Bitches». www.shoestring.org. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ «Blackwell strikes again - Los Angeles Times». web.archive.org. 2007 թ․ հունվարի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 10-ին.
- ↑ 10,0 10,1 Peter Anthony Holder Great Conversations. — Paperback. — BearManor Media, January 13, 2018. — ISBN 1629332658
- ↑ «Blog Mr. Blackwell Justifies Existence for One More Year». web.archive.org. 2008 թ․ հունվարի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ հունվարի 13. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 11-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ unfit URL (link) - ↑ «Popular Actors - TV.com». www.tv.com. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 12-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 12-ին.
- ↑ «~Los Angeles Radio People, Where Are They Now, B». www.laradio.com. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 12-ին.
- ↑ «The Mike Douglas Show». web.archive.org. 2008 թ․ նոյեմբերի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ նոյեմբերի 21. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 15-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
|