1756 թվականին իր ձեռքում է կենտրոնացրել արտաքին գործերի և ռազմական գերատեսչությունը, դարձել վիգերի առաջնորդը Համայնքների պալատում, իսկ 1757–1761 թվականներին փաստորեն կառավարության ղեկավարն էր։ Խոշոր դեր է խաղացել Յոթնամյա պատերազմի (1756–1763) սանձազերծման գործում, որի հետևանքով Մեծ Բրիտանիան զավթել է գրեթե բոլոր ֆրանսիական տիրույթները Հնդկաստանում և Հյուսիսային Ամերիկայում։ 1766–1768 թվականներին կոալիցիոն կառավարության պրեմիեր մինիստրն էր։ 1766 թվականին կոմսի տիտղոս ստանալուց հետո՝ Լորդերի պալատի անդամ։ 1758 թվականի վերջին Փիտի հետ տեսակցել է Հովսեփ Էմինը՝ Հայաստանի ազատագրության հարցով, սակայն Փիտը, չցանկանալով վատացնել հարաբերությունները Թուրքիայի հետ, չի հետաքրքրվել այդ ծրագրով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։