Jump to content

Միկոլա Բաժան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Միկոլա Բաժան
ուկրաիներեն՝ Микола Бажан
Ծնվել էսեպտեմբերի 26 (հոկտեմբերի 9), 1904
ԾննդավայրԿամենեց-Պոդոլսկի, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել էնոյեմբերի 23, 1983(1983-11-23)[1] (79 տարեկան)
Վախճանի վայրԿիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԲայկովո գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, լրագրող, թարգմանիչ, գրող, քաղաքական գործիչ և հրապարակախոս
Լեզուուկրաիներեն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Ռուսական հանրապետություն,  Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետություն,  Ուկրաինական պետություն,  Ուկրաինական ԽՍՀ և  ԽՍՀՄ
Ժանրերբանաստեղծություն և քնարապատմողական
Գրական ուղղություններֆուտուրիզմ և սոցիալիստական ռեալիզմ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն, Ուկրաինայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, ԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե և Ուկրաինայի գրողների ազգային միություն
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ
«Մուրճ և մանգաղ» մեդալ
Լենինի շքանշան Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի հոբելյանական մեդալ «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 30-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ Մեդալ «Կիևի 1500-ամյակի առթիվ»
2-րդ աստիճանի ստալինյան մրցանակ 2-րդ աստիճանի ստալինյան մրցանակ Լենինյան մրցանակ և Ուկրաինական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ
Изображение автографа
Միկոլա Բաժան Վիքիքաղվածքում
 Mykola Bazhan Վիքիպահեստում

Միկոլա Պլատոնովիչ Բաժան (ուկրաիներեն՝ Микола Платонович Бажан) (սեպտեմբերի 26 (հոկտեմբերի 9), 1904, Կամենեց-Պոդոլսկի, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 23, 1983(1983-11-23)[1], Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի խորհրդային բանաստեղծ, թարգմանիչ, հասարակական գործիչ։ Ուկրաինական ԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1951), Ուկրաինական խորհրդային հանրագիտարանի գլխավոր խմբագիր։ Սոցալիստական աշխատանքի հերոս (1974

Սովորել է Ումանի գիմնազիայում, 1921 թվականից՝ Կիևի արտաքին կապերի ինստիտուտում, ապա՝ Արտաքին հարաբերությունների ինստիտուտում։ Տպագրվել է 1923 թվականից. առաջին բանաստեղծությունները տպագրվել են Կիևի «Բոլշևիկ» թերթում[2]։ Բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «Տասնյոթերորդ պարեկը» (1926), արտացոլում է քաղաքացիական կռիվները։ Բաժանի ստեղծագործությունների մեջ հատուկ տեղ է գրավում Սերգեյ Կիրովին նվիրված «Անմահություն» (1937) պոեմ–եռերգությունը։ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին խմբագրել է «Զա Ռադյանսկու Ուկրաինու» («Հանուն Սովետական Ուկրաինայի») թերթը՝ օկուպացված շրջանների բնակչության համար։ Այդ տարիների նրա «Երդում» (1941) ժողովածուն, «Դանիիլ Հալիցկի» պոեմը (1942) և «Ստալինգրադյան տետրակ» գիրքը (1943) արժանացել են ԽՍՀՄ պետական մրցանակի (1946

1943-1948 թվականներին եղել է Ուկրաինական ԽՍՀ Նախարարների խորհրդի նախագահի տեղակալ։ Բազմիցս ընտրվել է ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի և ՈՒԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։

1953-1959 թվականներին եղել է Ուկրաինայի գրողների միության նախագահ։

Ուկրաիներեն է թարգմանել Շոթա Ռուսթավելու «Ընձենավորը», Դ. Գուրամաշվիլու, Ա. Նավոիի, Ալեքսանդր Պուշկինի, Ռ. Թագորի, Ռայներ Մարիա Ռիլկեի և շատ այլ բանաստեղծների ստեղծագործություններ։

Պարգևատրվել է Լենինի չորս շքանշանով, ԽՍՀՄ պետական մրցանակի կրկնակի, Տարաս Շևչենկոյի և Շոթա Ռուսթավելու անվան պետական մրցանակների դափնեկիր է[2]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. 2,0 2,1 Ոսկե դարպասներ (ուկրաինական քնարերգություն), Ե., «Սովետական գրող», 1977 էջ 53-54։
Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միկոլա Բաժան» հոդվածին։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միկոլա Բաժան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 222