Կառլո Սկարպա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Կառլո Սկարպա
իտալ.՝ Carlo Scarpa
Carlo Scarpa 1954.jpg
Ծնվել էհունիսի 2, 1906(1906-06-02)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՎենետիկ, Իտալիա
Մահացել էնոյեմբերի 28, 1978(1978-11-28)[1][2][3][…] (72 տարեկան) կամ նոյեմբերի 29, 1978(1978-11-29)[4] (72 տարեկան)
Վախճանի վայրՍենդայ, Ճապոնիա
Ոճ(եր)մոդեռնիզմ
Ուշագրավ աշխատանքներCastelvecchio Museum?
Պարգևներմեդալ «Իտալական մշակույթի և արվեստի զարգացման մեջ ունեցած ավանդի համար» և honorary Royal Designer for Industry?
Carlo Scarpa Վիքիպահեստում

Կառլո Սկարպա (իտալ.՝ Carlo Scarpa, հունիսի 2, 1906(1906-06-02)[1][2][3][…], Վենետիկ, Իտալիա - նոյեմբերի 28, 1978(1978-11-28)[1][2][3][…] կամ նոյեմբերի 29, 1978(1978-11-29)[4], Սենդայ, Ճապոնիա), իտալացի ճարտարապետ, ում գործունեության վրա մեծ ազդեցություն է ունեցել վենետիկյան մշակույթի պատմությունն ու Ճապոնիան[5]։ Պատմության, ռեգիոնալիզմի, գյուտարարության, արտիստական տեխնիկայի հանդեպ հետաքրքրություններն արտահայտել է ապակու և կահույքի դիզայնի մեջ[6][7][8]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկարպան ծնվել է Վենետիկում։ Վաղ մանկությունն անցել է Վիչենցայում, որտեղ ընտանիքը տեղափոխվել էր, երբ նա երկու տարեկան էր։ Տասներեք տարեկանում, կորցնելով մորը, հոր և եղբոր հետ տեղափոխվել է Վենետիկ։ Սովորել է տեղի գեղարվեստի դպրոցում, որտեղ կենտրոնացել է ճարտարապետական ուսումնասիրությունների վրա, աշակերտել է ճարտարապետ Ֆրանչեսկո Ռինալդոյին և ամուսնացել նրա զարմուհու՝ Նինի Լացցարիի հետ (Օնորինա Լացցարի)։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Սկարպան չի հանձնում Իտալական կառավարության կողմից սահմանված pro forma մասնագիտական քննությունները։ Դատարանի առջև է կանգնել առանց լիցենզիայի ճարտարապետական պրակտիկայի համար, սակայն արդարացվել է։ Սկարպայի հաճախորդները, համախոհները նրան անվանել են «պրոֆեսոր», և ոչ՝ «ճարտարապետ»։

Որպես դիզայներ առաջին պատվերն ստացել է դեռևս գեղարվեստի դպրոցում սովորելու տարիներին՝ համագործակցելով Վենետիկի ապակյա արտադրանքների գործարանի հետ։ 1926 թվականին ավարտելով ակադեմիան՝ դասավանդել է Վենետիկի ճարտարապետության (Istituto universitario di architettura di Venezia) համալսարանում։ Կահույքի առաջին գործերը արել է 1920-ական թվականներին, եղել է ինտելեկտուալ շրջանակներում, որտեղ հանդիպել է Ջուզեպպե Ունգարետտիին, Կառլո Կարային, Ֆելիչե Կազորտիին։ 1933-1947 թվականներին աշխատել է Վենետիկի ապակյա արտադրանքների գործարանում։ 1932 թվականին Վենետիկի Բիենալեի ժամանակ կազմակերպվել է նրա առաջին ցուցահանդեսը, որին մեկ տարի անց հաջորդել է Միլանի տրինալեն։

Թեև Սկարպայի կառուցած աշխատանքների մեծ մասը գտնվում է Վենետոյում, նա կատարել է նաև լանդշաֆտների, այգիների, շենքերի, նախագծեր Իտալիայի, Կանադայի, ԱՄՆ-ի, Սաուդյան Արաբիայի, Ֆրանսիայի և Շվեյցարիայի շրջանների համար։ Նրա անունն ունի 11 տառերը, որոնք նա բազմիցս օգտագործել է իր ճարտարապետության մեջ[9]։

Սկարպայի վերջին նախագծերից մեկը մնացել է անավարտ նրա մահվան պատճառով։ 2006 թվականի հոկտեմբերին նրա որդին Տոբիան փոփոխություններ է կատարել Մոնսելիչեի Villa Palazzetto կառույցում, որը Սկարպայի առավել հավակնոտ լանդշաֆտային, պարտեզային նախագծերից էր։

1978 թվականին Ճապոնիայի Սենդայ քաղաքում մահացել է դժբախտ պատահարի արդյունքում։ Թաղված է Վենետոյի Բրիոն գերեզմանատանը։

Հայտնի աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վենետիկի Ակադեմիայի պատկերասրահ, Վենետիկ, Իտալիա
  • Padiglione del libro d'arte, Giardini di Castello, Վենետիկի Բիենալե, 1950-1952[10]
  • Palazzo Abatellis: La Galleria Di Sicilia,Պալերմո, 1953-1954[11]
  • Palazzo Ca'Foscari, Վենետիկ, Իտալիա, 1935 – 1956
  • Venezuelan Pavilion (1954–1956), Բիենալե, Վենետիկ, Իտալիա[12]
  • Veritti տուն, Ուդինե, Իտալիա 1955 - 1961[13]
  • Museo Canova di Possagno, Իտալիա, 1955 - 1957[14]
  • Կաստելվեկկոյի թանգարան, Վերոնա, Իտալիա, 1956 – 1964[15]
  • Negozio Olivetti, piazza S. Marco, Վենետիկ, Իտալիա, 1957 – 1958[16]
  • Քվերինի Ստամպալիայի հիմնադրամ, Վենետիկ 1961–1963[17][18]
  • Բրիոն գերեզմանատուն, San Vito d'Altivole, Իտալիա, 1969 – 1978[19]
  • Banca Popolare di Verona, Իտալիա, 1973 - 1978[20]

Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Francesco Dal Co; Giuseppe Mazzariol (1984). Carlo Scarpa : Opera Completa. Milan: Electa.[21]
  • Francesco Dal Co; Giuseppe Mazzariol (1985). Carlo Scarpa : The Complete Works. Milan: Electa; New York: Rizzoli.
  • Maria Antonietta Crippa, edited by Marina Loffi Randolin.(1986). Carlo Scarpa : Theory, Design, Projects. Cambridge, Mass : MIT Press[22]
  • Nicholas Olsberg, et al. (1999). Carlo Scarpa Architect: Intervening With History. Montréal, Quebec : Canadian Center for Architecture; New York : The Monacelli Press[23]
  • Sergio Los (1967). Carlo Scarpa : architetto poeta. London: RIBA.[24]
  • Sergio Los (1995). Carlo Scarpa, guida all’architettura.Venice: Arsenale.[25]
  • Sergio Los (2009). SCARPA. Taschen, Koln.[26]
  • Franca Semi (2010). A Lezione Con Carlo Scarpa. Venice : Cicero[27]
  • Carla Sonego (1995). Carlo Scarpa. Gli anni della formazione. Venice: IUAV, (unpublished thesis, Professor Marco De Michelis, Supervisor).

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  5. ↑ Carlo Scarpa and Japan. The influence of Japanese art and architecture in the work of Carlo Scarpa. lincoln.ac.uk
  6. ↑ Albertini Bianca, Bagnoli Alessandro (1988)։ Carlo Scarpa: Architecture in Details.։ Cambridge, Mass: MIT Press։ ISBN 0262011077 
  7. ↑ Barovier Marina (1991)։ Carlo Scarpa: I Vetri Di Murano 1927-1947.։ Venezia : Il cardo 
  8. ↑ Smith Roberta։ «Clear, Opaque and Oh, So Delizioso ‘Venetian Glass by Carlo Scarpa’ at the Met»։ The New York Times 
  9. ↑ Frascari, Marco (June 1999)։ «Architectural Traces of an Admirable Cipher: Eleven in the Opus of Carlo Scarpa»։ Nexus Network Journal 1 (1–2): 7–22։ doi:10.1007/s00004-998-0002-4 
  10. ↑ Museo Nazionale della Arti Dell XXI Secolo (1950)։ «Collezioni XX secolo torna indietro Padiglione del libro d'arte, Giardini di Castello»։ MAXXI 
  11. ↑ Polano Sergio (1989)։ «Carlo Scarpa: Palazzo Abatellis : La Galleria della Sicilia, Palermo 1953-1954»։ Milan : Mondadori Electa 
  12. ↑ Scarpa Carlo։ «Venezuelan Pavilion (1954-1956), Venice Architecture Biennale 2014»։ La Biennale 
  13. ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Bedard Jean-Francios, Polano Sergio, Di Lieto Alba, Friedman Mildred (1999)։ «Carlo Scarpa, architect : Intervening With History»։ Getty Search Gateway։ Montreal, Quebec, Canada : Canadian Centre For Architecture New York : Monacelli Press 
  14. ↑ «L'ampliamento di Scarpa al Museo di Possagno»։ Museo Canova 
  15. ↑ Murphy Richard (1990)։ «Carlo Scarpa and the Castelvecchio»։ London ; Boston : Butterworth Architecture, 1990. 
  16. ↑ Camerlengo Lia (1984)։ «Negozio Olivetti, Procuratie vecchie, piazza S. Marco, Venezia, 1957 – 1958»։ Getty Search Gateway։ Milano : Electa։ էջ 120 
  17. ↑ «Carlo Scarpa»։ Fondazione Querini Stampalia 
  18. ↑ Murphy Richard (1993)։ «Querini Stampalia Foundation : Carlo Scarpa»։ Getty Search Gateway։ London : Phaidon 
  19. ↑ Duboy Phillipe, Noever Peter, Noever editor, Peter (1989)։ «Carlo Scarpa : the other city : the architect's working method as shown by the Brion cemetery in San Vito d'Altivole»։ Getty Search Gateway։ Berlin : Ernst & Sohn, 
  20. ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Bedard Jean-Francios, Polano Sergio, di Lieta Alba, Friedman Mildred (1999)։ «Carlo Scarpa, architect : intervening with history»։ Getty Search Gateway։ Montreal, Quebec, Canada : Canadian Centre For Architecture ; New York : Monacelli Press 
  21. ↑ Dal Co Francesco, Mazzariol Giuseppe (1984)։ «Carlo Scarpa : opera completa»։ Getty Search Gateway։ Milano : Electa 
  22. ↑ Crippa Maria Antonietta., Loffi Randolin Ed. Marina (1986)։ «Carlo Scarpa : theory, design, projects»։ Getty Search Gateway։ Cambridge, Mass. : MIT Press 
  23. ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Polano Sergio, Di Lietio Alba, Freidman Mildred, Bedard Jean-Francois, Guidi (photographer) Guido (մայիսի 1, 1999)։ Carlo Scarpa, Architect: Intervening with History (First ed.)։ Canadian Centre For Architecture;։ էջ 256։ ISBN 1580930352 
  24. ↑ Los Sergio (1994)։ «Carlo Scarpa, architteto poeta»։ Getty Search Gateway։ London : RIBA 
  25. ↑ Los Sergio (1995)։ «Carlo Scarpa : guida all'architettura»։ Venezia : Arsenale, 
  26. ↑ Los Sergio (2002)։ Carlo Scarpa։ Köln ; London Los Angeles Madrid Paris Tokyo : Taschen։ ISBN 3822821128 
  27. ↑ Semi Franca (2010)։ A Lezione con Carlo Scarpa։ Venezia : Cicero։ ISBN 9788889632260 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կառլո_Սկարպա&oldid=7798505» էջից