Կառլո Սկարպա
Կառլո Սկարպա իտալ.՝ Carlo Scarpa | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 2, 1906[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Վենետիկ, Իտալիա |
| Մահացել է | նոյեմբերի 28, 1978[1][2][3] (72 տարեկանում) |
| Վախճանի վայր | Սենդայ, Ճապոնիա |
| Ոճ(եր) | մոդեռնիզմ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Castelvecchio Museum |
| Carlo Scarpa Վիքիպահեստում | |
Կառլո Սկարպա (իտալ.՝ Carlo Scarpa, հունիսի 2, 1906[1][2][3], Վենետիկ, Իտալիա - նոյեմբերի 28, 1978[1][2][3], Սենդայ, Ճապոնիա), իտալացի ճարտարապետ, ում գործունեության վրա մեծ ազդեցություն է ունեցել վենետիկյան մշակույթի պատմությունն ու Ճապոնիան[4]: Պատմության, ռեգիոնալիզմի, գյուտարարության, արտիստական տեխնիկայի հանդեպ հետաքրքրություններն արտահայտել է ապակու և կահույքի դիզայնի մեջ[5][6][7]:
Բովանդակություն
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սկարպան ծնվել է Վենետիկում: Վաղ մանկությունն անցել է Վիչենցայում, որտեղ ընտանիքը տեղափոխվել էր, երբ նա երկու տարեկան էր: Տասներեք տարեկանում, կորցնելով մորը, հոր և եղբոր հետ տեղափոխվել է Վենետիկ: Սովորել է տեղի գեղարվեստի դպրոցում, որտեղ կենտրոնացել է ճարտարապետական ուսումնասիրությունների վրա, աշակերտել է ճարտարապետ Ֆրանչեսկո Ռինալդոյին և ամուսնացել նրա զարմուհու՝ Նինի Լացցարիի հետ (Օնորինա Լացցարի):
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Սկարպան չի հանձնում Իտալական կառավարության կողմից սահմանված pro forma մասնագիտական քննությունները: Դատարանի առջև է կանգնել առանց լիցենզիայի ճարտարապետական պրակտիկայի համար, սակայն արդարացվել է: Սկարպայի հաճախորդները, համախոհները նրան անվանել են «պրոֆեսոր», և ոչ՝ «ճարտարապետ»:
Որպես դիզայներ առաջին պատվերն ստացել է դեռևս գեղարվեստի դպրոցում սովորելու տարիներին՝ համագործակցելով Վենետիկի ապակյա արտադրանքների գործարանի հետ: 1926 թվականին ավարտելով ակադեմիան՝ դասավանդել է Վենետիկի ճարտարապետության (Istituto universitario di architettura di Venezia) համալսարանում: Կահույքի առաջին գործերը արել է 1920-ական թվականներին, եղել է ինտելեկտուալ շրջանակներում, որտեղ հանդիպել է Ջուզեպպե Ունգարետտիին, Կառլո Կարային, Ֆելիչե Կազորտիին: 1933-1947 թվականներին աշխատել է Վենետիկի ապակյա արտադրանքների գործարանում: 1932 թվականին Վենետիկի Բիենալեի ժամանակ կազմակերպվել է նրա առաջին ցուցահանդեսը, որին մեկ տարի անց հաջորդել է Միլանի տրինալեն:
Թեև Սկարպայի կառուցած աշխատանքների մեծ մասը գտնվում է Վենետոյում, նա կատարել է նաև լանդշաֆտների, այգիների, շենքերի, նախագծեր Իտալիայի, Կանադայի, ԱՄՆ-ի, Սաուդյան Արաբիայի, Ֆրանսիայի և Շվեյցարիայի շրջանների համար: Նրա անունն ունի 11 տառերը, որոնք նա բազմիցս օգտագործել է իր ճարտարապետության մեջ[8]:
Սկարպայի վերջին նախագծերից մեկը մնացել է անավարտ նրա մահվան պատճառով: 2006 թվականի հոկտեմբերին նրա որդին Տոբիան փոփոխություններ է կատարել Մոնսելիչեի Villa Palazzetto կառույցում, որը Սկարպայի առավել հավակնոտ լանդշաֆտային, պարտեզային նախագծերից էր:
1978 թվականին Ճապոնիայի Սենդայ քաղաքում մահացել է դժբախտ պատահարի արդյունքում: Թաղված է Վենետոյի Բրիոն գերեզմանատանը:
Հայտնի աշխատանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Վենետիկի Ակադեմիայի պատկերասրահ, Վենետիկ, Իտալիա
- Padiglione del libro d'arte, Giardini di Castello, Վենետիկի Բիենալե, 1950-1952[9]
- Palazzo Abatellis: La Galleria Di Sicilia,Պալերմո, 1953-1954[10]
- Palazzo Ca'Foscari, Վենետիկ, Իտալիա, 1935 – 1956
- Venezuelan Pavilion (1954–1956), Բիենալե, Վենետիկ, Իտալիա[11]
- Veritti տուն, Ուդինե, Իտալիա 1955 - 1961[12]
- Museo Canova di Possagno, Իտալիա, 1955 - 1957[13]
- Կաստելվեկկոյի թանգարան, Վերոնա, Իտալիա, 1956 – 1964[14]
- Negozio Olivetti, piazza S. Marco, Վենետիկ, Իտալիա, 1957 – 1958[15]
- Քվերինի Ստամպալիայի հիմնադրամ, Վենետիկ 1961–1963[16][17]
- Բրիոն գերեզմանատուն, San Vito d'Altivole, Իտալիա, 1969 – 1978[18]
- Banca Popolare di Verona, Իտալիա, 1973 - 1978[19]
Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Francesco Dal Co; Giuseppe Mazzariol (1984). Carlo Scarpa : Opera Completa. Milan: Electa.[20]
- Francesco Dal Co; Giuseppe Mazzariol (1985). Carlo Scarpa : The Complete Works. Milan: Electa; New York: Rizzoli.
- Maria Antonietta Crippa, edited by Marina Loffi Randolin.(1986). Carlo Scarpa : Theory, Design, Projects. Cambridge, Mass : MIT Press[21]
- Nicholas Olsberg, et al. (1999). Carlo Scarpa Architect: Intervening With History. Montréal, Quebec : Canadian Center for Architecture; New York : The Monacelli Press[22]
- Sergio Los (1967). Carlo Scarpa : architetto poeta. London: RIBA.[23]
- Sergio Los (1995). Carlo Scarpa, guida all’architettura.Venice: Arsenale.[24]
- Sergio Los (2009). SCARPA. Taschen, Koln.[25]
- Franca Semi (2010). A Lezione Con Carlo Scarpa. Venice : Cicero[26]
- Carla Sonego (1995). Carlo Scarpa. Gli anni della formazione. Venice: IUAV, (unpublished thesis, Professor Marco De Michelis, Supervisor).
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 SNAC
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
- ↑ Carlo Scarpa and Japan. The influence of Japanese art and architecture in the work of Carlo Scarpa. lincoln.ac.uk
- ↑ Albertini Bianca, Bagnoli Alessandro (1988)։ Carlo Scarpa: Architecture in Details.։ Cambridge, Mass: MIT Press։ ISBN 0262011077
- ↑ Barovier Marina (1991)։ Carlo Scarpa: I Vetri Di Murano 1927-1947.։ Venezia : Il cardo
- ↑ Smith Roberta։ «Clear, Opaque and Oh, So Delizioso ‘Venetian Glass by Carlo Scarpa’ at the Met»։ The New York Times
- ↑ Frascari, Marco (June 1999)։ «Architectural Traces of an Admirable Cipher: Eleven in the Opus of Carlo Scarpa»։ Nexus Network Journal 1 (1–2): 7–22։ doi:10.1007/s00004-998-0002-4
- ↑ Museo Nazionale della Arti Dell XXI Secolo (1950)։ «Collezioni XX secolo torna indietro Padiglione del libro d'arte, Giardini di Castello»։ MAXXI
- ↑ Polano Sergio (1989)։ «Carlo Scarpa: Palazzo Abatellis : La Galleria della Sicilia, Palermo 1953-1954»։ Milan : Mondadori Electa
- ↑ Scarpa Carlo։ «Venezuelan Pavilion (1954-1956), Venice Architecture Biennale 2014»։ La Biennale
- ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Bedard Jean-Francios, Polano Sergio, Di Lieto Alba, Friedman Mildred (1999)։ «Carlo Scarpa, architect : Intervening With History»։ Getty Search Gateway։ Montreal, Quebec, Canada : Canadian Centre For Architecture New York : Monacelli Press
- ↑ «L'ampliamento di Scarpa al Museo di Possagno»։ Museo Canova
- ↑ Murphy Richard (1990)։ «Carlo Scarpa and the Castelvecchio»։ London ; Boston : Butterworth Architecture, 1990.
- ↑ Camerlengo Lia (1984)։ «Negozio Olivetti, Procuratie vecchie, piazza S. Marco, Venezia, 1957 – 1958»։ Getty Search Gateway։ Milano : Electa։ էջ 120
- ↑ «Carlo Scarpa»։ Fondazione Querini Stampalia
- ↑ Murphy Richard (1993)։ «Querini Stampalia Foundation : Carlo Scarpa»։ Getty Search Gateway։ London : Phaidon
- ↑ Duboy Phillipe, Noever Peter, Noever editor, Peter (1989)։ «Carlo Scarpa : the other city : the architect's working method as shown by the Brion cemetery in San Vito d'Altivole»։ Getty Search Gateway։ Berlin : Ernst & Sohn,
- ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Bedard Jean-Francios, Polano Sergio, di Lieta Alba, Friedman Mildred (1999)։ «Carlo Scarpa, architect : intervening with history»։ Getty Search Gateway։ Montreal, Quebec, Canada : Canadian Centre For Architecture ; New York : Monacelli Press
- ↑ Dal Co Francesco, Mazzariol Giuseppe (1984)։ «Carlo Scarpa : opera completa»։ Getty Search Gateway։ Milano : Electa
- ↑ Crippa Maria Antonietta., Loffi Randolin Ed. Marina (1986)։ «Carlo Scarpa : theory, design, projects»։ Getty Search Gateway։ Cambridge, Mass. : MIT Press
- ↑ Olsberg Nicholas, Ranalli George, Polano Sergio, Di Lietio Alba, Freidman Mildred, Bedard Jean-Francois, Guidi (photographer) Guido (May 1, 1999)։ Carlo Scarpa, Architect: Intervening with History (First ed.)։ Canadian Centre For Architecture;։ էջ 256։ ISBN 1580930352
- ↑ Los Sergio (1994)։ «Carlo Scarpa, architteto poeta»։ Getty Search Gateway։ London : RIBA
- ↑ Los Sergio (1995)։ «Carlo Scarpa : guida all'architettura»։ Venezia : Arsenale,
- ↑ Los Sergio (2002)։ Carlo Scarpa։ Köln ; London Los Angeles Madrid Paris Tokyo : Taschen։ ISBN 3822821128
- ↑ Semi Franca (2010)։ A Lezione con Carlo Scarpa։ Venezia : Cicero։ ISBN 9788889632260
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
